Thursday, November 6, 2014

เขาวานให้ผมเป็น 'สายรับ' (เคคู่ผู้รู้รอบฯ) : ❼ บอกรักด้วยภาษากายนอกสถานที่



บอกรักด้วยภาษากายนอกสถานที่ [P.D.A.(WeJust Don’t Care ◘ John Legend]



To: malinee@ilovebananapress.com
From: khemnun@ilovebananapress.com
Subject: re: re: re: re: re: re: re:  บทนำนิยายเรื่องใหม่ (แนวทดลอง)


กราบสวัสดีครับคุณพี่เมี่ยง


ผมต้องกราบขอโทษคุณพี่เมี่ยงเป็นอย่างสูง ที่ผมจำเป็นต้องตัดเรื่องราวในตอนที่แล้วให้จบลงอย่างรวดเร็ว ทั้งที่การทำอย่างนั้น อาจทำให้คนอ่านรู้สึกค้างคาในอารมณ์อยู่ไม่น้อย  แต่เนื่องจากเนื้อหาในตอนที่คุณพี่เมี่ยงกำลังจะได้อ่านต่อไปนี้ ค่อนข้างมีรายละเอียดเยอะเป็นพิเศษ อีกทั้งยังน่าสนใจเป็นอย่างยิ่ง ดังนั้น...ผมจึงตัดสินใจตัดตอน และแยกใจความอันหนักหน่วงนั้นออกมาเป็นอิสระ

ผมหวังเป็นอย่างยิ่งว่า นั่นจะไม่ทำให้คุณพี่เมี่ยง ผู้เป็นตัวแทนของคนอ่านทั้งหลาย ลุกขึ้นมาต่อสายตรงมาเพื่อบริกรรมคาถาบูชาผมเอาตอนกลางดึกหรอกนะครับ เพราะแม้ในเวลาดังกล่าว...ผมจะสามารถรับสายของคุณพี่เมี่ยงได้ก็จริง แต่ผมคงไม่อาจสื่อสารด้วยถ้อยคำตามหน่วยภาษาใดๆได้เป็นแน่ครับ...

...ก็น็อตเขาบอกว่า... ช่วงเวลากลางคืน เขาอยากให้ผมครางชื่อเขาดังๆเพียงอย่างเดียวน่ะครับ

สำหรับรอบนี้...หลักใหญ่ใจความน่าจะเกี่ยวข้องกับความแนบแน่นและลึกซึ้งระหว่างผมกับน็อตที่พัฒนาแบบเขย่งก้าวกระโดด จากเซ็กส์คืนแรก ข้ามไปเป็น  การทดลองใช้เซ็กส์ทอย และ แสดงความรักต่อกันในที่สาธารณะ (หรือ P.D.A.: Public Displays of Affection) ซึ่งผมมั่นใจเหลือเกินว่า...หากเนื้อหาจัดหนักด้วยเรื่องทำนองนี้ น่าจะทำให้คนอ่านเพลิดเพลินใจได้อย่างแน่นอน

เมื่อเดินมาถึงจุดที่ผมกำลังยืนอยู่ และได้หยุดมองดูความเปลี่ยนแปลงของตัวผมที่เกิดขึ้นภายในระยะเวลาเพียงไม่นาน... ก็ทำให้ ผมอยากขอบคุณคุณพี่เมี่ยงเหลือเกิน ที่เป็นผู้ผลักดันให้ผมก้าวเดินมาถึงตรงนี้ได้ เพราะหากไม่ได้พี่เมี่ยงคาดโทษผมเรื่องการเขียนฉากเข้าพระเข้านายไม่ได้ช่วยเอาไว้คราวนั้น ผมคงไม่ตัดสินใจเปิดโอกาสให้น็อตได้เดินเข้ามาในชีวิตจนเราสองคนได้มีวันนี้ 

ขอบคุณจริงๆครับ ที่เป็นคนจุดประกายให้ผมกล้าสานต่อความสัมพันธ์กับผู้ชายที่ดีและรักผมมากที่สุด ซึ่งผมจะไม่มีวันเสียใจกับการตัดสินใจครั้งนี้ในภายหลังอย่างแน่นอน...

...กระนั้น ผมขอหยุดการร่ายความซาบซึ้งใจต่อการสนับสนุนเป็นอย่างดีมาโดยตลอดของคุณพี่เมี่ยงเอาไว้แต่เพียงเท่านี้ก่อนนะครับ  เอาไว้หลังจากที่ผมได้เป็นสะใภ้บ้านน็อตอย่างเป็นทางการเมื่อไร  ผมจะแต่งบทกวีสรรเสริญความดีงามของคุณพี่เมี่ยงและเผยแพร่ออกสู่สายตาสาธารณะชนเพื่อให้เป็นที่โจษจันเล่าขานกันสืบไป



น้อมรับคำติชมของคุณพี่เมี่ยงเสมอและตลอดไปครับ
ขอบพระคุณครับ
ขนุน

ป.ล. ที่ผมพาดพิงถึงการเป็นลูกสะใภ้ของบ้านน็อตอย่างเป็นทางการในเนื้อหาด้านบนนั้น หมายถึง การครอบตำแหน่งแฟนของน็อตอย่างเต็มภาคภูมิ และได้บอกกล่าวความสัมพันธ์ชู้สาวของเราให้แก่ผู้ใหญ่ของทั้งสองฝ่ายได้รับรู้  ซึ่งสำหรับผมแล้ว...มันมีค่าเทียบเท่ากับการยอมรับทางสังคมด้านนิตินัย เนื่องจากกฏหมายประเทศไทยยังไม่รับรองการแต่งงานระหว่างเพศเดียวกัน เพราะฉะนั้น...สิ่งที่สำคัญที่สุด ซึ่งผมพอจะทำได้ เห็นจะเป็นการเข้าพบผู้หลักผู้ใหญ่ของทั้งสองฝ่ายเท่านั้นน่ะครับ


๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐



🚹 บ่นบนบล็อก
ชื่อโพสต์ : How to Tame a Bad Boy 👿 จริงอยู่...เซ็กส์ไม่ใช่แค่เรื่องบนเตียง แต่ถ้าไม่อยากเสี่ยง...เริ่มจากระเบียงจะดีกว่า }}
สถานะ : Draft




เอาล่ะๆ...ผมรู้ดีครับว่า เวลานี้พวกคุณคงจะกำลังอยากฟังเรื่องอื่นๆที่ผมอุบเอาไว้จากการพบกันครั้งล่าสุดเต็มที ผมขอจั่วหัวเอาไว้ก่อนเลยว่า  แม้คราวนี้...เรื่องย่อยๆซึ่งผมอยากจะเมาท์จะมีเพียงสองเรื่องเท่านั้น  แต่รับรองเลยครับว่า ทุกตัวอักษรที่จะผ่านตาคุณในอีกไม่กี่วินาทีข้างน่า ช่างคุ้มค่ากับทุกวินาทีที่ต้องตั้งตารอคอย รวมทั้งความอดทนของพวกคุณอย่างที่สุด  เพื่อให้ไม่เป็นการเสียเวลา...เรามาเริ่มกันเลยดีกว่าครับ



เรื่องที่ห้าที่ผมต้องเมาท์ให้พวกคุณได้รับรู้ ก่อนลมหายใจสุดท้ายจะขาดลง...คือ...การได้ลองของเล่นสุดรักสุดหวงของน็อต ผมเข้าใจดี ว่ามันคงจะไม่ใช่สิ่งที่น่าบอกเล่าเมาท์ต่อแต่อย่างใด หากการละเล่นที่ว่าเกิดขึ้น และจบลงภายในห้องสี่เหลี่ยมเล็กๆที่เราเรียกว่าห้องนอนเท่านั้น...  แต่เพราะมันไม่ใช่ และมันยังเป็นครั้งแรกของผมที่ทำอะไรแบบนี้ ดีกรีความน่าเล่าเลยยิ่งทวีความรุนแรงมากขึ้นอีกหลายเท่าตัว...

...เพื่อให้พวกคุณกระจ่างก่อนจะลงรายละเอียด ผมขออธิบายให้พวกคุณได้ทราบว่า ของเล่นที่ผมพูดถึงในที่นี้ คือ เซ็กส์ทอยสำหรับการสอดใส่ประตูหลังซึ่งมีรีโมทคอนโทรลพ่วงมาให้ สำหรับสั่งให้เจ้าของเล่นที่ว่าขยับซ้ายขวาหน้าหลังได้ดั่งใจ

แม้ผมจะสามารถพูดถึงการทดลองเล่นของเล่นชิ้นนี้ให้คุณฟังราวกับเป็นเรื่องธรรมดาไร้ซึ่งความน่าตื่นเต้น น่าตกอกตกใจใดๆเจือปนนั้น  แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าผมจะรับมือกับมันได้ง่ายๆ... มันมีอะไรมากกว่านั้นอีกเยอะจริงๆครับ

ตั้งแต่ผมได้อ่านหลักสูตรการเรียนการสอนวิชาสปท.ของน็อต และเหลือบไปเห็นหัวข้อ SM ระบุเอาไว้เป็นหัวข้อหนึ่งในรายการของสิ่งที่น็อตตั้งใจจะสอนให้ผมทำความรู้จัก   ไม่หนำซ้ำ...การที่ผมได้รับรู้ว่า งานอดิเรกของน็อตอย่างหนึ่ง คือ การสะสมทุกสิ่งทุกอย่างที่เกี่ยวกับเซ็กส์   นับจากวันที่ชุดข้อมูลทั้งสองผ่านเข้ามาในหัวผม ผมก็สามารถวิเคราะห๋ออกมาเป็นฉากๆได้ทันทีว่า น็อตจะต้องวาดฝันถึงการได้ทดลองใช้อุปกรณ์เสริมสร้างอารมณ์ทางเพศปลีกย่อยชิ้นเล็กชิ้นน้อยอื่นๆกับผมด้วยอย่างแน่นอน

กว่าจะมาถึงวันนี้...กว่าที่ผมจะสำรวมกายใจไม่ตื่นตูมไปกับอุปกรณ์หรือท่วงท่าน่าหวือหวาใดๆก็ตามที่พ่อคุณนำเสนออย่างภาคภูมิใจ ผมก็ต้องผ่านอะไรมาเยอะพอสมควร  เริ่มต้นด้วยการใช้เวลาหลายสิบชั่วโมงค้นคว้าหาข้อมูลเกี่ยวกับบรรดาเซ็กส์ทอยซึ่งวางขายทั่วไปในโลกออนไลน์  เพื่อทำความรู้จัก ทำความเข้าใจกับการใช้งานอย่างถูกต้อง รวมทั้งทำใจยอมรับสภาพของตัวเองเอาไว้ล่วงหน้า...

