เขาวานให้ผมเป็น 'สายรับ' (เคคู่ผู้รู้รอบฯ) : บทรุกที่ 15: หมองูตายเพราะงู

บทรุกที่ 15: หมองูตายเพราะงู

(หมองูตายเพราะงู : คนที่ทำ หรือ ชำนาญในการอะไร อาจจะตายเพราะสิ่งนั้นได้)

เช้าวันนี้เป็นวันที่พวกเรานัดรวมตัวกันเพื่อไปเล่นน้ำสงกรานต์ที่ข้าวสาร ขนุนเลยรีบตื่นแล้วกลับไปอาบน้ำแต่งตัวที่บ้านโดยให้เหตุผลที่เราทั้งสองคนต่างก็เข้าใจได้ง่ายๆอย่างไม่ต้องอธิบายว่า...  ‘ผมไม่อยากให้คนอื่นมองเราสองคนด้วยสายตาแปลกๆ หากผมออกมาจากบ้านพร้อมๆกับน็อต’   แต่พูดก็พูดเถอะ เอาจริงๆเลยนะฮะ...ต่อให้คนอื่นเข้าใจไปว่าอะไรหรือแบบไหน ไอ้ผมรึก็ไม่เห็นจะแคร์...เว้นแต่พี่ปีย์คนเดียวเท่านั้น ที่ทุกวันนี้แม่งคอยหาโอกาสตั้งโต๊ะสอบสวนผม ด้วยข้อหาตามประกบขนุนไม่ห่าง ไม่ต่างจากเห็บหมัดบนร่างหมา

ฮึ่ย! ไอ้พี่ปีย์แม่งก็จะหูตาไวอะไรนักหนาก็ไม่รู้... เดี๋ยวนี้ชอบจิกเรียกผมไปถามเช้าถามเย็นอยู่นั่น ว่าผมกับขนุนเป็นอะไรกัน...ทำไมขนุนต้องมานอนกับผมทุกคืนแบบนี้ด้วย  แม่งเอ๊ย!..ขนาดผมทำตัวเป็นเด็กดีไม่แหกข้อตกลงตามที่เคยให้สัญญากันเอาไว้แล้วนะ พี่ปีย์แม่งยังจะไม่ละเว้น จ้องจะเล่นผมให้ได้

คิดแล้วก็น่าน้อยใจว่ะ...ทั้งที่ผมยอมหักห้ามใจไม่ใช้วิชามารเพื่อสถาปนาตัวเองเป็นเจ้าของร่างกายขนุน แม้จะมีโอกาสงามๆถวายตัวใส่พานส่งมาถึงมืออยู่หลายต่อหลายครั้งก็ตาม ด้วยเห็นแก่คำสัญญาที่ให้ไว้กับพี่เชื้อแท้ๆ...ผมยังดีไม่พออีกหรือ? ความยุติธรรมอยู่ที่ตรงไหน?

หึ! ไว้รอให้ผมได้ขนุนก่อนเห๊อะ ต่อให้พี่ปีย์ไม่อ้าปากถาม ผมแม่งจะยื่นหน้าไปสาธยายให้แม่งเงี่ยนน้ำพุ่งเลยว่าผมทำอะไรกับขนุนไปแล้วบ้าง...

...ความแค้นจากอาการหงี่จนทำเอาทั้งร่างหนาวสะท้าน และความทรมานเมื่อเหลือบไปเห็นหัวนมอมชมพูของขนุนลอยวอมแวมยั่วยวนอยู่ไม่ห่างเวลาเจ้าตัวก้มๆเงยๆเพราะทำได้แค่นั่งมองดูอยู่เฉยๆของผมเนี่ยะ จะชำระในอีกสองสามอาทิตย์ข้างหน้านี้...ก็ยังไม่สาย...อยากจะเที่ยวมาซักไซ้เรื่องผมดีนัก ระวังตัวไว้เหอะพี่ปีย์ ไอ้น็อตเอาคืนแน่!

ระหว่างผมกำลังจะเดินออกประตูรั้วหน้าบ้าน พี่โอ่งก็เดินปรี่เข้ามาคล้องแขนผมให้เดินกลับเข้าข้างในบ้านด้วยสีหน้ามีลับลมคมใน และไม่สนใจผมที่กำลังส่งคำทักทายอย่างอารมณ์ดี “อ้าววว พี่โอ่ง!! มาพอดีเลยฮะ”

พี่โอ่งพูดเบาๆใกล้ๆหูผม “ไปค่ะ เราเข้าไปคุยกันข้างในดีกว่าโนะ” แล้วผมก็รู้ได้ทันทีว่าพี่โอ่งจะทำท่าลุกลี้ลุกลนไปทำไม และนั่นก็ทำเอาผมร้อนรนจนอดถามออกมาไม่ได้

“พี่โอ่งเอาของที่ผมอยากได้มาแล้วเหรอฮะ?” ทำไมเสียงกูต้องสั่นเหมือนแอบมาส่งยากันด้วยวะเนี่ยะ ดีนะที่แถวนี้ไม่มีตำรวจ ไม่อย่างนั้น...ผมกับพี่โอ่งแม่งต้องโดนรวบเอาตัวไปสอบสวนข้อหาทำหน้าตามีพิรุธจนน่าสงสัย

แต่เมื่อได้ยินประโยคแรกที่ผมถามหลังจากเราเข้ามาในบ้านแล้ว พี่โอ่งก็เปลี่ยนสีหน้ามาเป็นระอาแล้วแดกผมเข้าอย่างจังทันที “แหมมมมม ขุ่นน้องคะ...เจอหน้าพี่จาจาคนสวย แทนที่จะดีอกดีใจ หรือทักทายไหว้สาถามไถ่ความเป็นอยู่ให้กระเทยพอได้ชุ่มขื่นมื่นหัวใจฃักนิดซักหน่อยนี่ไม่เห็นจะมีเลยนะคะ...

.

.

...ใจคอขุ่นน้องจะทำตัวเป็นพวกขยันซอย ด้อยเล้าโลมให้หมดค่าหน้าหล่อๆจริงๆชิมิคะ!!”

“โธ่ พี่โอ่งฮะ...มันไม่ใช่อย่างนั้นฮะ คือผมน่ะ...อยากเก็บเรื่องนี้เอาไว้เป็นความลับเพื่อจะได้เซอร์ไพรส์ขนุนเค้าน่ะฮะ...

.

...แล้วถ้าผมได้ของมาจากพี่โอ่งตอนนี้เลย ผมจะได้เอาไปซ่อนจากสายตาเค้าได้ทันยังไงล่ะฮะ”

“โอ๊ย... แล้วขุ่นน้องจะซ่อนทำไมให้ยุ่งยากอีกล่ะคะ ก็ที่ขุ่นน้องร้องจะเอาๆอยู่เนี่ยะ มันไม่ได้ใช้เพื่อการสร้างความบันเทิงร่วมกันหรอกเหรอคะ? แล้วขุ่นน้องจะเปลืองแรงทำเซอร์ไพรส์เพื่อ????” พี่โอ่งทำส่งสายตาไม่เข้าใจมาให้ ผมก็ได้แต่ยิ้มแหยๆกลับไปแล้วตอบเสียงอ่อย

“แหม่ พี่โอ่งก็...ของอย่างนี้ มันต้องมีลีลากันบ้างนะฮะ ไม่อย่างนั้นมันก็ไม่ลุ้นกันพอดีสิฮะ” ผมทำหน้าเว้าวอน

“โอเคค่ะ เชิญตามสบายเลยค่ะพ่อคู๊ณณณ พ่อทูลกระหม่อม พ่อหอมหัวใหญ่...

.
...เรื่องที่ขุ่นพี่คัดมาให้นี่ เป็นเรื่องที่ละมุนละไมต่อมหมวกไตมาก ไม่มีพิศาลงานดิบเถื่อนอะไรให้มือใหม่อย่างขุ่นน้องทั้งสองคนต้องพลอยขุ่นข้องหมองมัวหัวอกหัวใจ...

...ขุ่นพี่ขอเอาหัวเป็นประกันเลยว่า... ถ้าบุคลากรมีคุณภาพผู้คร่ำหวอดบนถนนสายสีม่วงอย่างพวกพี่มีโอกาสได้ดูหนังคัลท์ชวนกระสันเหล่านี้ ชาวเราจะสามารถสัมผัสได้ถึงความน่ารักมุ้งมิ้งจนก่อให้เกิดอาการเยิ้มน่าเยกันได้ไม่ยาก เพราะพระเอกทุกเรื่องหล่อลาก น่ากัดกินสุดๆ...

.

..อุ๊ต๊ะ!! กระเทยลืมตัว ใส่อารมณ์มากไปหน่อย เอาเป็นว่า...การันตีความหรอยแรงสำหรับบิกินเนอร์อย่างขุ่นน้องและน้องหนุนๆแน่ๆค่ะ” พี่โอ่งพูดแล้วยื่นถุงที่เพิ่งหยิบออกจากกระเป๋าส่งให้ผม สายตาทั้งสองข้างของแกเหลือบมองซ้ายขวาอย่างระมัดระวังเหมือนกลัวสายของตำรวจที่อาจซ่อนตัวอยู่

.

.

“...ว่าแต่ ขุ่นน้องเตรียมการและศึกษาข้อมูลในส่วนของน้องหนุนๆมาดีแล้วใข่ไม๊คะ?” พี่โอ่งถามผมด้วยน้ำเสียงและสีหน้าจริงจังแกมเป็นห่วงเป็นใย

“เรื่องอะไรเหรอฮะ?”

“อ้าวววววว!! ก็จะเรื่องอะไรซะอีกล่ะคะ ถ้าไม่ใช่การโอ้โลมปฏิโลมให้ฝ่ายรับอย่างน้องหนุนๆนางพร้อมรับศึกอย่างเต็มที่ก่อนน่ะค่ะ... รู้แล้วใช่ไม๊คะ ว่าต้องทำยังไง?”

“ฮะ...เรื่องนั้นผมพอรู้ฮะ แล้วก็เตรียมใจเอาไว้แล้วฮะ”

“เตรียมใจอย่างเดียวไม่พอค่ะ อุปกรณ์และตัวช่วยทั้งหมด...มีแล้วใช่ไม๊คะ?”

“มีแล้วฮะ จริงๆผมมีเยอะด้วยนะฮะพี่โอ่ง มีมานานก่อนจะเจอขนุนซะอีก... คือผมแม่งเป็นพวกชอบสะสมเซ็กส์ทอยและทุกๆอย่างเกี่ยวกับเซ็กส์นี่แหละฮะ”

พี่โอ่งถึงกับกลอกตา ส่ายหัวอย่างปลงๆ และถอนหายใจเมื่อฟังประโยคที่ผมพูดจบลง “โอเค กระเทยเข้าใจ...หนูมุ่งมั่น ขยันขันแข็งมากนะคะลูก.... กระเทยนี่อยากให้ไอ้ไบรอันมันใฝ่รู้ดูเงี่ยนอย่างขุ่นน้องเลื๊อออเกิน...

.

.

...ทีนี้ มาถึงเรื่องสำคัญระดับเพชรยอดมงกุฏแอมเวย์...

...คุณน้องต้องรู้จักผ่อนหนักผ่อนเบานะคะ สำหรับมือใหม่อย่างน้องหนุนๆ พี่จาจาแนะนำว่าขุ่นน้องต้องมีน้ำอดน้ำทนมากหน่อย เพราะถึงพี่จะเปรี้ยวพอจะแนะนำขุ่นน้องว่าให้เล่นท่าน้องหนุนออนท็อปในครั้งแรกก่อนเพราะมันจะช่วยเรื่องลดความเจ็บปวดจากการเปิดซิงไปได้มาก...

.

.

...แต่ขุ่นพี่ก็มั่นหน้ามาก ว่าน้องหนุ่นหนุนนี่ต้องไม่มีความกล้าเพียงพอที่จะขึ้นขี่น้องน็อตด้วยตัวเองได้แน่ๆค่ะ...

...เพราะฉะนั้น...มันก็ต้องขึ้นกับขุ่นน้องคนเดียวเท่านั้น ที่จะช่วยเหลือน้องสาวคนล่าสุดของขุ่นพี่ไม่ให้ต้องร่างพัง และต้องนอนซมเพราะเป็นไข้จับไข่ไปหลายวันนะคะ...สัญญากับกระเทยมาก่อนค่ะ ว่าจะนุ่มนวลกับนาง!!”

