Sunday, October 19, 2014

เขาวานให้ผมเป็น 'สายรับ' (เคคู่ผู้รู้รอบฯ) : บทรุกที่ 21: อดเปรี้ยวไว้กินหวาน



บทรุกที่ 21: อดเปรี้ยวไว้กินหวาน
(อดเปรี้ยวไว้กินหวาน : ถ้าอยากจะทำอะไรให้ได้ผลสำเร็จ บางครั้งต้องอดทน อดกลั้น ละทิ้งสิ่งไม่ดีนั้นเพื่อรอรับสิ่งที่ดีกว่าข้างหน้า)




ใจนึงผมก็นึกสงสารคนหมดแรงอยู่ไม่น้อย แต่อีกใจผมก็ยังไม่วายอยากแกล้งขนุนให้หลุดจากมาดนิ่งเฉยที่เจ้าตัวชอบทำเป็นประจำให้ได้สักครั้ง ยิ่งโดยเฉพาะช่วงเวลาที่ขนุนแม่งวิญญาณเพิ่งกลับเข้าร่างหลังจากรับศึกหนักไปเมื่อครู่นี้ “อาบน้ำให้น็อตหน่อยสิฮะ...ถ้าอยากให้น็อตร่วมมืออ่ะนะ” ผมยิ้มแล้วยักคิ้วให้

ร่างอ้อนแอ้นในอ้อมอกผมหอบหายใจถี่ๆ แล้วตอบด้วยเสียงงอนๆกระท่อนกระแท่น “ไม่ล่ะ...ขนุนมองไม่ค่อยเห็น เดี๋ยวน็อตจะไม่สะอาดไปซะก่อน” คนพูดเมินหนีแล้วค่อยๆเดินไปคว้าฝักบัวก่อนจะราดน้ำลงบนร่างกายขาวเนียนไร้สิ่งใดๆบดบังของตัวเองหน้าตาเฉย... ผมก็ได้แต่ยืนมองเนื้อตัวของขนุนที่สายน้ำชะเสียจนเงาไปทั้งตัวอย่างหลงใหล และภูมิใจในความงดงามของอนาโตมีแห่งเมีย...

...ไอ้ท่าทีงอนตอนพักยกนี่แม่งหมายความว่า เจ้าตัวกำลังยั่วผมให้อยากโดยตั้งใจหรือเปล่าวะ??
...เพราะเท่าที่ผมจำได้ อารมณ์ตอนต้นยกก่อนหน้า...ขนุนแม่งร้อนฉ่าแรงดีไม่มีตก แถมยังติดไฟง่ายพรึ่บพรั่บอย่างกับกินน้ำมันก๊าดมาเป็นแกลลอนๆ แค่ปลดปล่อยไปรอบเดียว แล้วก็เสียพลังงานเล่นเป็นเพื่อนน็อตน้อยอีกนิดๆหน่อยๆเท่านั้น ไม่น่าจะทำให้เปลี่ยนท่าทีเป็นเอื่อยเฉื่อยเหมือนหมาเหนื่อยได้ทันใจแบบนี้เลยนี่หว่า??!!

เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลาของค่ำคืนสุดหฤหรรษ์ไปมากกว่านี้... ผมจึงเดินตามเข้าไปประกบซ้อนแผ่นหลังแบบบางของอีกคนตรงหน้าทันทีด้วยดีกรีความหื่นทะลุปรอท   ปลายนิ้วมือผมค่อยๆลูบวนไปตามผิวละเอียดตรงหลังคอที่น้ำอุ่นกำลังไหลผ่านก่อนกระซิบลงตรงข้างๆหู “แต่น็อตมองเห็นทุกอย่างชัดแจ๋ว...ขนุนให้น็อตอาบน้ำให้ขนุนเถอะนะฮะ”

แม้จะไม่มีเสียงตอบดังลอดออกมาจากปากที่เริ่มจะบวมเจ่อหากกลับยิ่งน่าเอ็นดูของคนข้างหน้า แต่การเอนตัวพิงลงบนอกผมของอีกฝ่ายนั่นก็ตอบรับคำขอของผมได้เป็นอย่างดี  ผมค่อยๆปัดไล้ปลายผมยาวหยิกที่เปียกโชกลู่ไปตามแผ่นหลังนวลผ่องไปพักรวมกันไว้ที่ไหล่ข้างหนึ่ง แล้วจึงบรรจงจูบลงตรงหัวไหล่ว่างเปล่าก่อนลัดเลาะไปตามกระดูกไหปลาร้า

 การตอบสนองแรกที่ผมได้ยินตั้งแต่ผมยื่นข้อเสนอเรื่องอาบน้ำให้อีกฝ่ายเห็นจะมีแค่ “ฮ่าห์................ฮื่มมมม......................อืมมมมมมห์........” และเสียงครางเป็นระยะๆของขนุนเท่านั้น

ผมชิงคว้าฝักบัวเอามาถือไว้ในมือแล้วค่อยๆชโลมร่างเกือบเปียกของขนุนต่อจากเมื่อครู่ให้เปียกโชกอย่างเต็มที่เพื่อเริ่มต้นการอาบน้ำจริงๆจังๆเสียที     สารภาพให้รับทราบกันถ้วนหน้าเลยก็ได้ฮะว่า ตลอดชีวิตที่ผ่านมาของไอ้น็อต...ไม่เคยมีสักครั้งที่นึกฮึดอยากจะอาบน้ำให้ใคร  ขนุนเป็นคนแรกและคนเดียวที่ผมอาสาทำหน้าที่นี้ให้ด้วยความสมัครใจ ทั้งตอนเมาไม่ได้สติ และในขณะที่เจ้าตัวตอบสนองได้เต็มเม็ดเต็มหน่วยเช่นในเวลานี้

แต่แม่เจ้าโว้ยยย!!... ไอ้การอาบน้ำให้คนที่เรารักชอบเชิดชูเนี่ยะ โคตรเบิกเนตรเปิดโลกใหม่ทางความรู้สึกให้ผมจริงๆว่ะ... 

นอกจากแม่งจะทำให้เนื้อตัวของอีกคนสะอาดสะอ้านหอมฉุยด้วยสองมือของเราแล้ว  แม่งยังทำให้เรารู้สึกฟินแบบกรุ้มกริ่มปริ่มๆในอารมณ์อย่างไรก็ไม่รู้สิฮะ  เพราะระหว่างการอาบน้ำให้คนหน้าแว่นเนี่ยะ ผมแม่งได้เก็บแต้มลูบถูผิวบางละเอียดละออเสียจนทั่วไปเสียทุกซอกทุกมุม  แถมยังได้เอาตัวเปล่าๆบดเบียดเสียดสีเข้ากับร่างกายไร้อาภรณ์ปกคลุมของขนุนแบบถึงอกถึงใจ ไอ้ผิวที่แม่งนุ่มลื่นเหมือนปุยเมฆของขนุนในเวลาปกติ พอโดนน้ำโดนสบู่เข้าหน่อย...ก็ยิ่งยกระดับความนุ่มลื่นน่าไล้เล็มไปกันใหญ่....

...พูดเลยนะฮะ ถ้าผมสามารถเปลี่ยนหน้าที่หลักๆของมนุษย์วัยเจริญพันธุ์จากการต้องทำงานทำการหาเลี้ยงปากท้องตัวเองและครอบครัวเป็นอย่างอื่นได้จริงๆ  ผมแม่งจะขอเปลี่ยนให้กิจกรรมหลักของผู้ที่มีวัยเกินยี่สิบห้าปีบริบูรณ์ เป็นการมุ่งหน้าผสมพันธุ์เพื่อสร้างเสริมเผ่าพันธุ์ในเจนเนอเรชันถัดไป เพื่อที่ผมจะได้เอาร่างสแครชถูไถสิงสู่อยู่ไม่ห่างร่างเปลือยเปล่าของขนุนเต็มเวลาแบบยี่สิบสี่ชั่วโมงให้สมใจไปเสียที... ได้หาเศษหาเลยเพียงชั่วครู่ชั่วยามอยู่แบบนี้ แม่งสุขแบบครึ่งๆกลางๆว่ะสัด!!

พอวางมือจากการลงน้ำแรก ผมก็ค่อยๆปั๊มสบู่เหลวพอประมาณแล้วถูให้พอมีฟอง โกยเอาก้อนฟองกลิ่นวนิลานั้นมาลูบลงตรงแผ่นหลังบางๆไปจนทั่วด้วยความพิถีพิถันอย่างที่สุด...เมื่อพอใจกับผลงานชิ้นแรก ผมก็ลงมือจัดการกับขาทั้งสองข้างทันที นี่เป็นครั้งแรกที่ผมได้ชื่นชมและสัมผัสเรียวขางามๆอย่างใกล้ชิดทั่วทุกอณู...