...ตรงนี้ผมถือว่าเป็นความท้าทายที่สุด เพราะผมต้องนึกภาพตัวเอง ในขณะที่ต้องรับมือกับของเล่นชิ้นหนึ่งชิ้นใด ซึ่งแสนจะแปลกใหม่ล้ำหน้าเกินกว่าผู้ที่มีจินตนาการเรื่องเซ็กส์แบบคนธรรมดาทั่วไปมาตลอดยี่สิบแปดปีอย่างผมจะเข้าใจได้ หลังจากนั้น   ลงท้าย...ผมก็ต้องคอยปลุกปลอบตัวเองที่ตื่นตระหนกกับมโนภาพในหัวซ้ำไปซ้ำมาว่า... ผมทำได้!! และถ้าผมทำ...น็อตจะมีความสุข!!!!!!

เอาเถอะครับ...สรุปว่า ทุกวันนี้ ผมไม่มีอาการตระหนกตกใจใดๆกับเรื่องพวกนี้หลงเหลืออยู่อีกต่อไปแล้ว...

และถ้าจะให้ผมบอกความรู้สึกของผมในตอนนี้เกี่ยวกับความต้องการอยากจะทดลองเล่นเซ็กส์ทอยประเภทต่างๆของพ่อเจ้าประคุณ ภายหลังจากได้ผ่านการออกไปนอกบ้าน โดยมีของเล่นปลุกเร้าอยู่ในกายนานหลายชั่วโมงมาหมาดๆ  ความรู้สึกของผมอาจจะเอนเอียงค่อนไปทางปีติยินดีกับประสบการณ์ที่น็อตจะหยิบยื่นให้เป็นอย่างยิ่ง...

...มันคงจะวิเศษที่สุด หากน็อตจะจำลองสถานการณ์ด้วยการเดินเข้ามาประกบร่างของผมจากทางด้านหลัง ก่อนเอาแถบผ้าซาตินหนาๆมาปิดตาจนมองอะไรไม่เห็น จัดการปลดเปลื้องเสื้อผ้าอาภรณ์ทุกชิ้นออกจากร่าง จนกายผมเปลือยเปล่า แล้วมัดมือมัดเท้าผมเอาไว้จนแน่น จากนั้นก็รวบตัวผมขึ้นบ่าเพื่อพาไปกักขังหน่วงเหนี่ยวเอาไว้ ณ ห้องใต้ดินแฉะชื้นเย็นยะเยือก ปิดท้ายด้วยการแนะนำให้ผมได้รู้จักกับความอภิรมย์สมในใจรูปแบบที่ผมไม่เคยได้สัมผัสมาก่อน  ผ่านการใช้ โซ่ แส้ กุญแจมือ หรือ เทียนลน เพื่อสนองให้ผมได้ลิ้มลองความรู้สึกที่ว่าดูสักครั้งก่อนหมดลมหายใจ  ... อาาาาห์!!...ถ้าได้ทำอย่างนั้นจริงๆ คงจะแซ่บเว่อร์!!!! 


(แต่ถ้าต้องรอถึงจนกว่าจะสิ้นลมหายใจ ผมว่ามันก็ดูจะนานเกินไป...  เอาเป็นว่า ภายในสามเดือนที่จะถึงนี่  หากน็อตไม่คิดจะออกปากชวนผมทำเรื่องพวกนี้ขึ้นมาจริงๆ ผมกะว่า...ผมจะหาทางต้องชี้นำ และเร่งพ่อคุณให้นำพาเราทั้งคู่เข้าสู่หนทางแห่งความหฤหรรษ์อันเจ็บปวดดูเสียหน่อยแล้วล่ะ หึ หึ)




หากคุณติดตามเรื่องราวการบ่นบนบล็อกของผมมาโดยตลอดแล้วล่ะก็  ผมก็ไม่เห็นเหตุผลในการเล่าถึงรายละเอียดที่มาซึ่งเป็นเหตุให้ผมต้องลงเอยด้วยการใส่เจ้าของเล่นชิ้นนี้ของน็อตออกไปข้างนอกบ้าน  เพื่อเป็นการหลีกเลี่ยงการเล่าเรื่องซ้ำๆซากๆไม่ให้พวกคุณต้องทนอ่านจนเกิดเบื่อไปเสียเปล่าๆ

เอาเป็นว่า ผมขอเล่าให้พวกคุณฟังถึงความรู้สึกของผม เมื่อต้องมีเจ้าของเล่นชิ้นนี้แทรกอยู่ในที่ว่างภายในร่างกาย ระหว่างการออกไปข้างนอก เพื่อดำเนินกิจกรรมต่างๆตามปกติวิสัยของคนธรรมดาทั่วไป อันได้แก่ กินข้าว และซื้อของแทนก็แล้วกันนะครับ  ซึ่งผมขออารัมภบทให้พวกคุณทราบโดยทั่วกันเลยครับว่า...เมื่อต้องออกไปข้างนอกทั้งที่ยังมีสิ่งแปลกปลอมสอดใส่อยู่ในส่วนอ่อนไหวที่สุดของร่างกาย  มันทำให้เราได้สัมผัสประสบการณ์แปลกใหม่ซึ่งผิดแผกแตกต่างไปจากความเคยชินเดิมๆ ราวกับเราได้ไปเยือนโลกใหม่...โลกที่เราไม่เคยได้ไปมาก่อนอย่างไรอย่างนั้น


ความรู้สึกอันชัดเจนแรกสุดของผม หลังจากน็อตบรรจงสอดเซ็กส์ทอยสีชมพูแปร๋นทรงยาวแปลกตาชุ่มโชกไปด้วยเจลหล่อลื่นเข้ามาภายในตัวผม มันให้ความรู้สึกแตกต่างกับการสอดใส่ด้วยอวัยวะประจำกายของน็อตอยู่มาก เพราะขนาดของเซ็กส์ทอยย่อมกว่าปืนใหญ่ที่พ่อเจ้าประคุณสุดแสนจะภูมิใจอยู่หลายเท่า  ถึงอย่างนั้น...มันก็ทำให้ผมตื่นเต้นและรู้สึกหวิวๆข้างในได้ทุกเมื่อที่ขยับตัว

แต่มันกลับยิ่งทำให้ใจของผมเต้นตุ๊มๆต่อมๆหนักกว่าเดิม หลังจากน็อตทดลองเปิดเครื่องเพื่อให้เจ้าแท่งสีชมพูซึ่งฝังมิดอยู่ในกายผมเคลื่อนไหว... ครั้งแรกที่เจ้าลูกรักหมายเลขสิบสามซึ่งเป็นชื่อที่น็อตเรียกติดปากเดินเครื่องอย่างเต็มกำลัง ผมถึงกับหลุดเสียงครางอย่างพออกพอใจออกมา และนั่นก็ทำให้เพ่อเจ้าประคุณยิ้มแย้มแก้มแทบจะแตก

ผมขอให้น็อตสัญญาเป็นมั่นเหมาะว่า ระหว่างที่เราอยู่ข้างนอก  น็อตจะไม่กดรีโมทเล่นพร่ำเพรื่อ... และถ้าอดรนทนรอกลับมาเล่นต่อที่บ้านไม่ได้จริงๆ ผมยอมให้พ่อคุณเปิดสวิตช์ในช่วงท้ายๆของการทำกิจธุระทั้งหลายเท่านั้น  เนื่องจากผมมีเหตุผลส่วนตัวในใจที่ไม่อาจบอกกับน็อตได้    คือจริงๆแล้ว...ผมน่ะ ไม่อยากยอมพ่ายแพ้แก่ความใคร่  กลายเป็นคนมักมากผู้หวั่นไหวไปกับกามรมณ์จนไม่อาจเอาชนะเงื่อนไขสุดท้าทายของน็อตที่บอกเอาไว้แต่แรกว่า... ผมต้องใส่ของเล่นชิ้นนี้ติดตัวเอาไว้ตลอดจนกว่าจะกลับมาถึงบ้าน 

จะว่าไป...ต่อให้ผมบอกเหตุผลของผมออกไปจริงๆ ผมว่าน็อตคงจะไม่สนใจใคร่รู้สักเท่าไรหรอก เพราะแค่ผมยอมใส่ลูกรักหมายเลขสิบสามประเดิมให้  พ่อทูนหัวของผมก็เริงร่าเหมือนหมาได้กัดรองเท้าคู่เก่งของเจ้านายก็ไม่ปาน...  ...แต่อย่าเอ็ดไปนะครับว่า ผมว่า หน้าตาของเขาตอนนั้น  มันน่ารักแบบหื่นๆ ดูแล้วชื่นมื่นดีจริงเชียวครับ หึ หึ


กระนั้น...ความรู้สึกด้านบนที่ผมว่ามา กลับเทียบอะไรไม่ได้กับความรู้สึกที่เกิดขึ้นกับตัวผม ภายหลังจากได้ก้าวเท้าออกจากเขตห้องนอน เพราะไอ้ของเล่นที่ใส่อยู่ มันไม่ได้แค่กระตุ้นร่างกายของผมให้เร่าร้อนและอ่อนไหวต่อสัมผัสและสิ่งเร้ารอบๆกายเพียงอย่างเดียว  หากแต่มันได้ปลุกปั่นจิตใจให้เล่นตลกกับความคิดกับการประมวลผลของสมองทั้งหมด จนทุกๆอย่างที่อยู่ในหัวผมวุ่นวายยุ่งเหยิงไปหมด... 