“โฮ๊ยยย พี่โอ่งฮะ เรื่องนั้นพี่โอ่งไม่ต้องเป็นห่วงเลยฮะ... ตอนนี้ที่ผมห่วงน่ะ คือ เมื่อไรจะได้แอ้มขนุนซะทีตะหากล่ะฮะ เพราะผมแม่งดันรับปากกับพี่ปีย์ว่าจะไม่พาใครมามีอะไรกันในบ้านเป็นอันขาด....เฮ้ออออ”

“อ้าว แล้วมันจะยากอะไรล่ะคะ ก็ออกไปทำศึกยุทธหัตถีถุงยางมีชัยกันข้างนอกก็เท่านั้นเอง เริ่ดๆแถมยังสบายตัวไม่ต้องเก็บกวาดอีกดั้วะ”

“ผมจะไปมีปัญญาไปที่ไหนได้อีกล่ะฮะ ก็บ้านผมอยู่นี่ แถมผมก็ยังเรียนไม่จบ...เงินก็ไม่ได้เยอะมากพอจะไปเหมาโรงแรมอะไร ส่วนถ้าจะไปทำที่บ้านขนุนนี่ก็ไม่ต้องเสียเวลาคิดเลยฮะ...เดี๋ยวพี่สาวน้องสาวเค้าจะเปิดเข้ามาเห็นฉากอย่างว่า จะพาลตกใจกันไปทั้งบ้านได้” ในเมื่อพี่โอ่งเป็นเพื่อนสนิทของ X1 ไม่มีทางที่ผมจะให้พี่โอ่งได้ล่วงรู้เรื่องของผมที่ต่างไปจากเวอร์ชันที่พี่กานต์รู้เป็นอันขาด

“หึ หึ... สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรรม... พี่แนะนำได้แค่ว่า ถ้าขุ่นน้องยังไม่อาจฟีทเจอริ่งกันได้ งั้นก็และเล็มอย่างอื่นไปพลางๆระหว่างรอเปิดตู้เย็นใช้งาน....เช่น พาน้องไปสนามหลวง เป็นต้น...

...เพราะในทางเทคนิค การประสานท่วงทำนองเล่นว่าวประกอบจังหวะไปพร้อมๆกัน ไม่ถือเป็นการร่วมประเวณีขั้นสูงสุด หากแต่ช่วยปลดปล่อยความคั่งแค้นภายในได้ดีมากวิธีหนึ่ง แถมยังจะช่วยสร้างเสริมให้ต่อมมโนฯและความอยากสำรับคาวหวานของทั้งสองคนเพิ่มมากขึ้นด้วยนะคะ...

.

.

...ไม่เห็นต้องให้กระเทยสอนเลย ขุ่นน้องเองก็ดูจะมีหัวด้านนี้มากอยู่ไม่ใช่เหรอคะ?”

“แหม่ พี่โอ่งฮะ บางทีถ้าคนเรามัวแต่หื่นจนไม่โงหัว ก็อาจจะหลงลืมเรื่องง่ายๆไปอย่างโง่ๆแบบที่ผมเป็นอยู่นี่ยังไงล่ะฮะ... แต่ขอบคุณมากนะฮะ ที่เตือนสติผม หึ หึ หึ”

“ค่ะ... ขุ่นพี่เข้าใจ เพราะพอถึงคราวราหูอมขุ่นพี่ ขุ่นพี่ก็หงี่จนลืมไปเลยว่าเคยมีหัวตั้งอยู่บนบ่าเหมือนกันแหละค่ะ...

.

...ป่ะ เราออกไปรอคนอื่นๆข้างนอกกันเถอะค่ะ สายแล้ว”

“ฮะ ขอบคุณนะฮะพี่โอ่งสำหรับทุกอย่าง เดี๋ยวผมค่อยตามออกไปแล้วกันฮะ ขอเอาของรักของหวงไปเก็บก่อน เดี๋ยวผมตามออกไปฮะ” ผมรีบวิ่งเอาถุงที่พี่โอ่งให้มาไปเก็บด้วยความดีใจสุดๆ... เอาล่ะวะ กลับมาคืนนี้ ต้องมีการพัฒนามากไปกว่าการหอมแก้มกันมั่งล่ะเว้ยเฮ้ย!!

๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐

เมื่อเราทุกคนกำลังเดินมุ่งหน้าเข้าสู่ถนนข้าวสาร แหล่งเล่นน้ำสงกรานต์แหล่งใหญ่ที่สุดแห่งหนึ่งของกรุงเทพฯ ผมก็เริ่มเดินประกบไม่ห่างจากร่างอ้อนแอ้นบอบบางของขนุนแม้แต่วินาทีเดียว ผมเหลือบมองเสื้อยืดสีขาวตัวที่ขนุนใส่มาวันนี้อีกครั้งก่อนที่มันจะเปียกและเปื้อนแป้งไปเสียก่อนแล้วอดยิ้มแล้วแซวเจ้าของเสื้อออกมาไม่ได้

“เสื้อน่ารักดีนะฮะ....ชักอยากจะรู้แล้วสิ ว่าคนใส่จะ ‘อร่อย’ สมกับที่ประกาศอยู่ตรงหน้าอกนี่รึเปล่านะ”

ขนุนเงยหน้ามามองผมผ่านแว่นหนาๆ แล้วตอบเรียบๆ “ไม่รู้สิ ผมก็ไม่เคยลองกินตัวเองดูเหมือนกัน ก็เห็นจะมีแต่น็อตล่ะมั้งที่จะได้ลอง” แหม่ วาจาของว่าที่เมียผมนี่ช่างท้าทายการลงโทษด้วยร่างกายดีจริงๆ  สงสัยเพราะว่ายังไม่เคยโดนผมจัดโปรโมชันสมนาคุณ เลยยังกล้าทำปากดีนะขนุน  รอไอ้น็อตอีกหน่อยเห๊อะ...พ่อจะจัดหนักให้ไม่กล้าหือเลย...แม่ง!!

“หึ หึ...เข้าใจพูดนะฮะ.....เอาไว้น็อตจะบอกหลังจากที่ได้กินก็แล้วกันฮะ รับรองว่าจะบอกให้ละเอียดถึงใจเลยทีเดียว”

“...” ขนุนไม่ได้ตอบอะไร ได้แต่เม้มปากอย่างเดียว... หรือว่าแม่งกำลังจะพยายามสะกดกลั้นไม่ให้ตัวเองด่าผมออกมากันวะ?!!

“ตอนเล่นน้ำน่ะ ขนุนต้องจับมือน็อตเอาไว้ตลอดนะฮะ ห้ามเดินไปไหนโดยไม่มีน็อตเด็ดขาด เพราะคนมันเยอะ แล้วมันจะเบียดมาก ถ้าเกิดพลัดหลงกันไปนี่ท่าจะหากันไม่เจอง่ายๆแน่ๆฮะ”  ผมไม่รอให้เราเดินไปเจอคนเยอะกว่านี้ให้เสียเวลาหรอกฮะ มือผมแม่งขยับไปคว้าเอามือเล็กๆนุ่มๆของขนุนมาจับเอาไว้เรียบร้อยแล้ว

“อื้อ..น็อตไม่ต้องห่วงหรอก ถ้าน็อตอยู่ที่ไหน...ผมก็จะไปอยู่ที่นั่นแหละครับ” ขนุนเปลี่ยนมาเป็นสอดทุกๆนิ้วประสานกับนิ้วของผมเอาไว้ จนตอนนี้มือของเราจับกันแนบแน่นยิ่งขึ้น ผมจ้องมองหน้านิ่งๆแว่นๆไร้อารมณ์นั้นอย่างโคตรตกใจ เพราะไม่นึกว่าขนุนแม่งจะหัวก้าวหน้าขนาดนี้... เอ ไอ้การที่ผมเอาแต่ลวนลามนิดๆหน่อยๆเพราะยึดคำสัญญาของพี่ปีย์กับเอาแต่ห่วงขนุนนี่ ตกลงว่า...มันทำให้ผมดูง่อยและกลัวๆกล้าๆเกินไปหรือเปล่าวะเนี่ยะ

“ดีมากฮะขนุน อ่ะนี่...เห็นบอกว่าชอบสีม่วงกับสีน้ำเงิน...

.

.

...น็อตหาเจอแต่ปืนฉีดน้ำรูปตัวสติทช์ที่สีมันใกล้เคียงกับสีที่ขนุนชอบ ขนุนเอาไปใช้เล่นน้ำแล้วกันนะฮะ น็อตซื้อมาให้เป็นของขวัญที่ยอมมาเล่นน้ำด้วยกันวันนี้” ผมถอดปืนฉีดน้ำพร้อมถังเก็บน้ำรูปสติทช์แล้วใส่ให้ขนุน

“น่ารักจังเลย!!...ผมชอบสติทช์นะ ไม่นึกว่าจะมีปืนฉีดน้ำรูปนี้ด้วย ขอบคุณนะน็อต ถูกใจจริงๆเลยล่ะ” ขนุนยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ให้ผมเหมือนเด็กๆที่ได้ของเล่นถูกใจ... น่ารักว่ะ เดี๋ยวนี้ต่อให้คนตัวเล็กกว่ายังใส่แว่นอยู่ ผมแม่งก็มองขนุนน่ารักอยู่ตลอดเวลาเลยว่ะ ท่าทางจะหลงขนุนเอามากๆเสียแล้วล่ะมั้งกู

“กลับบ้านไปค่อยให้รางวัลน็อตแล้วกันนะฮะ...อ้อ แล้วคืนนี้น็อตมีสื่อการสอนใหม่มานำเสนอ รับรองว่าขนุนจะต้องชอบแน่ๆฮะ”

“เหรอ?...หวังว่าจะไม่ใช่แบบที่เคยดูหรอกนะ” คนฟังส่งสายตาปรามาสมาให้ ไอ้หน้าแบบนี้นี่แหละ ที่มันน่านัก...ขนุนแม่งท้าทายผมตลอดเวลา ใครจะไปรู้ว่าภายใต้รูปลักษณ์ของไอ้แว่นเนิร์ดๆที่ผมสาปส่งไปเมื่อสองอาทิตย์ก่อน ที่แท้แม่งโคตรกวนประสาท คนอะไรจะ...ทั้งยั่วยวน และยั่วโมโหผมได้ในเวลาเดียวกันแบบขนุนนี่ ไม่มีอีกแล้วว่ะ

“แหม่...ระดับน็อตแล้ว จะพลาดซ้ำซากได้ยังไงกันล่ะฮะ....

.

.

.

...อ้อ...ขนุนฮะ น็อตรู้ว่าจะแก้เรื่องการพูดของขนุนยังไงแล้วนะฮะ”

“จริงเหรอ....ยังไงล่ะ?” คนฟังทำหน้าตาสนใจขึ้นมาทันที

“เอาไว้บอกพร้อมกันคืนนี้แล้วกันนะฮะ หึ หึ......ป่ะ! ไปเล่นน้ำกันเถอะฮะ”

“......” ขนุนไม่ได้ต่อปากต่อคำอะไรนับตั้งแต่วินาทีนั้น พวกก็เราเดินเข้าซอยโน้น ออกซอยนี้เป็นว่าเล่นจนตัวเปียกและแห้งไปหลายรอบ ยกเว้นแต่ขนุนกับพี่กานต์ที่ไม่ได้เปื้อนหรือเปียกอะไรมาก เพราะผมกับพี่ปีย์คอยกันไม่ให้คนของตัวเองโดนทั้งน้ำทั้งแป้งเสียเกือบจะจำหน้าเดิมกันไม่ได้

แต่ผมเริ่มรู้สึกผิดสังเกตเพราะขนุนปิดปากเงียบมาตลอดทาง จนผมอดถามออกมาไม่ได้ “เป็นอะไรรึเปล่าฮะ ทำไมไม่พูดอะไรเลย คนเบียดมากไป? ปวดหัวเพราะอากาศร้อนสลับกับเปียก? หรือไม่ชอบคนเยอะ?”

“เปล่าหรอกน็อต ผมตื่นเต้นน่ะ...ผมไม่เคยมาเล่นน้ำสงกรานต์ในที่ๆคนเยอะๆแบบนี้มาก่อนเลย...

.

.

