เขาวานให้ผมเป็น 'สายรับ' (เคคู่ผู้รู้รอบฯ) : บทรุกที่ 26: หมูจะหาม เอาคานเข้ามาสอด

บทรุกที่ 26: หมูจะหาม เอาคานเข้ามาสอด

(หมูจะหาม เอาคานเข้ามาสอด : การที่เข้าไปขัดขวางผลประโยชน์ หรือกิจการของคนอื่นที่เขากำลังจะสำเร็จอยู่แล้ว)

ผมจะจารึกวันนี้เอาไว้ในหน้าประวัติศาสตร์หนึ่งของชีวิตผมเลยว่า...

...มันคือวันโลกามหาวินาศอย่างแท้จริง..

.

.

.

...ทำไมไอ้ตัวผู้ทั้งหลายทั้งแหล่ ที่ผมคอยแช่งชักหักกระดูกขออย่าให้พวกมันมาหลอกมาหลอนขนุนด้วยการพบหน้าวิสาสะกันใกล้ๆ  ถึงได้ดาหน้ามารับบัตรคิวรอเข้าพบเจ้าตัวอย่างพร้อมเพรียงกันโดยมิได้นัดหมายแบบนี้ด้วย??!  ทำไม...ไอ้น็อตไม่เข้าใจ???....อ๊ากกกกกก!!!!

  

๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐

สถานที่: ซุปเปอร์มาร์เก็ตขนาดใหญ่ในห้างสรรพสินค้าชื่อดังแห่งหนึ่ง

ระหว่างเดินเลือกของไปตามล็อคสินค้าต่างๆอย่างช้าๆ  ผมคอยเดินประคองไหล่บางๆของขนุนอยู่ไม่ห่าง เพื่อไม่ให้ร่างเล็กกว่าที่กำลังท้าวลำตัวท่อนบนลงเหนือรถเข็นของที่บรรจุบรรดาข้าวของที่ต้องซื้ออยู่ล้นปรี่ ไม่ให้ต้องไหลลงไปนอนวัดความเรียบลื่นของพื้นซุปเปอร์ฯ  เราสองคนเดินเนิบๆมาหยุดอยู่งตรงมุมหนึ่งของซุปเปอร์ที่ไม่ค่อยมีคนพลุกพล่านเท่าไรนัก

“ไข่สองโหล นม โยเกิร์ต สโมคแฮม ไส้กรอก ชีสแผ่น  โอเคฮะ...เราได้ทุกอย่างตรงชั้นแถวๆนี้มาครบแล้วล่ะ!” เมื่อสำรวจตรวจทานความครบถ้วนของๆสดที่เพิ่งใส่เพิ่มลงในรถจนพอใจ ผมก็ก้มหน้าลงมาหาคนที่อยู่ในอ้อมแขน แล้วถามคนถือโพยรายการสั่งซื้อของเอาไว้ในมือ

.

.

...พี่กานต์สั่งให้เราซื้อเครื่องปรุงอะไรกลับไปบ้างอ่ะฮะ?” ผมพยายามเพ่งสายตาไล่ไปตามลิสต์ยู่ยี่ในอุ้งมือเล็กๆ เพื่อช่วยอีกคนที่ดูเหมือนจะไม่ค่อยมีสมาธิจดจ่อกับการอ่านสักเท่าไร   

แต่ก่อนที่สายตาผมจะไล่ลงไปถึงช่วงท้ายๆของโพยซึ่งเป็นส่วนของเครื่องปรุงที่พี่กานต์เขียนแยกเอาไว้เพื่อให้สะดวกต่อการจับจ่ายของเราสองคน คนเก่งของผมก็พูดตอบออกมาด้วยเสียงกระเส่า  “ฮื่อออ...ผงพะโล้... พริกป่นคั่ว....อ๊ะห์....ฮ่าห์....กะปิ.......ฮื๊ออออออ.......

ไอ้เสียงสั่นสลับครางของขนุน ยังไม่น่าเป็นห่วงเท่ากับอาการเอนตัวช่วงบนหมอบราบลงกับรถเข็น ที่มาพร้อมกับสีหน้าทรมานสุดๆเมื่อทุกๆก้าวย่างที่ต้องออกเดินสิ้นสุดลง  นี่ขนาดว่ามีผมคอยประคองเอาไว้ตลอด แต่ก็ดูเหมือน...มันจะไม่ได้ช่วยให้ขนุนรู้สึกดีขึ้นได้มากเท่าไรนัก

.

.

หึ หึ!...เสร็จโจร!!

.

.

.

สิ่งที่ดีที่สุดซึ่งผมพอจะทำได้ในเวลานี้ คงจะเป็นเพียงแค่การเอ่ยถามสารทุกข์สุขดิบของขนุนอย่างห่วงๆอีกครั้ง “ขนุนไหวรึเปล่าฮะ?”

คนหน้าแว่นเงยหน้าขึ้นมามองผมแล้วยิ้มให้ “...อื้ออห์...ขนุนยังไหว.....ส่วนอย่างอื่นที่ต้องซื้อ ก็ไม่มีแล้วล่ะ...อ๊ะห์.....ฮ่าห์...” ผมรู้ดีว่า เขาต้องใช้ความพยายามมากแค่ไหน กว่าจะขยับตัวได้แต่ละองศาอย่างเมื่อครู่นี้

ผมหยุดทุกอย่างที่คิดจะทำ แล้วเทความสนใจทั้งหมดให้กับการจ้องมองขนุนเต็มๆตา ราวกับไม่ได้เห็นใบหน้าของเขามาเนิ่นนาน  เหงื่อผุดซึมไปทั่วใบหน้าขาวเนียน  เมื่อสบโอกาสที่ปลอดบทสนทนา หรือผมไม่ได้ซักถามอะไร ขนุนจะซ่อนริมฝีปากแดงก่ำเอาไว้ด้วยการเม้มเกือบจะตลอดเวลา... หึ! คงจะรู้แล้วสินะว่า...ถ้ายังขืนดื้อดึงกัดปากต่อหน้าผม มันจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง  

เส้นผมนุ่มนิ่มถูกมัดรวบเอาไว้ด้วยกันทั้งหัว แล้วผูกเอาไว้เป็นหางม้าตั้งแต่เมื่อครู่ที่เจ้าตัวบ่นร้อนไม่ขาดปาก นั่นจึงทำให้แก้มขาวใสซึ่งถูกแต่งแต้มบางๆด้วยสีของเลือดฝาดตามธรรมชาติ  ใบหน้ารูปไข่น่ามองขนาดกระทัดรัด และลำคอเพรียวระหงน่ากัดเผยออกมาให้เห็นได้ง่ายๆ โดยที่ผมไม่ต้องพยายามสอดส่ายสายตามองทีเผลอให้เหนื่อย

แต่ความเพลิดเพลินทางสายตาของผม มีอันต้องยุติลงทันที เมื่อขนุนอ้อนวอนอย่างน่าสงสาร “น็อต...ฮ๊าห์...รีบไปเถอะ จะได้กลับบ้านกัน...อ๊ะห์...ฮื๊อออ...”

รอยยิ้มแก้เก้อด้วยความเขินอายถูกส่งออกไปทันที เพื่อกลบเกลื่อนไม่ให้สถานการณ์ดูทะแม่งๆจนเกินไปนัก ตามด้วยถ้อยคำรับปากหนักแน่นของผม “งั้นเดี๋ยวน็อตเดินไปเอาสามอย่างนั้นก่อน  ขนุนรออยู่ตรงนี้นะฮะ...เสร็จแล้วเราจะกลับบ้านกันทันทีเลยฮะ”

หึ หึ...หลังจากมาถึงห้างแล้ว ผมแม่งก็จัดการทำทุกอย่างที่ผมตั้งใจเอาไว้เสร็จสิ้นภายในเวลาอันรวดเร็ว ทั้งเรื่องโทรศัพท์เครื่องใหม่ของขนุน... ที่เมื่อพอเราทั้งคู่ไปถึงยังร้านขายมือถือแล้ว ขนุนแม่งก็ไม่เหลือเรี่ยวแรงมากพอให้ลุกขึ้นมาทัดทาน และห้ามปรามไม่ให้ผมทำตามใจได้อีกต่อไป

ส่วนในรายการถัดมา...ผมกับขนุนก็สามารถจัดการเลือกสอยของสดทั้งหมดตามรายการสั่งซื้อของพี่กานต์ได้เกือบครบทุกๆอย่างภายในเวลาไม่ถึงชั่วโมงดี  ผมเลยสมนาคุณให้กับความอดทน และความเก่งกาจอย่างน่าเหลือเชื่อของขนุนตลอดทั้งเย็นด้วยการกดรีโมทฉลองการประเดิมการสวมใส่เครื่องประดับชิ้นใหม่ของขนุน เมื่อไม่ถึงสิบนาทีที่แล้ว

ผลของการเฉลิมฉลองของผม ก็เป็นอย่างที่เห็นๆกันอยู่นี่แหละฮะ...

...ตอนนี้ คนตัวเล็กผิวหอมกรุ่นไม่สามารถเดินเหินไปไหนมาไหนด้วยตัวเองได้อีกต่อไป  เพราะเครื่องประดับชิ้นพิเศษที่ผมมอบให้เขาได้ทดลองใส่โดยเฉพาะนั้น  ไม่ได้ทำหน้าที่แค่เพียงส่งเสริมให้ความงดงามภายนอกของขนุนดูโดดเด่นน่ามองขึ้นเท่านั้น  หากแต่มันยังช่วยอุ่นเครื่องให้ร่างกายขนุนพร้อมเต็มที่สำหรับเซ็กส์อันยาวนานในค่ำคืนนี้อีกด้วย

.

.

...เห?? ผมยังไม่ได้บอกเหรอฮะ ว่าเครื่องประดับของขนุนคืออะไร...

...อั๊ยย่ะ!! เดี๋ยวนี้ไม่รู้เป็นอะไร นอกจากเรื่องสอดๆใส่ๆในตัวขนุนแล้ว เรื่องอื่นๆที่เหลือนี่ ผมมีอันต้องลืมไปเสียหมด หึ หึ...