...ทำไมน่ะเหรอครับ...
...ก็เพราะเมื่อไรก็ตามที่ผมรู้สึกว่ามีสายตากำลังจ้องมองผม  ผมจะเริ่มรู้สึกหวาดระแวงและหวั่นกลัวไปว่า คนอื่นจะจับพิรุธอาการของผมได้ และพวกเขาก็จะรู้ว่า ผมมันเป็นคนหน้าไม่อายที่แอบทำเรื่องทะลึ่งตึงตังอย่างนี้ ทั้งๆที่อยู่ในที่สาธารณะแท้ๆ... 

...ฟังดูเหมือนจะทรมานใช่ไหมครับ  แต่มันกลับไม่ใช่เสียทีเดียว...
.
.
.
...เพราะแม้ในขณะที่สำนึกรู้ผิดชอบชั่วดีของผมกำลังทำงานอย่างหนักเพื่อบอกให้ผมข่มใจ ไม่เผลอไผลทำหน้าตาวิปริตผิดเพี้ยน หรือส่งเสียงครางกระเส่าในที่สาธารณะ  แต่สัญชาตญาณดิบและความอยากอันดำมืดจากก้นบึ้งของจิตใจผม...กลับสูบฉีดความพึงพอใจและกระสันสุขอาบชโลมไปทั่วทุกอณูของร่างกาย  ควบคู่ไปกับส่งความรู้สึกผิดบาปทิ่มแทงเข้ามาในใจทุกครั้งที่ความชื่นมื่นกลืนกินความรู้สึกนึกคิดทั้งหมดไป...

...ผมขอยอมรับตรงนี้เลยครับว่า ผมออกจะชอบความรู้สึกขัดแย้งที่บรรยายมานี้มากจริงๆ...
...อย่างไรก็ดี...นี่กลับไม่ใช่จุดสุดยอดของความรู้สึกที่ผมได้สัมผัสจากประสบการณ์ครั้งนี้แต่อย่างใด
.
.
...อย่าลืมสิครับว่ายังเหลือหมัดเด็ดเป็นการกดรีโมทเปิดสวิตช์เพื่อเดินเครื่องอยู่อีกหนึ่งอย่าง...
...แน่ล่ะ มันจะต้องเด็ดดวงยิ่งกว่าความรู้สึกเดิมที่กล่าวมาแล้ว...
...พวกคุณคงจะคิดไปอย่างนั้นใช่ไหมครับ...

...หึ หึ ถูกแล้วครับว่าหลังจากเดินเครื่องแล้ว ทุกๆอย่างมันซาบซ่านถึงใจผมดีจริงๆ หากแต่มันกลับถูกต้องเพียงครึ่งเดียว  เพราะยังมีน็อตเป็นตัวแปรที่ยากเกินควบคุมอีกหนึ่งประการ 

เอาเข้าจริงๆ ผมยอมรับตรงๆเลยว่า... การกดรีโมทเพื่อเปิดเครื่องให้ของเล่นในตัวผมดิ้นดุ๊กดิ๊กในระหว่างอยู่กับผู้คนมากมาย ดูจะตื่นเต้นน้อยกว่าการถูกน็อตสัมผัสปลุกเร้าร่างกายระหว่างมีลูกรักของพ่อคุณสถิตย์อยู่ในประตูหลังของผมเสียอีกครับ

เพราะฉะนั้น ผมขอรวบความรู้สึกที่เกิดขึ้นจากการกระตุ้นทั้งสองลักษณะ แล้วเลือกเล่าถึงเฉพาะความรู้สึกตอนที่โดนน็อตเป็นผู้กระทำก็แล้วกันนะครับ เพราะความรู้สึกมันค่อนข้างจะคล้ายๆกัน หากแต่เมื่อมีน็อตร่วมผสมโรงเข้ามาด้วย  เรื่องธรรมดาๆเรื่องไหนๆ ก็สามารถกลายกลับมาเป็นรุนแรงต่อความรู้สึก และหัวใจของผม ยิ่งกว่าความพึงพอใจที่ได้จากเซ็กส์ทอยใดๆในโลกรวมกันเสียอีกครับ...

...แม้ผมจะเคยทำใจมาแล้วว่าน็อตเป็นคนชอบเซ็กส์ และน็อตสามารถมีเซ็กส์ได้บ่อยเท่าที่พ่อคุณต้องการ ในทุกๆสถานที่ๆเขาพอใจ อีกทั้งผมยังมั่นใจว่า ผมจะสามารถรับมือกับเรื่องพวกนี้ได้อย่างมีวุฒิภาวะและน่าชื่นชม  หากแต่ในความเป็นจริง... สิ่งที่ผมเป็น กลับห่างไกลจากภาพในจินตนาการของผมไปหลายปีแสง เพราะนอกจากผมจะควบคุมตัวเองไม่ได้แม้แต่นิดเดียว ผมยังยอมศิโรราบ ปล่อยตัวปล่อยใจให้พ่อคุณได้เอาเปรียบร่างกายผมได้อย่างเต็มที่ตามแต่พ่อคุณปรารถนา โดยไม่คิดว่ากล่าวตักเตือนแต่อย่างใด...

...ส่วนหนึ่งน่าจะเป็นเพราะความตื่นเต้นที่เป็นผลมาจากลูกรักของน็อต และบรรยากาศที่รายล้อมเราสองคนอยู่ในขณะนั้น น็อตพาผมไปกินอาหารญี่ปุ่น ซึ่งผมชื่นชอบเป็นการส่วนตัว และร้านที่พ่อคุณเจาะจงเลือกสรรสำหรับเย็นวันนั้น ช่างเป็นร้านที่พิเศษไปเสียทุกอย่าง ทั้งรสชาติอาหาร การบริการ และการตกแต่งภายในที่ราวกับเราสองคนหลุดเข้าไปในภัตตาคารหรูในญี่ปุ่น...

...พ่อเจ้าประคุณ พ่อบุญทุ่มของผมก็ช่างแสดงความเป็นป๋าขาเปย์ ด้วยการจองห้องกินข้าวส่วนตัว ซึ่งอบอวลไปด้วยบรรยากาศการกินข้าวตามแบบฉบับแดนอาทิตอุทัยดั้งเดิมแท้ๆ ในพื้นที่ส่วนตัวอันกว้างขวางและมีระดับ   ซึ่งผมขอบอกให้ทราบโดยทั่วกันตรงนี้ว่า ผมพ่ายแพ้บรรยากาศแบบนี้อย่างที่สุด... เพราะบรรดามังงะ และอนิเมะวายญี่ปุ่นที่ผมรักนักรักหนาหลายๆเรื่อง ต่างมีพื้นหลังของฉากอีโรติกระหว่างตัวเอกทั้งสอง ท่ามกลางบรรยากาศเช่นนี้ไม่มีผิดเพี้ยน!!..

...และเมื่อตัวผมเปรียบเหมือนเชื้อไฟที่เริ่มจะมีควัน พอโดนน้ำมันเป็นบรรยากาศดีๆที่หยั่งรากลึกในห้วงนึกคิดด้านอนาจารของผมเสริมเข้าไปนิดๆหน่อยๆด้วยแล้วล่ะก็ พวกคุณคงเดาได้ว่า อีกไม่นานคงจะเกิดประกายไฟแห่งตัณหาราคะลุกขึ้นมาได้ไม่ยาก... แต่สิ่งที่ส่งเสริมให้ไฟกำหนัดโหมกระพือท่วมไปทั้งร่างของผม คงจะหนีไม่พ้นพ่อลมกระสันผู้มีนามว่าน็อต  ซึ่งพัดผ่านมาไล้ส่วนอ่อนไหวที่สุดของผมอย่างจงใจ ผลสุดท้าย...ผมก็ถูกความต้องการภายในจิตใจเผาร่างอย่างทรมานจนวอดวาย แต่กลับไร้วี่แววที่ไฟนั้นจะดับมอดลง

สิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างเราภายในห้องกินข้าวตลอดเวลาเกือบสองชั่วโมง ไม่มีอะไรมากไปกว่าการหยอกเย้าร่างกายผมด้วย จูบ ซุกไซ้ และสัมผัสเพียงภายนอกร่างกายเท่านั้น หากแต่ฤทธิ์ของการหยอกล้อคลอเคล้า สั่นคลอนทุกสิ่งทุกอย่างที่ผมพอจะรั้งเอาไว้เพื่อควบคุมตัวเองให้ประพฤติตัวได้อย่างเหมาะสมไปเสียสิ้น  ร่างกายของผม...เคลื่อนไหวตอบสนองไปตามคำบัญชาจากสัญชาตญาณแห่งการสืบพันธ์อย่างแท้จริง... 