...อย่างมากสุด ตอนปิดเทอมเราสามคนพี่น้องกลับไปบ้านที่เชียงราย ก็เคยได้แต่นั่งท้ายกระบะพ่อไปกับเจ๊น้ายัยนิ้งและบรรดาลูกสมุนของเจ๊ไปเล่นสาดน้ำในตัวเมือง แล้วก็คอยตื่นเต้นเวลารถไปจอดติดไฟแดงข้างๆรถคันอื่น ก่อนจะระเบิดสงครามสาดน้ำใส่กันอุตลุดแล้วค่อยแยกย้ายกันไปหลังไฟเขียว...

.

...นั่นเป็นความทรงจำเกี่ยวกับการเล่นน้ำสงกรานต์แบบเดียวของผมเลยนะ...

...หึ หึ...ผมดูอ่อนมากเลยใช่ไม๊ ถ้าเทียบกับน็อต?”

“เฮ๊ยยย ไม่เลยฮะ...น็อตไม่เคยนั่งท้ายกระบะตระเวนเล่นน้ำสงกรานต์มาก่อนเลย ท่าทางจะสนุกมากเลยนะฮะ... แต่ขนุนไม่ต้องตื่นเต้นไปหรอกฮะ สงกรานต์ที่นี่มันก็แค่เล่นน้ำเล่นแป้งในที่ๆคนเยอะมากเป็นพิเศษบวกดนตรีและฝรั่งที่เยอะกว่าปกติเท่านั้นเอง นอกนั้นก็น่าจะเหมือนกัน”

(ซู่!!!! ฮ่าๆๆๆๆ) “โอ๊ะ!!!....เย็น!!” ในจังหวะที่เรากำลังคุยกันอยู่นั้นเอง ก็มีมือดีสาดน้ำทั้งถังใส่ขนุนที่เดินตัวแห้งและสะอาดมากที่สุดในบรรดาคนทั้งหมดแถวนี้จนเปียกมะลอกมะแลก นี่เป็นครั้งแรกที่ผมไม่ทันได้เข้าเอาตัวไปรับแทนขนุน แถมยังเป็นน้ำแช่น้ำแข็งมาจนเย็นจัดอีกด้วย

ในฐานะของผู้ที่เห็นเหตุการณ์อย่างใกล้ๆชิด ผมก็อดขำกับสภาพของขนุนในตอนนี้ไม่ได้  “ฮะ ฮะ ฮะ....โดนสาดจนเปียกเป็นลูกหมาตกน้ำเลยนะฮะ” แต่ไม่ทันไร ผมก็ต้องรีบถอดแจ็กเก็ตที่ใส่อยู่แล้วบังคับสวมให้ขนุนทันที เพราะเสื้อขาวตัวเก่าที่ขนุนใส่มาเล่นน้ำวันนี้มันบางจนเห็นไปถึงไหนๆ ถึงขนุนจะเป็นผู้ชาย และไม่มีอะไรเสียหาย แต่ขนาดผมเห็นขนุนตัวเปียกแบบนี้แล้วยังจ้องตาเป็นมัน...ไอ้ตัวผู้คนอื่นแม่งจะเหลือเรอะ

.

.

“...อ่ะ ขนุนใส่นี่ทับไว้นะฮะ เสื้อมันบางน่ะฮะ”

“...อยู่นิ่งๆแป๊บนึงนะฮะ...” ผมล้วงกระเป๋าเสื้อแจ็กเก็ตที่ตอนนี้อีกคนกำลังใส่อยู่แล้วเอาที่คาดผมที่มีหูสติทช์ติดอยู่ออกมาคาดลงบนหัวของขนุน พอขนุนเห็นที่คาดผมก็ถึงกับยิ้มกว้างอย่างมีความสุข

จริงๆผมกะว่าจะให้ตั้งแต่แรกพร้อมๆกับปืนที่เจ้าตัวกำลังสะพายหลังอยู่ แต่แค่เห็นปืนฉีดน้ำขนุนก็ยิ้มแก้มจะแตก นี่ถ้าได้ที่คาดผมไปพร้อมๆกัน มีหวังยิ้มเรี่ยราดให้คนโน้นคนนี้ไปทั่ว เท่านั้นยังไม่พอ...เพราะขนุนแม่งจะได้กลายเป็นเป้าหมายใจการประแป้งอย่างไร้ความปราณีเพราะใส่คาดผมน่ารักแบบนี้เดินไปเดินมา “...อ่ะ โอเค เสร็จแล้วฮะ ทีนี้ผมก็ไม่บังหน้าแล้วนะฮะ”

.

.

.

 “น็อตนี่ใจดีกับผมจังเลยนะครับ  ไม่เคยเห็นน็อตทำอย่างนี้กับใครเลย”

“แหม่ ขนุนฮะ...ก็เรามันคนพบเจอเรื่องเหมือนๆกันมาก่อน ก็ย่อมเข้าใจและต่อกันติดง่ายกว่า อีกอย่าง น็อตก็ไม่ได้ทำตัวแย่อะไรกับใครคนอื่นซะหน่อย...ก็ดีกับเค้าไม่ต่างจากขนุนนี่แหละฮะ เพียงแต่ขนุนอาจจะไม่เคยสังเกตเห็นเองก็ได้ ขนุนคิดมากไปเองรึเปล่า”

“อืมมมม ถ้าอย่างนั้นก็คงจะจริงอย่างที่น็อตว่ามาล่ะมั้ง...

.

.

.

...โอ๊ะ ซี๊ดดดดส์!!” ขนุนทำหน้าเหยเกบ่งบอกความเจ็บปวดที่ได้รับอย่างฉับพลันก่อนก้มมองพื้น

“ขนุน! ขนุนเป็นอะไรฮะ? ใครทำอะไรขนุน?”

“ผมโดนเหยียบเท้าน่ะ...คนมันคงเยอะมากไปหน่อย แล้ววันนี้ผมดันใส่รองเท้าแตะมาด้วย  เมื่อกี๊เค้าก็เลยเหยียบเท้าผมเข้าเต็มๆเลยน่ะ”

“ไหน? คนไหนที่มันเหยียบเท้าขนุน? หน้าตามันเป็นยังไง ไหนบอกน็อตมาซิฮะ?” ผมพยายามมองไปรอบๆด้วยสีหน้าเอาเรื่องทุกๆคนที่อยู่ในรัศมีของสายตา

“ผมไม่ทันได้มองหน้าเค้า รู้แค่ว่า เค้าเดินสวนไปทางโน้นแล้วล่ะ เค้าคงจะรีบ...น็อตถามทำไมเหรอ?”

“มันยังไม่ได้มาขอโทษที่เหยียบเท้าขนุนเมื่อกี๊ น็อตจะไปเอาเรื่องมัน” ผมทำท่าจะก้าวหันหลังกลับไป แต่กลับต้องหยุดความคิดและอาการเลือดขึ้นหน้าทันทีเมื่อได้ยินขนุนพูดนิ่มๆแต่เฉียบขาด

“น็อตอยากมีเรื่องใช่ไม๊ งั้นขนุนกลับบ้านก่อนนะ” ผมรู้สึกเหมือนโดนเอาน้ำเย็นราดทั้งตัวจนไอ้ที่ร้อนๆอยู่เมื่อกี๊ หายดีเป็นปลิดทิ้ง...อีกอย่าง ผมก็ดีใจมาก ที่ขนุนพูดจาน่ารัก

“ไม่ไปก็ได้ฮะ...

.

.

.

...แต่ขนุนต้องเรียกแทนตัวเองด้วยชื่อเล่นแบบที่พูดกับน็อตเมื่อกี๊นะฮะ ไม่พูดผมแล้ว โอเคไม๊?”

“อืม ไม่พูดผมแล้วก็ได้”

“...และต้องพูดแบบนี้กับน็อตคนเดียวเท่านั้นนะฮะ”

“อืม...คนเดียว” ขนุนเม้มปากทันทีเมื่อพูดจบ...สงสัยแม่งจะกล้ำกลืนความโกรธผมเอาไว้แหงๆที่ผมแกล้งแหย่เขาเล่นอยู่แบบนี้

“อะไรคนเดียว? พูดให้เต็มประโยคซิฮะ น็อตอยากได้ยิน...

.

.

...มีอย่างที่ไหน ตัวเองเป็นนักเขียนซะเปล่า แต่พูดจาขาดๆเกินๆจนฟังไม่รู้เรื่องแบบนี้ ฮึ?”

“ขนุนจะเรียกแทนตัวเองด้วยชื่อเล่นเฉพาะเวลาที่อยู่กับน็อตคนเดียวเท่านั้น” ขนุนพูดรัวเร็วด้วยน้ำเสียงสะบัดเหมือนขัดใจ เพราะผมเห็นเจ้าตัวเม้มปากแน่นขึ้นไปกันใหญ่

ผมยิ้มให้ด้วยความถูกใจแล้วเอ่ยชม “น่ารักมาก!!...เราตกลงกันแล้ว ขนุนห้ามลืมนะฮะ ไม่งั้นน็อตคงต้องลงโทษ”

ขนุนเลิกเม้มปากชั่วคราวก่อนหันมาตอบผมนิ่งๆ “อื้อ...คิดเอาไว้อยู่แล้วล่ะ....

.

.

...เออ ขนุนเพิ่งนึกขึ้นได้ เมื่อวันนั้นที่น็อตถามขนุนเรื่องคนในสเปคน่ะ ขนุนยังไม่รู้เลยนะว่าคนในสเปคน็อตเป็นยังไง?“

“โห ขนุนฮะ...ไม่รอถามเอาตอนผมอายุซักเจ็ดสิบก่อนล่ะฮะ”

“ก็ต้องรีบถามเอาตอนนี้แหละ เผื่อว่าน็อตจะเลือดร้อนจนอยู่ไม่ถึงเจ็ดสิบ” คนพูดยักคิ้วให้ผมข้างหนึ่ง... ไอ้ยักคิ้วแบบนี้ ถ้าเป็นเวลาที่อยู่กันสองต่อสองนี่ ขนุนได้โดนผมลงโทษไปแล้ว แต่พอเป็นที่นี่...เวลานี้ ฮึ่ม...ขนุนแม่งกวนตีนผมอีกแล้วว่ะ ไอ้ห่าน็อตเอ๊ย...เมียมึงทำไมไม่เคยอยู่ในโอวาทเลยว้า แสรดดดด!

แม้ใจผมแม่งจะคิดชั่วร้ายหยาบโลนและคุกคามขนุนแค่ไหน แต่สิ่งที่ผมพอจะพูดออกมาได้ดีที่สุด ก็แค่ “แหม่....พูดจาน่าเอ็นดูจริงๆนะฮะ... หึ หึ...

.

...คนที่น็อตอยากได้มาเป็นแฟนก็มีลักษณะคล้ายๆขนุนนี่แหละฮะ...

.

.

...แค่ต้องเป็นผู้หญิงเท่านั้นเอง น่าเสียดายนะฮะ ที่ขนุนไม่ใช่ผู้หญิง ไม่อย่างนั้นน็อตอาจจะจีบไปแล้วก็ได้ หึ หึ หึ” ผมแม่งล่ะคันปาก อยากจะบอกขนุนเหลือเกิน ว่าผมนะจะรวบหัวรวบหางขนุนเอามาเป็นของตัวเองให้ได้ ก่อนจะมัดมือชกเอามาเป็นแฟน เพราะผมอยากแน่ใจว่า...ขนุนจะไม่หลุดมือผมไปไหน ไม่ว่าทางกาย หรือทางใจก็ตาม... แต่แม่ง!! พูดไม่ได้จริงๆว่ะ ก็ผมแม่งไม่ใช่คนที่เจ้าตัวอยากได้มาเป็นคู่ครองนี่หว่า เฮ้อออ!

“ยัยนิ้งไง หน้าตาเหมือนขนุนอย่างกะฝาแฝดเลยนะ ใครๆก็บอกอย่างนั้น...น็อตสนใจไม๊ล่ะ ขนุนจะได้ติดต่อให้” ขนุนลอยหน้าลอยตาพูดโดยไม่คิดถึงใจผมบ้างเลย...กรรมของกูจริงๆ

“หึ หึ...ไม่ดีกว่าฮะ น็อตไม่ชอบสไตล์แบบน้องนิ้ง อีกอย่าง น็อตอยากช่วยขนุนก่อนน่ะฮะ...ยังไม่อยากมีภาระเรื่องใคร”

“ทุ่มทุนและทุ่มเทมากเลยนะครับ ขอบคุณน็อตจริงๆนะที่ทำเพื่อผมขนาดนี้” ขนุนพูดไปก็อมยิ้มไป

“ไม่เป็นไรหรอกฮะ เรื่องเล็กแค่นี้เอง เพราะเห็นเป็นขนุน น็อตเลยอยากช่วยน่ะฮะ...