...แหม่ ไม่ต้องลำบากคิดไปไกลถึงพวกทองหยอง หรือบรรดาเครื่องประดับชิ้นเล็กชิ้นน้อยอะไรเทือกนั้นให้วุ่นวายไปเลยฮะ เอาล่ะๆ ผมบอกให้ก็ได้......สิ่งที่ผมขอให้ขนุนใส่ คือ ของเล่นน่ารักๆ ทำด้วยซิลิโคนสีชมพูหวานแหวว ที่แม่งมาพร้อมกับความสามารถอันน่าอัศจรรย์ด้วยการขยับกระดุ๊กกระดิ๊กราวกับมีชีวิต  บวกลูกเล่นการหมุนควงสว่านสามร้อยหกสิบองศา แถมยังคว้านทั่วถึงทุกทิศทาง ด้วยความเร็วและความแรงถึงห้าระดับซึ่งเราสามารถปรับได้ตาม ความพอใจ เลเว่ลความกระสัน และดีกรีความมันส์ที่ผู้ใช้งานอยากสัมผัส...  และแน่นอนนะซาร่าห์... มันถูกสร้างมาเพื่อปลุกปั่นให้ภายในตัวของผู้สวมใส่มีความสุขเหมือนถูกรุกล้ำ แม้จะเป็นการกระทำด้วยมือของตัวเอง... โอ้ว พระเจ้าซาร่าห์ มันยอดมาก!!!

...คิดดูแล้วกันฮะว่า ผมแม่งโคตรปลื้ม และภูมิใจกับเครื่องประดับช่องก้นของขนุนชิ้นนี้มากขนาดไหน... เพราะไอ้ที่ผมพล่ามมาทั้งหมดด้านบนนี่ คือข้อความโฆษณาสรรพคุณของของเล่นชิ้นนี้  ซึ่งผมจำได้ขึ้นใจเป็นอย่างดี ตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้เห็นหน้าค่าตาลูกรักในแค็ตตาล็อกออนไลน์แล้ว...

...เหตุผลที่ผมเลือกให้ลูกรักชิ้นนี้ เป็นลูกรักรายแรกที่ได้มาประดับอยู่บนร่างกายของขนุนต่างการลงโทษที่ผิดสัญญากับผมนั้น ก็เพราะว่าผมอยากจะให้ขนุนได้เตรียมตัวให้พร้อม กับการรองรับความต้องการของผมได้ทันทีที่เรากลับถึงบ้านอย่างไรล่ะฮะ  อีกอย่าง...สีชมพูนี่ยิ่งช่วยขับผิวขาวผ่องของบั้นท้ายคนหน้าแว่น ให้ยิ่งดูน่ามองไปกันใหญ่...

...ไม่อยากจะบอกเลยฮะว่า หลังจากผมได้ลงมือประดับเรือนร่างอันงดงามของขนุน ด้วยลูกรักหมายเลขสิบสามเป็นที่เรียบร้อย มันทำให้ผมรู้สึกฟินได้มากขนาดไหน เอาเป็นว่า...ภาพที่ผมเห็นอยู่ตรงหน้าในเวลานั้น  มันช่างสวยงามและน่าประทับใจเสียจน ผมจะไม่มีวันลืมเลือนตราบจนวันสุดท้ายของชีวิต  หรือก็ต่อเมื่อจะมีภาพขนุนกับของเล่นชิ้นอื่นที่ฮาร์ดคอร์กว่าในคอลเลคชั่นของผมมาลบล้างมันไปน่ะนะฮะ หึ หึ

ตลอดเวลาที่เราทำกิจกรรมต่างๆข้างนอกบ้านด้วยกันอยู่นี่ ผมแม่งต้องคอยควบคุมตัวเองไม่ให้มัวแต่ตื่นเต้นจนไม่เป็นอันทำอะไร  เพราะไอ้พลังแห่งจินตนากามอันกว้างไกลหื่นไปถึงโลกหน้าของผม กำลังเล่นงานผมอย่างไม่ปรานี  เมื่อไรก็ตามที่ผมเผลอจ้องมองขนุนทำโน่นทำนี่ในอิริยาบทเดียวกันกับคนอื่นทั่วไปในสถานที่ต่างๆอยู่เงียบๆเพียงเดี๋ยวเดียวเท่านั้นแหละฮะ ไอ้ความคิดอกุศลเปื้อนมลทินของผมก็จะออกอาละวาดทันที...  

...ภาพของเมียผมที่เพิ่งจะเห็นผ่านตาไปเมื่อไม่กี่วินาทีก่อนหน้า จะกลายพันธ์เพี้ยนไปเป็นว่า... ขนุนในหัวผมซึ่งกำลังออกท่วงท่าปกติอยู่นอกบ้านในยามนั้น ดันเป็นขนุนในเวอร์ชันล่อนจ้อน เว้นเสียก็แต่ช่องทางสีหวานที่ดันเสือกถูกแต่งองค์ทรงเครื่องอย่างสวยงามน่ารักแบบจัดเต็ม!!!...

...ขนุนโป๊นั่งพับเพียบกินซูชิโดยมีฉากหลังเป็นห้องญี่ปุ่นแบบดั้งเดิม!!...  

...ขนุนโป๊นั้งอ้าขากว้างระหว่างเอนหลังพิงเบาะด้านข้างคนขับแล้วนอนตาเชื่อมมองหน้าผม!!!!...

...ขนุนโป๊ ก้ม แล้วโก่งบั้นท้ายระหว่างหยิบของที่เจ้าตัวทำหลุดมือหล่นลงพื้น!!!!!!...

...และขนุนโป๊โน่น ขนุนโป๊นั่น ขนุนโป๊นี่ที่สุดแสนอีโรติกอีกมากมายเต็มไปหมด...เหยดดดด นี่ผมหื่น หรือ ผมลามกจกเปตรเข้าขั้นทุเรศไปแล้ววะ???...อั๊ยย๊ะ...เท่ห์สัดๆอ้ะ!!!

การที่ผมคิดเรื่องนี้ได้เป็นตุเป็นตะ ส่วนหนึ่งคงเป็นเพราะ ผมสามารถสัมผัสได้ถึงริ้วความเย็นยะเยือกอันสุดสยิวกิ้ว ซึ่งชวนให้ขนอ่อนปลิวสไวไปทั้งร่าง ออร่าเซ็กส์ๆนี้มันถูกแผ่ออกมาจากร่างกายของขนุนเป็นระยะๆอย่างต่อเนื่องนับตั้งแต่เมื่อเราสองคนตบเท้าเดินออกมาจากห้องนอนของผมที่บ้าน  

แม้ใบหน้าเล็กๆนั่น จะดูสงบนิ่งไม่ไหวติงราวกับผิวน้ำในสระใหญ่ไร้ซึ่งกระแสลมพัดผ่าน... แต่ผมกลับรู้ดีว่า ภายใต้ผิวน้ำเรียบนิ่งซึ่งเป็นฉากหน้า... กลับมีกระแสน้ำวนเชี่ยวกรากก่อตัวขึ้นอย่างรุนแรง ระหว่างรอเวลาที่จะได้ดูดกลืนตัวตนของผมเอาไว้ภายในทั้งหมด...

...ลำพัง แค่นึกถึงภาพหื่นๆพลางคิดไปถึงใจขนุน  ก็พลอยทำให้คนดูอย่างผมเสียดเสียวท้องน้อยวูบวาบๆขึ้นมาเป็นพักๆ...

...แล้วคนที่กำลังสัมผัสประสบการณ์จริงอยู่ทุกขณะจิตอย่างเจ้าตัวนี่ล่ะฮะ เขาจะรู้สึกสะท้านเครื่องในเพราะความใคร่ที่ไม่อาจปลดปล่อยได้มากแค่ไหนกัน...

...เฮ๊ยย!! ผมไม่ได้ตั้งใจจะทรมานเขานะ...บอกเลย  ยิ่งเห็นที่เขาเป็นแบบนี้ก็ยิ่งสงสาร...

.

.

.

...แต่จะทำไงได้ล่ะฮะ ก็ขนุนเต็มใจให้ผมลงโทษเองนี่หว่า แถมยังอ้าขาให้ผมสวมใส่ลูกรักให้แต่โดยดีตั้งแต่แรกด้วย...

...ผมเลยจำใจเอาคืนให้คุ้มกับเวลาในห้องนอนที่ต้องสูญเสียไป ระหว่างที่เราสองคนออกมาตะลอนๆทำธุระทั้งหลายอยู่ข้างนอกบ้านอย่างนี้นี่ไงล่ะฮะ หึ หึ หึ เคี๊ยก เคี๊ยก

จังหวะที่ผมเดินหอบเครื่องปรุงทั้งสามกลับมาหาขนุน  ผมก็แทบจะควักลูกตาออกมาขยี้แรงๆหลายๆที เพื่อให้แน่ใจว่า...เหตุอาเพศซึ่งกำลังบังเกิดอยู่ตรงหน้าในเวลานี้แม่งเป็นของจริง หรือเป็นเพียงภาพหลอน สะท้อนออกมาจากความกังวล ภายหลังจากเกิดเหตุเผชิญหน้าอย่างไม่ตั้งใจกับไอ้เห็บหมาณัธไปหยกๆเมื่อไม่กี่ชั่วโมงที่ผ่านมากันแน่???!!

แต่เมื่อยิ่งเดินจ้ำเข้าไปใกล้... ผมก็ยิ่งมั่นใจว่าต้องเป็น ‘มัน’ ตัวเดียวเท่านั้น ไม่ใช่ใครอื่น!

.

.

ในหัวผมแม่งกำลังตั้งคำถามเสียยกใหญ่กับเรื่องไม่เป็นใจที่ต้องพบเจอซ้ำๆอย่างในเย็นวันนี้...

...หรือสวรรค์ท่านกลัวว่า ผมจะตายก่อนอายุขัยอันควร เพราะสำลักความสุขเหนืออื่นใดหลังจากได้เสียกับขนุน ท่านจึงรีบส่งไอ้เห้ตัวพ่อขึ้นมาจากนรกขุมสุดท้าย เพื่อช่วยถ่วงสมดุลย์ทางอารมณ์...ผมจะได้ไม่ตายเร็วจนเกินไป...

...แต่แล้วทำไม ท่านต้องยืมมือของ ‘มัน’ มาบั่นขั้วหัวใจของไอ้น็อตอย่างไร้เมตตาจนต้องระกำช้ำไปทั้งทรวงอย่างนี้ด้วยล่ะฮะ???

ก็จะเป็นอะไรไปได้  ถ้าไม่ใช่การมาเยือนของสิ่งมีชีวิตที่ผมเกลียดตั้งแต่เส้นขนบนหัว เนื้อตัว หน้าตา ยันอากาศที่หมุนเวียนรอบๆตัวแม่ง แบบไม่คิดว่าชาตินี้จะกลับใจมาทำญาติดี เพื่อไปเผาผีกันได้...  