...ความรู้สึกที่เกิดขึ้นภายในมันผสมเผสเปปนจนจับต้นชนปลายไม่ถูก...
...ทั้งตื่นเต้นเพราะร่างกายตื่นตัวถึงขีดสุด ทำเอาขนทั้งร่างตั้งแต่หัวจรดปลายเท้า ลุกแล้ว...ก็ลุกอีก...
...ทั้งหวั่นไหวกลัวว่าใครๆจะรู้ว่า เรากำลังแอบทำเรื่องไม่เหมาะไม่ควรในที่ส่วนรวม จนผมต้องคอยกลั้นเสียงร้องเอาไว้ให้อยู่แต่ภายในลำคอ...
...ทั้งเสียวสยิวซึ่งเป็นผลจากการกระตุ้นร่างกายโดยตรงของเซ็กส์ทอย และการตอกย้ำด้วยน้ำมือของชายหนุ่มเจ้าเล่ห์ผู้หยิบยื่นของเล่นชิ้นนั้นมาให้ถึงปลายทาง จนน้องชายผมตื่นเต้นและเสียดสีเข้ากับเนื้อผ้ากางเกงยีนส์ตัวจิ๋วที่ใส่อยู่ ทำเอาผมปวดร้าวไปทั้งตัว...
...ทั้งทรมานเพราะไม่อาจจะปลดปล่อยความต้องการได้อย่างใจปรารถนา...
...และที่เหนืออื่นใด คือความสุขสมซาบซ่าน ทั้งที่ทุกอย่างอยู่ในสภาวะครึ่งๆกลางๆอยู่แบบนี้


เล่ามาถึงตรงนี้ ผมชักเริ่มรู้สึกว่า ผมน่าจะมีอาการของโรคจิตเภทนิดๆขึ้นมาเสียแล้วสิ... 
...หึ หึ หึ แต่ผมกลับหลงใหลในความรู้สึกทรมานอันน่าอภิรมย์แบบนั้นนะ ที่สำคัญ ผมรู้สึกว่า...ผมเกิดมาเพื่อสิ่งนี้จริงๆ เพราะยิ่งมันทำให้ผมรู้สึกดีมากเท่าไร ผมก็ยิ่งยินดีที่จะลงเล่นในเกมกามสุดป่วงพวกนี้ต่อไป  โดยมีข้อแม้เพียงข้อเดียว คือ...ผมต้องอยู่ในฐานะเคะผู้ได้ครอบครองทั้งกายและใจของชายผู้คุมเกมคนนี้ไปตลอดชีวิต



และเรื่องสุดท้าย ที่ถือเป็นไฮไลท์ของมหากาพย์แห่งการเมาท์สุดแสนจะยืดยาวในคราวนี้  เห็นจะเป็น...การมีเซ็กส์กับน็อตในห้องน้ำสาธารณะโดยที่เราทั้งสองคนไม่ตั้งใจหรือวางแผนมาก่อน  หากแต่เป็นผลพวงมาจากร่างกายของผมตื่นตัวถึงขีดสุด หลังจากได้รับการปลุกระดมความใคร่มาเป็นเวลานาน...

...ใจนึงทิฐิก็คอยบอกผมให้นึกฮึด และฝืนอดทนจนกว่าจะกลับไปถึงบ้าน จากนั้นก็ค่อยร้องขอความร่วมมือจากอีกคนที่ดูพร้อมจะให้ความร่วมมือในการบรรเทาความทรมานให้มลายหายไปอย่างเต็มที่  แต่อีกใจนี่สิ...กลับทนฟังเสียงคร่ำครวญอย่างทรมานที่ดังออกมาจากร่างกายอยู่ตลอดเวลาไม่ได้อีกต่อไป  เพราะหลังจากที่โดนเล้าโลมมาเป็นว่าเล่นอยู่นานสองนาน แต่ต้องมาคอยรู้สึกงุ่นง่านเพราะไม่อาจปลดปล่อยได้เสียที  ร่างกายของผมจึงพร้อมเต็มที่ๆจะชักธงขาวขึ้นสู่ยอดเสา เพื่อประกาศความปราชัยให้กับความรวดร้าวซึ่งส่งตรงมาจากพื้นที่เล็กๆกึ่งกลางลำตัวเสียเหลือเกิน...

...สุดท้าย ร่างกายผมก็เอาชนะจิตใจไปอย่างขาดลอย...
...ผมเลยออกปากร้องขอให้น็อตลงมือทำอะไรสักอย่างก่อนที่ตัวผมจะระเบิดเป็นจุณ เพราะส่วนล่างกำลังคับเต่งจนผมไม่อาจยืนตรงได้อีกต่อไป



แต่ก่อนที่ผมจะเล่าเรื่องน่าตื่นเต้นเรื่องนี้ให้พวกคุณได้ร่วมเป็นส่วนหนึ่ง... รับปากกับผมสักอย่างได้ไหมครับ ว่าเมื่ออ่านจบ พวกคุณจะไม่หาว่าผมเป็นบ้า  หรือเพ้อเจ้อ  เพราะผมเพิ่งจะค้นพบความจริงเกี่ยวกับตัวผมเองข้อหนึ่งว่า  ในระหว่างที่ผมมีอารมณ์ทางเพศสูงมาก...สูงจนแทบควบคุมตัวเองไม่ได้  ผมจะเผลอปลดปล่อยตัวตนอีกหนึ่งตัวตนออกมาเพื่อควบคุมการกระทำทั้งหมดของผมโดยสิ้นเชิง     

ถ้าพวกคุณยังจำได้...ผมเคยเปรยๆถึงการเตรียมตัวเพื่อเป็นราชินีเคะให้กับน็อตเมื่อไม่กี่ตอนก่อนหน้านี้...
ผมว่า...ราชินีเคะน่ะ สิงสถิตย์อยู่ในตัวของผมมาโดยตลอด ตั้งแต่ที่ผมยังไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าจะมีโอกาสเป็นฝ่ายรับให้น็อตอย่างในทุกวันนี้  และที่ผมอยากจะบอกกับพวกคุณเหลือเกินก็คือ...ในช่วงเวลาที่ผมปล่อยให้ความต้องการทางเพศมีอำนาจเหนือกหลักเหตุผล และสามัญสำนึก  นั่นแหละ...จะเป็นช่วงเวลาที่องค์ราชินีเคะในตัวผม ออกมาอาละวาด  หรือจะให้พูดง่ายๆก็คือ...ตลอดช่วงเวลาที่ว่ามานั้น ผมจะทำทุกๆอย่างที่น่าละอายโดยยิ้มระรื่น ราวกับคนๆนั้น ไม่ใช่ผมอีกต่อไป  

ถ้าทุกสิ่งที่ผมพูดมานี่  ยังพอจะเข้าใจได้ในสายตาพวกคุณ... ผมก็ขอให้พวกคุณอ่านเนื้อความส่วนต่อจากนี้ไปได้ทันที แต่หากมันทำให้พวกคุณหมดความนับถือในตัวผมแล้วล่ะก็... ผมอยากจะขอให้พวกคุณมองเรื่องที่คุณกำลังจะได้อ่านอยู่นี่ เป็นเพียงนิยายแฟนตาซีเท่านั้น อย่าได้ถือสากับตรรกะอันผิดเพี้ยน หรือความไร้เหตุผลใดๆให้เป็นอารมณ์ไปเลยนะครับ




ในเมื่อความเป็นไปได้ที่จะกลับถึงบ้านก่อนช่วงเวลาฟ้าถล่มเมฆทลายนั้นต่ำมาก น็อตจึงตัดสินใจพาผมเข้าไปใช้พื้นที่ในห้องน้ำของห้างที่เราแวะซื้อของเพื่อปฏิบัติการแก้ขัดไปก่อน  บอกเลยนะครับว่า...วินาทีนั้น ไม่ว่าน็อตจะพาผมไปที่ไหน ผมก็ไม่คิดจะอิดออด หรืออับอายอีกต่อไป... แค่ให้มีซอกเล็กๆที่เป็นส่วนตัวพอให้ผมกับน็อตได้นัวเนียกันสักยกจนสมองโล่ง...ผมก็ยินดีเป็นที่สุด

เมื่อได้สติและกลับมาเป็นตัวของตัวเอง แล้วคิดย้อนไปถึงสิ่งที่เกิดขึ้นภายในห้องน้ำเล็กๆแคบๆนั่นอีกครั้ง... ผมนี่แทบจะมุดแผ่นดินหนีไปซ่อนตัวสักสามสี่วัน  ไม่อยากเชื่อเลยว่า...ผมจะกล้าทำตัวร่านระรื่นแบบนั้นไปได้อย่างไร

แต่ที่แน่ๆ...ผมแน่ใจเป็นอย่างยิ่งว่า ช่วงเวลานั้น ร่างกายของผมได้รวบอำนาจในการสั่งการและควบคุมความเคลื่อนไหวทั้งหมดไปจากจิตใต้สำนึกฝั่งดีของผมไปเสียสิ้น  สิ่งที่ผมรู้สึกเพียงอย่างเดียวคือ...ทำอย่างไรก็ได้ ให้น้องชายของน็อต เข้ามาเติมเต็มความว่างเปล่าอันเร่าร้อนเกินจะทนภายในร่างกายโดยเร็วที่สุด เพราะของเล่นสำหรับเด็ก ไม่อาจตอบสนองให้ผมได้อย่างใจอีกต่อไปแล้ว


ทันทีที่ผมรับรู้ได้ว่า เราสองคนอยู่ในพื้นที่ปิดล้อม มีผนังล้อมรอบ และปลอดภัยจากสายตาของคนนอกแล้ว   ความโหยหาที่ร่ำร้องรอการปลดปล่อยสั่งให้ผมเดินหน้าสู่จุดหมายอย่างไม่รอช้า...