.

.

...งั้นน็อตถามมั่ง... ทำไมขนุนต้องทาครีมเยอะแยะแบบนั้นด้วยล่ะฮะ?” พอได้ที ผมเลยได้ถามสิ่งที่ผมคาใจมาเนิ่นนาน

“ก็เจ๊น้ากับยัยนิ้งน่ะสิ คอยมาเป่าหูให้ขนุนฟังตลอดว่า ถ้าริจะเป็นเกย์...ขนุนต้องดูแลผิวพรรณให้ดีๆ...

.

.

...โดยเฉพาะหลังจากที่เจ๊น้าเป็นแอร์ ทุกๆอย่างก็ยิ่งร้ายแรงขึ้นเรื่อยๆ เพราะรายนั้นไปกว้านซื้อและขนครีมนั่นครีมนี่กลับมาให้ทั้งผม ยัยนิ้งและแม่ใช้ทุกครั้งที่กลับมาบ้าน...

...เท่านั้นยังไม่พอ...เวลาได้ครีมใหม่ๆมา เจ้าตัวก็จะจับทุกคนที่เกี่ยวข้องมาอบรมถึงวิธีใช้ครีมตัวนั้นๆอย่างถูกต้อง โดยมียัยนิ้งเป็นลูกคู่...

...และที่ทำให้ขนุนหนักใจที่สุด ก็คือ เจ๊น้าจะส่งยัยนิ้งมาคอยสอดแนมดูว่าครีมที่ซื้อมาให้ขนุน พร่องไปบ้างหรือเปล่า ถ้าขนุนยังไม่เริ่มใช้...เมื่อไรก็ตามที่เจ๊น้ากลับมาพักเครื่องที่เมืองไทย ก็จะลากขนุนกับยัยนิ้งไปทำทรีทเมนต์หน้าอยู่หลายวัน แล้วก็สวดขนุนซะยกใหญ่ที่ละเลยการใช้ครีมที่เจ้าตัวอุตส่าห์ไปตามล่าหามาให้”

“ทำไมเจ๊น้าต้องทำขนาดนี้ด้วยล่ะฮะ? เจ๊เค้าเคยบอกรึเปล่าว่าเพราะอะไร?” ผมถามอย่างอดกลั้นความสงสัยเอาไว้ไม่ได้อีกต่อไป

“เค้าก็บอกนะ... เค้าบอกว่า ‘ถ้าเราดูแลตัวเองดีจนตัวเด้งน่าลูบไล้ ผิวหน้าใสไร้สิวดูมีออร่ามาจากข้างใน แฟนเราจะรักจะหลงเราสุดๆ...แล้วสำหรับผู้ชายด้วยกันยิ่งแล้วใหญ่ เราจะยอมให้ผิวที่ไม่ละเอียด แห้งกร้านไม่ได้รับการบำรุงย่ำแย่ลง...เพื่อทำให้แฟนเราหมดอารมณ์ไปทำไมกันล่ะ’...ประมาณนี้ล่ะมั้ง”

“แล้วขนุนก็เชื่อน่ะเหรอฮะ?” สงสัยขนุนแม่งจะโดนพี่โดนน้องหลอกเสียเปล่าๆแล้วล่ะมั้ง คนอะไรจะซื่อได้ขนาดนี้วะ แล้วที่บอกว่าไม่ทาครีมแล้วแฟนจะหมดอารมณ์เนี่ยะ...เอาที่ไหนมาพูด ก็ถ้าขนุนแม่งจะเป็นเมะ แล้วจะต้องไปสนใจอะไรเรื่องผิวของตัวเองกันวะ... เว้นแต่ว่า พี่น้องของขนุนแม่งจะเตรียมตัวให้แม่งเป็นเจ้าสาวที่ดี เลยให้ทาครีมแม่งตั้งแต่ยังเล็กๆ...

.

.

.

...แน่ๆเลยว่ะ แม่งต้องเป็นอย่างนี้แหงๆ!!! หึ หึ

“อื้อ ก็เชื่อสิ...ก็ขนุนไม่เคยมีแฟนนี่นา แล้วในเว็บ...คนอื่นๆเค้าก็ทาครีมหลังอาบน้ำกัน ขนุนเลยคิดว่ามันเป็นเรื่องที่ต้องทำยังไงล่ะ......แล้วที่ขนุนทำมันไม่ดีเหรอ? หรือมันผิดตรงไหนรึเปล่าล่ะน็อต?” ขนุนทำหน้าตาสงสัยและดูเหมือนเจ้าตัวเริ่มไม่แน่ใจในความเชื่อของตัวเองตลอดเวลาที่ผ่านมา

“หึ หึ ไม่เลยฮะ...ที่เจ๊น้าบอกเนี่ยะ เชื่อได้ร้อยเปอร์เซนต์เลยนะฮะ เพราะมันช่วยทำให้แฟนรักแฟนหลงได้จริงๆฮะ” สงสัยว่าไอ้ที่เฮียห้าวพยายามเป่าหูขนุนตลอดเวลาที่ผ่านมาก็เพื่อทำให้ขนุนมีความพร้อมในการเป็นรับอย่างครบสูตร.. แม่งเหมือนเข้าคอร์สเจ้าสาวแบบไม่รู้เนื้อรู้ตัว... เหยดดดด เฮียห้าวแม่งโคตรหัวใสเลยว่ะ

“จริงเหรอ? ดีจังที่ความพยายามที่ผ่านมาไม่เสียเปล่า”

พอผมเห็นขนุนยิ้มกว้างเมื่อได้ยินคำปลอบใจ...ไอ้ความรู้สึกอยากจะคว้าตัวเล็กๆขาวๆนั่นมาประทับรอยจูบ...ถึงตอนนี้แม่งจะเป็นแค่หอมอนุบาลก็เถอะ...ผมแม่งก็อยากจะทำใจแทบขาด โดยไม่ทันรู้ตัว ผมก็ยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆกับแก้มขนุนแล้วจ่อริมฝีปากเกือบจะแนบหูก่อนกระซิบความในใจ “...ขนุน...น็อตอยากลงโทษขนุนจังเลยฮะ”

อีกคนผงะถอยหลังพร้อมตัดพ้อ “ขนุนไม่ได้ทำอะไรผิดซะหน่อยนี่น็อต...แล้วน็อตจะลงโทษขนุนทำไมกัน?”

ผมยังด้านไม่มีลดละ แถมยังไม่คิดจะเลิกคุยด้วยวิธีกระซิบ...ก็แม่งใกล้แก้มดีนี่หว่า เผื่อจะแฉลบไปโดน “ไม่มีเหตุผล ก็แค่อยากทำ...ไม่ได้เหรอฮะ?”

เราสองคนต้องผละจากกันทันทีเมื่อเสียงของพี่โอ่งลอยมาไม่ใกล้ไม่ไกล “อ่ะแฮ่ม!!! ใครก็ได้ช่วยสาดน้ำดับไฟที่ตากระเทยหน่อยค่ะ....ตากระเทยร้อนมากตอนนี้”

พี่กานต์เห็นเพื่อนทำหน้าทำตาบอกบุญไม่รับก็รีบถามออกมาทันที “โอ่ง...โอ่งเป็นอะไรหรอ แป้งเข้าตารึเปล่า? เดี๋ยวกานต์ไปซื้อน้ำมาล้างหน้าล้างตาให้ไม๊?”

“โอ๊ยยยย ขุ่นเพื่อน...ขุ่นเพื่อนก็หัดมองคนเดินข้างๆคนอื่นนอกจากคนที่เดินประกบข้างหลังต้อยๆคนนั้นซะทีสิคะ จะได้เห็นว่าคนอื่นเค้าทำตัวมุ้งมิ้ง ฟรุ้งฟริ้งกันขนาดไหน  เอ๊า!!!...พอเราคุยด้วยหน่อยแค่นี้ ก็หันกลับไปมองไอ้หัวเหน่งหน้าหล่อนั่นอีกแล้ว

.

...อนิจจา...เกิดมาเป็นอีโอ่งแสนลำบาก มีเพื่อนรักแต่ไม่เคยจะเห็นหัว เพลียค่ะเพลีย บอกเลอ”

ผมกลั้นขำแล้วพูดปลอบใจพี่โอ่งในสไตล์ส่วนตัวโดยไม่รอช้า “โถ่พี่โอ่งฮะ อย่าน้อยใจไปเลยนะฮะ....ไปฮะ พี่ปีย์เรียกไปล้างหน้าล้างตาหน้าเซเว่นแล้วฮะ ดูซะเนี่ยะ...ใครกล้ามาประแป้งพี่โอ่งของน็อตจนสวยไปหมดอย่างนี้กันฮะ”

“แหม เดี๋ยวนี้ปากเปราะเสนาะหูจังฮู้นะคะขุ่นน้อง...

.

...ผัวพี่คนที่แล้วก็ปากดีอย่างน้องน็อตนี่แหละค่ะ...

...จัดกันซักดอกเลยก็น่าจะดีไม่น้อยนะคะน้องน็อต หึ หึ”

“โธ่ พี่โอ่งฮะ...น็อตล้อเล่นน่ะฮะ พี่โอ่งน่ะสวยตลอดๆอยู่แล้วล่ะฮะ ไม่งั้นจะเป็นขวัญใจของน้องแฝดแบบนี้เหรอฮะ... โอ๋ๆๆ อย่างงอนน็อตเลยนะฮะ น็อตรักพี่โอ่งที่สุดเลยฮะ” ผมยิ้มแล้วโอบบ่าพี่โอ่งก่อนจะเอาหัวพิงไหล่ของผู้อาวุโสกว่าเพื่อเอาใจระหว่างเดินกลับไปรวมกลุ่มกับคนอื่นๆเพื่อล้างตัวและเตรียมกลับบ้าน

๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐

ด้วยความเพลียเพราะอากาศและกิจกรรมกลางแจ้งที่เราด้วยกันมาทั้งวัน ทำให้เมื่อเราทั้งสี่คนกลับมาถึงบ้าน ต่างก็แยกย้ายกันเข้าห้องเตรียมพักผ่อน ผมแม่งไม่อยากจะบอกเลยว่า ผมน่ะนับถอยหลังรอเวลานี้มาตลอดตั้งแต่ตอนเช้าหลังจากได้ของดีที่พี่โอ่งให้ยืมมาแล้ว แต่เพื่อแลกกับความสุขของผู้ให้การสนับสนุนหลักอย่างเป็นทางการของสื่อการเรียนการสอนในรอบนี้ ผมเลยต้องจำใจไปเล่นน้ำตามแผนที่เราตกลงกันไว้...

...ไม่อย่างนั้นน่ะเหรอ ผมแม่งชวนขนุนนอนเล่นน้ำอย่างอื่นอยู่แต่ในบ้าน แบบที่ไม่ต้องถ่อสังขารออกไปตากแดดเพื่อไปเป็นเป้าสาดน้ำประแป้งให้คนอื่นอยู่แม่งข้างนอกทั้งวัน แถมขนุนยังไม่ต้องออกไปโดนไอ้เหี้ยที่ไหนก็ไม่รู้มันเหยียบเท้าแล้วเอาผิดอะไรไม่ได้อยู่แบบนี้หรอกว่ะ

ผมนั่งพิงหัวเตียงระหว่างรอให้ขนุนอาบน้ำประทินโฉมจนเสร็จพิธีกรรม เมื่อเห็นอีกคนเดินออกมาจากห้องน้ำก็ออกปากชวนให้คนตัวเล็กกว่าเข้ามาใกล้ๆด้วยท่าทางดีใจอย่างไม่เก็บอาการ

“เอาล่ะฮะ ถึงเวลาของการเรียนการสอนวิชาสปท.ของคืนนี้แล้วนะฮะ...ขนุนพร้อมไม๊?” ผมเปิดประเด็นอย่างร่าเริง

“พร้อมแล้วล่ะ...แล้วสื่อการสอนที่น็อตว่าคืออะไรหรอ?” ขนุนยืนกอดอกอยู่ข้างๆเตียงอย่างรักษาอาการ

“ขนุนมานั่งลงให้สบายๆก่อนนะฮะ....มาฮะ นั่งตรงนี้เลยฮะ” ผมตบที่นอนลงตรงพื้นที่ว่างหว่างขาสองข้างของตัวเอง...