...อาห์!! ความฝันของไอ้น็อตแม่งเป็นจริงก็วันนี้เอง...
...หูยยย ไม่อยากจะนึกเลยว่าถ้าได้นอนมองขาคู่นี้ด้วยมุมเสยสักสองสามวัน  ไอ้น็อตคนนี้จะรู้สึกฟินได้สักเพียงไหน...แค่คิดก็น้ำลายหก  นี่ถ้าไม่ติดเรื่องพี่ปีย์...และสถานที่เป็นบ้านพี่กานต์นะ ผมแม่งต้องจับขนุนมากระดก ก่อนกลืนลงคอจนรู้เรื่องไปถึงไหนๆแล้วล่ะมั้งเนี่ยะ

จบจากหลังเสร็จจากล่าง...ก็เป็นวาระแห่งด้านหน้ากันแล้วล่ะฮะ ผมสวมกอดร่างของขนุนจากทางด้านหลังเอาไว้หลวมๆ ให้อิสระกับมือทั้งสองข้างในการทำหน้าที่ลงฟองทุกๆตารางนิ้วของร่างกายส่วนหน้าของร่างเล็กๆผิวขาวเนียนยวนตา ทุกๆครั้งที่มือผมขยับเคลื่อนย้ายมันก็คล้ายๆกับการบังคับให้ทั้งตัวของผมเขยื้อนตาม   ไอ้ตอนนั้นน่ะแหละฮะที่ผมถึงกับสำลักความสุขถึงสองเด้ง... 

...เพราะไม่ใช่แค่มือที่ได้เปรมกับผิวลื่นๆใต้ผืนฟอง...
...แต่น้องชายผมที่แม่งเพิ่งจะล้มไปจากศึกตีฝีปากรอบที่แล้ว ก็ผงาดง้ำค้ำโลกันตร์ขึ้นมาอีกรอบเพื่อฉวยโอกาสขัดลำเบาๆเข้ากลางร่องเสริมเบาะนุ่มๆด้านล่างทั้งสองลูก...  
...ผมแม่งต้องพยายามห้ามตัวเองแทบตายไม่ให้เผลอขยี้มือลงบนยอดอกสีชมพูซึ่งเต่งฟูสู้ตา รวมทั้งไม่ให้ความสนใจกับขนุนน้อยจนเกินพอดี  เดี๋ยวเจตนาที่มีตั้งแต่ต้นจะด่างพร้อยไปเสียหมด


ทีนี้ก็เป็นฤกษ์อันเหมาะสมที่ผมควรจะล้างฟองออกจากตัวขนุนให้หมดจด  ผมเอื้อมมือผ่านหน้าขนุนไปเพื่อคว้าฝักบัว แต่ขนุนกลับห้ามมือของผมเอาไว้กลางคัน  คนตัวเล็กกว่าหมุนกลับมาประจัญหน้ากับผม แล้วพูดนิ่งๆ “น็อต...ก้มหัวลงมา เดี๋ยวขนุนสระผมให้”

ทั้งที่ถูกใจ แต่ผมแม่งก็ยังจะอดปากหมาแซวออกมาไม่ได้  “อ้าว ไหนบอกว่ามองไม่เห็นไงฮะ...จะสระผมให้น็อตได้เหรอ?”

“งั้นก็สระเองแล้วกัน” ขนุนพูดหน้านิ่งแล้วเปลี่ยนเป็นยืนกอดอก เคาะเท้า พลางมองหน้าเอาเรื่องผม 

...เอากับเขาสิฮะ...ผมนี่แทบไม่เชื่อเลยว่าขนุนจะงอนเป็นเหมือนคนอื่นเขาด้วย  โคตรน่ารักอ่ะ...ตากลมๆสองข้างนั่นแม่งกำลังจ้องเป๋งตรงมาที่หน้าผม  ไอ้คิ้วหนาๆสองข้างนั่นก็วิ่งมาชนกันจนแทบจะต่อติดเป็นเส้นเดียวอยู่แล้ว  ถามว่าชอบมองไหม...ชอบมากฮะ แต่ถ้าถามว่าอยากให้ขนุนงอนจนหน้าหงิกแล้วไม่ได้ทำอะไรสนุกๆอย่างที่วางแผนไว้...ขอเลื่อนไปคราวหน้าดีกว่านะฮะ 

และด้วยเพราะความกลัวอดอย่างที่สุด ผมเลยเปลี่ยนมาใช้ลูกอ้อนอีกครั้ง  แต่ก่อนจะต่อรองอะไรกลับไป มือผมก็รูดหนังยางที่มัดจุกบนหัวออกปล่อยให้ผมปอยข้างบนหัวสยายแผ่ลงมา ก้มหน้าลงต่ำพอให้อยู่ในระยะที่คนตัวเล็กกว่าสามารถเล่นสนุกกับหัวของผมได้ถนัดๆ แล้วจึงออกปากชวน  “นี่ฮะ...เชิญตามสบาย ศรีษะทุยได้รูปของน็อตตกเป็นของขนุนโดยสมบูรณ์แล้วฮะ”

ขนุนสั่งออกมานุ่มๆ “หลับตาก่อนนะ” ผมยินยอมทำตามคำสั่งโดยดี ไม่นานผมก็รู้สึกได้ถึงสายน้ำอุ่นพรมลงมาจนทั่วทั้งหัว และปลายนิ้วที่นวดอย่างเบามือไปทั่วทั้งหนังศรีษะ ก่อนที่ทุกอย่างจะสงบนิ่งลงพักหนึ่ง ผมเลยอาศัยจังหวะนั้นลืมตาขึ้นเพื่อจ้องใบหน้าเล็กๆที่ลอยเด่นอยู่ไม่ห่างสายตาขณะเจ้าตัวกำลังชโลมแชมพูลงบนหัวผม  ขนุนที่ดูเหมือนจะไม่สนใจผมกลับพูดเรียบๆ “ถ้าแชมพูเข้าตา...ขนุนไม่รู้ด้วยนะ”

ได้ทีผมก็กวนประสาทแหย่อีกคนเล่นพอเป็นกระษัย “ถ้าเป็นอย่างนั้นก็ดี น็อตจะได้เกาะขนุนเอาไว้ก่อนจะคลำไปทั่วๆ ทีนี้ถ้าเกิดน็อตลูบ น็อตคลำไปเจอรูแปลกใหม่น่าสนใจ...แล้วคนที่มองไม่เห็นเพราะกำลังแสบตาเผลอแหย่เข้าไป ก็คงไม่ผิดกติกาอะไรใช่ไม๊ฮะ?”

“ก็ลองดูซิ...แต่คราวหน้าไม่มีแล้วนะ” คนที่กำลังสาละวนกับการนวดฟองไปทั่วๆหัวผมพูดด้วนน้ำเสียงเย็นๆ ทำเอาคนฟังเสียวสันหลังวาบ... 

...ไม่ได้นะฮะคุณ คุณจะพูดจาตัดรอนน็อตแบบนี้ไม่ได้!!...
...น็อตไม่ได้หวังจะฟันแล้วทิ้งนะฮะ...น็อตกะยิงประตูขนุนไปยาวๆต่างหากล่ะ!

ผมจึงรีบแก้ลำเพื่อความเข้าใจที่ตรงกันของเรา “หึ หึ แชมพูไม่เข้าตาน็อตหรอกฮะ...ก็ขนุนน่ะออกจะระวังซะขนาดนี้ ดูซิ...มือเบ๊าเบา น็อตนะสบ๊ายสบายล่ะ...
.
.
...วันหลังเราอาบน้ำด้วยกันแบบนี้อีกบ่อยๆนะฮะ น็อตช๊อบชอบล่ะ”  เพื่อให้ได้ทำอะไรเร้าใจอย่างนี้แบบไม่มีลิมิต ผมจัดงานอ้อนมาเทกระจาดตรงหน้าขนุนแบบไม่มีกั๊กกันเลยทีเดียว ขนุนประคองหน้าผากผมให้พักลงบนไหล่เนียนๆของตัวเองเพื่อนวดท้ายทอยคล้ายๆเป็นการให้รางวัลกับคำพูดเอาใจของผม

“หึ หึ ขนุนควรทำยังไงกับเจ้าเด็กขี้อ้อนตัวแสบดีน้าาาาาาา”  ขนุนทำเสียงเล็กเสียงน้อยเหมือนกำลังเล่านิทานให้เด็กๆฟัง ระหว่างสองมือกำลังนวดวนเป็นวงกลมเล็กๆไปทั่วต้นคอและท้ายทอยเกรียนๆ ผมถึงกับไม่เชื่อหูตัวเองที่ได้ยินอะไรแบบนี้ออกจากปากขนุนที่มักจะทำเสียงเรียบๆโมโนโทนเป็นประจำ นั่นเลยทำให้ผมยืดตัวขึ้นแล้วจับหัวไหล่ของคนตัวเล็กกว่าเอาไว้แน่นโดยไม่สนสีหน้าตกใจของขนุน และสองมือเรียวที่ยังค้างอยู่กลางอากาศ ก่อนถามออกมาให้แน่ใจกับสิ่งที่เพิ่งได้ยินผ่านหูไปอีกครั้ง

“เมื่อกี๊ขนุนพูดว่าอะไรนะฮะ?...........ไม่สิ!!...ขนุนช่วยพูดเหมือนที่พูดเมื่อกี๊อีกทีได้ไม๊ฮะ? ผมทำหน้าลุ้นให้อีกคนที่กำลังงงเต็กพูดทวนประโยคเมื่อครู่ให้ฟังซ้ำอีกครั้ง 

สุดท้าย...แม้จะไม่เข้าใจ แต่ขนุนก็ยอมทำตามที่ผมขออยู่ดี  “ขนุนควรทำยังไงกับเด็กขี้อ้อนดีน้าาาาาาา” ขนุนหยุดพูดแล้วจ้องหน้าผมงงๆ    แต่ไอ้ผมนี่สิ ยังคงฟินนิ่งๆไม่ไหวกระดิกร่างกายไปไหนเหมือนโดนแช่งแข็งเอาไว้...