...การร่วมรักมาราธอนตลอดทั้งคืนก่อนหน้า สอนให้ผมตระหนักถึงความสำคัญของการทำให้ส่วนสัมผัสทั้งสองของร่างกายผมกับน็อตชุ่มชื้น และได้รับการหล่อลื่นเพียงพอ ก่อนการเติมเต็มความกระหายจากภายใน... ซึ่งผมแน่ใจว่า ตัวผมน่ะพร้อม แต่อีกฝ่ายน่าจะยังไม่... ไม่ขึ้นลำเสียด้วยซ้ำ 

ด้วยเวลาและวารีไม่รีรอผู้ใด...
ความกระสันใคร่ก็ไม่ไว้ชีวิตผมเช่นกัน...  
ผมเลยเปิดพิธีด้วยการเจรจาด้วยชิวหาวิธี เพื่อสร้างความฉ่ำชื้นชื่นแฉะให้กับน้องชายที่ยังหลับไหลของน็อตทันที


แต่ก็อย่างที่พวกคุณรู้น่ะแหละครับ...ว่าผมน่ะ ควบคุมตัวเองไม่ได้อีกต่อไป...
...เมื่อได้กลิ่นกายอันเป็นเอกลักษณ์ประจำตัวซึ่งผมหลงใหล และชอบแอบดอมดมในเวลาที่เจ้าตัวไม่รู้เรื่อง...
...เมื่อรู้สึกว่าภายในปากของผมเริ่มจะถูกยึดพื้นที่ด้วยความคับแน่นเต่งตึงของอาวุธประจำกายพ่อรูปหล่อ...
...และทันทีที่ปลายลิ้นของผมสัมผัสได้ถึงรอยหยัก เนินนูนบนปลายเงี่ยง และความเครียดเขม็งภายในจนทำให้เส้นเลือดปูดโปนก่อให้เกิดผิวคลื่นนุ่มลื่นน่าเลียตลอดทั้งลำนั้น...สมองผมก็พลันดับจนคิดอะไรไม่ออกอีกต่อไป

สัญชาตญาณของความเป็นฝ่ายรับผู้มุ่งหมายจะได้ครอบครองแท่งสลักอันงามสล้างของน็อตเอาไว้ให้ยาวนานที่สุดไม่ว่าจะด้วยส่วนใดของร่างกายก็เข้ามาคุมหน้างานแทนที่  ความกระหายอยากของตัวตนของผมอีกคนหนึ่งนี้.. ได้ออกคำสั่งให้ลบล้างความตั้งใจเดิมที่จะแค่ปลุกให้น็อตน้อยตื่นลืมตา นำพาความชุ่มชื้นประพรมลงทั่วลำน้องชายพ่อเจ้าประคุณ แล้วเริ่มบทรักอันสนั่นสนานโดยทันทีไปเสียสิ้น...

...เสียงเล็กๆในใจดังสั่งผมอย่างไม่ขาดสาย ว่า ...จงใช้ปาก...ลิ้น...กระพุ้งแก้ม และทุกๆอย่างที่ปฏิบัติหน้าที่สร้างความสุขให้กับส่วนแข็งขืนแท่งนี้  ทำให้น็อตรู้สึกดียิ่งๆขึ้นไป และอย่าได้คิดปล่อยให้ความน่าเกรงขามกำยำสมเป็นลูกผู้ชายของเขา ห่างหายไปจากโพรงปากอีกเป็นอันขาด   ร่างกายของผมที่ทำหน้าที่เป็นเพียงร่างทรงของจิตวิญญาณแห่งเคะราชินีองค์นั้น...ก็ทำหน้าที่ได้อย่างดีไร้ที่ติ จนองค์ราชินีตบรางวัลให้ผมเป็นความรู้สึกอิ่มเอมที่แผ่ซ่านไปทั่วร่าง...

...หากแต่ความสุขกลับอยู่กับผมเพียงไม่นาน  เพราะคราวนี้กลับเป็นน็อตเสียเองที่พรากความระรื่นลิ้นไปจากปากผม  แม้จะเสียดายและอาลัยกับความแนบชิดสนิทปากกับน้องชายของน็อตอยู่มาก แต่ประกายความเร่าร้อนในสายตาอีกฝ่ายที่จ้องมองกลับมาก็บอกได้ดีเหลือเกินว่า เขาจะมอบความสุขสมขั้นสูงสุดให้กับผมในอีกไม่กี่วินาทีข้างหน้าต่อจากนั้น  

อาห์!!...ในที่สุด ร่างกายที่อาบชะโลมไปด้วยความกระสันอยากจนกล้ามเนื้อทุกๆส่วนสั่นระริกเต้นระเร่า ก็จะได้รับการตอบสนองอย่างถึงอกถึงใจเสียที  พอกันทีกับของเล่นฆ่าเวลาที่ทำอะไรไม่ได้มากไปกว่าสะกิดสะเกากระเซ้าเย้าแหย่ร่างกายผมได้เพียงผิวเผิน!

ผมแทบจะรอเวลาให้น็อตถมความกลวงเปล่าในกายด้วยน้องชายของเขาแทบไม่ไหว... ยิ่งพอได้รู้ว่า พื้นที่ภายในถูกปล่อยให้โล่งร้างว่างเปล่าลงอีกครั้งหลังจากลูกรักหมายเลขสิบสามของน็อตถูกถอดออกไป...มันทำให้ผมรู้สึกโป๊เปลือยจนน่าละอายยิ่งกว่าครั้งไหนๆ ผมเลยต้องออกปากร้องขอให้น็อตช่วยห่มคลุมช่องทางอันโล่งโจ้งจนน่าอัปยศอดสูของผมด้วยร่างกายของเขาทันที  ผมรู้ดีว่า...เพื่อที่จะทำให้สิ่งที่ผมเฝ้าอ้อนวอนเกิดขึ้นจริงๆ น็อตต้องเตรียมการอะไรหลายอย่างก่อนจะมอบความรู้สึกสุดยอดที่ผมตั้งตารอคอยอยู่นั้นให้กับผมได้...และผมพยายามอย่างยิ่งที่จะอดทนรอ หากนั่นไม่ใช่สิ่งที่องค์ราชินีผู้ครองเปลือกรูปกายขนุนโดยสมบูรณ์ในยามนั้นต้องการ...

...เจ้าหล่อนบังคับให้ผมท้าทายน็อตด้วยภาษากาย ที่หมายจะปลดปล่อยสัญชาตญาณสัตว์ป่าของน็อตให้ออกมาโลดแล่นเป็นอิสระอีกครั้งเพื่อซ่องเสพรสสังวาส... และมันก็ช่างเป็นการกระทำที่รับรองผลดีเหลือเกิน เพราะไม่ถึงเสี้ยววินาที ร่างกายกำยำแข็งแกร่งของน็อตก็ประกบเข้ากับด้านหลัง  ซึ่งองค์รานีเคะได้สั่งการให้บั้นท้ายอ้ากว้างพลางแอ่นระแน้ขึ้นทันใด มาเพื่อช่วยให้การลำเลียงแก่นกายอันงดงามผ่านเข้ามาในร่างของผมได้โดยสะดวกยิ่งไปกว่าครั้งไหนๆ   ...และแล้ว...ความรู้สึกที่ผมเฝ้าคร่ำครวญหา ก็ไหลบ่าเข้ามาในร่างอย่างไม่อาจหยุดยั้งได้...อาาาาห์!!!!


เมื่อน็อตมอบความเป็นชายของเขาให้กับผมด้วยทั้งหมดที่เขามี... ร่างของผมก็ส่งเสียงกรีดร้องไม่ได้ศัพท์ด้วยความสุขเกษมเป็นที่สุด  ความรู้สึกที่ช่องทางภายในได้รับการเสียดสีตั้งแต่โคนจรดปลายแท่งนั้น  ช่างหฤหรรษ์และน่าตื้นตันหนักหนา... เส้นประสาททุกเส้นในกายผมตื่นตัวและเปิดรับทุกๆเศษเสี้ยวของความรู้สึกที่หลั่งไหลเข้ามา กล้ามเนื้อทุกๆมัดในร่างเต้นระริกกระดิกเร่าๆ ก่อนจะตอบสนองการเคลื่อนไหวของร่างกายของอีกฝ่ายเพื่อแลกเปลี่ยนคำพูดทางกายกับอีกฝ่ายอย่างเข้าขา  ขนทั้งร่างลุกตั้งชันกันเกรียวกราวราวกับโดนความเย็นเข้าจู่โจมฉับพลัน  และเหนืออื่นใด... ความคับติ้วเต็มตื้นที่นำมาซึ่งริ้วของความร่านระรื่นเกินจะอธิบาย...อาห์  ผมอยากจะหลอมตัวเองให้ละลายเพื่อจะได้กลายเป็นหนึ่งเดียวกันกับน็อตเสียเหลือเกิน

ผมเผลอไผลเข้าใจไปเองว่าองค์ราชินีจะพอใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น... แต่ที่ไหนได้ เจ้าหล่อนช่างเรียกร้องและต้องการมากเหลือเกิน ที่สำคัญ...ไม่มีใครขัดใจหล่อนได้  เพราะเมื่อน็อตร้องขอให้ผมงดส่งเสียง สิ่งที่องค์ราชินีทรงบัญชากลับส่งให้ผลลัพธ์ออกมาในทิศทางที่ตรงกันข้ามอย่างสิ้นเชิง  ผมโก่งคอร้องครวญครางอย่างสำราญ และพูดจาท้าทายอีกฝ่ายออกมาด้วยเสียงดังฟังชัดอย่างไม่ตะขิดตะขวงใจ  ทั้งที่ถ้าเป็นผมผู้มีสติ... ไม่มีวันเสียหรอก ที่ผมจะทำตัวน่าละอายเช่นนั้นออกไปในที่สาธารณะแบบนี้