แน่นอน คนฟังส่งสายตางงและสีหน้าไม่เชื่อหูตัวเองมาให้ เพราะมันหมายความว่าผมกำลังชวนเขาในลงนั่งซ้อนข้างหน้าตัวผม ซึ่งระหว่างเรา...ท่านี้เป็นท่าใหม่ ไม่เคยมีการริลองมาก่อน แถมที่หนักไปกว่านั้นก็คือ...ตอนนี้ ขนุนมีสติครบทุกประการ ไม่ได้เมากึ่มว่าง่ายแต่อย่างใด

แม่งก็จริงอย่างที่ผมเดาไว้ เพราะขนุนยังคงปักหลักยืนอยู่ที่เดิม แถมยังเพิ่มการเม้มปากเป็นโบนัสถัดจากการกอดอกที่ดูจะรัดวงแขนแน่นขึ้นด้วย ขนุนถามผมเรียบๆ “ตรงนั้น? มันเกี่ยวกับเรื่องที่เราจะเรียนกันเหรอน็อต?” สายตาหลังเลนส์แว่นมองหน้าผมอย่างไม่แน่ใจ

ผมจะทำอะไรได้ นอกไปเสียจาก...เดินหน้าท้าความด้านกันต่อไป เพราะไม่ว่าอย่างไร คืนนี้ผมแม่งต้องแก้ผ้าขนุนตอนคุยกันรู้เรื่องให้สำเร็จ เพราะถ้ามีครั้งแรก...ครั้งต่อๆไป อะไรๆแม่งก็จะง่ายดายเหมือนพลิกฝ่ามือ  “มันก็ต้องเกี่ยวสิฮะขนุน...

.

.

...ขนุนอย่าลืมสิฮะว่า หัวข้อการเรียนการสอนของเราบทนี้คือ...การรู้จักกับร่างกายตัวเอง พร้อมทั้งอุปกรณ์ในการร่วมรักประเภทต่างๆ

...แต่สำหรับคืนนี้ เราจะมาเรียนรู้เรื่องร่างกายให้ทุละปรุโปร่งกันซะก่อน  และการที่ขนุนนั่งลงตรงนี้ จะช่วยทำให้น็อตอธิบายประกอบการเรียนการสอนได้ง่ายขึ้น... เชื่อน็อตสิฮะ ว่ามันจำเป็นจริงๆ” ผมทำหน้าใสซื่อเพื่อยืนยันความบริสุทธิ์ใจ... แหงสิ ก็ถ้าผมอยากจะเรียนรู้ร่างกายขนุนอย่างถึงลูกถึงคน ขนุนก็ต้องมานั่งใกล้ๆ ไม่ก็นั่งทับตัวผมแม่งเลย ผมจะได้สำรวจเนื้อตัวขาวๆนั่นได้ง่ายๆ... จะให้ผมวิดีโอคอลข้ามประเทศมาแล้วนั่งจินตนาการเอาหรือไงล่ะฮะ

เมื่อเห็นว่าความตั้งใจของผมไม่สั่นคลอน อีกคนก็รับฟังอย่างง่ายๆ “เข้าใจแล้วล่ะ” ขนุนยอมนั่งลงบนเตียงในตำแหน่งที่ผมจัดแจง แต่ที่มันดีไปกว่านั้นคือ เมื่อขนุนจัดท่านั่งอย่างที่ต้องการ ร่างอ้อนแอ้นนั้นก็เอนลงมาทิ้งน้ำหนักตัวลงตรงอกผม ก่อนที่เจ้าตัวจะเอาหัวพิงซอกคอของผมเอาไว้...

...แม่งโคตรรู้งานเลยว่ะว่าที่เมียกู ตอนแรกนึกว่าขนุนแม่งจะไม่เอาด้วย แต่ที่ไหนได้ พอนั่งได้ที่เท่านั้นล่ะ มีเอนมาซบแบบออโต้ด้วย....อะไรจะน่ารักได้ขนาดนี้กันฮะคุณ แค่นี้ผมแม่งก็หลงคุณจะแย่อยู่แล้วนะฮะขนุน

ขนุนเงยหน้าขึ้นมองหน้าผมแล้วถามอย่างไม่แสดงอาการผิดปกติใดๆ “แล้วเรื่องอุปกรณ์ที่ใช้ระหว่างการเรียนคืนนี้มีอะไรบ้างล่ะ? เอ...ว่าแต่เราจะเรียนเรื่องอุปกรณ์กันวันนี้เลยรึเปล่า?” 

แต่ไอ้ตัวผมนี่สิ...แม่งโคตรตื่นเต้นเลยว่ะ เพราะหน้าเราสองคนใกล้กันจนผมแม่งแทบจะนับจำนวนฟันหน้าทั้งบนล่างในปากขนุนได้ครบทุกซี่ ผมเลยตอบขนุนออกไปด้วยอาการประหม่าสัด “เรื่องอุปกรณ์เหรอฮะ... เอ่อ...เอาไว้น็อตค่อยสอดแทรกไปตามบทเรียนต่างๆทีหลัง เพื่อความเข้าใจหลังจากได้ทดลองใข้งานจริงแล้วยังไงล่ะฮะ”

มือสั่นๆของผมรวบเอารีโมตทั้งหมดที่ผมวางเอาไว้ข้างๆตัวขึ้นมาแล้วไล่เปิดเครื่องเล่นวีซีดี ทีวี และสารพัดอุปกรณ์ไฟฟ้าที่จะช่วยพาอารมณ์ของเราสองคนให้ทะยานสูงขึ้นไปได้ในคืนนี้ทันที ระหว่างนั้นผมก็พยายามรวบรวมสติด้วยการสูดลมหายใจเข้าลึกๆอยู่หลายครั้งเพื่อเข้าเรื่องสำคัญของคืนนี้

.

.

ผมกรอกเสียงนุ่มๆชวนฟังเข้าตรงข้างๆใบหูของคนที่นั่งซ้อนอิงข้างหน้า สายตาเราทั้งคู่จับจ้องไปยังหน้าจอที่มีภาพเคลื่อนไหวของฝรั่งหล่อล่ำสองคนที่เจอหน้ากันในงานเลี้ยงของมหาวิทยาลัย “ขนุนคงรู้จักขั้นตอนต่างๆในการร่วมรักดีอยู่แล้วใช่ไหมฮะ? และขนุนก็น่าจะรู้ว่าหนังโป๊ หรือสื่อเฉพาะทางเรื่องเพศต่างๆถูกสร้างมาเพื่อเหตุใด เพราะฉะนั้น น็อตคงจะไม่พูดถึงให้เสียเวลานะฮะ...

.

.

...แต่สิ่งที่เราควรต้องรู้ ก็คือ...ทำไมหนังอาร์ส่วนใหญ่ ตัวละครมักจะเริ่มการสัมผัสร่างกายของอีกฝ่ายตามส่วนต่างๆของร่างกาย แทนที่จะถอดเสื้อผ้า กระโดดขึ้นเตียง แล้วก็เปิดปุ๊บ...ติดปั๊บ ปั้บ ปั้บ ปั้บ ปั้บ ปั้บจนพอใจแล้วก็จบ... 

...นั่นก็เพราะ ส่วนของร่างกายเหล่านั้น เป็นดินแดนศักดิ์สิทธิ์ที่สามารถช่วยกระตุ้นให้คู่รักของเรามีอารมณ์ร่วมคล้อยตามการเดินเกมรักของเราได้...

.

...อย่าลืมว่า จุดมุ่งหมายของเราก็คือ เราต้องการร่วมรัก ไม่ได้มีเซ็กส์เพื่อความสนุกชั่วครู่ชั่วยามเพียงอย่างเดียว...

.

.

...ทีนี้ เพื่อให้ขนุนเข้าใจ น็อตอยากให้ขนุนบรรยายความรู้สึกออกมาเป็นคำพูดหลังจากได้รับการสัมผัสตามส่วนต่างๆของร่างกายของตัวเองนะฮะ โดยที่น็อตจะทำทุกอย่างเหมือนกับในหนัง ตกลงนะฮะ”

ผมไม่รั้งรอคำตอบห่าเหวอะไรจากขนุนและเริ่มลงมือทำทุกอย่างเหมือนกับที่ไอ้หมีขั้วโลกหัวทองร่างควายในทีวีกำลังทำกับ หมีสีน้ำตาลแสนล่ำเชื้อสายแม็กซิกัน... เพี้ยง!! ผมขออย่างเดียว ขอให้ไอ้หมีหัวทองนี่แม่งเป็นรุกเหอะวะ ไอ้รูปหลังแผ่นนี่แม่งก็เสือกไม่ได้บอกว่าหมีขาวหรือหมีน้ำตาลเป็นสายเสียบเสียด้วย ไม่อย่างนั้นขนุนแม่งต้องได้โอกาสพลิกสถานการณ์แหงๆ

“ถ้าน็อตทำอย่างนี้ ขนุนรู้สึกยังไงฮะ?” ผมกดหน้าลงดอมดมกลิ่นวนิลาหอมๆที่กรุ่นออกมาจากแก้มขาวเนียนผ่องข้างๆกาย แล้วใช้ทั้งริมฝีปากและจมูกบดเบียดลงน้ำหนักซุกไซ้ไปบนพื้นที่ทุกตารางนิ้วบนใบหน้าโดยพยายามจะไม่ทำเกินไปกว่าไอ้หมีหัวทองทำเพื่อป้องกันไม่ให้ขนุนตกใจ

ขนุนเอียงหน้ารับสัมผัสของผมพลางตอบแผ่วๆ “มันจั๊กจี้นิดๆ พอน็อตหอมบ่อยขึ้นเรื่อยๆ มันเหมือนจะเริ่มชิน แต่พอน็อตกดน้ำหนักมากแบบนี้ ขนุนก็รู้สึก...ฮื่ออ...หวิวๆแปลกๆน่ะ” ผมจับอาการได้ว่า คนตัวเล็กกว่าเริ่มจะหอบหายใจ และคอเริ่มเลื้อยไปมาตอบสนองความเคลื่อนไหวของใบหน้าผม ในระหว่างที่สายตาทั้งคู่นั้นยังไม่ละจากจอ...

...จ้องต่อไปเรื่อยๆนะฮะคนเก่ง น็อตรับรองเลยว่าอีกไม่นาน ขนุนต้องแตกคามือน็อตแน่ๆ หึ หึ

ผมเลื่อนใบหน้ารุกรานมาใกล้ๆกับใบหูเล็กๆของขนุน แล้วถามออกมาด้วยการกระซิบเข้าในรูหู ”ชอบไม๊ฮะ? / ฮื่อ...ชอบ” คนฟังตอบผมออกมาทันทีอย่างไม่เสียเวลาคิด...ผลตอบรับเป็นที่น่าพอใจมาก ถึงเวลาพิฆาตที่หมายถัดไปแล้ว!!

นี่เป็นครั้งแรกที่ผมได้ไล้เล็มดอดสัมผัสความหอมหวานของผิวเนียนละเอียดทั่วทั้งหน้าและลำคอของขนุนอย่างไม่ต้องกังวลว่าจะหน้ามืดทำเกิดจำนวนที่เอ่ยปากตกลงกันเอาไว้ แม้จะเคยหอมมาก่อนนับครั้งไม่ถ้วน แต่พอได้มาทั้งหอมทั้งจูบตามรอบการนัวเนียของไอ้หมีสองตัวในจอ...แม่งยิ่งทำให้หลงผิวนุ่มเด้งกลิ่นวนิลานี่ไปกันใหญ่  สาบานได้ว่านี่แม่งผิวหน้าผู้ชาย...อะไรจะถูกอกถูกใจได้มากเสียจนทำเอาผมลืมไปเลยว่า ไอ้ความรู้สึกดีๆตอนที่ได้โดนตัวเนื้อนุ่มนิ่มของผู้หญิงเป็นอย่างไรไปได้โดยสิ้นเชิงแบบนี้กันวะ

“แล้วตอนนี้ล่ะฮะ?” ผมถามโดยไม่ละใบหน้าไปจากลำคอขาวๆเรียวๆของขนุน ค่อยยังชั่วที่ไอ้หมีขาวแม่งดูดคอด้วย ผมเลยได้บัตรผ่านทำรอยตามคอขนุนเสียที แต่ที่ต้องระวังให้มากคืออย่าเผลอใช้มือลูบไปตามเนื้อตัวขนุนโดยไม่จำเป็น...เล่นได้ทีละจุดเท่านั้นนะไอ้น็อต มึงต้องท่องเอาไว้ให้ขึ้นใจ!!