...ผมแพ้ขนุนตอนทำเสียงการ์ตูนฮะ บอกเลย...
...เหยดดดด!! ขนุน แม่ง โคตร น่า รัก เลย อ้ะ!!
...แล้วหน้าตาตอนพูดเนี่ยแม่งโคตรโมเอ้สัดอ่ะ...

ไม่ไหวแล้วว่ะ! อยากทำมากกว่าแค่มองหน้าขนุนขึ้นมาจริงๆเสียแล้วสิ  แต่ถ้าจะทำให้เสร็จ และฟินจนสิ้นซากโดยมีฉากหลังเป็นห้องน้ำแบบนี้... ผมแม่งก็กลัวใจตัวเองว่าจะอั้นเอาไว้ไม่ได้  เพราะเซ็กส์เปียกๆหลังพิงกระเบื้องแม่งก็หนึ่งในพื้นหลังในดวงใจ ที่ต้องออร์แกไนซ์ให้มีการประลองตัวตัวกับขนุน ภายหลังการได้เสียเป็นเมียผัวกันอย่างเป็นทางการแล้วให้ได้สักหลายๆแมทช์


“เรารีบอาบน้ำกันให้เสร็จเร็วๆเถอะฮะ เดี๋ยวจะเป็นหวัดไปซะก่อน....แล้วค่อยว่ากันต่อที่เตียงแล้วกันนะฮะ”  ผมสรุปตัดบททั้งๆที่น้องชายแม่งเริ่มตั้งท่าอยากจะยืนเคารพธงชาติให้หัวโด่อีกรอบแล้ว  ผมเดาว่าขนุนเองก็น่าจะพอเข้าใจความหมายของสิ่งที่ผมบอกมากพอสมควร เขาเลยก้มหน้าก้มตาจัดการตัวเองให้สะอาดโดยไม่มีอ้อยอิ่งในทันใด  ไม่ต่างไปจากผมที่ล่กเกินร้อย...ถ้าไม่ติดว่าขนุนแม่งอยู่ในเหตุการณ์ตอนนี้ด้วย ผมนี่จัดซักแห้งไปนอนแผ่แม่เบี้ยอนาคอนด้ารอบนเตียงไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว





เมื่อจัดการพันท่อนล่างด้วยผ้าเช็ดตัวผืนใหญ่จนอยู่ในสภาพพร้อมจะออกจากห้องน้ำแล้ว  ผมจึงหันไปบริการคนที่กำลังยืนเปลือยพิงอ่างล้างหน้าทาครีมอยู่อย่างตั้งอกตั้งใจ ด้วยการเอาผ้าเช็ดตัวผืนเล็กและผืนใหญ่อย่างละผืนมาพันเข้าที่เหนือสะดือ และห่อหัวเปียกๆของขนุนจนแน่นหนา แล้วก็ช้อนร่างอ้อนแอ้นที่ยังทาครีมไม่เสร็จติดมือออกจากห้องน้ำมาด้วย  คนที่อยู่ในวงแขนผมถึงกับฮึดฮัดขัดใจจนต้องบ่นออกมาเบาๆ “เอาแต่ใจ!

ผมเลยตอบออกไปอย่างที่ใจคิด “อยากจะเอาใจเหมือนกันฮะ...แต่น็อตรอไม่ไหวแล้ว” เสียงหัวเราะเบาๆในลำคอของขนุนบอกผมได้ดีว่าคนบ่นเมื่อครู่นี้ไม่ได้คิดติดใจกับอารมณ์แปรปรวนของผมซึ่งเอาแน่เอานอนอะไรไม่ได้

ผมอุ้มพาขนุนมาปล่อยให้นั่งลงบนเตียงแล้วบรรจงเช็ดผมให้  คนที่ไปไหนไม่ได้เพราะหัวถูกจับตรึงเอาไว้ก็ถามออกมาว่าด้วยเสียงกระท่อนกระแท่น “ในห้องน้ำเมื่อกี๊...ขนุนเผลอพูดอะไรแปลกๆไม่เข้าหูน็อตไปรึเปล่า?”

“หึ!..อย่าไปทำเสียงแบบนี้ให้ใครได้ยินอีกเลยนะฮะ น็อตขอร้อง” ผมพูดด้วยน้ำเสียงจริงจังยิ่งกว่าครั้งไหนๆ จนขนุนที่ก้มหน้าเพราะถูกมือของผมกดเอาไว้ต้องฝืนชันคอขึ้นต้านแรงมือเพื่อแหงนมามองผม

คนตัวเล็กกว่าถามผมออกมาเพราะความไม่เข้าใจ “ทำไมล่ะ มันแปลกเหรอ?”

ผมยิ้มให้แล้วตอบตามความเป็นจริง “เปล่าเลยฮะ...มันไม่ได้แปลกอะไรเลย...
.
...ตรงกันข้าม...น็อตโคตรชอบเลยฮะ...ชอบจนไม่อยากให้คนอื่นได้ยิน” ท้ายเสียงผมเด็ดขาดมากเสียจนขนุนอมยิ้มแล้วเอ่ยถามออกมาเหมือนต้องการจะยั่ว

“กระทั่งคนในครอบครัว หรือ.......แฟนก็ไม่ได้เหรอ???” คนถามจงใจจะเว้นช่องไฟเพื่อเน้นย้ำคำว่าแฟนให้ผมได้ฟัง...ผมเองก็รู้ดี ว่าผมในเวลานี้อยู่ในฐานะอะไร แต่ในเมื่อขนุนยังไม่ปลงใจกับผู้ชายคนไหน ขนุนก็จะเป็นของผมแค่คนเดียวเท่านั้น

ด้วยความฉุนติดหมัด ผมเลยยิ่งไม่อาจกลบเกลื่อนอาการไม่พอใจเอาไว้ได้ เสียงที่ใช้ตอบออกไปจึงฟังห้วนเป็นพิเศษ “น็อตยอมให้เฉพาะคนในครอบครัวเท่านั้นฮะ  ส่วนแฟน...ตอนนี้ขนุนยังไม่มีนี่ฮะ เพราะฉะนั้น...ห้ามทำให้ใครคนอื่นฟัง นอกจากน็อตนะฮะ”

ขนุนยิ้มหวานให้เหมือนต้องการจะเอาใจหลังจากทำผมลมออกหูไปเมื่อครู่  “เอาเถอะน่า...ขนุนไม่ทำหรอก  น็อตมานั่งบ้างสิ...ขนุนจะได้เช็ดผมให้”  ขนุนเดินด้วยเข่าเข้ามาหาผมที่เพิ่งนั่งลงตรงบนเตียงจากทางด้านหลัง แล้วเอาผ้าที่ผมถืออยู่ในมือมาซับน้ำที่เกาะตามผมของผมออกให้อย่างนุ่มนวล

สัมผัสอันอ่อนโยนของอีกฝ่าย และความใกล้ชิดของร่างกายเราทั้งคู่ทำเอาผมปล่อยตัวตามสบาย  ผมถือโอกาสเอนเอาหลังพิงลงไปตรงหน้าท้องของลำตัวบางกว่าที่ปักหลักมั่นคงอยู่บนฟูก “ขอบคุณนะฮะ”  ระหว่างขนุนก้มหน้าก้มตาปรนนิบัตรพัดวีผมอย่างตั้งใจ  ผมก็ฉวยโอกาสตอนที่ขนุนไม่ได้เดินหนีไปไหน แหงนคอตั้งขึ้นมองคนตัวเล็กกว่าด้วยมุมเงยจากอีกด้านหนึ่งดูบ้าง  ใบหน้าเล็กๆที่กำลังตั้งอกตั้งใจดูแลเส้นผมของผมอย่างประณีตยิ้มน้อยๆส่งมาให้ เมื่อเห็นสายตาของผมจับจ้องไม่ละไปที่อื่น

...ต่อให้ผมต้องลำบากเจียนตาย บุกน้ำลุยไฟ...ผมแม่งต้องเอาขนุนมาเป็นเมียให้ได้เลยว่ะ!!
...คนอะไร  ดูภายนอกเหมือนจะเป็นคนนิ่งๆ แต่เอาเข้าจริงแม่งทั้งฉลาด ทั้งเซ็กซี่  แถมยังเอาใจเก่งไม่ใช่เล่น ที่สำคัญ...ยิ่งอยู่ด้วย ยิ่งหลง ยิ่งรัก ยิ่งหวงแหนจนไม่อยากให้ห่างสายตาไปไหน หรืออยู่กับใครอื่นเลยจริงๆ


“น็อต...ขนุนถามหน่อยสิ  น็อตชอบที่เราอาบน้ำด้วยกันอย่างนี้น่ะเหรอ?” ขนุนถามออกมาเหมือนอยากจะทำลายความประหม่าที่ผมสร้างขึ้นผ่านสายตาจ้องนิ่งๆตั้งแต่เมื่อหลายนาทีที่แล้ว

ผมยิ้มกว้างและตอบแบบไม่วางมาด “ฮะ...ชอบมากเลยฮะ  นี่ถ้าได้อาบด้วยกันอีกเรื่อยๆ น็อตต้องติดเหมือนที่ติดนอนกอดขนุนทุกๆคืนแน่ๆฮะ” คนฟังเช็ดผมไปก็ยิ้มไป แล้วก็ยิงคำถามถัดไปอย่างไม่ขาดช่วง

คนฟังเปลี่ยนมาส่งคำถามด้วยน้ำเสียงเรียบๆตามปกติ “ถ้าอย่างนั้น...คืนพรุ่งนี้  น็อตจะนอนหลับเหรอ?”