ถึงผมจะไม่ชอบใจที่ผู้บงการร่างกายของผมสั่งให้ผมทำเรื่องสิ้นคิดเช่นนี้...หากแต่มันนำมาซึ่งผลดีเกินคาด เพราะแม้น็อตจะร้องขอให้ผมไม่ปริปากส่งเสียงใดๆ แต่ร่างกายของน็อตกลับบอกผมว่าเจ้าตัวชอบอกชอบใจกับความดื้อรั้นไม่ให้ความร่วมมือของผมมาก เพราะสะโพกสอบของน็อตกลับกดอัดบั้นท้ายน่ามองหนักๆเข้าด้านในตัวผมลึก แรง และเร็วยิ่งขึ้น สีหน้าของน็อตในตอนนั้น เหมือนจะไม่พอใจ...แต่ประกายวาวโรจน์ในดวงตาเหมือนสัตว์ป่าที่ได้รับการปลดปล่อยกลับคืนไพรพง บอกผมได้เป็นอย่างดีว่าลึกๆแล้ว เจ้าตัวก็สมใจกับการกระทำของตัวเองหลังจากถูกผมยั่วยุอยู่ไม่น้อย

อย่างไรก็ดี...ผมกลับนึกขอบคุณพ่อยอดชายของผมขึ้นมาในใจ ที่เขายังไม่ลุ่มหลงกับรสสัมผัสเสียจนลืมว่า เราควรต้องเคารพสถานที่และผู้อื่น เขาจึงเปลี่ยนมาใช้วิธีการห้ามปรามอย่างนุ่มนวลและมีไมตรีแทน น็อตมอบจูบเร่าร้อนให้กับผมเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจหลักให้เลื่อนขึ้นมาอยู่ที่ปาก ลิ้นร้อนๆของเขาซุกไซ้และซอกซอนไปทั่วทุกอณูภายใน แต่พอผมเริ่มจะเคลิ้มกับรสสัมผัสอันเก่งฉกาจของลิ้มนุ่มลื่นของพ่อเจ้าประคุณ และปล่อยให้ลิ้นของผมโลดแล่นไปตามการนำของอีกฝ่านจน อวัยวะชุ่มชื้นในโพรงปากของเราทั้งสองสอดเริ่มจะประสานท่วงทำนองของการเคลื่อนไหวเข้าด้วยกัน จู่ๆน็อตก็พรากความมิดชิดทางจิตใจไปจากร่างกายผม พร้อมๆกับการถอนความเป็นชายออกจากประตูหลัง

องค์เคะราชินีทรงพิโรธโกรธกริ้วจนแทบจะสั่งให้ผมเปลี่ยนเป็นฝ่ายคุมเกมรักในครั้งนี้แทนที่พ่อยอดชาย... แต่ทุกอย่างยังไม่บานปลายไปถึงขั้นนั้น  เพราะสุดที่รักของผมรีบเปลี่ยนท่วงท่าร่วมรักของเราได้ทันท่วงทีก่อนที่องค์ราชินีจะแผลงฤทธิ์ทำเรื่องหน้าไม่อายเกินกว่าผมจะจินตนาการได้ จนทำให้ผมไม่อาจเข้าหน้าน็อตติดอีกต่อไป หลังจากได้สติ...

...ท่าที่ผมถูกยกตัวลอยค้างในอากาศแล้วได้รับการสอดใส่ ดูจะเป็นท่วงท่าของการร่วมรักที่ถูกอกถูกใจองค์เคะราชินีเสียเหลือเกิน เพราะหลังจากนั้น พระนางก็เดินกลับไปนั่งอย่างสงบนิ่งด้วยสีหน้าเปี่ยมสุขอยู่บนบัลลังก์ เพื่อชมทาสแห่งเรือนจิตผู้ที่เจ้าหล่อนดอดมาอาศัยร่างชื่นชมแก่นกายของน็อตเป็นระยะๆระหว่างการร่วมรัก

เมื่อพระนางนั่งพัก...ผมก็ได้สติกลับเป็นตัวเองอีกครั้ง ผมให้ความร่วมมือกับน็อตในการควบคุมเสียงเป็นอย่างดี... ไม่หรอกครับ จริงๆมันน่าจะเป็นเพราะการได้รับจูบดูดดื่มต่อเนื่องตลอดเวลาระหว่างที่ร่างกายของเราสองคนประสานเป็นหนึ่งเดียวกันนั้น มันทำให้เซ็กส์รู้สึกดีต่างไปจากการเน้นหนักกับช่วงล่างเพียงอย่างเดียวมากพอสมควร เพราะนอกจากมันจะทำให้ทั้งสองส่วนที่ได้รับการกระตุ้นรู้สึกเต็มตื้นแล้ว  มันยังทำให้เราได้ใกล้ชิดกันยิ่งกว่าครั้งไหนๆ  และผมยังสัมผัสได้ถึงสิ่งที่มากกว่าแค่การบรรเทาความอยากของร่างกายได้อีกด้วย...

...ผมว่า ตอนที่เราจูบกัน พลางขยับร่างกายประสานจังหวะตามสัญชาตญาณนั้น...
...ผมแอบได้ยินคำว่ารักที่น็อตอยากจะบอกกับผมมาตลอด ดังก้องสะท้อนอยู่ในอกของอีกฝ่าย ผ่านเสียงหัวใจที่เต้นดังทะลุออกมาถึงข้างนอกของเขา


หึ หึ...ฟังดูโรแมนติกไม่เบาใช่ไหมครับ แต่ช่วงเวลาหวานๆก็จบลงแค่ตรงนั้นแหละครับ เพราะพระนางค่อยๆย่างกรายอย่างสง่างามกลับมาสิงตัวผมอีกครั้ง หลังจากที่น็อตกระแทกเข้าตรงจุดฮ็อตสป็อตของผมพอดิบพอดี  เจ้าหล่อนแผดเสียงครางแปดหลอดแล้วพร่ำเรียกชื่อน็อตซ้ำเหมือนแผ่นเสียงเพลงเทคโนแดนซ์ตกร่อง แล้วส่งสองมือไปกอดก่ายร่างหนาๆน่ากัดกินนั้นเอาไว้แน่น ไม่ก็สอดแขนเข้าผ่านคอและชายเสื้อเพื่อส่งปลายเล็บจิกและกรีดลงทั่วเนื้อตัวแน่นๆของน็อตเท่าที่หล่อนพอจะหาช่องทางได้  

ส่วนท่อนล่าง...องค์ราชินีก็บังคับให้ร่างกายผมโยกกระเด้งกระดอนคลอนไหวไปตามจังหวะนำของพ่อยอดชาย ผมถึงกับประหลาดใจ ว่าคนที่ไม่มีทักษะในการเคลื่อนไหวเข้าจังหวะใดๆมาก่อน ถึงขนาดได้ศูนย์วิชานาฏศิลป์และลีลาศมาตลอดสมัยเรียนอย่างผม จะสามารถขยับสะโพกได้เก่งกาจจนน่าอัศจรรย์ใจอย่างนี้  แต่นั่นไม่สำคัญเท่ากับความเสียวสยิวที่สะสมมากขึ้นเรื่อยๆ ทำเอาองค์ราชินีไม่คิดจะอดทนเก็บกักเสียงครางของเอาไว้อีกต่อไป... เจ้าหล่อนจึงเปล่งเสียงร้องจากความต้องการภายในออกมาทันที... แต่นั่นกลับเป็นจังหวะเดียวกันที่มีผู้ชายอีกคนเดินเข้ามาทำธุระส่วนตัวในห้องน้ำพอดิบพอดี!!

สิ่งที่ผมเลือกทำในทันทีคือการกัดริมฝีปากล่างเพื่องับเสียงที่เกือบจะหลุดออกไปเอาไว้ได้ทัน แล้วก็กัดปากต่อไปเรื่อยๆอย่างนั้น เพื่อไม่ให้คลื่นเสียงครางระลอกใหม่ไหลรอดออกจากคอมาเข้าหูใครๆได้ แต่ผมคงจะคิดผิด เพราะการกัดปาก เท่ากับเร่งเร้าให้น็อตเผลอปล่อยความเป็นสัตว์ป่าออกมาอีกครั้งจนได้... พ่อคุณอัดกระแทกกระหน่ำสกรัมช่องทางของผมอย่างไม่มีเมตตา พลางส่งสายตาสุขสมใจมาเย้ยองค์ราชินีอยู่ไม่วาง  

ผมอยากจะบอกน็อตเหลือเกินว่า...องค์ราชินีเคะที่สิงสู่ผมอยู่นี่ บารมีของหล่อนไม่เป็นรองผู้ใด เพราะนอกจากหล่อนจะไม่ใส่ใจสายตาท้าทายอวดดีแบบเด็กๆของน็อตแล้ว เจ้าหล่อนยังประกาศศักดาด้วยการล่องลอยขึ้นสูงไปซึมซับความน่าอภิรมย์สมใจของความสุขจากการโรมรันประสานร่างกายเป็นหนึ่งเดียวอย่างต่อเนื่องของทั้งผมและน็อต โดยไม่สนใจการห้ำหั่นอย่างคาบลูกคาบดอกตรงหน้างานแม้แต่น้อย  

หากแต่องค์ราชินีกลับไม่ได้ละเลยคู่ขาแต่อย่างใด...เพราะเมื่อน็อตปรนเปรอความสุขให้กับร่างประทับของพระนางเป็นอย่างดี...หล่อนจึงตบรางวัลอย่างงามให้กับพ่อหนุ่มนักรักด้วยการบีบรัดแก่นกายของพ่อคุณอย่างรุนแรงและไม่ขาดช่วง ซึ่งแน่นอนว่า...ต่อให้พ่อคุณจะผ่านศึกมาอย่างโชกโชนเพียงใดก็ตาม... หากแต่ต้องมาเจอกับการดูดตอดตลอดทั้งลำอย่างต่อเนื่องขนาดนี้  คงไม่อาจหลีกเลี่ยงการไปเยือนสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ทั้งที่ยังหายใจอยู่ได้ 

ปลายทางที่รอผมกับน็อตอยู่นั้น...มันคือความสุขสมทางกาย การเติมเต็มความกระหายที่เรียกร้องอยู่ข้างใน และการประสานทุกๆการเคลื่อนไหวของคนสองคนให้เป็นหนึ่งเดียว ซึ่งเกิดจากความรักและปรารถนาในตัวกันและกันอย่างที่สุด น่าแปลก ตรงที่ พอผมไปถึงฝั่งฝันเรียบร้อยแล้ว องค์ราชินีก็หลีกลี้หนีหน้าหายไปแทบจะทันควัน ราวกับผมไม่เคยเข้าเฝ้าเจ้าหล่อนมาก่อน...