...ห่างไปจากจุดที่ผมเดินอยู่ไม่ถึงห้าเมตร  ชิบหายนะซึ่งมีชื่อเล่นว่า ‘ไอ้เหี้ยเจี๊ยว’ กำลังอุบัติขึ้นโดยไม่มีทีท่าว่าจะสงบลงโดยง่าย แถมดูท่าว่าจะลุกลามใหญ่โตเกินกว่าที่ขนุนผู้ไร้เรี่ยวแรงอย่างในตอนนี้จะจัดการยุติได้ด้วยตัวเองอีกต่อไป  เพราะมันก็กำลังยืนล้อมหน้าล้อมหลังคนของผม เพื่อถามไถ่อาการด้วยสีหน้าห่วงใยอาลัยรักอย่างสุดซึ้ง  

ปั่ดโธ่โว้ยยย!! กรุงเทพฯแม่งก็ออกจะกว้าง ห้างแม่งก็มีเป็นร้อยๆ...  ดีไม่ดี...ห้างทั้งหมดที่กระจุกตัวกันอยู่ในเมืองหลวงของประเทศเรานี่  เผลอๆอาจจะเยอะกว่าจำนวนห้างขนาดใหญ่ของบางประเทศรวมกันเสียอีก...  แล้วทำไม๊ ทำไม...ทำไมมึงถึงต้องเจาะจงมาเดินซื้อของที่ห้างนี้  วันนี้ และเวลานี้ด้วยวะไอ้เหี้ยเจี๊ยว!!!! ไอ้เหยดแม่งงงงง!!!

ก่อนที่ผมจะเดินเข้าไปถึงตัวขนุน ไอ้เหี้ยเจี๊ยวก็กระชากต้นแขนเรียวของขนุน แล้วเขย่าเสียจนร่างที่นอนก้มหน้าพาดอยู่บนรถเข็นไหวเอนไปทางซ้ายที ขวาทีตามแรงส่ง  พลางส่งเสียงดังโหวกเหวก “ขนุน!! ขนุนเป็นอะไรรึเปล่า...ขนุนคุยกับพี่หน่อยสิครับ!!”  

งานงอกแล้วไอ้น็อต!!!  แค่ยืนและเดินตามปกติโดยที่มีลูกรักดิ้นดุ๊กดิ๊กอยู่ในร่าง...ขนุนแม่งยังเกือบจะแย่  แล้วไอ้ที่ต้องมายืนนิ่งๆให้คนตัวควายๆ เขย่าเขยื้อนกระเทือนกระแทกจนเรือนร่างไหวซ้ำๆแบบนี้ น่าจะหนักหนาสาหัสเกินไปกว่าขีดจำกัดของร่างกายอันอ่อนไหว และตื่นตัวอย่างที่สุดของขนุนจะทนรับมือได้อีกต่อไปแล้วล่ะว่ะ

ผมรีบเดินพุ่งเข้าไปยังตำแหน่งที่ขนุนกับไอ้เหี้ยเจี๊ยวยืนอยู่ด้วยความรวดเร็วเท่าที่ทุกๆอย่างจะอำนวย เพื่อจะได้กันให้ไอ้เหี้ยเจี๊ยวแม่งออกไปห่างๆจากตัวขนุนเสียที   ซึ่งเมียผมในเวลานี้...นอกจะขึ้นสีแดงไปทั้งตัวเหมือนกุ้งแล้ว  ลำตัวบางๆนั่นก็กำลังงอก่องอขิงจนชักจะเหมือนกุ้งเข้าไปทุกที และไอ้ที่แย่ไปกว่านั้น...ขนุนของผม คงไม่เหลือความสามารถใดๆในการช่วยตัวเองในสถานการณ์คับขันได้อีกแล้ว

พอเห็นอาการตัวอ่อนของขนุนจนเกือบจะประสานร่างเข้ากับรถเข็นเต็มสองตา ผมก็ชักอยากจะพากลับไปบ้านเสียเดี๋ยวนี้...ถ้าไม่ติดที่มือของไอ้เหี้ยเจี๊ยว ที่แม่งยังจับข้อศอกขนุนแน่นอย่างไม่คิดจะปล่อยเหมือนโดนกาวตาช้างป้ายเพื่อเชื่อมประสานกันเอาไว้

สัญชาตญาณจ่าฝูงผู้ครอบครองทั้งอาณาเขต และเพศเมียสั่งให้ผมขยับร่างกายออกไปไวกว่าความคิด เพราะแม้ว่าผมจะยังไม่หยุดยืนนิ่ง แต่มือข้างหนึ่งของผมก็เอื้อมไปปัดมือของไอ้เหี้ยเจี๊ยวหลุดพ้นแขนขนุนไปเป็นที่เรียบร้อย จากนั้นผมก็เอาตัวแทรกกลางระหว่างเมียสุดที่รัก กับเหี้ยร่างยักษ์ผู้สมัครเป็นมือที่สามทันที  “พี่เกี๊ยว... ปล่อยขนุนให้น็อตดูแลเถอะฮะ”

จริงอยู่...แม้ว่าผมจะใช้น้ำเสียงกระด้างค่อนไปทางข่มขู่ แต่เพราะเห็นแก่ขนุนที่ยังต้องทำงานร่วมกันกับมันไปอีกนาน  ผมเลยยังพอมีสติเหลือพอที่จะเลือกใช้คำแสดงการลำดับความอาวุโสกับมันอยู่บ้าง   หึ! ไม่อย่างนั้นน่ะเหรอ...ไม่มีวันเสียหรอกที่ผมจะต้องรักษามารยาท  ป่านนี้ผมคงทำตัวห้าวเป้งปีนเกลียวอย่างเต็มที่ เพราะในใจผมแม่งร่ำร้องอยากจะเหนี่ยวคอไอ้เหี้ยเจี๊ยวลงมา แล้วซัดท่าหนุมานถวายแหวนแรงๆใส่แม่งสักดอกสองดอก  จะได้ไม่ต้องมายืนตัวสั่นเพราะความโกรธที่ทำอะไรมันไม่ได้อยู่แบบนี้หรอกฮะ

ด้วยความที่มันไม่ใช่ไก่กาประสาตัวลูกอย่างไอ้เห็บหมาณัธ  ไอ้บอสตัวเห้ประจำนรกด่านสุดท้ายอย่างไอ้เหี้ยเจี๊ยวแม่งเลยแกล้งทำมึนไม่สนใจคำขอร้องอย่างสุภาพแต่ไม่นุ่มนวลของผม ราวกับประสาทหูของแม่งลาออกจากงานไปเมื่อไม่กี่นาทีที่แล้ว เพราะหลังจากที่ผมพูดจบ...ผมก็ได้ยินมันเห่าสวนมาทันทีอย่างไม่มีกลัวเกรง พร้อมกับส่งมือกลับมาประจำที่เดิมบนแขนของขนุนอีกครั้ง “ไม่!! ผมจะไม่ปล่อยขนุนให้ไปกับคุณแล้ว  เพราะขนุนอยู่กับคุณไม่ใช่เหรอ...ขนุนถึงได้มีสภาพเป็นแบบนี้น่ะ!!!”

เฮ๊ยยย...มึง!! ถามจริง...นี่มึงกำลังเข้าใจผิดอะไรอยู่หรือเปล่าวะ???!! พระเอกของเรื่องนี้ คือกูนะฮะ...

พูดออกมาเสียหล่อเต็มที่แบบเมื่อครู่นี่...เล่นเอาซะกูดูเหมือนตัวร้ายในละครอย่างไรก็ไม่รู้

แต่ก็ช่างแม่งเถอะ...เพราะต่อให้ผมจะต้องกลายเป็นไอ้ตัวร้าย ขอแค่ให้สุดท้าย ผมได้นางเอกมาครองก็พอแล้วล่ะว่ะ ผมเลยอัดลมหายใจเข้าปอดหนักๆ แล้วผ่อนไล่ความเดือดดาลออกมาอย่างเชื่องช้าและมีสติ ก่อนจะพูดตอกกลับไปแบบเน้นๆ “ที่ขนุนเป็นแบบนี้ มันก็ไม่ใช่ธุระกงการอะไรของคุณ...

.

.

...เพราะฉะนั้น คุณช่วยปล่อยมือจากแขนของแฟนผมด้วย อย่าต้องให้ผมพูดซ้ำ!!”  ผมว่าคราวนี้ไอ้เหี้ยเจี๊ยวแม่งคงจะเริ่มได้สติ เพราะทันทีที่ผมอ้างเรื่องที่เราสองคนเป็นแฟนกันขึ้นมา ไอ้เหี้ยเจี๊ยวก็ยอมปล่อยมือจากขนุนทันที ผมเดินเอาของไปวางในรถเข็น แล้วโอบประคองร่างขนุนขึ้นมาพิงกับอกผมเอาไว้

ผมก้มลงไปถามเบาๆแค่พอให้อีกคนในอ้อมแขนได้ยิน “ขนุนฮะ...ขนุนไหวไม๊ฮะ น็อตมาแล้วนะฮะ เดี๋ยวเราไปจ่ายเงินกันแค่แป๊บเดียว แล้วน็อตจะพากลับบ้านเลยทันทีนะฮะ”

คนหน้าแว่นที่ตัวสั่นน้อยๆตอบเบาๆเหมือนใกล้จะหมดแรง  “....ฮื่ออออ....”

โชคดีที่จุดที่เรายืนอยู่เมื่อครู่อยู่ไม่ห่างจากแคชเชียร์เท่าไรนัก ผมเลยค่อยๆเดินพาขนุนมาจ่ายเงินโดยที่เราไม่ต้องเดินไกลจนเกินไป  ผมพยายามเร่งพนักงานให้ช่วยคิดเงินอย่างรวดเร็ว เพราะคนร่างเล็กที่ผมกำลังประคองอยู่นี่ เริ่มจะทิ้งน้ำหนักลงบนตัวผมมากขึ้นเรื่อยๆ  

ก้อนลมหายใจใหญ่ๆก้อนแล้วก้อนเล่าถูกพ่นพรูออกมารดต้นคอของผมผสมกับไอร้อนจากภายในของเจ้าตัวไม่ต่างอะไรกับคนที่กำลังซมด้วยพิษไข้  เหงื่อเม็ดเป้งผุดพรายไปทั่วทั้งลำตัวของคนร่างเล็ก...ซึ่งถ้าสังเกตดีๆแถมด้วยการใช้จินตนาการด้านอย่างว่าอีกนิดๆหน่อย ก็ทำให้ผมสามารถมองเห็นยอดทับทิมคู่สีชมพูฟูเต่งนูนทะลุเสื้อยืดแถมตัวเก่าชื้นเหงื่อได้อย่างชัดเจน

หากจะปล่อยให้สถานการณ์ยั่วยุแบบนี้ยืดเยื้อต่อไปคงจะไม่ดีกับเราทั้งสองฝ่าย เพราะฉะนั้น...ผมต้องรีบพาขนุนกลับไปที่รถให้ได้เร็วที่สุด ไม่อย่างนั้น...ผมก็ต้องพาขนุนไปที่ไหนสักแห่ง เพื่อระบายก็อกแรกออกเพื่อให้อาการขนุนทุเลาลงก่อนจะเดินทางกลับบ้าน 

เมื่อของทั้งหมดถูกบรรจุใส่ถุงและถูกวางเรียงในรถเข็นเรียบร้อยแล้ว ผมก็รีบประคองขนุนพลางเข็นรถเดินมุ่งหน้าไปที่จอดรถทันที แต่ยังไม่ทันจะได้ออกเดินไปถึงไหน ร่างหนาๆของไอ้เหี้ยเจี๊ยวแม่งก็โผล่เข้ามาขวางหน้าทางเดินของผมเอาไว้ ดูจากสีหน้าของแม่งในเวลานี้แล้ว   ผมว่า...แม่งพร้อมจะขัดขวางผมอย่างเต็มที่...   