“ก็นั่นน่ะสิฮะ...น็อตยังกังวลอยู่เนี่ยะ...” ผมจับมือนิ่มๆทั้งาสองข้างให้หยุด แล้วเปลี่ยนท่านั่งโดยหันหน้าเข้าหาอีกคนที่ยังคงยืนเข่าอยู่เช่นเดิม
.
.
ผมเงยหน้าขึ้นมองขนุน ในขณะที่อีกฝ่ายก็ก้มลงมาสบตาผมเหมือนๆกัน พลางเอ่ยถาม “แต่ขนุนคงจะนอนได้ใช่ไม๊ล่ะฮะ?”

และก็เหมือนกับทุกครั้งไป...ขนุนตอบผมนิ่งๆโดยไม่เผยความรู้สึกใดๆออกมาให้เห็นหรือจับได้เลย “ไม่รู้สิ ก็ตั้งแต่เราทำข้อตกลงกันมา..ขนุนยังไม่มีโอกาสได้นอนคนเดียวเลยนี่นา...
.
...แต่ก็คงจะได้ล่ะมั้ง”

หึ!..ผมแม่งก็วางเดิมพันเอาไว้สูงเหลือเกิน  สงสัยจะย่ามใจมากเกินไปเมื่อเห็นท่าทีโอนอ่อนผ่อนตามและเอาอกเอาใจของขนุนหลังจากเหตุการณ์ความไม่สงบทางกายระหว่างเราทั้งสอง ที่เพิ่งจบลงไปภายในห้องน้ำก่อนหน้านี้เพียงไม่นาน... เลยทำให้เผลอคิดเข้าข้างตัวเองเป็นตุเป็นตะ ว่าจะได้ยินอะไรหวานๆถูกใจ...

...แต่พอเอาเข้าจริงๆ มันกลับไม่ใช่อย่างที่คิดเอาไว้เลย ไม่ใกล้เคียงแม้เพียงสักนิด...
...ไอ้น็อตเอ๊ย ถ้าขนุนยังไม่บอกว่าชอบ มึงต้องไม่คิดเข้าข้างตัวเองให้กลุ้มใจเกินไป... ท่องเอาไว้สิวะ!!

เมื่อดึงตัวเองให้กลับมายืนบนพื้นของโลกแห่งความจริงได้อีกครั้ง ผมเลยปรับมาเข้าโหมดจริงจังแล้วฝากฝังให้ขนุนช่วยทำงานในส่วนของผมแทนด้วย...ซึ่งผมแน่ใจว่า งานนี้ขนุนเองก็น่าจะเต็มใจทำให้เป็นอย่างดีไม่มีข้อบกพร่อง  “น็อตฝากพี่กานต์ด้วยนะฮะ...
.
.
...เวลาที่ต้องอยู่กันสองคน ฝากขนุนช่วยอยู่เป็นเพื่อนแกหน่อย  ขนุนคอยช่วยหาเรื่องชวนคุย หรือชวนพี่กานต์ทำกิจกรรมอะไรก็ได้น่ะฮะ”

ขนุนมองหน้าผมนิ่งๆแล้วถามออกมาสั้นๆด้วยสายตาเป็นห่วง “ที่พูดนี่...โอเคใช่ไม๊?”

...เห๋...ไอ้ที่ผมเพิ่งได้ยินไปเนี่ยะ มันเป็นคำถามที่มีนัยยะแอบแฝงอะไรหรือเปล่าวะ???

ผมเห็นหน้าคาดหวังคำตอบของขนุนแล้วก็อดสงสัยจนต้องถามออกมาไม่ได้  “เอ่อออ...ขนุนหมายความว่าไงเหรอฮะ?”

คนฟังของผมก็ทำหน้าเหมือนจะเงิบไปพักใหญ่ ก่อนจะพูดอธิบายรัวออกมาเป็นชุด “ก็ขนุนเห็นวันนี้น็อตหงุดหงิดทั้งวัน โดยเฉพาะหลังจากขนุนนั่งคุยกับคุณกานต์หน้าทีวีเมื่อตอนหัวค่ำ   ขนุนก็เลยถาม....ว่าน็อตโอเคจริงๆเหรอ ที่ขนุนจะอยู่กับคุณกานต์...ทำโน่นทำนี่กับคุณกานต์ตลอดเวลาอย่างที่พูดเมื่อกี๊น่ะ?”

...หรือว่าไอ้ที่ถามนี่ เพราะอยากรู้ว่าผมคิดมากเรื่องพี่กานต์หรือเปล่าน่ะเหรอ?...ไม่ใช่หรอกม้าง เป็นไปไม่ได้!!

ผมเลยตอบไปตามความจริงเท่าที่ผมคิด “พี่กานต์แกน่าสงสารฮะ แล้วพรุ่งนี้น็อตก็จะไม่อยู่อีกคน...น็อตไม่อยากให้แกเหงาเกินไป หลังจากที่เพิ่งเจอเรื่องร้ายๆมาไม่นาน...
.
.
...น็อตเชื่อ ว่าขนุนต้องช่วยแกได้แน่ๆฮะ  ก็เดี๋ยวนี้ขนุนพูดได้เหมือนปกติแถมยังคุยเก่งขึ้นด้วยนี่ฮะ” ผมชมขนุนออกมาอย่างจริงใจ แม้จะรู้สึกไม่พอใจนิดๆที่ไม่อาจจะหาเศษหาเลยจูบขนุนได้ก็ตาม

เมื่อได้ยินคำอธิบาย ขนุนก็ยอมรับคำขอของผมอย่างเป็นกิจลักษณะ  “ขนุนรับปากเรื่องจะอยู่เป็นเพื่อนคุณกานต์ให้...แต่ถึงแค่พรุ่งนี้เท่านั้นแหละนะ...
.
...เพราะเดี๋ยวพอคุณปีย์กลับมา...ก็จะมีคนที่เหมาะสมที่สุดมาคอยอยู่ดูแลคุณกานต์แล้วล่ะ...
...เอาแต่พูดถึงคนอื่น  ทีเรื่องของตัวเอง...กลับไม่เห็นจะเล่าให้ขนุนฟังเลย..  
.
...น็อตยังไม่บอกขนุนเลยนะ ว่าหงุดหงิดเรื่องอะไร?...ไหนบอกขนุนซิเด็กน้อย” ขนุนยกยิ้มมุมปากแล้วยักคิ้วหลิ่วตาเหมือนจะล้อผม... ที่ถามนี่เพราะอยากจะรู้เรื่องจริง หรือว่าต้องการจะแหย่ผมกันแน่วะ?...นี่ขนาดเห็นกันมาพักหนึ่ง แถมยังคอยจับสังเกตขนุนอยู่ไม่คลาดสายตา จนกระทั่งเดี๋ยวนี้...ผมแม่งเดาอาการและความคิดของขนุนไม่ออกเลยจริงๆ...พับผ่าสิ!

ผมคว้าเอวบางๆของคนที่ยังชันเข่าอยู่ตรงหน้าเข้ามาหาตัวแล้วซุกหน้าลงตรงหน้าท้องแบนราบที่ถูกกั้นเอาไว้ด้วยผ้าเช็ดตัวบางๆที่พันกายท่อนล่างของขนุนอยู่  เพราะไม่อยากให้อีกคนเห็นสายตาและอาการปากไม่ตรงกับใจของผม “ก็ไม่อะไรหรอกฮะ... น็อตแค่เครียดตอนหาตั๋วเครื่องบิน แล้วก็ติดต่อประสานงานเตรียมการเรื่องโน้นเรื่องนี้ก่อนพาพี่ปีย์กลับบ้านวันมะรืน...
.
.
...แค่เครียดและกังวลนิดหน่อยเท่านั้นแหละฮะ  ไม่มีอะไรจริงๆ”  มือสองข้างของขนุนเอื้อมมาโอบหลังคอผมเอาไว้

“ที่แท้ก็เครียดนี่เอง...ขนุนนึกว่าน็อตหงุดหงิดที่ขนุนอยู่กับคุณกานต์ซะอีก...
...แต่น็อตไม่ต้องกังวลไปหรอกนะ...เรื่องขนุนกับคุณกานต์น่ะ มันไม่มีอะไรจริงๆ เพราะยังไงคุณกานต์กับคุณปีย์นี่แหละ...ที่เหมาะสมกันที่สุด...
.
...น็อตว่าไม๊ล่ะ?”  ขนุนคลายแขนที่โอบตัวผมเพื่อส่งปลายนิ้วทั้งสิบมานวดท้ายทอยผมเหมือนจะเอาใจด้วยสัมผัสอันผ่อนคลาย  

อาห์... ใครสั่งใครสอนให้มาเล่นนวดซะหัวผมเบาโล่งโปร่งสบายๆคล้ายๆกับเมายาอีอยู่แบบนี้เนี่ยะ???!!  ขนุนแม่งอย่าได้เอ่ยปากขออะไรผมระหว่างช่วงเบลอมืออย่างนี้เชียวนะ  รับรองเลยว่า...ถ้าผมโดนอ้อนขอดีๆสักสองสามครั้ง ผมแม่งต้องพร้อมใจถวายให้ขนุนได้ทุกอย่างที่มี...... มีบ้านเสียบ้าน มีรถเสียรถได้ง่ายๆ แบบไม่ต้องเสียเวลาคิดกันก็งานนี้แหละฮะ

“อืมมม” ผมตอบขนุนไปอย่างเคลิ้มๆ ด้วยรสสัมผัสจากมือทั้งสองข้าง..สวรรค์ชัดๆว่ะไอ้น็อต นี่ขนุนแม่งจะกล่อมผมให้ลืมเรื่องสำคัญที่เราสองคนต้องทำก่อนนอนไปหรือเปล่าวะ??...