...เอ!! หรือว่าเจ้าหล่อนจะไม่มีอยู่จริง และสิ่งที่ผมทำลงไปทั้งหมด มันคือตัวตนที่แท้จริงของผมที่ผมเฝ้ากดเอาไว้มาโดยตลอด และยังไม่อาจยอมรับได้ จิตใต้สำนึกของผมจึงได้สร้างตัวตนอีกคนขึ้นมาเพื่อบรรเทาความรู้สึกผิดในใจกันหนอ???


อย่างไรก็ดี...การระบายความรู้สึกทางเพศแบบที่ผมได้ทำลงไปนี่  ใช่ว่ามันจะเป็นความสุขที่ได้มาโดยที่ผมไม่ต้องเสียอะไรเลย  ผมยอมรับเลยครับว่าราคาของการร่วมรักในสถานที่สาธารณะแบบนี้ก็คือ อาการใจเต้นไม่เป็นส่ำทั้งเพราะกิจกรรมที่กำลังดำเนินไปอย่างเข้าด้ายเข้าเข็ม อาจถูกขัดขวางขึ้นมาเมื่อไรก็ไม่มีใครรู้  ความรู้สึกผิดที่เราใช้สิทธิส่วนบุคคลละเมิดความผาสุกในพื้นที่ส่วนรวม ความหวาดระแวง ตื่นตระหนกเพราะต้องคอยระมัดระวังทำทุกอย่างแบบหลบๆซ่อนๆ ไม่อาจเป็นตัวของตัวเองได้ร้อยเปอร์เซนต์

ผมขอแนะนำประสาผู้ผ่านประสบการณ์ทำนองนี้มาก่อน เกี่ยวกับประเด็นสำคัญที่พวกคุณต้องให้ความสนใจเป็นอย่างยิ่ง หากวันไหนพวกคุณเกิดอยากจะเล่นรักกับคู่ขาในสถานที่ส่วนรวมสักหน่อยเถิดครับ หากพวกคุณไม่สามารถข่มความต้องการอย่างฉุกเฉินได้จริงๆ ผมขอร้องว่า อย่าเล่นรักกันรุนแรงเสียจนเกิดพลั้งมือทำลายข้าวของ หรือทำให้ตัวเองต้องบาดเจ็บ  ที่สำคัญ...ในเมื่อไม่อาจให้เกียรติสถานที่ด้วยการทำตัวสำรวมข่มความรู้สึกกระสันใคร่เอาไว้ได้... ขอให้รักษาความสะอาดหลังจากการใช้งานพื้นที่นั้นๆ  เพื่อเห็นแก่คนอื่นที่ไม่เกี่ยวข้อง ได้โปรดสงสารและเห็นใจคนที่จำเป็นต้องใช้สถานที่ต่อจากพวกคุณหน่อยเถอะครับ ผมว่า...ไม่มีใครอยากได้ตัวตนของพวกคุณเป็นของที่ระลึกเอาไว้ดูต่างหน้านักหรอก




และภายหลังจากอุบัติเหตุทางความใคร่อันน่าตื่นเต้นสิ้นสุด ทำให้ผมตระหนักเป็นอย่างดีว่า ผมคงจะขาดน็อตไม่ได้ เพราะนอกจากความรู้สึกทางใจที่เรามีตรงกันแล้ว ความพอดีทางกายของเราสองคนก็ช่างพิเศษสุดหาใดเหมือน... พอได้สัมผัสประสบการณ์ทางเพศที่น็อตมอบให้ ก็ทำให้ผมนึกภาพตัวเองจะโหยหาใครอื่นได้ไม่ออกอีกเลย กระทั่งผมลองทดสอบตัวเองด้วยการจินตนาการว่าได้ลองมีอะไรกับคนที่ผมเคยแอบชอบอย่างหัวปักหัวปำมาก่อน ผมกลับรู้สึกได้ทันที ว่ามันคงจะเป็นไปไม่ได้.. เพราะนอกจากจะฝืนใจแล้ว ผมว่า...น้องชายผมอาจจะเบี้ยวไม่เข้างานในฐานะเมะให้คนอื่นอีกแล้วล่ะครับ

ในเมื่อคำตอบของผมปรากฏออกมาเป็นภาพอันชัดเจน หนำซ้ำผมยังรู้สึกถึงความรักที่ถูกถ่ายทอดออกมาอย่างโจ่งแจ้งไม่มีปิดบังผ่านเซ็กส์ครั้งแล้วครั้งเล่าอยู่แบบนี้  ผมควรต้องเร่งให้ทุกอย่างเข้าที่เข้าทางด้วยความรวดเร็วเสียที  

แต่ก็อย่างที่ผมเคยบอกไปนั่นแหละ ผมยังมีเรื่องติดค้างใจอยู่หลายอย่าง ไม่ว่าจะเป็น... น็อต คือ ชายหนุ่มผู้พ่วงดีกรีพ่อปลาไหลไก่แจ้ติดตัวมาด้วยอย่างครบครัน ผ่านอะไรต่อมิอะไรมาก็เยอะเกินจะนับไหว  มันเลยทำให้ผมอดเป็นห่วงอยู่ลึกๆไม่ได้ว่า หรือไอ้การทำดี ดูแลเอาใจใส่ผมอย่างเป็นพิเศษ จะเป็นเพียงการกระทำเพื่อซื้อใจผมเฉพาะในช่วงแรกๆของความสัมพันธ์    ทันทีที่ผมโอเคเซย์เยสตกลงปลงใจกับพ่อคุณไปแล้ว  จะเป็นไปได้ไหม...ที่อยู่ๆ วันหนึ่ง น็อตจะตื่นลืมตาขึ้นมา และร้องโหยหาหวนไห้ถึงสัมผัสอันอ่อนโยนและนุ่มนวลของอิสตรี แทนที่ร่างแบนๆเป็นไม้กระดานทั้งด้านหน้าและด้านหลังอย่างผม....
.
.
...แล้วถ้าวันนั้นเกิดมาถึง ผมจะเป็นอย่างไร???


นอกจากนั้น... เรื่องที่หนักหนายิ่งกว่าความเป็นหนุ่มเจ้าสำราญ ไม่ลงเอยกับผู้ใดง่ายๆมาตลอดระยะเวลาหลายปีของพ่อคุณ คงจะเป็นเรื่องที่น็อตเป็นผู้ชายแท้ๆ ที่ไม่เคยคิดออกนอกลู่นอกทางตามมาตรฐานของสังคมมาก่อน...

(**สารภาพเลยครับว่า น็อตเป็นชายแท้คนแรกที่ผมรักในรอบสิบปีที่ผ่านมา ก่อนหน้านี้ ผมตั้งกฏเหล็กกับตัวเองเอาไว้ว่า จะไม่แอบชอบผู้ชายแท้ๆอีกแล้ว เพราะลำพังจีบรับน่ารักๆผมยังทำไม่สำเร็จ ถ้าจะให้ห้าวหาญขนาดแอบรักข้ามสายพันธ์ ผมว่าแค่ได้เก็บเอารูปร่างหน้าตาของชายแท้คนนั้นไปฝัน ดูจะง่ายกว่า**)...

...และด้วยความเป็นจริงข้อนี้  ถ้าน็อตไม่เอ่ยปากบอกความรู้สึกที่เขามีต่อผม ไม่บอกผมถึงความรักที่เขามีให้ชัดเจน ไม่เปิดโอกาสให้เราได้คุยกันถึงแผนในอนาคตระหว่างเรา รวมทั้งไม่แสดงความจริงใจอย่างเปิดเผยด้วยการบอกให้ผู้ใหญ่ของทั้งสองฝ่ายได้รับรู้เสียที  คงไม่มีคืนไหนที่ผมจะนอนหลับตาลงได้อย่างสนิทใจ เพราะผมคงจะเอาแต่เฝ้าระแวงอยู่ตลอดว่าพ่อคุณจะจริงจังกับผมไปตลอดรอดฝั่งหรือไม่  ไม่ก็...ผมจะโดนทิ้งเมื่อไร

เพราะผมมองว่า ความรักระหว่างคู่เกย์มีอุปสรรคมากมาย และเรื่องที่สำคัญซึ่งสามารถทำให้ความสุขในทุกๆวันของเราสองคนสั่นคลอนได้เป็นอย่างดี คงหนีไม่พ้นเรื่องครอบครัว    จริงอยู่...ความรักเป็นเรื่องของคนสองคนที่สำคัญมากกว่าครอบครัว และแม้ว่าเราจะไปเปิดตัวกับครอบครัวของอีกฝ่ายเป็นที่เรียบร้อย ไม่ได้การันตีว่า ความรักของเราจะยืนยงตราบจนชั่วดินฟ้าสลาย...