...และก็จริงดังคาด...

...แม่งเอ๊ยยย!! ทำไมซื้อหวยไม่เคยตรงอย่างนี้เลยวะ???!!

“วันนี้ผมจะไม่ยอมปล่อยขนุนกลับไปกับคุณแน่ๆ” ไอ้เหี้ยเจี๊ยวเดินมาเอามือจับรถเข็นของผมเอาไว้ ถ้าเป็นผมตัวคนเดียวลุ่นๆไม่มีขนุนให้ต้องห่วง ผมว่าผมจัดการสลัดไอ้เหี้ยเจี๊ยวได้สบายๆ เพราะแม้ผมจะไม่หนาเท่า แต่ผมก็สูงใหญ่กว่า...และน่าจะคล่องมากกว่าด้วย

แต่ขอโทษเถอะฮะ เมื่อกี๊ ผมไม่ได้ให้ความสนใจอะไรไอ้เหี้ยเจี๊ยวมากนัก เพราะผมเริ่มรู้สึกได้ถึงอาการสั่นเป็นระยะๆของขนุน พอผมก้มลงไปมองหน้าเล็กๆของเขา ก็ต้องงุ่นง่านขึ้นมาทันใด เพราะจากเดิมที่ขนุนพยายามอดกลั้นด้วยการเม้มปาก ไม่ก็ก้มหน้าหลบผมอยู่ตลอด ตอนนี้เจ้าตัวเริ่มจะกัดสลับกับเลียรอบๆริมฝีปากไปมาอยู่ไม่ได้ขาด

จนผมชักจะเหลืออดกับการกัดไม่ปล่อยของมัน...จึงหันกลับไปจ้องหน้าไอ้เหี้ยเจี๊ยวอย่างของขึ้น แล้วตะคอกเสียงดังออกไปทันที “ถามจริงเหอะ คุณฟังภาษาคนไม่รู้เรื่องหรือไงวะ?  ผมบอกว่า ผมจะพาแฟนผมกลับบ้าน คุณไม่ต้องมายุ่ง!!”

ผมเริ่มรู้สึกถึงสายตาของคนอื่นๆที่มองจ้องมาที่เราสามคนเป็นตาเดียว... ผมหวังจะใช้สถานการณ์บีบบังคับไอ้เหี้ยเจี๊ยวทำให้แม่งต้องอับอายที่ได้กลายเป็นหนึ่งในเป้าสายตาท่ามกลางศึกชิงนายหน้าแว่น  เผื่อว่าจะทำให้มันยอมรามือไปเสียที  ส่วนตัวผมน่ะเหรอ...ผมไม่อายนะ หากใครจะมองผมกับขนุนเป็นคู่เกย์กัน... ถึงใครจะคิดแบบนั้น ผมก็ไม่สนใจ เพราะมันคือความจริงที่ผมแสนจะภาคภูมิใจ   ที่สำคัญ...ตอนนี้ไม่มีสิ่งใดสำคัญไปกว่าขนุน และการพาเขาไปปลดปล่อยจากความทรมานที่เขากำลังประสบอยู่ให้ว่องที่สุดอีกแล้ว ผมเลยพยายามกระชากทึ้งดึงรถเข็นให้หลุดไปจากมือของไอ้ควายตรงหน้า

อนิจจา...ไอ้เหี้ยเจี๊ยวแม่งกลับตื๊อยิ่งกว่าที่ผมคิดเอาไว้ เพราะแม่งไม่ยอมปล่อยทั้งรถ และเราสองคนไปง่ายๆเสียที “ขนุนไม่ใช่แฟนมึง!! มึงกับขนุนไม่ได้เป็นอะไรกัน!!”

ถึงนั่นจะเป็นเรื่องจริงในเวลานี้... แต่มันจะต้องเปลี่ยนไปในไม่ช้า เพราะในอนาคตอันใกล้ ผมจะกลายเป็นผู้ชายเพียงคนเดียวของขนุนที่จะได้ครองทุกอย่างที่เป็นของเขาโดยสมบูรณ์  ซึ่งมันควรจะเริ่มจากวินาทีนี้... วินาทีที่ผมจะกำจัดไอ้เหี้ยเจี๊ยวออกไปให้พ้นหูพ้นตา ด้วยตำแหน่งแฟนขนุนซึ่งจะเป็นของผมในอนาคต...และสถานะตามจริงระหว่างเราสองคนที่เป็นอยู่ในปัจจุบัน 

ผมแสยะยิ้มร้ายกาจแล้วพูดด้วยสายตาเหยียดหยามไม่ให้เกียรติ... ไม่ต่างกับที่ไอ้เหี้ยเจี๊ยวไแม่งแสดงออกมาบนใบหน้าบิดเบี้ยวด้วยความเจ็บปวดอย่างชัดเจน  “วันก่อนมึงก็ได้ยินเต็มๆสองรูหูของมึงแล้วไม่ใช่เหรอ ว่าขนุนเค้ายอมรับแล้วไง ว่าเค้าเป็นแฟนกู”  พอพูดจบ ผมก็พยายามยื้อรถเข็นกลับมาไว้ในมือตัวเอง แต่ก็ไร้ผล เพราะอีกฝ่ายที่ยืนอยู่ฝั่งตรงข้ามของรถกลับยังดื้อด้านไม่เป็นสองรองใคร

.

.

หึ! มันยังไม่จบแค่นี้หรอกนะไอ้เหี้ยเจี๊ยว... ในเมื่อกูบอกอยู่ปาวๆว่าขนุนกับกูเป็นแฟนกัน มึงยังไม่ยี่หระ สงสัยกูคงต้องป่าวประกาศเรื่องที่มึงคงไม่อยากได้ยินมากที่สุดในชีวิต  ให้มึงได้รับรู้กันในวันนี้เสียแล้วล่ะ  มึงจะได้ตาสว่างแล้วไปผุดไปเกิดในท้องหมาได้เสียที  ผมเลยเยาะเย้ยแบบลอยหน้าลอยตาใส่หน้าแม่งอย่างตั้งอกตั้งใจ “หึ หึ...ไม่สิ!! กูต้องบอกว่า ขนุนน่ะ... เมียกู!!...

.

... มึงหลบไปไกลๆเลย กูจะพาเมียกูกลับบ้าน!” แต่ไอ้เหี้ยเกี๊ยวแม่งก็ยังจะยื้อ ทั้งที่ใบหน้าดำๆของมันเริ่มจะถอดสี ทันทีที่มันเข้าใจสิ่งที่ผมเพิ่งจะบอกไปเป็นอย่างดีแล้วก็ตาม

เมื่อรู้ว่าผมไม่ยอมอ่อนข้อลงให้แน่ๆ ไอ้เหี้ยเจี๊ยวไเลยเปลี่ยนกลยุทธด้วยการเข้าหาขนุนแทน “ขนุน! ขนุนพูดอะไรซักอย่างสิครับ บอกมันไปซิครับ ว่าขนุนจะกลับกับพี่... เดี๋ยวพี่พาไปหาหมอเองนะครับ...”

ฮ่วย!! ผมล่ะอยากจะบอกแม่งเหลือเกิน ว่าพาไปหาหมอมันไม่ได้ช่วย กระทั่งต่อให้มันพาขนุนกลับบ้านไปกับมันจริงๆ ก็ไม่ใช่คำตอบที่ขนุนอยากได้ในตอนนี้... เพราะสิ่งที่เขาต้องการที่สุด...ในโลกนี้ มีผมเพียงคนเดียวเท่านั้นที่จะให้เขาได้

คือ...บอกตรงๆนะฮะ ว่าถึงผมจะไม่ชอบขี้หน้าไอ้เหี้ยเจี๊ยวมาก่อน แต่พอผมได้มาเห็นท่าทางร้อนรนด้วยความเป็นห่วงเป็นใยขนุนของไอ้เหี้ยเจี๊ยวอย่างที่มันเป็นอยู่นี่  ผมก็อดเห็นใจมันไม่ได้จริงๆ  ถ้าลองว่าผมไม่มีโอกาสได้เจอกับขนุน...มันก็อาจจะได้กลายเป็นผู้ชายที่โชคดีที่สุด ที่มายืนแทนที่ผมในเวลานี้ไปแล้วก็ได้...

...เอ...ว่าแต่  สิ่งที่ผมคิดมันจะเป็นไปไม่ได้กันหว่า...

...เพราะหลักฐานที่ผมเห็นอยู่ทนโท่ในเวลานี้ แม้ว่ามันจะทำให้ผมดีอกดีใจ แต่มันก็ทำให้ผมชักจะเริ่มจะสงสารไอ้เหี้ยเจี๊ยวขึ้นมาตงิดๆ...

...นอกจากขนุนจะไม่ได้สนใจโต้ตอบถ้อยคำแสนห่วงใยของไอ้เหี้ยเจี๊ยวออกไปแม้แต่คำเดียว เมียผมยังเอามือสองข้างพาดประสานรวบเอาไว้ตรงหลังต้นคอผม แล้วหันหน้าเข้าบดเบียดซุกกับอกผมอย่างแนบแน่น  เพื่อจะหันหลังให้กับไอ้เหี้ยเจี๊ยวราวกับไม่อยากจะเห็นหน้าอีกต่อไป

.

.

ไอ้เหี้ยเจี๊ยวแม่งคงจะถือคติว่า ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จก็อยู่ที่นั่นแหงๆ เพราะมันยังคงหว่านล้อมขนุนต่อไป ไม่ว่าคนของผม จะมีทีท่าอย่างไรก็ตาม “...ขนุน ไม่ต้องไปยุ่งกับมันแล้วนะครับ  ดูซิ...ว่ามันทำอะไรกับขนุนบ้าง...

.

...ไอ้สิ่งที่มันทำอยู่นี่น่ะเหรอ คือวิธีที่ควรใช้ดูแลเอาใจใส่คนที่เราเรียกว่าแฟน...