...แต่ช่างเรื่องหงี่ๆแม่งไปก่อนเถอะวะ ตอนนี้ขอถามถึงเรื่องที่ผมสงสัยใครรู้อยู่ตลอดเวลา...แบบที่ว่าพยายามสลัดออกจากหัวเท่าไร ก็ไม่หลุดออกไปเสียทีก่อนก็แล้วกัน  “แล้วขนุนล่ะ คิดว่าตัวเองเหมาะกับใครกันฮะ...ยังรอที่จะเจอคนในสเปคอยู่รึเปล่า?”

“ไม่รู้สิน็อต... ชีวิตนี้ขนุนคงไม่เจอคนในสเปคง่ายๆอีกแล้วล่ะมั้ง แต่ถ้าที่ใกล้เคียงก็พอมีนะ” ขนุนตอบทันทีโดยไม่ได้คิดหน้าคิดหลังอะไร... หรือว่าขนุนแม่งเจอเป้าหมายใหม่กันแล้ววะ ถึงได้พูดเหมือนคนมีความหวังและไม่มีท่าทางลังเล???!!!

จนถึงจังหวะที่พูดอยู่นี่...มือนุ่มนิ่มทั้งสองข้างก็ยังคงนวดหัวผมอย่างไม่มีขาดช่วง  ตอนนี้แม่งย้ายหน้างานมาประคบประหงมดินแดนข้างเคียงขมับผมเข้าให้แล้ว  ไอ้ผมก็ชักจะเริ่มเคลิ้มจนคราง อีกไม่นานคงจะทิ้งน้ำหนักตัวใส่คนตัวเล็กกว่าแน่ๆ   แต่เรื่องที่เราคุยกันแม่งก็ยังไม่จบ แถมยังมีข้อมูลใหม่ที่น่าตกใจสุดๆเผยออกมาเมื่อตะกี๊นี้เอง... ผมเลยต้องฝืนตัวเองไม่ให้เผลอไผลล่องลอยไปกับสัมผัสนั้นได้เสียทีเดียว  “ใครเหรอฮะ? คนที่ใกล้เคียงกับสเปคของขนุนในเวลานี้ที่ไม่ใช่พี่กานต์?”...ดีนะที่หน้าผมแม่งซุกหน้าท้องขนุนอยู่ ไม่อย่างนั้นขนุนแม่งต้องรู้แน่ๆว่าผมแม่งกำลังตื่นเต้นและอยากรู้คำตอบสุดๆ

“ถ้าเอาแบบใกล้เคียงกับที่ขนุนชอบ... ก็คงจะเป็นน้องโชล่ะมั้ง...
.
...ตัวเล็กๆ หน้าเหมือนตุ๊กตาที่ถูกบรรจงปั้นมาอย่างสวยงาม พูดน้อยแล้วก็ชอบทำหน้าแดงบ่อยๆ...รวมๆแล้ว ขนุนว่าน้องเค้าดูน่ารักดีนะ” ผมนึกหน้านิ่งๆที่เหมือนเด็กท้องผูกตลอดเวลาของน้องคนเล็กบ้านไอ้สามแฝดขึ้นมาแล้วก็อดแปลกใจในความเสื่อมถอยของรสนิยมที่ขนุนมีขึ้นมาไม่ได้...

...หน้าพิมพ์เดียวกับไอ้ม้าหมากรุกช็อปเนี่ยะนะ??!
...ขนุนแม่งไปเผลอตีลังกามองมุมไหนมาวะ ถึงได้เอากลับมาเคลิ้มเป็นวรรคเป็นเวรอยู่แบบนี้??!!  

ผมยอมรับว่าออร่าที่แผ่ออกมารอบๆตัวของน้องโชแม่งก็ดูต่างจากรังสีอำมหิตของไอ้พี่ชายคนโตหน้าเดียวอยู่บ้างจริงๆน่ะแหละ  ประมาณว่า...แอบมีมุมอ่อนโยนซอฟท์ใสกว่าไอ้ไชล็อกหน้านิ่งนั่น   แต่ผมบอกเลยนะฮะว่า...ถ้าเกิดจับเอาขนุนกับน้องโชมาเปรียบเทียบคุณสมบัติตามความเป็นจริงแบบเก็บรายละเอียดครบทุกเม็ดเจ็ดมิติ  โดยเจาะจงวัดพลังทำลายล้างสายโมเอ้ สายเซ็กซี่  สายสติปัญญา และหาค่าความดีงามของอุปนิสัยใจคอ คนที่ผมว่าเหมาะสมและคู่ควรกับการเสาะหามาเป็นแฟนมากกว่า ก็คือขนุนเพียงคนเดียวเท่านั้น...เป็นคำตอบสุดท้ายฮะ!!!..

...และสิ่งสำคัญที่สุดที่ผมขอละเอาไว้ไม่คิดจะบอกให้ขนุนต้องเสียใจปางตาย  ก็คือ...ไอ้พี่คนโตกับน้องคนเล็กบ้านสามแฝนนั่น แม่งเป็นยิวกระหายเงินตราในคราบเทวดาชัดๆ...
...คนที่จะเป็นแฟนของไอ้สองคนนี้ได้  ต้องไม่ใช่แค่รวยอย่างเดียวเท่านั้นนะฮะ  แม่งต้องบ้าด้วย!!

เพราะสิ่งที่ขนุนเพิ่งพูดมาฟังไม่เข้าหูอย่างที่สุด ผมเลยสวนออกไปโดยไม่ทันยั้งคิด “น็อตว่า...น้องเค้ายังเด็กไปนะฮะ?” มือที่กำลังนวดผมอยู่ก็หยุดลงทันที ขนุนเปลี่ยนมาเป็นประคองแก้มทั้งสองข้างของผมแล้วพูดปิดบทสนทนาออกมาด้วยน้ำเสียงขึงขัง

“ขนุนนอนก่อนนะ  คนแก่...นอนดึกมากไม่ดี!!!” ร่างอ้อนแอ้นพูดจบก็ล้มตัวลงบนที่นอนทันที...

...อ้าวเฮ๊ยย!! นี่คิดมากเรื่องอายุด้วยเหรอวะ??? 
...หรือว่าจริงๆแล้ว ขนุนแม่งจะมีจิตวิญญาณของการเป็นเคะติดตัวมาตั้งแต่แรกเกิดแต่แม่งไม่เคยได้ใช้  จนมาเจอเข้ากับผม...และหลังจากที่เจ้าตัวได้ดื่มน้ำอมฤตที่ส่งตรงจากแหล่งผลิตถึงสองครั้งสองครา กลไกทางร่างกายเลยสังเคราะห์อาการงอนเพิ่มขึ้นมา เพื่อสร้างสีสันให้บุคลิกโดยรวมยิ่งน่าสนใจไปกันใหญ่...
.
.
...แต่เดี๋ยวนะ ไอ้เมื่อกี๊ที่งอนน่ะ เพราะเรื่องอายุไม่ใช่เหรอวะ??...
...หึ หึ ผมว่าอยู่ๆไป แม่งต้องได้เห็นขนุนงอนเรื่องเครื่องสำอางค์ และการประทินโฉมด้วยแหงๆ...
...หืยยย...โคตรเคะแบบจัดเต็มเลยว่ะ  น่ารักสัดอ้ะ!!!  น่ารักจนอยากจะจัดให้แม่งได้เป็นฝ่ายรับเต็มตัวของผมเสียบัดนี้!