ผมฝังจมูกสูดดมหาต้นตอของกลิ่นวนิลาอย่างตั้งอกตั้งใจ “อื้อออออ...ขนลุก ขนุนขนลุกแล้วก็เย็นวูบวาบไปทั้งตัว...”

.

.

.

 “...บางทีมันก็รู้สึกเสียวๆกึ่งๆจั๊กจี๋.. “ ยิ่งผมกดน้ำหนักลงตรงหลังคอและหลังใบหู ร่างในอ้อมกอดก็ยิ่งจะเหลวเป๋วไร้ทรงมากขึ้นเรื่อยๆ

.

.

.

“...ตอนนี้เริ่ม...ฮื่มมม...จะ...เสียวท้องน้อยหน่อยๆเป็นพักๆ ขนยังลุกไม่หยุดเลยล่ะน็อต” มือสองข้างของขนุนถูกส่งมาสอดลอดวงแขนของผมแล้วยึดเอาไหล่ผมเป็นที่มั่น

.

.

พอผมซุกหน้าไปตรงจุดอ่อนไหวไวต่อสัมผัสตรงซอกเล็กๆหลังใบหูนิ่มๆนั่น ปลายนิ้วทั้งสิบก็จะจิกเบาๆลงมาเพื่อบอกให้ผมรู้จุดอ่อนของเจ้าตัวได้เป็นอย่างดี...” ...ฮ่าห์...น็อตครับ..ขนุนนั่งไม่ไหวแล้ว” 

...ขนุนฮะ หลังจากนี้ ขนุนไปไหนไม่รอดแล้วล่ะ ถ้าเล่นบอกไอ้น็อตเกี่ยวกับร่างกายของตัวเองเสียละเอียดแบบนี้ หึ หึ...

ผมยังไม่หยุดหยอกเย้าด้วยการกระซิบและเป่าลมเข้าหูขนุนเบาๆ พร้อมกับถามเอาคำตอบที่ชวนให้ชื่นหัวใจ “หึ หึ งั้นก็พิงมาสิฮะ...แล้วชอบให้น็อตไซ้ซอกคอไม๊ฮะ?”

“ไม่รู้สิ...มันเสียวจังเลยล่ะน็อต” ...โฮ๊ยยย แค่โดนดูดคอนิดๆหน่อยๆขนุนแม่งก็เสียวแล้ว นี่ถ้าเปลี่ยนเป็นทำอย่างอื่นที่มันหนักหนายิ่งกว่านี้ ว่าที่เมียผมแม่งจะไม่ขาดใจตายกันพอดีหรอกเหรอเนี่ยะ... แต่ต่อให้ต้องขาดใจจริงๆ ผมก็ไม่ไว้ชีวิตหรอกนะ เพราะว่าผมชอบเห็นขนุนตัวอ่อนยวบ ผิวเปลี่ยนสีจากขาวจัดเป็นชมพูระเรื่อ แถมยังพูดจาหวานหูน่าฟังไปหมดทุกคำแบบนี้จริงๆเลยว่ะ หึ หึ

กูล่ะรักไอ้หนังแผ่นนี้จริงๆ สงสัยแม่งจะเอาไว้บิวท์อารมณ์พวกมือใหม่จริงๆล่ะมั้ง เพราะแม่งมีแต่บทเล้าโลมส่วนสำคัญๆของร่างกายแบบจั๋งๆแถมยังนานเอาเรื่องอีกด้วย... คราวนี้ไอ้หมีขาวแม่งกินหูไอ้หมีน้ำตาลอย่างเอาเป็นเอาตาย... แล้วอย่างนี้ผมจะปล่อยว่าที่เมียให้ลอยนวลไปได้เรอะ

“เอาล่ะ มาถึงอีกจุดที่สำคัญมากและมองข้ามไม่ได้ บอกมาให้หมดเลยนะฮะว่ารู้สึกยังไง แล้วชอบหรือเปล่า” ผมตวัดลิ้นสอดไล้ไปตามแผ่นใบหูและวนสลับกับซุกไซ้ไปทั่ว ตอนนี้ผมไล่เก็บแต้มความหวานจากทุกซอกมุมข้างๆแก้มขนุนอย่างตั้งอกตั้งใจและเท่าเทียมทั้งสองฝั่ง แล้วยิ่งผมยาวแถมเพิ่งสระมาใหม่ๆแบบนี้ด้วย ทั้งกลิ่นตัวกลิ่นผมยิ่งหอมผสมโรงกันไปใหญ่

ผมแม่งโคตรมีความสุขที่เห็นขนุนบิดตัวไปทางซ้ายทีขวาทีทุกๆครั้งที่ส่วนใดก็ตามบนใบหน้าผมสัมผัสเข้ากับพื้นที่อ่อนไหวของเขา เสียงลมหายใจหนักๆสลับๆกับเบาถี่ และเสียงเล็กๆที่ครางแผ่วๆเป็นระยะๆแม่งอีโรติกสัดๆ

ฝ่ายรับคนดีของผมก็รู้หน้าที่เป็นอย่างดี เพราะเมื่อได้รับสัมผัสเผด็จศึกตรงใบหูก็เอ่ยออกมาด้วยเสียงสั่นเหมือนคนเหนื่อยหอบหลังออกกำลังกายอย่างหนัก ผิดอยู่ที่...แม่งครางเสียงหวานด้วนเนี่ยะน่ะสิ หึ หึ หึ “น็อตตตตต.....ฮ๊าาาาาาา มันเสียวมากเลยล่ะ...

.

.

...ฮื้อออ ขนลุก.......วูบวาบไปทั้งตัวเลยน่ะน็อต...ฮื่อออออ...” ยิ่งผมได้ยินคำอธิบายของขนุน ผมแม่งก็ยิ่งหนักมือ คราวนี้ผมล้วงลิ้นลึกเข้าไปในรูหูก่อนจะตวัดควงสว่านไปมาอยู่พักหนึ่ง ตัวของขนุนที่พิงอยู่กับอกผมถึงกับดิ้นพล่าน“...ฮื่ออ...ฮ๊าห์....อ๊าห์....ฮื่มมมมม..หัวมันหมุนติ้วๆ คิดอะไรไม่ค่อยออก แล้วก็ไม่มีแรงแล้วล่ะ......ฮ๊าห์...”

ผมถามทั้งรอยยิ้มโดยไม่ยอมวางมือ แล้วก้มลงไปกระซิบอีกครั้งเป็นรอบที่สาม แต่คราวนี้ผมจงใจเลียไปรอบๆใบหูก่อนจะเป่าลมเบาๆทิ้งท้าย  “ฮื่อออ..แล้วชอบไม๊ฮะ”

ขนุนเอาหน้าผากวางพักลงบนซอกคอผมเพื่อหาที่พิงให้หัวที่กำลังโอนเอนตามร่างกายเหลวเป๋วไปติดๆก่อนเอ่ยเสียงกระเส่า“...ฮ๊าห์... น็อตอย่ากระซิบแบบนั้นสิ...ขนุน...อ๊าห์...เสียวนะ..”

เหยด...คุณรู้ตัวไม๊ฮะ ว่าคุณเนี่ยะแม่งโคตรโดนใจผมเลย ไม่ว่าจะเรื่องการตอบสนอง ทั้งเรื่องความซื่อสัตย์กับความรู้สึกของตัวเอง ทั้งเสียงครวญคราง ถ้าเป็นคนอื่น...ผมว่าแม่งต้องเล่นท่าอยู่นานกว่าจะยอมบอกอะไรแบบนี้ ผมน่ะเจอพวกอมพะนำทำตัวก๋ากั่นมามากจนชักจะเอียน... พอมาเจอคนแบไต๋ เทไพ่ให้ดูหมดหน้าตักด้วยความใสซื่ออย่างคุณเข้า ผมก็ไปไหนไม่รอดเท่านั้นสิฮะขนุน

 “ขนุนชอบไม๊ฮะ?/ ...อาาาาาห์....ชอบ....ฮ่าห์...” เมียกู!!! น่ารักที่หนึ่งเลยเว้ยยย!! แต่ผมถึงกับต้องหยุดความคิดลงทันที เมื่อเห็นภาพในหน้าจอตอนนี้... อะไรแม่งจะเข้าทางผมแบบนี้วะ!!

ก็จะอะไรล่ะฮะ...ถ้าไม่ใช่ ไอ้หมีขาวแม่งดึงหน้าหมีน้ำตาลขึ้นมาแลกลิ้นกันอย่างเมามันนั่นปะไร ขอบคุณสวรรค์ที่ดลใจผมให้หยิบแผ่นนี้ขึ้นมาจากบรรดาแผ่นนับสิบที่พี่โอ่งคัดมาให้... จูบแรกแบบจริงๆจังๆกับขนุนกำลังจะมาแล้วว้อยยยยย!!

“ขนุนพร้อมจะจูบรึยังฮะ?” ผมเกือบจะกลั้นอาการดีใจเอาไว้ไม่อยู่  ก่อนเอื้อมไปถอดแว่นทรงป้าออกจากใบหน้าขาวอมชมพูที่ยังคงพิงซอกคอผมอยู่เหมือนเดิม แล้วโยนแว่นเวรนั่นไปให้พ้นสายตา

ขนุนเงยหน้าขึ้นจากคอผมแล้วมองด้วยสายตางุนงง “จูบเหรอ?...........ฮื่อออออ!!” ผมประกบปากลงบนริมฝีปากแสดอมแดงที่มีขี้แมลงวันเล็กๆเป็นจุดนำร่องนั่นทันที ครั้งแรกนี้...เพื่อเป็นการอุ่นเครื่อง ผมเลือกจะจูบขนุนโดยให้เจ้าตัวชินกับรสสัมผัส ความหนักเบา และความนุ่มนวลของริมฝีปากเพียงอย่างเดียวเท่านั้น...ก่อนจะลงมือกินของหวานที่เจ้าตัวแอบซ่อนเอาไว้ในโพรงปากในครั้งถัดไป

ครั้งนี้ผมละเลียดประทับริมฝีปากตัวเองลงประกบจนทั่วอาณาเขตพื้นที่สีแดงสดนั่นเนิ่นนาน ในทีแรก ริมฝีปากเล็กๆนั่นสงบนิ่งรอรับสัมผัสของผมเพียงฝ่ายเดียว แต่หลังจากนั้นไม่นาน ปากนิ่มๆของขนุนก็เริ่มจะเลียนแบบรสสัมผัสที่ผมมอบให้แล้วส่งกลับคืนมาเป็นระยะๆ ผมชอบที่ขนุนประทับริมฝีปากคืนมาหนักบ้างเบาบ้าง เพราะมันทำเอาผมทั้งอึ้งทั้งมีความสุขที่ได้รับการตอบสนองเป็นอย่างดีจากมือใหม่หัดรักอย่างเขา็เร

ถ้าถามผมว่าชอบจูบกับขนุนไหม...ผมแม่งยังตอบไม่ได้ว่ะ เพราะไอ้ที่มันจะตัดสินได้เนี่ยะ...คือหลังจากจูบนี้ไปตังหากล่ะฮะ  และเมื่อผมไม่อยากจะเสียเวลามาสงสัยอะไรต่อไป  ผมจึงค่อยๆถอนจูบออกมาแล้วลืมตามองขนุนที่ค่อยๆเปิดเปลือกตาอย่างช้าๆ  “รู้สึกยังไงฮะ?”

“ขนุนไม่รู้............มันดี มันดีมาก” โมเอ้คุงของผมยิ้มอายๆส่งมาให้แล้วก้มหน้าลงทันที...

...เหี้ย! ขนุนแม่งน่ารักสัดอ่ะ มีก้มหน้าหลบหนีสายตาตอนพูดจบด้วย!! อะไรยังไงกันล่ะฮะ!?! ทำไมถึงมีจริตจก้านเหมือนสาวน้อยวัยแรกแย้มด้วยล่ะเนี่ยะ... หรือว่ากูจะฝังหัวกับละครมากไป เพราะใครๆแม่งก็อาจจะเป็นอย่างนี้ทั้งนั้น ....แต่ทำไมพวกผู้หญิงที่ผมเคยคบมา แม่งไม่เคยทำอะไรมีเสน่ห์และน่ารักเหลือกินเหลือใช้แบบขนุนสักให้ผมเห็นดอกสองดอกมาก่อนเลยวะ

ยิ่งเห็นอาการของขนุนแบบนี้แล้วผมแม่งยิ่งได้ใจ ผมเลยก้มหน้าลงใกล้ๆกับหน้าโมเอ้นั่น ถามเบาๆเพื่อเป็นการเตือน ก่อนจะลงมือกินของหวานตรงหน้าทันที “แล้วจูบแบบนี้ล่ะฮะ? /........ฮื้อออออ...............อืมม.............”