...การที่มันปล่อยให้ขนุนโทรมจนดูไม่จืด  ถามอะไรก็ไม่ตอบ ลำพังแค่จะยืนด้วยตัวเอง...ยังทำไม่ได้แบบนี้น่ะเหรอ??!!” ไม่รู้เป็นเพราะอะไร...แต่พอผมเห็นสายตารังเกียจพ่วงเหยียดหยามของไอ้เหี้ยเจี๊ยวเมื่อครู่ มันพลอยให้ผมนึกไปถึงสายตาที่ผมใช้มองหน้าไอ้พวกเหี้ย ที่ผมเคยมีเรื่องต่อยตีด้วยจนหน้าตาเนื้อตัวแตกยับเมื่อสมัยมัธยม

แหม่...ถ้าจะเล่นยกตนข่มท่านให้ตัวเองดูดีเป็นสุดยอดพ่อพระเอกจิตใจงดงาม แล้วก็ฆ่าไอ้ตัวโกงอย่างผมให้ตายด้วยการประณามว่าผมทำไม่ดีกับขนุนทั้งที่แม่งไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรแบบเมื่อกี๊นี้ เห็นทีว่าผมคงจะไม่ทนให้แม่งด่าผมอยู่ปาวๆอีกต่อไปแล้วล่ะฮะ......ความสงสารเห็นใจหัวอกมือที่สามที่มาตอดเมีย กับเรื่องศักดิ์ศรีที่ฆ่าได้หยามไม่ได้...มันคนละเรื่องกันแล้วเหอะ!!

ไอ้ผมที่กำลังหน้ามืดเพราะฟิวส์ขาด เลยไม่อาจสำรวมวาจาได้อีกต่อไป ผลสุดท้าย...ก็เผลอหลุดผรุสวาทออกไปเต็มเหนี่ยว “ไอ้เหี้ย!!...นี่มึงเป็นอะไรมากรึเปล่าวะ??... กูบอกเป็นรอบที่ล้านแล้วไม่ใช่งะ  ว่าให้มึงถอยไป  เพราะกูจะพาเมียกูกลับบ้าน... ถ้ามึงไม่โง่จนเกินไป มึงก็น่าจะเข้าใจว่า เรื่องของผัวๆเมียๆแบบนี้น่ะ... คนนอกอย่างมึงน่ะไม่เกี่ยว”

ทันทีที่ผมพูดจบ ไอ้เหี้ยเจี๊ยวแม่งก็สาวเท้าเข้ามาหาผมทันที แต่มีหรือที่ผมจะกลัว... ผมเหลือบมองไอ้มือที่สามด้วยสายตาท้าทาย และใบหน้ากวนตีนสัดๆ  ถ้าเกิดวันนี้ได้ลงไม่ลงมือกับไอ้เหี้ยเจี๊ยวสักที...ก็คงจะดีเหมือนกัน ผมจะได้ชำระความแค้นปิดบัญชีที่เกิดตรงหน้าสำนักพิมพ์ให้จบสิ้นกันไป “ไอ้เหี้ยน็อต!!! / มึงจะเอาไง..ไอ้เหี้ยเกี๊ยว???!!”

แต่อยู่ๆ ความคิดเรื่องจะเปิดศึกวัดกับไอ้เหี้ยเจี๊ยวให้รู้ดำรู้แดงกันไปของผมกลับต้องถูกพับเอาไว้ก่อน เพียงแค่ผมได้ยินเสียงกระเส่าอย่างออดอ้อนของเมียที่กรอกตรงเข้าข้างหู  “น็อตตตต....ฮื่อออออ...ขนุนทนไม่ไหวแล้วล่ะ...น็อตช่วยขนุนด้วย....ฮ่าห์....น็อต....” ไม่เท่านั้น เจ้าตัวยังรับรองคำพูดตัวเองให้ยิ่งหนักแน่นด้วยการกอดรัดตัวผมแน่นขึ้นจนผมรู้สึกได้ถึงมวลความหนาแน่นตรงเป้ากางเกงยีนส์ขาเดฟฟิตเปรี๊ยะที่ขนุนใส่มาวันนี้...

วันพระไม่ได้มีหนเดียว.... แต่ความเสียวของเมียรอไม่ได้แล้ว ผมเลยกอดรวบตัวของขนุนให้แนบเข้ากับอก แล้วตอบรับคำขอสุดแสนเร้าใจของขนุนทันที “ฮะ...ไปกันฮะ เดี๋ยวน็อตพาไปห้องน้ำก่อนนะฮะ ขนุนจะได้สบายตัว”...นี่ถ้าไม่ต้องมาเสียเวลาบ้าน้ำลายอยู่กับไอ้เหี้ยเจี๊ยวถึงสองรอบ ป่านนี้ผมกับขนุนน่าจะใกล้ถึงบ้านเต็มแก่

ทำไปทำมา...ผมเลยจำเป็นต้องช่วยขนุนก่อนที่เราจะกลับบ้าน ทั้งที่ผมก็ไม่แน่ใจว่า สถานที่จะเอื้ออำนวยกับสิ่งที่ผมกำลังจะทำต่อไปนี้หรือไม่...แต่ก็ช่างเถอะ ก็เมียผมแม่งไม่ไหวแล้วนี่หว่า จะให้ทำอย่างไรได้ล่ะฮะ  วินาทีนี้...ต่อให้ต้องไปเอากันในห้องกระจกใสใจกลางห้าง...ผมก็ยอมวะ ขอแค่ให้เมียได้ปลดปล่อยความทรมานที่ก่อตัวมานานนับหลายชั่วโมงลงเสียที

๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐

สถานที่: ห้องน้ำชายของห้างสรรพสินค้าชื่อดังแห่งหนึ่ง

ผมเดินเลี่ยงไอ้เหี้ยเจี๊ยวที่กำลังทำหน้าเหมือนจำเลยเมื่อได้ยินศาลตัดสินว่าต้องโทษประหารชีวิต ตั้งแต่ประโยคสุดท้ายของขนุนหลุดออกมาแล้วมุ่งหน้าไปอีกทาง เพื่อนำรถเข็นไปฝากกับเคาน์เตอร์ประชาสัมพันธ์ของซุปเปอร์เอาไว้ แล้วรีบพาขนุนไปเข้าห้องน้ำที่ใกล้ที่สุดทันที  โชคดี...จังหวะที่ผมประคองขนุนเข้าไปนั้น ไม่มีใครอยู่ในห้องน้ำพอดี... ผมจึงประคองร่างไร้เรี่ยวแรงของเมียเข้าไปจับจองพื้นที่ของห้องน้ำห้องในสุด

ผมค่อยๆวางตัวขนุนให้นั่งลงบนโถอย่างเบามือ เอี้ยวตัวกลับไปปิดประตูห้องน้ำ แต่ทันทีที่ผมหันหน้ากลับไปหาขนุน ผมก็ต้องตกใจ เพราะนิ้วมือของอีกฝ่ายเข้าจู่โจมกระดุมและซิปกางเกงยีนส์ของผมอย่างรีบร้อน เพื่อล้วงเอาน้องชายของผมออกมาดูโลกเป็นที่เรียบร้อยในเวลาไม่ถึงนาที  คนหน้าแดงตัวแดงไม่เอื้อนเอ่ยอะไรให้มากความ  เพราะในเวลานี้...คนที่เขาอยากคุยด้วยมากที่สุด เห็นจะเป็นน้องชายของผมที่ยังหลับไหลไม่ตื่นตัว

เมื่อโพรงปากอ่อนนุ่ม และลิ้นพลิ้วเทพของขนุนเปิดรับน็อตน้อยเข้าไปข้างใน ผมก็เผลอครางอย่างพึงพอใจออกมาทันที“....ฮื่มมมมม... ขนุน.......ฮ่าห์........” ผมจ้องมองใบหน้าเล็กสีชมพูที่เซ็กซี่ล้ำหน้ากว่าปกติไปหลายช่วงตัวอย่างคลั่งไคล้ ถึงเราสองคนจะเริ่มทำความรู้จักร่างกายของกันและกันเพียงไม่นาน แต่ขนุนแม่งก็เป็นงานเหลือหลาย เพราะระหว่างที่เจ้าตัวปลุกปั่นน้องชายของผมอยู่ เขาก็ไม่ลืมที่จะส่งสายตาเชื่อมๆที่ฉาบด้วยประกายแห่งความปีติ มาพร้อมกับการแสดงความสุขสมและเต็มตื้นบนใบหน้าอย่างชัดเจน...

...พูดง่ายๆ เวลานี้ เมียผมแม่งทำหน้าทำตาเหมือนกับเหล่านางฟ้าเอวีที่ผมบูชาระหว่างเล่นฉากโบล์วจ๊อบอย่างไม่มีผิดเพี้ยน เผลอๆบางมุม ขนุนแม่งดูจะเอ็กซ์กว่าเสียด้วยซ้ำ พอผมเห็นใบหน้าและสายตาที่ขนุนส่งมาให้ มือผมทั้งสองข้างก็เอื้อมไปประคองท้ายทอยมนของอีกคนเอาไว้อย่างแม่นมั่น ก่อนจะค่อยๆขยับบั้นท้ายเนิบนาบ มุ่งเข้าหาใจกลางของความนิ่มนุ่มชุ่มชื้นให้ลึกที่สุดทันที

ปลายลิ้นพลิ้วระรัวกับแรงดูดที่รู้จักหวะผ่อนหนักผ่อนเบาอย่างเข้าที ทำเอาผมเสียวจนต้องเอามือประคองหน้าขนุนเอาไว้ให้นิ่งเพื่อไม่ให้ดูดกลืนลำเขม็งเกร็งของผมได้อีกต่อไป พลางร้องห้ามอีกคนออกมา “พอแล้วฮะ” แต่ดูเหมือนขนุนจะติดไฟจนร้อนเข้าขั้น เพราะต่อให้ขยับหน้าไม่ได้อย่างในตอนนี้ ลิ้นนุ่มๆก็ยังจะตวัดไหวไปมาจนส่งคลื่นความเสียวไหลผ่านกระดูกสันหลังแล่นจี๊ดขึ้นมาถึงสมองของผมอีกจนได้  “....อืมมมม... ให้น็อตช่วยขนุนบ้างนะฮะ”  ผมพูดจบก็ช้อนใต้วงแขนของคนที่ยังนั่งอยู่ให้ลุกยื่นขึ้นมา แล้วถอดกางเกงยีนส์ตัวเล็กๆออกอย่างไม่ยากเย็นเท่าไร...เมื่อเจ้าของกางเกงเป็นใจกับผมอย่างที่สุด