ผมรีบเอนลงนอนข้างๆร่างอ้อนแอ้นที่กำลังหันหลังให้ แล้วดึงคนตัวนิ่มให้หันกลับมาหาก่อนจะกอดเอาไว้ “ไม่ใช่อย่างนั้นเสียหน่อยฮะ  ขนุนก็รู้นี่นา ว่า...น้อยนึง น็อตก็ไม่เคยคิดจะพูดอะไรให้กระทบกระแทกจิตใจขนุน...
.
...แต่สิ่งที่น็อตต้องการจะสื่อก็คือ น้องโชอาจจะยังไม่มีวุฒิภาวะมากพอที่ขนุนจะถูกอกถูกใจเรื่องนิสัยใจคอของเค้าได้...
...เท่าที่น็อตสังเกตตอนที่เค้ามาหาพี่กานต์ที่บ้าน  น็อตไม่เห็นเค้าจะมีนิสัยอะไรที่ใกล้เคียงกับนิสัยของพี่กานต์เลยแม้แต่นิดเดียว...
.
.
.
...โธ่!ขนุนฮะ อย่าเพิ่งทำหน้างอแบบนั้นซี่!  น็อตไม่ได้กล่าวหาน้องโชพล่อยๆเสียหน่อยนะฮะ...
...ก็น็อตจำได้ว่าขนุนเคยพูดว่า ขนุนชอบพี่กานต์ตรงที่ปฏิบัติกับขนุนเหมือนคนทั่วๆไป... แต่น้องเค้าก็ไม่ได้ทำอะไรแบบนั้นกับขนุนเลยนี่นา......น็อตว่า...จริงๆน้องโชเค้าก็ไม่น่าจะสนใจใครคนไหนได้มากเท่ากับน้องเค้กอีกแล้วล่ะฮะ...
.
...เชื่อน็อตเถอะนะฮะ  น็อตน่ะ...กลัวขนุนเสียใจหรอกนะฮะ ถึงได้พลั้งปากพูดค้านออกไปโดยไม่ได้อธิบายความหมายให้ครบถ้วนแบบเมื่อตะกี๊” ขนุนไม่ได้ตอบอะไร ได้แต่ทำหน้านิ่งๆ ผมเลยถือโอกาสเปลี่ยนเรื่องด้วยการถามอ้อนๆ “แล้วนี่ใจคอจะนอนทั้งผ้าเช็ดตัวแบบนี้เลยเหรอฮะ?...เดี๋ยวก็เป็นหวัดกันพอดีหรอก หึ หึ”

ขนุนไม่ได้ตอบอะไรได้แต่มองหน้าผมนิ่งๆ แล้วจึงส่งมือเล็กๆนิ่มนุ่มเลื่อนมาจับเอามือข้างหนึ่งที่ว่างอยู่ของผมไปวางลงตรงพวงแก้มเด้งใสของตัวเอง  แล้วเจ้าตัวก็เอ่ยถามผมออกมาเบาๆ โดยที่ยังจับมือของผมเอาไว้ “พรุ่งนี้น็อตต้องไปกี่โมง?”

“น็อตต้องไปถึงสนามบินก่อนหกโมงเช้าน่ะฮะขนุน...มีอะไรหรือเปล่าฮะ?” ผมลูบแก้มใสๆของขนุนไปมาเบาๆอย่างเพลิดเพลิน หลังจากมือของขนุนได้ย้ายมาวางตรงแก้มผมเป็นที่เรียบร้อยแล้ว

 “พอไปถึงที่โน่น น็อตต้องทำอะไรบ้าง? แล้วถ้าคืนนี้อดนอน...น็อตจะมีปัญหาอะไรไม๊?”

“ก็ไม่ต้องทำอะไรมากนะฮะ แค่จัดการเรื่องข้าวของติดตัวพี่ปีย์ แล้วก็เรื่องโรงพยาบาลนิดๆหน่อยๆแค่นั้นเองน่ะฮะ... ถ้าจะโต้รุ่งกัน น็อตว่าไม่น่าจะเป็นอะไรนะฮะ...ขนุนจะให้น็อตทำอะไรเหรอฮะ?” ผมถามขนุนด้วยความสงสัยอย่างที่สุด...หรือว่าขนุนแม่งจะขอให้ผมช่วยทำงานด่วนอะไรสักอย่างที่กินระยะเวลาหลายชั่วโมงกันวะ?

ขนุนยังคงไม่ปริปากพูดอะไร แต่ยกลำตัวขึ้นจากพื้นนิดหนึ่งก่อนแกะปมผ้าเช็ดตัวที่หน้าท้องของตัวเองออก แล้วโยนผืนผ้าให้พ้นไปจากเตียง เมื่อสำเร็จโทษผ้าเช็ดตัวบนร่างตัวเองเสร็จ ก็หันมาลงดาบสังหารผ้าขนหนูที่ผมนุ่งอยู่เป็นลำดับถัดมา “อากาศเย็นจับขั้วหัวใจจริงๆ...จะต้องทำเช่นไรเพื่อให้ร่างกายอบอุ่นขึ้นมาได้อีกครั้งกัน...น็อตทราบวิธีหรือไม่” ขนุนยิ้มหวานส่งให้ผม

หึ หึ...วินาทีนี้ขนุนไม่ต้องพูดอะไรต่อ ผมก็พร้อมจะดำเนินการตามความประสงค์ของเมียอย่างเต็มที่แล้วฮะ...
...มีอย่างที่ไหน มาทำอะไรแบบนี้โดยไม่บอกไม่กล่าว...ก็เข้าทางหื่นของผมเท่านั้นน่ะสิ 

ผมเอาแขนข้างหนึ่งยันตัวท่อนบนขึ้นเพื่อก้มหน้ามองขนุนที่นอนหงายมองตอบผมอยู่บนที่นอน แล้วคร่อมร่างทับขนุนอีกทีหนึ่งก่อนจะตวัดผ้าห่มมาคลุมร่างเปลือยเปล่าของเราสองคนเอาไว้ให้อบอุ่น แล้วก้มหน้าลงไปกระซิบยั่วคนที่นอนลืมตากลมใสจ้องหน้าผมเขม็ง “ใครกันแน่ ที่เอาแต่ใจ...หื้มม??” คนที่ผมกำลังคุยด้วยไม่ต่อคำแต่อย่างใด หากแต่ชูแขนทั้งสองข้างขึ้นในอากาศแล้ววางคล้องรอบๆคอผม  แล้วสะท้อนสายตากลับคืนมาอย่างสงบคล้ายๆกับหยั่งเชิง

ผมว่าเราควรจัดอันดับแรงดึงดูดระหว่างคนสองคนที่ปรารถนาในตัวซึ่งกันและกันเป็นสิ่งมหัศจรรย์ลำดับที่แปดของโลกให้รู้แล้วรู้รอดนะฮะ เพราะหลังจากสายตาของเราทั้งสองคนตรึงประสานกันเพียงไม่นาน  ผมก็รู้สึกเหมือนว่า...ตากลมใสคู่ที่ผมกำลังจ้องมองอยู่เรียกร้องให้ผมก้มหน้าลงไปใกล้   แต่ไม่ทันไร...ใบหน้าเล็กของขนุนกลับลอยเข้ามาใกล้แล้วปล้นจูบของผมไปเสียอย่างนั้น

“หึ หึ หึ” ผมถึงกับหลุดหัวเราะออกมาเบาๆพลางโคลงหัวไปมาให้กับความใจร้อนในครั้งนี้ของคนตัวเล็กกว่าที่กลังนอนรอผมอยู่ข้างล่าง “เอาแต่ใจไม่พอ...ยังใจร้อนอีก หึ หึ..อย่างนี้มันน่านัก รู้ไม๊ฮะขนุน” จบประโยคผมก็ยอบตัวช้าๆลงตรงที่หมายแรกซึ่งผมหมายมั่นปั้นมือเอาไว้หากแต่ฟอร์มในการออกตัวรอบนี้ผิดกับเมื่อกว่าชั่วโมงที่แล้วลิบลับ

หลังจากเสียเหงื่อไปรอบหนึ่งผมก็เริ่มจะประคองสติได้มากกว่าตอนก่อนหน้า  ผมจึงควบคุมจังหวะการเคลื่อนไหวทั้งหมดให้เป็นไปอย่างช้าๆติดจะประดิดประดอยเสียด้วยซ้ำ ปากผมละเลียดชิมกลีบปากกระจ้อยร่อยด้วยน้ำหนักแผ่ว เมื่ออีกฝ่ายชินกับท่วงทำนองผ่านริมฝีปากของผมที่เริ่มบรรเลงไปเมื่อครู่  ขนุนผู้ร่ำเรียนได้รวดเร็วก็ตอบสนองด้วยการขยับกลีบปากเปิดรับการมาของผมอย่างอ่อนหวานละมุนละไมไม่ต่างกัน... 

เมื่อองค์ประกอบทั้งหมดถูกจัดวางอย่างเหมาะสมและถูกอกถูกใจเราทั้งสอง อารมณ์ก็พาเราล่องลอยขึ้นสู่สรวงสวรรค์ครั้งแล้วครั้งเล่า... สรุปย่อๆให้พอเข้าใจง่ายๆได้ว่า เกือบตลอดทั้งคืนจนก่อนเวลาที่ผมต้องออกจากบ้าน มันคือมหกรรมเล่นว่าวสมานฉันท์เพื่อความมันส์ของเราสองน่ะฮะ

ผมขอไม่สาธยายถึงรายละเอียดของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น หรือกระบวนท่าและลีลาความยากง่ายที่ผมกับขนุนงัดออกมาใช้  เพราะมันคงไม่มีอะไรซับซ้อนไปกว่าการช่วยตัวเองด้วยการยืมฝีมือและฝีปากของอีกฝ่ายเท่านั้น... แต่ที่แน่ๆ  ผมรับรองได้ว่า ไอ้ความมหรสพและความบันเทิงที่เกิดขึ้นทั้งหมด ไม่ได้ละเมิดข้อตกลงในคืนนี้ของเราแม้แต่นิดเดียว  

ถึงคืนนี้จะยังไม่มีการได้เปิดซิงทดลองใช้พื้นที่ฮ็อตสป็อตส่วนล่างเยื้องไปทางด้านหลังของขนุนก็จริง แต่ความสุขใจจากการได้ใช้เวลาร่วมกันสองต่อสอง การได้อยู่ใกล้ชิดกันยิ่งกว่าครั้งไหนๆโดยไม่มีเรื่องกวนใจหรือบุคคลที่สามให้ต้องพะวง และการพูดคุยกันด้วยเรื่องต่างๆระหว่างช่วงพักยก นับเป็นการทดเวลาที่ห่างหายกันไปตลอดอาทิตย์ที่แล้วได้เป็นอย่างดี นอกจากนี้ ผมกับขนุนยังได้ฝึกฝนทักษะทางร่างกายเพิ่มเติมจนชักจะใกล้เป็นผู้ทรงความรู้เกี่ยวกับร่างกายของอีกฝ่ายเข้าไปทุกที...