ผมก้มลงวางริมฝีปากลงตรงที่หมายที่เพิ่งจากมาอีกครั้งอย่างพอเหมาะพอเจาะ อีกคนที่เหมือนจะตกใจก่อนหน้าที่ผมจะประเคนจูบให้อีกรอบก็เผลออ้าปากรอรับไปโดยปริยาย เมื่อเห็นว่าไม่มีสิ่งกีดขวางใดๆ ผมก็ส่งปลายลิ้นจ้วงเข้าไปในโพรงปากเพื่อดื่มกินน้ำหวานภายในอย่างไม่รอช้า ลิ้นของผมทักทายลิ้นอ่อนต่อโลกของขนุนที่ไร้กระบวนท่าใดๆอย่างไม่มีออมมือ....จูบแลกลิ้นกับคนไม่เคยนี่คงต้องให้เวลาตั้งตัวกันสักหน่อย

ผมเลยเปลี่ยนมาไล้ลิ้นไปรอบๆโพรงปากโดยเฉพาะเพดานปากที่ถือเป็นจุดยุทธศาสตร์ที่สามารถทำให้เราตีเมืองหลวงของอีกคนได้อย่างไม่มีข้อสงสัย ทันทีที่ผมลงน้ำหนักปลายลิ้นตรงเพดานแข็งลื่นนั่น ขนุนก็ครางอู้อ้าในลำคอออกมาอย่างสุดกลั้น เมื่อได้ยินเสียงแห่งอารมณ์ร่วม ผมก็กลับมาตวัดลิ้นหยอกล้อกับลิ้นนุ่มๆของขนุนอีกครั้ง... คราวนี้ผมแทบไม่เชื่อตัวเองว่าอีกคนจะเริ่มตอบโต้ด้วยการส่งลิ้นล่วงเข้ามาในเขตแดนของผมแล้วทำเหมือนกันกับสิ่งที่ผมทำกับเขาไปเมื่อครู่...

...น่ารัก!! แถมยังหัวไวอีกต่างหาก ผมเลยเริ่มจะเพลินกับรสสัมผัสที่อีกฝ่ายมอบให้ แต่ก็ต้องรีบถอนปากออกจากอีกฝ่ายไม่นานหลังจากนั้น เพราะขนุนเริ่มอยู่ไม่นิ่ง...หึ หึ สงสัยจะหมดลมล่ะมั้งเนี่ยะ “ฮ่าห์ เป็นยังไงฮะขนุน ไหนลองบอกซิว่ารู้สึกยังไง  แล้วชอบรึเปล่า?”

เมื่อหน้าของผมห่างออกมา ขนุนก็เอนกลับลงไปซบที่ไหล่ผมเหมือนเดิมแล้วทำท่าคิดก่อนจะตอบออกมาอย่างครุ่นคิด “เดี๋ยวนะ...ขอเวลาขนุนคิดก่อน...

.

.

...ตอนที่เราจูบกัน ขนุนหายใจไม่ค่อยทัน แล้วก็คิดอะไรไม่ออก...มันตื้อไปหมด” ผมแม่งเอาแต่จ้องมองปากเล็กๆที่เปลี่ยนเป็นสีแดงจัดและเริ่มบวมนิดๆจากการบดขยี้อย่างหนักเมื่อครู่ไม่วางตา... แม่งอยากจะได้อีกว่ะ แต่ก็ต้องรอฟังว่าอีกคนแม่งชอบหรือเปล่า ”น้ำลายน็อตหวานหอมกลิ่นมินท์  ส่วนลิ้นก็ตวัดเร็วมาก...พอน็อตตวัดลิ้นมาโดนลิ้นขนุนแล้ว ขนุนก็รู้สึกชาวาบแล้วก็ขนลุกไปทั้งตัวเหมือนโดนงูฉก แต่ในเวลาเดียวกันก็รู้สึกเสียวแปล๊บขึ้นมาในท้อง...ลามไปถึงตรงนั้นเลยนะ...

.

...มันดีมากๆเลยล่ะ ขนุนชอบมาก”

“ชอบมากเลยเหรอฮะ? ดีฮะ เอาไว้เราค่อยมาเรียนเรื่องจูบแบบละเอียดกันอีกทีนะฮะ......เพราะตอนนี้เรายังเหลืออีกหลายที่ๆต้องทำความรู้จักกันฮะ”

เหยดดดดด!! ไอ้หมีขาวแม่งเล่นหัวนมสีน้ำตาลในจอของหมีอีกตัวแล้วเว่ย...เข้าทางไอ้น็อตล่ะทีนี้ เห็นไอ้ติ่งสีชมพูนี่ลอยเด่นท้าสายตามาหลายคืนแล้ว ติดก็ตรงที่ทำอะไรไม่ได้เพราะยังไม่ถึงเวลาเล่น คราวนี้มีข้ออ้างแล้ว...กูจะขยี้ให้แม่งบี้ติดมือขึ้นมาเลยล่ะเว่ย  ผมถือโอกาสถอดเสื้อนอนของขนุนออก เจ้าของเสื้อที่รู้ชะตากรรมตัวเองจากไอ้หมีน้ำตาลในทีวี ก็ปล่อยให้ผมปอกลอกเนื้อตัวได้ง่ายอย่างไม่น่าเชื่อ

เมื่อแผ่นอกขาวๆลอยเด่นอวดาสายตาของผมอยู่ซึ่งซึ่งหน้า นิ้วมือของผมก็เข้าเกาะกุมเม็ดติ่งสีชมพูที่ตั้งท่ารอรับการสัมผัสของผมอย่างยินดี  ”....เริ่มจากตรงนี้ก็แล้วกันนะฮะ...”

“อ๊าาาาาาห์ น็อต......น็อตอย่า!!” ผมไม่เคยรู้สึกรักหัวนมใครเท่าหัวนมสองข้างที่ผมกำลังคลึงและบีบเบาๆอย่างเมามันคู่นี้อีกแล้ว  เพราะแม่งทำให้ขนุนบิดร่างกายส่ายไปมาเร่าๆได้อย่างไม่น่าเชื่อ พอผมลองผ่อนมือข้างหนึ่งแล้วลงน้ำหนักอีกข้างมากกว่า หน้าอกด้านที่ผมลงแรงก็จะลอยเด่นสูงขึ้นเหนือพื้นเพื่อรอรับมือของผมอย่างไม่ลดราวาศอก

ผมถามโดยไม่ที่ยอมยั้งมือที่กำลังขยี้ตุ่มไตสีอ่อนนั้นอย่างสนุกมือ “ทำไมล่ะฮะ ทำไมถึงทำไม่ได้ ขนุนต้องรู้จักเอาไว้นะฮะ ขนุนจะได้เข้าใจความรู้สึกเมื่อร่างกายเราได้รับการสัมผัสตรงส่วนต่างๆ เพื่อจะได้เขียนนิยายได้ยังไงล่ะฮะ” ไอ้หมีสีน้ำตาลนั่นแม่งไม่เอ็กซ์เท่าขนุนที่กำลังอ่อนไหวเพราะสัมผัสจากมือผมที่สลับสับเปลี่ยนการกระตุ้น ทั้งขยี้ บี้ ขยำกล้ามเนื้อหน้าอกขาวๆนั่นอย่างไม่ปราณี ถึงพื้นที่ส่วนนี้จะเรียบราบไม่เหมือนกับหน้าอกหน้าใจของผู้หญิง แต่ความเนียนและแน่นแบบผู้ชายแม่งก็ขยำมันมือดีเหมือนกันว่ะ...

เหี้ย! หรือว่าที่จริงแล้วสัญชาติญาณของผมแม่งเรียกร้องจอพลาสมาแบนราบมาโดยตลอด ที่ผ่านมาผมแม่งมัวแต่เสียเวลาไปวิ่งไล่จับจอนูนธานินทร์มาตั้งหลายปี...แต่ถ้าแบนแล้วไม่ฉายภาพยั่วๆของคนหน้าแว่นคนนี้.. ผมแม่งก็กระเดือกไม่ลงหรอกนะฮะ

“มันเสียวมากน่ะ.....ฮื่อออออ......../แล้วยังไงอีกฮะ รู้สึกยังไงอีก ไหนบอกน็อตซิฮะ” ผมแม่งก็โรคจิต พอขนุนแม่งพูดตรงๆกับผมทั้งทางภาษากาย แล้วยิ่งมาย้ำผ่านภาษาพูดอีก ผมแม่งก็ยิ่งได้ใจเหมือนเด็กที่โดนสปอยล์หนักๆจนไม่ฟังใครอีกแล้ว มือผมแม่งก็เอาแต่นวดคลึงนมขนุนอยู่นั่นไม่มีเหน็ดเหนื่อย....นมผู้ชายแม่งแน่นดีแท้ๆว่ะสัด

ตอนนี้ขนุนแม่งแทบจะรวมร่างกลายเป็นส่วนหนึ่งกับหน้าอกผมอยู่แล้ว แม่งทั้งเบียดบด ทั้งเกยก่ายส่วนแผ่นหลังและลำตัวท่อนล่างลงมาจนแนบสนิท ไอ้แก้มก้นนั่นแม่งก็เสือกประกบน้องชายผมเสียแน่นเหมือนจะไม่อยากอยู่ห่าง...นี่ถ้าขนุนแม่งกระดุกกระดิกอีกไม่กี่ครั้ง งานนี้ผมมีโด่ไม่รู้ล้มแหงๆ

ยิ่งได้มาฟังอะไรแบบนี้ออกจากปากเล็กๆแดงๆแบบจะจะข้างๆหู  จะไม่ให้ผมกระเจิดกระเจิงอย่างไรไหวกันวะ...

...ผมชอบว่ะ ผมชอบทำให้คุณเสียวมากสัดๆเลยว่ะขนุน ผมแม่งอยากจะทำให้คุณเสียวสุดๆจนร้องครวญครางไม่เป็นภาษาจนจะทนไม่ไหวอีกแล้วว่ะ... ไอ้เหี้ยเอ๊ย! เมียกูแม่งทำไมโคตรเซ็กส์ได้แบบนี้กันวะ

“ไม่รู้ ไม่รู้.....ขนุนเสียว อาห์....เสียวมาก/ มาก กว่า ที่ หู อีก เหรอ ฮะ?” คราวนี้ผมแม่งถามแบบลวนลามสองตำแหน่งพร้อมกัน เพราะผมแม่งไม่ยอมปล่อยสองมือที่ประคองหน้าอกเอาไว้แถมยังใช้นิ้วชี้ทั้งสองข้างเขี่ยขยี้ยอดอกทั้งสองข้างเร็วรัว แถมยังก้มหน้าฝังจมูกเข้าไปตรงหูนิ่มๆของอีกคนก่อนพ่นประโยคออกมาอย่างช้าๆ เน้นๆ... นี่ถ้าผมไม่กลัวอดเล่นต่อ ผมแม่งจะร้องเพลงลำตัดด้วยท่านี้แม่งเลย...พอถึงท่อนสร้อย ผมแม่งจะได้ดึงหัวนมขนุนเล่นไปมาตามจังหวะ... เอ่ชา เอชา ชาชาฉ่าชา หนอยแม๋ แล้วคิดดูสิ ว่าขนุนแม่งจะสะดุ้งตามมือผมสักกี่ทีได้ หึ หึ...อยากจัดสัดๆ!!