ผมร่นขอบกางเกงยีนส์ลงไปพักไว้ตรงหัวเข่าแล้วจับขนุนพลิกตัว โดยให้คนร่างเล็กยืนกางขาเอาด้านหน้าพิงกับฝาผนังเอาไว้ แล้วกระซิบเบาๆข้างๆใบหูแดงๆข้างกำแพงเย็นเฉียบ “มื้อนี้...น็อตขอไม่เล้าโลมนะฮะ” ผมพูดพลางยกเข่าข้างหนึ่งกระแทกด้านในต้นขาขาวๆทั้งสองข้างของอีกฝ่ายให้แยกห่างออกจากกันมากขึ้น แล้วส่งมือข้างหนึ่งลงไปลูบไล้ตรงปากช่องทางซึ่งยังมีเครื่องประดับขวางกั้น  พร้อมกันนั้นก็ล้วงกระเป๋าหลังยีนส์ตัวเองเพื่อหยิบเพื่อนคู่ใจซองเล็กๆออกมาคาบเอาไว้ในปาก ใช้มือข้างที่ยังว่างฉีกซอง เอาน้องห่วงยางยู่ๆข้างในออกมาก่อนเอาลงไปห่มคลุมลำตัวน้องชายขนุนที่ยืนหยัดอย่างไม่มีหวั่นไหวเอาไว้เพื่อความสะดวกในการเก็บกวาด

ถึงจะเป็นแค่เพียงการสัมผัสอย่างผิวเผิน...  แต่ความชื้นแฉะจากทั้งสองส่วนอันอ่อนไหวเป็นพิเศษ ก็วิ่งรี่มาทักทายอุ้งมือผมโดยไม่คิดเหนียม และนั่นก็ทำให้ผมรับรู้ได้ทันทีว่า แท่งหรรษาน้อยๆด้านหน้า กับพื้นที่ข้างในร่างกายส่วนหลังพร้อมสำหรับการรุกล้ำชำแรกมากแค่ไหน... แค่คิด ผมก็แทบจะทนไม่ไหว อยากจะดันลำตัวน็อตน้อยให้ฝังลึกเข้าไปในร่างของขนุนให้ได้เดี๋ยวนี่...

...หึ หึ ไอ้ผมน่ะมันช้างเท้าหลัง จึงทำได้เพียงแค่คิด แค่ฝันถึงภาพอันหวานหวามล่วงหน้าไปก่อนเท่านั้น...

...แต่เมียผมผู้ดำรงตำแหน่งควาญช้างนี่สิฮะ กลับบอกความต้องการสูงสุดของเขาออกมาอย่างไม่คิดปิดบังให้ต้องกังขาแต่อย่างใด...

“....ฮ่าห์.......น็อต....น็อต...ขนุนอยากให้น็อตเอาขนุนแรงๆ...น็อต...” พอจบคำสั่งด้วยภาษาพูด คนที่เอาหน้าแนบกับผนังก็ออกคำสั่งด้วยภาษากายต่อทันที... ขนุนแม่งรู้ดีว่าผมจ้องหน้าเขาอยู่ไม่วางตา เจ้าตัวเลยกัดปากอย่างช้าๆต่อหน้าต่อตาผม โดยไม่ลืมส่งสายตาที่บอกถึงดีกรีของตัณหา ซึ่งกำลังล้นปรี่อยู่ในอกเล็กๆที่กระเพื่อมไหวอย่างแรงตามลมหายใจหนักๆขาดช่วง

ทาสกามรมณ์ผู้ซื่อสัตย์ซึ่งได้แต่ยืนมองซีรี่ย์ยั่วยวนป่วนอารมณ์ของเมียด้วยสายตาละห้อยจึงทำได้แค่เพียง ค่อยๆถอดถอนของเล่นที่ช่วยปลุกเร้าความต้องการของอีกฝ่ายออกจากร่างบางๆนั้นอย่างละมุนละม่อม แล้ววางลูกรักที่ชุ่มโชกเอาไว้ตรงที่วางกระเป๋าและสัมภาระเหนือขึ้นไปทางด้านหลังของชักโครก ก่อนจะแทนที่สิ่งแปลกปลอมชั่วครั้งชั่วคราวสีชมพู ด้วยความเป็นชายซึ่งหมายมั่นอุทิศตนให้กับช่องทางคับแคบอันน่าอัศจรรย์ของขนุนอย่างที่สุดแบบเต็มปากเต็มคำดำดิ่งเต็มๆท่อนผ่านการอัดหนักๆเพียงครั้งเดียว

ความรู้สึกของผมเมื่อพ่อแท่งทองน้องชายชำแรกล่วงผ่านปากทางสีหวานเข้าไปนอนนิ่งอยู่ภายในของขนุนอย่างที่เป็นอยู่ขณะนี้มันยากเกินบรรยายฮะ เพราะข้างในตัวขนุนกำลังร้อนระอุเหมือนเตาไฟ หากแต่ให้สัมผัสนุ่มนิ่มผ่อนคลายยิ่งไปกว่าการสอดใส่ครั้งใดๆที่เกิดขึ้นเมื่อคืน แถมยังตอดเป็นบ้าเป็นหลังจนเกือบทำผมคลั่งปริ่มว่าจะหลั่งได้  แต่เพื่อช่วยให้ขนุนปลดปล่อย...ผมจำเป็นต้องกลั้นใจ แล้วข่มความเปรมปรีดิ์เอาไว้ พลางคิดถึงเรื่องอื่นแทนเพื่อประวิงเวลาไม่ให้ตัวเองต้องเพลี่ยงพล้ำไปก่อนการเสร็จสมอารมณ์หมายของอีกฝ่าย

ทันทีที่ได้ทุกอย่างดั่งปรารถนา ราชินีผู้เป็นยอดดวงใจก็เปล่งเสียงร้องอย่างยินดีออกมาดังลั่น  “...อ๊าห์...น็อต...ฮ่าาาาห์...” ขนุนคงจะลืมไปแล้วล่ะมั้งว่าเราไม่ได้ทำกันอยู่ที่บ้าน เจ้าตัวเลยโปรเจคเสียงดังกังวานอย่างเต็มที่... สงสัยกลับไปผมต้องสอนให้ขนุนเรียนรู้การหรี่เสียงลำโพงลงดูบ้าง เพื่อการละเล่นนอกบ้านของเราในครั้งถัดๆไป จะได้ดำเนินไปโดยไม่มีสะดุด

แต่พูดก็พูดเถอะฮะ...เสียงเมียครางดังหวานก้องไปทั่วแบบนี้ แม่งฟังมันส์สะเด็ด แถมยังเร่งให้สะโพกกระแทกเร่าๆได้ดีจริงๆเลยว่ะ

แต่เพื่อความสงบสุขของโลกภายนอก ผมเลยจำเป็นต้องตักเตือนเมียคนดีไม่ให้กลายเป็นต้นเหตุของมลพิษทางเสียงแก่ผู้ใช้ห้องน้ำซึ่งไม่รู้อิโหน่อิเหน่ใดๆ “ชู่วววว์...เบาๆฮะ” ผมกระซิบตรงข้างๆหูอีกฝ่ายโดยหวังจะได้รับความร่วมมืออย่างเต็มที่ กลับคืนมา

แต่ไหงทุกอย่างมันถึงกลับตาลปัตรแล้วกลายมาเป็นว่า เสียงครางของขนุนแม่งยิ่งลั่นไปกันใหญ่ เหมือนใครไปเผลอกดปุ่มเร่งเพิ่มเสียง  “...น็อต ขนุนเสียว ฮ๊าห์...ขนุนทนไม่ไหว...แรงอีกน็อต...อ๊าห์...แรงอีก..!!”  แม้จะสยิวและชอบใจเอามากๆ แต่ขนุนกำลังทำผิดกติกาการใช้ห้องน้ำสาธารณะอย่างมีอารยะ  ผมคงจะปล่อยให้เมียทำตามใจชอบแบบนี้ต่อไปไม่ได้

ในเมื่อขอร้องดีๆแล้วไม่ได้ผล...ผมต้องหาทางอื่นเพื่อจัดการเมียให้อยู่หมัด...

...คิดได้ดังนั้น ผมก็เชยคางมนเอาไว้ในมือก่อนก้มหน้าลงประกบริมฝีปากแล้วแลกลิ้นกับอีกฝ่ายอย่างโหยหา เพื่อกั้นไม่ให้เสียงครางหลุดรอดออกจากปากเล็กๆนั่นได้อีกต่อไป แต่เพราะท่าทางที่เล่นอยู่ตอนนี้ดูจะกลายเป็นอุปสรรคใหญ่ของสองเรา ผมจึงฝืนข่มใจหยุดการเคลื่อนไหวของช่วงล่างที่กำลังเข้าได้เข้าเข็มชั่วคราวเพื่อถอนตัวออก ขนุนถึงกับชิงถอนริมฝีปากออกจากปากผมก่อน แล้วทำสีหน้าไม่พอใจอย่างที่สุด

แต่ช้าก่อนฮะคุณภรรยาที่เคารพ!! กระผมไม่ได้มีเจตนาทำให้คุณขาดตอนทางความรู้สึกกระสันซ่านแต่อย่างใด... ผมเลยเอ่ยเสียงอ้อนๆเพื่อให้ขนุนเข้าใจ “ท่านี้น็อตจูบขนุนไม่ได้...ขอเปลี่ยนท่าหน่อยนะฮะคนเก่ง” เมื่อได้ยิน เมียผมก็คลายคิ้วมุ่น แล้วยิ้มพลางผงกหัวให้... ผมจึงรีบเคลื่อนไหวเพื่อแก้ไขท่าทางร่วมรักระหว่างเราให้เหมาะสม ก่อนเมียผมจะประท้วงและสไตรค์ไม่ให้ความร่วมมือไปเสียเฉยๆ

ผมพลิกร่างของขนุนให้หันหน้ากลับด้านแล้วเอาหลังพิงฝาไว้ ในที่สุด...ใบหน้าขาวใสก็หันตรงมาให้ผมชื่นชมแบบเต็มๆอีกครั้ง  ผมก้มลงกระตุกขากางเกงยีนส์ของคนตรงหน้าให้หลุดพ้นขาเล็กเรียวลงไปกองกับพื้น  แล้วกระชากหน้าเล็กๆเข้ามาหาเพื่อมอบจูบหวานๆอย่างเอาอกเอาใจ เพื่อช่วยผ่อนปรนอาการหน้างอเพราะถูกขัดใจและขัดจังหวะความสำราญของอีกคน

หลังจากได้รับจูบปลอบใจจนอิ่มเอม ขนุนก็คล้องห่วงด้วยแขนเข้าทีหลังคอผมแล้วยิ้มยั่วเย้าส่งให้ทันที... แหม่ เหมือนเมียผมจะเป็นจอมขมังเวทย์จับยามสามตาแล้วรู้ใจผมเอาเสียมากๆว่า ท่วงท่าใหม่ที่อยู่ในใจผมคือท่าใด  ผมเลยสนองความเข้าอกเข้าใจของขนุนสุดที่รักด้วยการใช้แขนยกช้อนขาเปลือยเปล่าทั้งสองข้างขึ้นค้างในอากาศ เอาแผ่นหลังบางๆพาดเอาไว้กับกระเบื้องปูผนังเพื่อช่วยผ่อนน้ำหนัก แล้วค่อยๆบรรจงบรรจบปลายทางแห่งความหฤหรรษ์ของเราทั้งสองให้มาเจอกัน