...ก็ผมน่ะได้มีโอกาสลองเล่นกับน้องชายของขนุนมาจนครบทุกถ้วนทุกรูปแบบ จ้องหน้ากันมาครบทุกองศา ละเลงผ่านทั้งมือผ่านทั้งปากของตัวเองมาจนจวนจะตั้งตนเป็นเกจิผู้เสียวซ่านและเชี่ยวชาญด้านการเอาอกเอาใจเจี๊ยวหวานของขนุนมือหนึ่งและมือเดียวของโลกได้อยู่แล้ว   ส่วนอีกฝ่าย...ก็กลายเป็นเจ้าของร่วมจอยสติ๊กอันใหญ่โตมโหฬารประจำกายของผมอย่างเต็มภาคภูมิ 

ต่อจากนี้  ผมบอกเลยว่า...ผมคงไม่อาจมองหน้าขนุนแล้วไม่คิดเรื่องหื่นๆได้แหงๆ  โดยเฉพาะอากัปกิริยาการอ้าค้างก่อนจะลำเลียงอะไรบางอย่างส่งเข้าในปากเล็กๆอันน่าอัศจรรย์ของเขา... ซึ่งแม่งมีสิทธิ์มากว่าจะเป็นสาเหตุหลักที่ก่อให้เกิดอาการครั่นเนื้อครั่นตัวจนอยากลากขนุนไปเล่นเกมจ้องงูตาเดียวประจำตัวผมในระยะประชิดเป็นแน่




ก่อนผมจะลุกไปแต่งตัวเพื่อออกเดินทางไปหาพี่ปีย์ที่ขอนแก่นและหลังจากการขัดจรวดสามัคคีรอบที่สาม  เราก็มีโอกาสได้นอนคุยกันสั้นๆ...ซึ่งมันเหมาะเจาะพอดีที่ผมควรจะสั่งความเรื่องสำคัญมากเรื่องหนึ่งกับอีกคนให้เตรียมความพร้อมทั้งกายและใจเอาไว้  เพื่อที่เมื่อผมกลับมาในอีกเกือบสองวันข้างหน้า...จะไม่ต้องจัดงานเล่นว่าวกันอีกเป็นครั้งที่สองเพื่อแก้ขัดอย่างในคืนนี้

ผมเอามือข้างหนึ่งเขี่ยแก้มของคนที่กำลังนอนหนุนแขนของผมอยู่เล่นไปมาแล้วบอกออกไปสั้นๆ “เอ่อ...ขนุนฮะ”

“อะไรเหรอน็อต?” ขนุนถามกลับมาด้วยน้ำเสียงเรียบๆเหมือนเคย

ผมตอบคำถามของขนุนด้วยน้ำเสียงจริงจังและฟังเป็นการเป็นงานที่สุดครั้งหนึ่งในชีวิต “คืนที่น็อตรับพี่ปีย์กลับมาจากขอนแก่นแล้ว เราจะเรียนเรื่องการร่วมรักกันทันทีเลยนะฮะ” ...เมื่อกี๊ผมแม่งไม่ได้เผลอทำเสียงหื่นออกไปใช่ไหมวะ?..ไม่หรอกม้างงง

ขนุนพลิกตัวนอนคว่ำแล้วเอาศอกท้าวคางจ้องหน้าผมแล้วถามออกมาอย่างสงสัยติดหมัด “ทำไมถึงต้องเจาะจงให้เป็นคืนนั้นด้วยล่ะ?”

พอเห็นคิ้วขมวดมุ่นและสีหน้าไม่เข้าใจของอีกคน ก็ทำเอาผมเผลอยิ้มออกมาให้ขนุนด้วยความเอ็นดูทันที... ต้องการเหตุผลอธิบายมากขนาดนี้เลยเหรอเนี่ยะ... ดูทำหน้าทำตาเข้าสิ...น่ารักจังว่ะ  ผมแม่งอดใจเอาไว้ไม่ไหว เลยยื่นหน้าไปจูบปากขนุนเบาๆแล้วอธิบายสั้นๆ “เพราะน็อตว่าขนุนพร้อมที่จะเรียนเรื่องการมีเซ็กส์จริงๆแล้วล่ะฮะ”

คนถูกจูบยิ้มอายๆแล้วถามออกมาแบบว่างงสุดติ่ง “หมายความว่ายังไงเหรอน็อต?”

ผมเลยใช้ข้อศอกข้างหนึ่งยันตัวขึ้น แล้วทำหน้ากะลิ้มกะเหลี่ยก่อนกวาดสายตามองร่างเปลือยเปล่าของตัวเองตั้งแต่หัวจรดเท้าสลับกับตัวขาวๆที่นุ่งลมห่มฟ้าของขนุนไปมาอยู่ครู่ใหญ่ แล้วจึงตอบคำถามออกไปอย่างอารมณ์ดี   “หึ หึ...แล้วขนุนจะอธิบายเรื่องที่เกิดขึ้นตลอดทั้งคืนที่ผ่านมาด้วยเหตุผลอะไรกันฮะ?...
.
...ก็น็อตเห็นกับตามาจะจะ แถมเรายังได้นัวเนียกันไปตั้งหลายรอบด้วยความราบรื่นและสุขสันต์ ดังนั้น...ในสายตาของผู้สอนวิชาสปท. น็อตว่าวินาทีนี้ ขนุนพร้อมจะเป็นเคะอย่างสมบูรณ์แบบไม่น้อยหน้าไปกว่าใครในโลกนี้แล้วฮะ”

พูดมาถึงตรงนี้ ผมแม่งก็อดปลื้มใจในความสามารถของตัวเองไม่ได้จริงๆ ที่สามารถนำพาเคะผู้ที่เดินหลงทางผิดมาเป็นหลายสิบปีให้กลับเข้าสู่เส้นทางสายรับได้เสียที  แถมยังนึกขอบคุณสวรรค์ ที่ดลใจให้ขนุนแม่งเข้าใจผิดว่าตัวเองเป็นเมะมาโดยตลอด  ไม่อย่างนั้น...ถ้าขนุนแม่งเปิดตัวแต่แรกว่ารับได้ทุกสถาบัน  ป่านนี้ผมคงชวดอดกินพุงปลาเนื้ออ่อนนุ่มที่ชื่อขนุนไปแล้วแหงๆ

ขนุนเม้มปากแน่นแล้วพูดออกมาอย่างช้าๆ “เหรอ...ถ้าน็อตว่าอย่างนั้น ขนุนก็ไม่มีอะไรจะแย้งแล้วล่ะ... แต่ถ้าน็อตรู้ว่า ขนุนไม่ได้เรื่องหลังจากที่เรามีอะไรกันล่ะ น็อตจะหนักใจไม๊?” ขนุนแม่งทำหน้าอย่างกับจะตายระหว่างรอคำตอบของผม แล้วทำไมต้องกังวลว่าผมจะหนักใจเรื่องตัวเองไม่เป็นงานด้วยวะ?? ก็ไอ้ตอนผมสมัครเข้าร่วมแผนการหลอกๆเพื่อพิชิตใจขนุนนี่...ผมก็รู้อยู่เต็มอกดีอยู่นะ

ผมเลยคว้าตัวเล็กๆของขนุนให้กลับเข้าประจำที่ตรงซอกแขนแล้วทั้งหอมทั้งจูบคนหน้านิ่วเหมือนโดนตะคริวกินปากซ้ำไปซ้ำมาอยู่หลายรอบทั่วไปทั้งหน้า แล้วจึงบอกอีกคนออกไปอย่างอ่อนใจ “โธ่!! ขนุน...  น็อตไม่ได้มาสอนขนุนเพราะขนุนเก่งเรื่องอย่างว่านี่ฮะ  น็อตมาสอนขนุนเรื่องเซ็กส์เพื่อให้ขนุนมีประสบการณ์เรื่องนี้มากขึ้นเพื่อเอาไปเขียนหนังสือ แก้ปัญหาในการทำงานให้ดีขึ้นได้  แน่ล่ะฮะว่าน็อตไม่ได้คาดหวังว่าขนุนจะต้องเก่งเรื่องนี้มาตั้งแต่ต้นซะหน่อย...
.
.
...ถ้าขนุนเก่งนี่สิ น็อตควรต้องตกใจมากกว่า...ขนุนว่าอย่างงั้นไม๊ล่ะฮะ???
.
...เชื่อน็อตเถอะฮะ  น็อตไม่มีทางเลิกคบขนุนไปเพราะเรื่องแค่นี้หรอกน่า...
...อีกอย่าง...ขนุนไม่เห็นต้องกลัวอะไรเลยนี่ฮะ  มีน็อตแสตนด์บายอยู่ข้างๆทั้งคน น็อตยินดีจะถ่ายทอดเคล็ดวิชาที่น็อตมีให้ขนุนแบบหมดไส้หมดพุง  การจะเชี่ยวเรื่องเซ็กส์ได้เนี่ยะ มันต้องอาศัยประสบการณ์และชั่วโมงบินที่ค่อยๆสะสมเพิ่มพูนกันไป  ถ้าขนุนยังไม่คล่อง...เราก็แค่ลองทำกันบ่อยๆ  เท่านี้...ตำแหน่งว่าที่ปรมาจารย์ด้านกามโลกีย์ไม่มีทางหนีขนุนไปไหนได้หรอกฮะ”