“อื้อออออ.....อ๊าาาาาาาา..../ขนุนรู้ไม๊ ว่าร่างกายเรามีส่วนที่ไวต่อสัมผัสอยู่หลายจุดด้วยกัน” แล้วผมแม่งก็เผลอทำอย่างที่ผมคิดเอาไว้จริงๆ ผมแม่งเริ่มเอาปลายนิ้วคีบปลายติ่งสีชมพูไว้แน่น แล้วออกแรงดึงเบาๆระหว่างที่พูด ร่างที่อยู่ในอ้อมแขนผมก็กระตุกขึ้นลงเป็นจังหวะตามติดมือของผมไม่ห่าง... ผมแม่งหลงทั้งเนื้อทั้งตัวแล้วก็ความเป็นขนุนเข้าอย่างจังแล้วว่ะ... ร่างกายแม่งตอบสนองดีชิบหายเลย โคตรชอบอ่ะ

“จุดหลักๆที่กระตุ้นให้ร่างกายตื่นตัวทางเพศได้ดีมากส่วนนึงคือหน้าอก  ซึ่งมันให้ผลไม่ต่างกันทั้งชายและหญิง..ขนุนเข้าใจแล้วรึยังฮะ ว่าทำไมเราต้องทำความรู้จักกับร่างกายเราโดยละเอียด....

.

.

...ก็เพราะมันส่งผลให้เราเห็นความสำคัญของการเล้าโลมเพื่อเตรียมความพร้อมให้กับคู่รักของเราก่อนจะเริ่มบทรักอย่างจริงจังยังไงล่ะฮะ”

“เข้าใจแล้วล่ะน็อต....ฮ๊าห์....พอได้แล้ว” ขนุนเงยหน้าขึ้นแล้วส่งสายตาอ้อนวอนมาให้ผมแทนคำร้องขอ

แค่ผมได้เห็นสายตาหวานเชื่อมแต่งแต้มด้วยหยาดน้ำตาคลอนิดๆของคนในอ้อมอก ผมแม่งถึงกับอ่อนยวบไปไม่เป็น เลยจำใจต้องถอนมือที่กำลังเริงร่ากับสองปุ่มมหัศจรรย์ออกโดยทันที แล้วแกล้งทำทีเป็นพูดอธิบายต่อเพื่อกลบเกลื่อนความเสียดาย “โอเคฮะ พอก็ได้ฮะ...นอกจากส่วนนี้แล้ว ส่วนข้อพับและเนื้ออ่อนทั้งหมดก็ต้องห้ามละเลย พอถึงตอนเรียนเรื่องการร่วมรัก น็อตจะสาธิตให้ดูอีกทีแล้วกันนะฮะ....”

.

.

แต่ถึงจะหมดเวลาเล่นปุ่มหรรษาลงแต่เพียงเท่านี้ แล้วใครบอกล่ะฮะ ว่าผมแม่งจะไม่ได้เล่นสนุกต่อ... ก็ไอ้หมีสองตัวนั่นมันกำลังเข้าสู่การแข่งขันฟันดาบอย่างจริงจังกันแล้วล่ะฮะ ผมเลยพูดด้วยรอยยิ้มกว้างยิ่งกว่าครั้งไหนๆ “...และก็มาถึงรายการสุดท้าย อันได้แก่....กล่องดวงใจอันเป็นที่รัก”

คนฟังทำหน้าตกใจ ทั้งที่ขนุนเองก็รู้ดีว่า...เราจะทำความรู้จักกับร่างกายเราก่อนการมีเซ็กส์ไม่ได้ ถ้าเราข้ามดินแดนอันอ่อนไหวที่สุดแห่งนี้ไป ขนุนทำหน้าเลิ่กลั่กเพราะหนักใจ แล้วถามออกมาอย่างเสียอาการ... หึ หึ ตอนนี้แม่งคงควบคุมเสียงให้เรียบๆ นิ่งๆเหมือนที่ชอบทำตามปกติไม่ได้อีกต่อไปแล้วล่ะสินะ “ขนุนรู้จักแล้วนะ รู้จักดีด้วยนะ...เรายังต้องเรียนกันอีกเหรอน็อต?”

“แน่นอนฮะ... ถ้าน็อตไม่ได้เห็นอาการของขนุนด้วยตาของตัวเอง น็อตจะรู้ได้ยังไงกันฮะ ว่าขนุนรู้จักน้องชายของตัวเองดีพอ...เราอย่าเสียเวลากันเลยดีกว่านะฮะ”

ด้วยความที่ผมนั่งในท่าที่ขยับง่ายกว่า ผมเลยเอื้อมมือลงไปตวัดขอบยางยืดกางเกงบ็อกเซอร์ตัวหลวมๆของขนุนลง เพื่อให้ขนุนน้อยแท่งสีชมพูอมแดงโผล่หน้าออกมาดูโลก... นี่ขนาดผมแม่งไม่ได้ลงมือเต็มที่ ขนุนน้อยแม่งก็ตั้งเด่ชี้หน้าผมราวกับท้าทายให้ผมรีบลงมือ

แม้ผมจะไม่เคยเล่นชักว่าวให้ใครมาก่อน แต่ว่าวขนุนแม่งน่ารักว่ะ...ดูไปดูมาแม่งก็เล็กๆกำลังดี สมกับเป็นแท่งหรรษาของภรรยา เพราะไม่ใหญ่ล้ำหน้าน้องชายของสามีอย่างผม... ตรงปลายขนุนน้อยมีน้ำใสๆไหลออกมารอท่าแล้ว แสดงว่าเจ้าของนี่แม่งพร้อมเต็มที่....ชักอีกไม่กี่ที่แม่งต้องแตกแหงๆว่ะ

เมื่อมือของผมกอบกุมขนุนน้อยเอาไว้จนหมด ผมก็เริ่มรูดขึ้นๆลงๆตามความถนัดทันที ร่างเล็กๆในอ้อมแขนก็เริ่มส่ายเปะปะไปมาอย่างไร้ทิศทาง ส่วนปากเล็กๆนั่นก็สูดซี๊ดซ๊าดเหมือนคนกินเผ็ดอย่างกะทันหัน “....อ๊ะ........ซี๊ดดดดดส์....../รู้สึกยังไงฮะตอนนี้?” ผมไม่คิดประนีประนอมเพราะมือผมเร่งความเร็วขึ้นเรื่อยๆ สลับกับการนวดย้ำส่วนหัวของขนุนน้อยๆหนักบ้างเบาบ้างเพื่อเร่งให้ช่วงเวลาขีดสุดนั้นมาถึงเร็วขึ้น

ร่างอ้อนแอ้นที่กำลังพิงหน้าอกผมอยู่ส่ายไปมาเหมือนปลาขาดน้ำ พลางส่งเสียงครางไม่ได้ขาด ตอนนี้ทั้งเนื้อทั้งตัวเกือบเปลือยของขนุนเปลี่ยนเป็นสีชมพูไปแล้ว ไอ้ภาพความทรมานระคนเสียวของขนุนนี่มันช่างเร้าอารมณ์ในส่วนลึกของผมได้ดีเสียจริงๆ มือเรียวนุ่มนิ่มของคนตัวเล็กทั้งสองข้างวาดอ้อมเอวของผมไปทางด้านหลัง มือทั้งสองนั้นกำลังตะกายครูดไปตามแผ่นหลังของผมอย่างไม่มีปราณี “...อ๊ะ...อาห์....ขนุนเสียว.....ฮ๊าห์......ฮื๊ออออ....../ชอบไม๊ฮะ ชอบรึเปล่า?” ผมเร่งเร้าสัมผัสอันจำกัดของตัวเองผ่านทางริมฝีปากที่ไม่ยอมออกห่างจากข้างแก้มขนุนด้วยการเป่าลมและคำพูดกรอกเข้าไปในรูหูของอีกฝ่าย

ขนุนฮุบอากาศหลังจากเจ้าตัวเอาแต่ผ่อนลมหายใจออกผ่านเสียงครางอยู่เป็นนาน ก่อนจะเอียงหน้าหันมาจ้องมองผมด้วยน้ำตาคลอหน่วย “........ฮื่ออออออ.........ชอบ..............ซี๊ดดดดดดดดดส์/ ชอบแล้วอยากให้น็อตทำอะไรให้เป็นพิเศษรึเปล่าฮะ?” ผมผ่อนมือคล้ายกับจะหยุดเพื่อแกล้งให้อีกคนที่ร่างบิดเร่าๆต้องตอบสิ่งที่เขาต้องการมากที่สุดในเวลานี้ออกมาให้ผมได้ยินชัดๆเต็มๆสองรูหู... ผมรู้ว่าผมเล่นนอกกติกา แต่จะให้ทำไงได้ล่ะฮะ ก็ผมแม่งอยากได้ยินเสียงหวานๆของว่าที่เมียอ้อนวอนให้ผมทำให้เขาเสร็จสมอารมณ์หมายนี่หว่า

คนตัวเล็กกว่าทำเสียงตัดพ้อแล้วตอบออกมาอย่างเต็มเสียง...แต่มันก็ดังเท่าที่คอเล็กๆของขนุนพอจะเปล่งออกมาได้เท่านั้น...ซึ่งแม่งโดนใจไอ้น็อตโคตรๆว่ะ “ฮื้ออออ....น็อต....อย่าหยุด!!!......อ๊าาาาาาาห์...........เร็วกว่านี้อีก........อาห์...ขนุนเสียว เสียว เสียว....ใกล้แล้วน็อต....อ๊าห์ เสียว ฮ่าห์......../เสียวอย่างเดียวเลยเหรอฮะ?” ความลื่นรอบๆแท่งสีชมพูหรรษาของเล่นใหม่ที่ผมโปรดปรานนี้ทำให้ผมสามารถเร่งมือรูดขนุนน้อยที่พองตัวขึ้นกว่าเดิมอย่างขันแข็งได้อย่างง่ายดาย ขนุนที่ตอนนี้ได้แต่สะบัดกายไปมาตามจังหวะมือของผม และเอาแต่ร้องครางด้วยเสียงเล็กเสียงน้อย กลายเป็นภาพน่าดูหายากที่ผมคลั่งไคล้ไปเสียแล้ว

แต่ภาพนั้นก็ค้างอยู่ไม่นาน เพราะมันถูกแทนที่ด้วยการค้างตัวกลางอากาศของร่างอ้อนแอ้นพลางส่งเสียงร้องออกมาอย่างควบคุมตัวเองไม่ได้อีกต่อไป “...ฮ๊าห์...ฮื๊อออห์......ไม่ไหวแล้วน็อต....ขนุนไม่ไหวแล้ว!!!.................อ๊าาาาาาาาาห์!!!......ฮื้มมมม....... พอสิ้นเสียง ร่างนั้นก็กระตุกเบาๆก่อนจะปล่อยของเหลวสีขาวขุ่นออกมาจนเปื้อนหน้าท้องแบนราบของเจ้าตัวไปทั่ว หลังจากนั้น...ตัวที่ลอยค้างอยู่ในอากาศของขนุนก็ตกกระแทกลงกับเบาะที่นอนทันทีเหมือนเจ้าของร่างหมดแรงไปเสียดื้อๆ

ผมร้องถามออกไปก่อนจะก้มลงไปมองหน้าขนุนที่ตอนนี้หลับตานิ่งพร้อมหายใจรวยริน “ขนุนฮะ....เป็นไงมั่งฮะ? รู้สึกยังไง ชอบไม๊ฮะ?....”

.

.

.

“อ้าววววว เฮ๊ย! ถึงกับสลบไปเลยเหรอ? ถามจริง?!!...

.

.

...สงสัยจะทั้งตื่นเต้นทั้งเสียวเกินไปล่ะสินะ....แล้วนี่ใจคอจะไม่ช่วยดูแลน้องชายน็อตหน่อยเหรอฮะ...

...เอาวะไอ้น็อต...มีแฟนไม่รู้ประสา เค้าว่าช่วยฝึกความอดทนได้อย่างดีเยี่ยม...

.

...หึ แดกแห้วอีกแล้วสิกู!!” ผมค่อยๆทำความสะอาดหน้าท้องขาวเนียนและขนุนน้อยอย่างหมดจด ประคองร่างที่นอนพิงหน้าอกลงวางบนที่นอนแล้วจัดท่านอนสบายๆ ก่อนห่มผ้าเพื่อไม่ให้ความเย็นยะเยือกของอากาศในห้องนอนทำให้คนตัวเล็กที่สลบไสลไร้เรี่ยวแรงต้องตื่นขึ้นมา

พอจัดการกับขนุนจนพอใจแล้ว ผมก็เดินดิ่งเข้าไปในห้องน้ำเพื่อปลอบขวัญลูกชายด้วยช็อตเด็ดในความทรงจำที่เพิ่งเกิดขึ้นอย่างสดๆร้อนๆนี่เอง

.

.

.

.

...อีกไม่นานหรอกไอ้น็อต... อีกไม่นาน!!!

๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