เมื่อพบตำแหน่งที่ใช่...ผมก็หย่อนร่างบอบบางที่ผมอุ้มได้อย่างไม่ลำบากลงบนแก่นกายที่พร้อมสู้ศึกเต็มที่  “.....ฮื่ออออออ....อื้ออออ...อู๊.......อื้อออออ..........  และนั่นคือเสียงเบาๆที่ดังคลอประสานกับเสียงการขยับร่างกายของผมกับขนุน ผมหลับตาฝืนกลั้นความรู้สึกที่ท่วมท้นล้นเอ่อออกมา ภายหลังจากด้านในของขนุนเปิดรับผมอีกครั้ง

จริงอยู่ว่ารอบที่แล้วทุกอย่างเป็นไปโดยราบรื่น นั่นก็เพราะด้านในของขนุนยังฉ่ำแฉะชุ่มชื่นพร้อมกลืนกินน็อตน้อย หากแต่ในรอบนี้...แม้มันจะฝืดกว่าเมื่อครู่อยู่บ้างนิดหน่อย แต่ความรู้สึกที่เข้ามาแทนที่ และมีผลลงโทษน้องชายของผมอย่างโหดร้าย คือความคับแน่นไปทั่วทั้งแก่นบวกกับการตอดรัดอันทารุณไม่เว้นวาง

ผมรู้ดีว่า คนที่จะได้รับผลกระทบมากที่สุดจากความฝืดเคืองภายในคือขนุน ผมเลยลงมือกระตุ้นอีกฝ่ายด้วยลิ้นกับริมฝีปาก พร้อมกับเปลี่ยนลีลาการเคลื่อนไหวของสะโพกเป็นหมุนควงสว่านอย่างช้าๆทวนและตามเข็มนาฬิกาแล้วแต่ใจแทนการซอยอัดสะโพกลึก หากแต่ร่างขนุนที่ลอยอยู่เหนือพื้นนั้นก็ช่วยให้ทุกๆครั้งที่ผมขยับ ส่วนที่โอบกอดแก่นกายของผมอยู่ก็จะเลื่อนลงมาประกบแนบแน่นกลืนส่วนแข็งขืนของตัวผมจนสิ้นซาก...

...และด้วยความลึกสุดหยั่งนี่เอง น้องชายผมเลยมีโอกาสเร้าช่องทางข้างในไปถึงส่วนที่ลึกล้ำยิ่งกว่าครั้งไหนๆ  เมียผู้อ่อนไหวตื่นตัวของผมก็ตอบสนองอย่างเปรมปรีดิ์ด้วยการบีบรัดน็อตน้อยราวกับไม่อยากจะไว้ชีวิต...

...ส่วนฟีดแบคในรูปของเสียงน่ะเหรอฮะ...หึ! ขนุนก็ส่งเสียงครางอู้อยู่ในลำคอแทบจะทุกวินาทีอยู่แล้วเนี่ยะ นี่ดีนะที่ปากผมครอบครองริมฝีปากของอีกฝ่ายโดยไม่ปล่อยให้ว่างเว้น  ไม่อย่างนั้นน่ะเหรอ...คนทั้งห้างคงได้มาออกันอยู่หน้าห้องน้ำเพื่อรอรับเสด็จองค์ราชินีและทาสโลกีย์อย่างผมเมื่อเสร็จกิจแหงๆ

คิดเอาไว้แล้วเชียวว่าถ้าเปลี่ยนทิศทางของน็อตน้อยเป็นดุ๊กดิ๊กแนวดิ่งนี่ต้องทำเอาขนุนเป็นบ้าได้ เพราะพอโดนน้องผมกระตุ้นลึกๆเน้นๆแบบนี้เท่านั้นแหละ เมียผมก็โต้กลับอย่างเผ็ดร้อน มือข้างหนึ่งของอีกฝ่ายถูกส่งมากระชากปอยหางม้าของผมพอให้รู้สึกซู่ซ่า  ในขณะที่อีกข้างก็ลูบไล้ไถถูแบบเนื้อๆเน้นๆไปทั่วทั้งท้ายทอย และตามลำตัวของผมอย่างอิสระ พอถึงจังหวะมันส์ในอารมณ์เข้าหน่อย...สุดที่รักของผมก็จะหยุดมือเพื่อจิกฝังเล็บลงเนื้อแล้วลากยาวเป็นทางตามความพอใจ

อาห์...ผมดีใจเหลือเกิน ที่เมียผมมีสัญชาตญาณแห่งการเป็นมาสเตอร์พ่วงติดมาด้วย!!

ต่อจากนี้ไป..ผมจะได้ลากขนุนเข้าเส้นทางสาย SM ที่ผมฝันใฝ่อยากลิ้มลองมาเนิ่นนานได้เสียที  ไอ้ร่างกายขาวผ่องขึ้นสีง่าย แถมยังตื่นตัวและตอบสนองดีแบบนี้ ต้องระเบิดอารมณ์ดิบของผมได้ดีแหงๆ

ด้วยความเริงใจ...ผมเลยลืมตัว เผลอเด้าบั้นเอวอัดเข้าด้านในอย่างแรง แต่แทนที่อีกฝ่ายจะไม่พอใจ ขนุนกลับเริ่มขยับเอวสอบบอบบางในทิศทางสอดรับกัน...และนั่นก็แปลว่า เวลาของการฟอร์เพลย์แบบเด็กๆได้สิ้นสุดลงแล้ว  สะโพกผมจะได้สาวเข้าออกให้เพลิดเพลินทั้งผู้ให้และผู้รับเสียที

อันที่จริง...ไอ้สภาพของในห้องน้ำชายตามห้างนี่แม่งช่วยส่งเสริมให้บรรยากาศในการมีเซ็กส์ตื่นเต้นเร้าใจดีไม่หยอกเหมือนกันนะฮะ  ใจผมก็ไม่ได้คาดหวังมาก่อนหรอกฮะ ว่าจะได้มีโอกาสลองมีเซ็กส์ในห้องน้ำสาธารณะกับเมียรวดเร็วป่านฉะนี้ แถมยังเกิดขึ้นในพื้นที่ที่ผมไม่คุ้นเคยด้วยเสียอีก เพราะถ้านับชั่วโมงบินของขนุนตามจริง ผมก็ไม่ค่อยมั่นใจว่า เมียผมจะพร้อมรับมือกับการต้องหลบๆซ่อนๆ และความอับอายขายหน้าหากถูกจับได้เอากลางคันขณะซั่มกันอย่างเมามันได้หรือไม่  

แต่เหตุกามอันน่าประทับใจที่เกิดขึ้นทั้งหมดในวันนี้ ผมต้องขอบคุณอุปกรณ์เสริมที่เมียสวมใส่มาตลอดหลายชั่วโมงเสียจริงๆ ที่ได้เข้ามาเป็นตัวแปรหลักทำให้ขนุนเปลี่ยนเป็นอีกคน...  แล้วไอ้ลูกรักผมมันไปเผลอกระดุกกระดิกด้วยไม้ตายอีท่าไหนก็ไม่รู้ ขนุนแม่งถึงได้ออกอาการคล้ายๆกับโดนยาปลุกเซ็กส์ขนานใหญ่เข้าอย่างจัง  เพราะรสสัมผัสที่ผมได้รับในขณะนี้ บอกได้ดีว่า...เมียผมหื่นและรุนแรงเหมือนสายน้ำอันเชี่ยวกราก พรากความเหนียมอายประสามือใหม่ออกไปแบบไม่มีเหลือ แถมยังเรียกร้องให้ผมตอบสนองความต้องการอย่างหนักหน่วงยิ่งกว่าครั้งไหนๆที่เราได้แนบชิดกัน

ขนุนบิดหน้าส่ายไปมาระหว่างที่เราป้อนจูบให้กันและกันอย่างเร่าร้อน ซึ่งทำให้แผนการกันเสียงเมียเล็ดรอดออกไปสู่หูของผู้อื่นของผมล้มเหลวไม่เป็นท่า เพราะเมื่อน้องชายผมกระแทกเข้ากับพื้นที่ศักดิ์สิทธิสุดเซนซิทีฟของเมียอย่างจัง ริมฝีปากของเราก็ขาดการติดต่อกันโดยทันที “....อ๊าาาาาห์.....น็อต...น็อต..น็อต.น็อตน็อตน็อต.........  เมียผมสวดสรรเสริญความเก่งกาจของน็อตน้อยรัวเร็ว ผมเลยซอยเอาซอยเอาแบบไม่คิดชีวิตเหมือนกัน...

...ช่างแม่ง!! ผมไม่แคร์เรื่องควบคุมเสียงครวญครางอย่างเป็นสุขของเมียอีกต่อไปแล้ว เวลานี้...ขอไอ้น็อตกระซวกตูดขนุนอย่างลืมตายเพื่อคายน้ำรักก่อนเหอะวะ

แต่แล้ว อยู่ๆก็เสือกมีคนเข้ามาในห้องน้ำเอาอีตอนกำลังนัวสะเด่าอย่างนี้เสียด้วยสิ...  แช่แฟ๊บ!!! เอาไงดีล่ะเนี่ยะ??? ผมเลยเงยหน้าขึ้นเพื่อจะโน้มตัวกลับเข้าไปหาริมฝีปากอูมเต่งเพื่อปิดเสียงในฟิล์มอีกครั้ง แต่พอหันไปเห็นหน้าแดงๆของขนุนในยามนี้ก็เบาใจ เพราะอีกฝ่ายที่ยังไม่หยุดเด้งสะโพกขึ้นลงเพื่อรองรับการซอกซอนชอนไชอย่างไร้ปรานีของน้องชายผม กำลังกัดริมฝีปากอย่างเอาเป็นเอาตาย

หึ หึ...บอกแล้วว่าเมียผมนี่น่ารักเกินใคร เพราะถ้าให้ขนุนต้องเลือกระหว่างลดจังหวะการฟีทเจอริ่งลงมาเพื่อผ่อนเสียง...กับให้ความร่วมมือกับผมดีๆ  ในเวลาหน้าสิ่วหน้าขวานประกอบกับงานช่วงล่างกำลังพลุ่งพล่านสุดขีดขนาดนี้  ขนุนก็สามารถตัดสินใจเลือกทำในสิ่งที่เหมาะที่ควรได้ถูกใจผมจริงๆ