 “งั้นก็แสดงว่า...เราจะมีอะไรกันบ่อยๆหลังจากคืนแรกไปแล้วอย่างนั้นน่ะเหรอ?” คนฟังของผมถามออกมาอีกรอบ...คงจะอยากให้ผมยืนยันเพื่อความมั่นใจล่ะมั้ง

ใจผมแม่งก็อยากจะบอกขนุนเหลือเกินว่า ไม่ว่าอะไรจะเกิดชึ้น...เขาไม่จำเป็นต้องเสียเวลามานั่งกังวลเรื่องของผมให้เหนื่อยเลย  เพราะไม่มีวันเสียหรอกที่ผมจะเบื่อเขาไม่ว่าเรื่องไหนก็ตาม...ก็คนมันรักไปแล้วนี่ฮะ จะให้เปลี่ยนใจตอนนี้ คงจะไม่ทัน 

ผมจึงตอบขนุนไปด้วยน้ำเสียงจริงจัง “ก็แหงสิฮะ...ประสบการณ์เซ็กส์ข้ามคืนไม่น่าจะทำให้ขนุนเห็นภาพและเข้าใจเซ็กส์ได้ทุกซอกทุกมุมจนเอาไปเขียนนิยายได้เป็นฉากๆหรอกฮะ  การมีเซ็กส์เนี่ยะ...มันต้องทำกันจนช่ำชองถึงจะทำให้เราเห็นสัจธรรมของการสืบพันธุ์ที่ธรรมชาติสร้างมาให้อยู่คู่กับสัตว์โลก  เมื่อนั้นแหละฮะ...ขนุนถึงจะเขียนฉากเข้าพระเข้านายระหว่างชายกับชายได้กระแทกใจชาวบ้านร้านตลาดอย่างถ้วนหน้า...
.
...ที่สำคัญ  ขนุนอย่าลืมสิฮะว่า หัวข้อที่เรายังจะต้องเรียนกันอย่างขมักเขม้นมีอีกเป็นหางว่าว  ถ้าจะด้นสดกันให้หมดทุกหัวข้อภายในคืนเดียว น็อตว่าเราสองคนอาจจะเดี้ยงเปลี้ยเสียชีวิตกันได้นะฮะ”

“อื้อ...เข้าใจแล้วล่ะ...” ขนุนพยักหน้าเพื่อยืนยันความเข้าใจ แล้วสั่งออกมาทันที  “...งั้นน็อตก็ไปเถอะ...นี่คงจะใกล้ตีห้าแล้วล่ะมั้ง ขนุนไม่อยากให้น็อตตกเครื่อง...เดี๋ยวคุณปีย์จะเป็นห่วง”

ผมแม่งก็ชักจะไม่อยากปล่อยตัวขนุนขึ้นมาเสียดื้อๆ ผมเลยออกปากชวนคนในอ้อมอก “ขนุนเข้าไปอาบน้ำด้วยกันอีกรอบสิฮะ...จะได้กลับมานอนแบบสบายตัว”

ขนุนเงยหน้ามองผมนิ่งๆอยู่พักใหญ่ ก่อนจะทำหน้าคาดโทษแล้วพูดอย่างเด็ดขาด “อาบน้ำอย่างเดียวนะ...ถ้าทำอย่างอื่นด้วย ขนุนไม่โอเค”

“แหม่....เห็นน็อตเป็นเครื่องจักรสังหารหรือไงฮะ ถ้าขืนเราทำกันอีกรอบ...มีหวังน็อตเดินขาสั่นแน่ฮะ น็อตยังอยากถนอมน้องชายเอาไว้เพื่อจะได้ใช้ไปนานๆอยู่นะฮะ... ไปฮะ ไปอาบน้ำกันเถอะ เดี๋ยวน็อตจะได้ถูหลังให้ขนุนอีกไงฮะ...ขนุนชอบไม่ใช่เหรอ?” ผมจำเป็นต้องโกหกเรื่องขีดจำกัดของน็อตน้อยเพื่อให้ขนุนยอมหลงเชื่อเข้าไปต่อเวลาในห้องน้ำกันก่อนที่ผมจะต้องไป... หึ หึ เอาไว้ให้โดนน้ำอุ่นสักนาทีสองนาทีก่อนเห๊อะ ผมจะฝากรอยรักเอาไว้ให้ดูต่างหน้าอีกรอบ

“อื้มมม...ไปอาบน้ำกันเถอะ”

ผมเดินนำหน้าพาคนตัวเล็กกว่าเข้าไปอาบน้ำอย่างเพลิดเพลิน... รู้ตัวอีกที ผมแม่งต้องวิ่งตาหูแหกลงมาข้างล่างเพื่อมาฝากฝังพี่ปีย์กับขนุนเอาไว้กับพี่กานต์ที่กำลังเตรียมอาหารอยู่ในครัวตั้งแต่เช้ามืด แล้วกระโดดขึ้นแท็กซี่ก่อนจะห้อไปสนามบินจนทันสิบนาทีสุดท้ายก่อนเวลาปิดเคาน์เตอร์เช็คอิน

ถึงจะต้องเหนื่อยเป็นหมาหอบแดดตั้งแต่เช้า และเพลียเพราะไม่ได้นอนแถมยังเสียน้ำไปหลายรอบอยู่ แต่ผมแม่งโคตรมีความสุขอ่ะ เพราะขนุนแม่งน่ารักไม่มีใครเกิน... คืนพรุ่งนี้ล่ะวะ!!  ไอ้น็อตจะได้ตัวขนุนมาครอบครองเป็นของกลางกึ่งหนึ่ง


... และจากนั้น ของกลางอีกกึ่งที่เหลือที่เรียกว่าหัวใจ อาจจะอยู่ใกล้ๆในระยะพอเอื้อมได้มากกว่าที่คิดเอาไว้... 
...ใครจะไปรู้...ใช่ไหมฮะ หึ หึ




๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐

2 comments:

  1. แล่วๆๆๆๆๆ ขนุนนนนยั่วได้อีก น็อตจะขาดใจแล้ว 55555
    เธอแพ้น็อคแล้วนะน็อต ขนุนชนะขาดลอย 555

    นารูโตะไม่ได้ซื่อหรอกนะแต่ทึ่มเลยล่ะ 55555 โมเมนต์ของนารุกับหลายคนมีเยอะอ่ะนะ คนปกตอเขาก็มองแบบปกติ แต่ว่าไม่ใช่กับเรา 55555 ความวายมันเข้าสู่เซลล์ไปแล้ว ฮ่าๆๆๆๆ
    ส่วน Business plan นี่ก็เรียนแค่พื้นฐานอ่ะ แต่ไอ้ที่เขียนในห้องสอบคือ. Marketing plan ทรมานมือมากกกก ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะ เลิฟนะเชิฟๆ

    ReplyDelete
  2. ฮ่าๆๆๆๆ ตามนั้นเลยค่ะ ที่ว่าน็อตแพ้ราบคาบน่ะเห็นจะเป็นเรื่องจริง แล้วยิ่งมาได้อ่านตอนใหม่จากใจขนุนแบบนี้อีก ปิดช่องทางเอาชนะของน็อตไปได้เลย (ไม่รู้ว่าคุณนาราจะบอกว่าขนุนโรคจิตอีกรึเปล่านะคะ... แต่ตอนมะลิเขียน มะลิว่าขนุนน่ะตลกแบบหลุดออกนอกวงโคจรโลกน่ะค่ะ...อารมณ์เพ้อนิดๆ ฮ่าๆๆๆๆ)

    ฮ่าๆๆๆ...สงสัยมะลิต้องตามไปอ่านนารูโตะใหม่ เมื่อก่อนตอนยังไม่เขียนนิยายนี่ ความวายก็ยังไม่แทรกซึมเยอะขนาดนี้นะคะ แต่พอเริ่มเขียนนิยายได้เรื่องสองเรื่อง...แหม่ มองไปทางไหนก็วายไปหมดแล้ว ฮ่าๆๆๆๆ

    ขอโทษที่คะยั้นคะยอเรื่องอ่านหนังสือมากไปหน่อยนะคะ... คือจริงๆไม่ได้ตั้งใจจะก้าวก่ายเรื่องของคุณนาราเลย แต่เพราะเป็นห่วงอย่างเดียว เลยเผลอพูดบ่อยไปหน่อย (มะลิก็กลับมานอนคิด ว่าอาจจะทำให้คุณนาราอึดอัดใจได้...ยังไงก็ขอโทษเอาไว้ก่อนแล้วกันค่ะ) มะลิขจะเป็นกำลังใจที่ดีให้เสมอนะคะ รักคุณนาราค่ะ เชิฟๆ

    ReplyDelete