...ผมกับน็อตอาจจะเลิกกันหนึ่งอาทิตย์...เจ็ดเดือน...สามปี...สี่ทศวรรษ หลังจากพาอีกฝ่ายเปิดตัวกับครอบครัวของตัวเองไปแล้ว ก็อาจจะเป็นไปได้    อย่างไรก็ดี  ด้วยความที่ผมให้ความสำคัญกับครอบครัวมากที่สุด ผมก็อยากให้น็อตได้กลายมาเป็นส่วนหนึ่งเสียด้วยกัน ซึ่งนั่นจะทำให้เขาได้รับการต้อนรับจากทุกคนในบ้าน จนสามารถเข้านอกออกในทุกๆที่ ที่ผมอยู่ได้ราวกับเป็นบ้านของตัวเองอย่างไม่ต้องคิดตะขิดตะขวงใจ  ในทางกลับกัน...ผมเองก็หวังว่าจะได้รับการยอมรับ และดำรงตำแหน่งคู่รักของน็อตอย่างเปิดเผยกับทุกๆคนที่รักและมีความสำคัญกับเขา...

...และถ้าหากผมสามารถเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวน็อตได้จริงๆ มันจะช่วยขจัดปัญหาใหญ่ที่สุด ที่ทั้งตัวผมและน็อตไม่มีปัญญาจัดการได้ด้วยสี่มือสองสมองของเรา นั่นคือ การตอบแทนบุญคุณของพ่อแม่ของลูกชายด้วยการแต่งงานและสืบเชื้อสายวงศ์ตระกูล   ซึ่งถือเป็นเรื่องคอขาดบาดตายที่ทำลายความสัมพันธ์ของคู่เกย์ส่วนใหญ่  ผมเข้าใจดีว่า...พ่อแม่ทั่วๆไป  ถ้าต้องเลือกระหว่าง พฤติกรรมเจ้าชู้ประตูดิน กับพฤติกรรมรักร่วมเพศของลูกชายตัวเอง ร้อยทั้งร้อยก็คงจะเลือกข้อแรกอยู่แล้ว

และพวกคุณลองคิดดูสิครับว่า  ถ้าในที่สุด...ผมกับน็อตเกิดตกลงปลงใจกันได้จริง และตัดสินใจจะครองรักกันอย่างทุกวันนี้ตราบจนตลอดไป   หากแต่วันหนึ่ง...ฟ้าเกิดฟาดผ่าลงตรงกลางใจผม ในรูปของการจับคู่หมั้นหมายน็อตให้กับหญิงสาวผู้เหมาะสมด้วยฝีมือของพ่อแม่ทั้งสองฝ่าย  ด้วยหวังให้ทั้งคู่ได้แต่งงานและผลิตทายาทในรุ่นถัดไป หั วใจของผมคงจะแหลกสลายไม่มีชิ้นดี จนชาตินี้...ผมคงไม่อาจทำตัวเป็นผู้เป็นคนได้อีกต่อไป

เพราะฉะนั้น... ขั้นแรก ผมต้องลงมือทำให้น็อตปักใจ และเอ่ยปากเรื่องความรู้สึกของตัวเองออกมาให้เร็วที่สุด เพื่อที่ผมจะได้ดำเนินขั้นตอนในการพิสูจน์ความจริงจังจริงใจของพ่อคุณในระดับเปิดเผยตัวผมสู่สังคมที่ทรงอิทธิพลมากที่สุดของเขาเป็นลำดับถัดไปได้ทันที

หึ หึ ผมขอบอกเอาไว้ตรงนี้เลยนะครับว่า กว่าจะได้ความรักครั้งนี้มา...ไม่ใช่เรื่องง่าย เพราะการจะทำให้ผู้ชายทั้งแท่งลงหลักปักฐานกับเกย์อย่างผม เราทั้งคู่ต้องฝ่าฟันอะไรมากมาย



ถึงเวลาเสียที...ที่ผมต้องเดินหน้าจีบคนอื่น ไม่ก็หาสิ่งเร้าใหม่ๆที่จะช่วยทำให้พ่อยอดชายของผมเคลื่อนไหว...
ผมต้องการใครสักคนที่ฉลาด เท่าทัน และมีพร้อมซึ่งคุณสมบัติอันสูสี หรืออาจจะดีกว่าน็อตในบางประการ...
.
.
.
...ใครสักคน ที่จะเข้ามาแล้วทำให้น็อตเชื่อได้ว่า สถานะระหว่างเรา...เปราะบาง และอาจเปลี่ยนแปลงไปได้ไม่วันใดก็วันหนึ่ง หากเขายังไม่เคลียร์ตัวเองกับผมให้แน่นอน...
และผมเริ่มจะมองเห็นแล้ว ว่าคนๆนั้นจะเป็นใคร...



หัวจุกที่รักของขนุน...รีบๆตัดสินใจเรื่องระหว่างเรา และทำให้มันเป็นทางการเสียที
ไม่งั้นขนุนคนนี้...อาจจะหนีไปเป็นของคนอื่น(ชั่วคราว)...
.
.
...แล้วหัวจุกจะเสียใจเอาได้นะ หึ หึ




๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐


2 comments:

  1. พยายามที่จะไม่ว่าขนุนนะ แต่มันอดไม่ได้จริงๆอ่ะเธอมันเริ่มโรคจิตตามน็อตแล้วล่ะ 55555
    ขนุนจะลองจริงหรอแบบ sm อ่ะ เอิ่ม!! คิดว่าน็อตน่าจะชอบนะ555555
    ปลุกความเป็นเคะราชินีในตัวขนุน โดยมีน็อตเป็นตัวกระตุ้น เลือดแทบพุ่งแน่ะคุณเธอออออออ

    มะลิมารุรุรุรุ~~~ เขากลับมาแล้วน้าา ไม่ได้หายไปไหน แค่ไปสอบมาเอง คิคิคิคิ ที่จริงเราน่าจะได้คุยกันตั้งแต่ตอนที่แล้วนะ แต่ไม่รู้ว่าทำไม่ถึงเม้นตอนที่แล้วไม่ได้ แต่ไม่เป็นไร เราคุยกันที่ตอนนี้ก็ได้ 5555
    อยากอวดล่ะ เขาสอบชีวะผ่านด้วยล่ะ 55555 ถึงคะแนนจะไม่สวยหรูก็เถอะ กร๊ากกกกก แถมวันที่ไปสอบดันเข้าห้องสอบสายอีก แต่อันนั้นเพราะโง่เองดันไปผิดตึก 5555 แล้วก็ไม่ได้ดูข้อความที่เพื่อนส่งมาบอกว่าเขาเปลี่ยนตึกสอบ กร๊ากกกกก ดีนะที่อาจารย์ยังอนุญาตให้เข้าสอบ ไม่งั้นได้สอบอีกแน่
    อากาศเริ่มเปลี่ยนแบบนะ รักษาสุขภาพด้วยน้าาา เลิฟมะลิน้าเชิฟๆๆ

    ReplyDelete
  2. มะลิขอรวบยอดตอบความเห็นของคุณนาราก่อนนะคะ...เพราะมะลิต้องมาต่างจังหวัดหลายวัน ตอนแรกก็คิดว่าจะมีเวลามาตอบความเห็น ทำไปทำมา แค่จะหาเวลาเอาตอนใหม่มาลงแทบจะไม่มีเลยค่ะ... เดี๋ยวถ้าคืนนี้มีเวลา มะลิมาไล่ทักทายไปทีละความเห็นเลยนะคะ


    เรื่องที่หายไป...มะลิเข้าใจค่ะ ว่าคุณนาราน่าจะหายไปสอบ เพราะเวลาน่าจะพอดีกัน ยินดีด้วยนะคะ ที่สอบชีวะผ่าน...ดูเหมือนจะเป็นวิชาที่ไม่ถนัด (ใช่หรือเปล่าคะ??) โชคดีนะคะที่อาจารย์ยังให้เข้าสอบ แต่ก็เอาเถอะค่ะ มันผ่านไปด้วยดีแล้ว มะลิก็หายห่วง

    ฮ่าๆๆๆๆ ส่วนเรื่องขนุน...หลังจากนี้นางจะแสดงอิทธิฤทธิ์มากกว่านี้อีกค่ะ...เริ่มจะบีบน็อตให้ตายแบบไปไหนไม่รอด ฮ่าๆๆๆๆ ส่วนเรื่อง SM หรือไม่นั้น...มะลิว่าต้องจัดนะคะ แต่เอาเป็นเบาๆ พอเป็นพิธี เพราะไม่อยากให้ทั้งสองคนเดินทางสายนั้นแบบเต็มตัว มะลิอยากจะเหลือความทรงจำดีๆเอาไว้ให้คนอ่านบ้าง เพราะลำพังเท่านี้ ทั้งสองคนก็ชื่อเสียเต็มที่แล้ว ฮ่าๆๆๆๆๆ

    รักคุณนารานะคะ...รักษาสุขภาพดีๆ และดูแลตัวเองเผื่อมะลิด้วยนะคะ ร๊ากกกกรักคุณนาราค่ะ เชิฟๆๆๆๆ

    ป.ล. อย่าหักโหมนารุโตะมากไปนะคะ เดี๋ยวจะ overdose เกินไปเสียก่อน ฮ่าๆๆๆๆ

    ReplyDelete