ผมเลยอาศัยจังหวะนี้ เล่นเกมจิ้มตูดและจ้องตากับเมียให้รู้ดำรู้แดงกันไป หากใครพลาดท่าเสียน้ำ หรือละสายตาไปจากอีกฝ่ายก่อน...ถือว่าแพ้ ผมเร่งความเร็วและแรงในการถอดถอนลำ และกระหน่ำแทงให้หนักยิ่งกว่าที่เคย พลางควบคุมลมหายใจและเสียงไม่ให้หลุดออกมา อีกคนย้ายมือขึ้นไปพาดแปะเอาไว้กับกำแพงเหนือหัวเพื่อช่วยประคองร่างไม่ให้เสียศูนย์ ถ้าเป็นปกติ...ผมว่าร่างกายขนุนคงไม่อาจแปะหนึบอยู่กับผนังกระเบื้องได้แนบแน่นอย่างนี้หรอกฮะ แต่เพราะเหงื่อกาฬที่ไหลย้อยเป็นทางไปทั่วทั้งเนื้อทั้งตัว ทำให้เรื่องที่เป็นไปไม่ได้...กลับง่ายขึ้นมาอย่างเหลือเชื่อ

ข้อเสียของการมีเซ็กส์ในที่สาธารณะเพียงเรื่องเดียวก็คือ ผมกับขนุนไม่อาจส่งเสียงฮัมลั้นลาประสาคนเปี่ยมสุขได้อย่างใจ แต่ข้อดีน่ะเหรอฮะ... บอกได้เลยว่าเยอะ!! เพราะตอนนี้ ทั้งผมและเมียสุดที่รักต่างตื่นเต้น ตื่นตัว และตื่นตูมอย่างที่สุด นั่นเลยทำให้ข้างในของขนุนแม่งโคตรตอดและดูดสัดๆ  นี่ถ้าไม่ติดว่าน็อตน้อยถูกประกอบเข้ากับร่างผมโดยไร้รอยต่อ...สงสัยว่า พลังดูดตอดยอดสูบของช่องทางสวรรค์ในเวลานี้ ต้องลากเอาน้องชายผมติดเข้าร่างขนุนไปถึงลำไส้ส่วนบนแล้วล่ะมั้งฮะ  ส่วนผมก็เครื่องฟิตสตาร์ทติดง่ายดีเหลือเกิน เพราะเรี่ยวแรงที่มาพร้อมกับความตื่นเต้นก็ทำให้ผมอัดทะลวงจ้วงซ้ายจ้วงขวาจนหน้าขาเนียนผ่องสั่นระริก

ทันทีที่เสียงฝีเท้าของชายนิรนามเดินออกจากห้องน้ำไป  เมียผมก็ครางออกมาอย่างสุดกลั้น “...น็อต....น็อต...น็อต....แรงๆ...ฮ่าห์....ลึกๆ.......ฮื่ก.......ฮื่อออออ.......... แล้วบั้นท้ายขนุนก็ส่ายเร่าๆรับการเข้า-ออกอย่างเร็วจี๋ของผม

“รอรับได้เลยคนเก่ง....ฮื่มมม..... ผมรู้ตัวดีว่าอีกไม่นานผมต้องพ่ายแพ้ก่อนขนุนแน่ๆถ้าผมยังสู้แบบซื่ออย่างนี้  ผมเลยจัดองศาการซอยให้ตรงเป้าหมายที่ต้องการ เพื่อเผด็จศึกปิดเกมรักอันเร่าร้อนครั้งนี้เสียที เมื่อส่วนหัวของน้องชายผมล็อคเป้าหมายได้แล้ว ผมก็ถอนตัวออกมาเกือบสุดลำ แล้วกดย้ำลงตรงจุดกระสันในร่างขนุนอย่างแม่นยำทันที

“อ๊าาาาาาาาาาห์!!!” แขนทั้งสองข้างของขนุนคว้าตัวผมเข้าไปกอดเอาไว้แน่น แต่ผมไม่ยอมรามือง่ายๆ จึงกระเด้าสะโพกด้วยสโตรคหนักหน่วงถึงใจซ้ำลงไปตรงจุดเดิมแบบไม่คิดผัดผ่อนอ่อนโอน... ข้างในขนุนเต้นระห่ำทำเอาประสาทการรับรู้ของน็อตน้อยแทบเสียการควบคุม  

อ้าห์....อีกนิดเดียว อีกนิดเดียวเท่านั้น ที่ผมจะได้ปล่อยความเจ็บหน่วงที่อัดอั้นอยู่ภายในตัวเสียที

และแล้วปลายทางที่ผมเฝ้ารออยู่ก็มาถึงจนได้... หลังจากที่ผมจ้วงจุดอ่อนขนุนแบบไม่นับเพียงครู่เดียวเท่านั้น ร่างบางๆที่โอบกอดผมอยู่ก็เกร็งเครียดขึ้นมาเฉยๆ ปากเล็กๆเปล่งท่วงทำนองที่น่าฟังที่สุดให้หูของผมได้สดับ “.....น็อต....อ๊าห์......น็อตตตตตตตตตต!!!!” ปลายเล็บมือกรีดลงบนแผ่นหลังของผมคล้ายกับอยากระบายความสุขอันล้นเหลือ นอกเหนือไปจากการปลดปล่อยผ่านแก่นกาย ร่างกายของขนุนสั่นเทิ้มก่อนจะกระตุกเป็นระยะๆ

ระหว่างนั้น...ภายในร่างบอบบางก็ดูดกลืนตอดเต้นจู่โจมผู้รุกรานลำโตของผมอย่างดุเดือดเลือดพล่าน เล่นเอาผมทนไม่ไหว ต้องปล่อยตัวให้ลอยตามขนุนขึ้นฟ้าไปแบบติดๆ “.....ฮื่มมมมม...........อืมมมม!!..........  ผมรู้สึกได้ว่าน้ำในกายได้ถ่ายเทออกไปสู่ภายในร่างเมียอันร้อนระอุ  แล้วผมก็กลับมาได้สติอีกครั้งหลังจากนั้นเพียงไม่นาน

ผมอุ้มขนุนติดตัวมาแล้วค่อยๆย่อตัวลงนั่งบนฝาโถที่ยังปิดเอาไว้ เราสองคนแลกลิ้นกันอย่างดูดดื่มและเอาอกเอาใจอีกฝ่ายแบบสุดๆ  ลิ้นเล็กเรียวไล้รัวๆไปตามด้านข้างของแผ่นลิ้นสลับกับดูดปลายลิ้นผมแบบหยอกเย้า จนผมอดนึกยิ้มอยู่ในใจไม่ได้ คนตัวเล็กบนร่างผมรูดถุงยางออกจากร่างน้องชายที่เริ่มจะสงบเสงี่ยมของตัวเอง พร้อมๆกับผละหน้าออกจากปากผมแล้วถามเบาๆ “แล้วไอ้นั่นน่ะ...น็อตจะเอายังไง?... ขนุนต้องใส่กลับเข้าไปอีกรอบไม๊?”

ผมเอี้ยวตัวมองตามสายตาหลังแว่นป้าที่จ้องเขม็งสูงเหนือไหล่ผมขึ้นไปทางด้านหลัง แล้วก็ต้องยิ้มกว้างด้วยความชอบใจออกมาทันที “ไม่เอา...ไม่ต้องใส่แล้วฮะ...เดี๋ยวเรากลับบ้านกันเลย” พูดจบ ผมก็ค่อยๆยกร่างขนุนขึ้นอย่างช้าๆ แล้วดึงกระดาษทิชชู่ในห้องน้ำมาเช็ดทำความสะอาดเนื้อตัวให้เมียอย่างเบามือ แล้วถอดเสื้อแจ็คเก็ตตัวบางออกเพื่อหุ้มลูกรักหมายเลขสิบสามที่ทำหน้าที่ได้เป็นอย่างดีเอาไว้

ไม่รู้ว่าขนุนนี่เกิดมาเพื่อยั่วผมอย่างจงใจ หรือซื่อใสอินโนเซนส์กันแน่  เพราะระหว่างที่ผมจัดการกับคราบไคลที่ไหลย้อยลงมาตามง่ามขางามๆทั้งสองข้าง สุดยอดเมียของผมก็ก้มลงท่าเก็บสบู่เพื่อคว้ากางเกงในกับยีนส์ของตัวเองขึ้นมาอย่างช้าๆไม่เร่งร้อน... แล้วลองคิดดูสิฮะ ว่าไอ้คนที่นั่งมองช่องทางสวยๆที่ยังเปิดอ้าให้เห็นไปถึงไหนๆจากมุมใกล้ขนาดนี้อย่างผม จะไม่รู้สึกกระดี๊กระด๊าอยากจะพาน้องชายถลากลับเข้าอู่ของเมียมันเสียเดี๋ยวนี้ได้อย่างไรกัน???

แต่ถ้าจะให้ทำที่นี่อีกรอบหนึ่งคงจะไม่ดีแน่ เพราะเราสองคนอาจจะโดนเชิญไปนั่งคลายความหงี่กันที่โรงพักได้ ผมเลยเร่งมือทำความสะอาดให้ขนุน แล้วปล่อยให้คนดีแต่งตัวตามสบาย

เมื่อเดินพ้นออกมาจากห้องน้ำ ผมก็สังเกตเห็นว่าอีกคนเริ่มจะเซเหมือนขาไม่มีแรง... สงสัยจะห้อยโหนโจนทะยาน และเล่นท่ากลางอากาศนานเกินไปขาทั้งสองข้างเลยไม่มีแรงเอาเสียดื้อๆ ผมเลยเข้าไปประคองร่างเล็กๆเอาไว้แล้วถามออกมาอย่างเป็นห่วง “เดินไหวไม๊ฮะ?” เมียผมส่ายหน้างุดๆแล้วส่งสายตาปรอยสมทบมาให้  “...งั้นมานี่ฮะ เดี๋ยวน็อตอุ้มไปส่งที่รถก่อนแล้วกันฮะ” พูดจบผมก็ช้อนหลังและขาทั้งสองข้างขึ้นมาอย่างง่ายๆ คนในอ้อมแขนผมก็เอามือคล้องคอผมไว้ทันที

เมียผมถามเบาๆก่อนที่ผมจะเดินมุ่งหน้าไปที่ลานจอดรถ “น็อตจะปล่อยให้ขนุนอยู่คนเดียวในสภาพนี้จริงๆเหรอ?”

...เออ ก็จริงของขนุนว่ะ  ถึงตอนนี้ เมียผมจะดูเนิร์ดไม่น่าสนใจ แต่ไอ้ฟีโรโมนที่เจ้าตัวกำลังปล่อยออกมาอย่างไร้การควบคุมนี่ก็น่าหวั่นเหลือเกิน เกิดผมกลับไปเอาของแล้วปล่อยขนุนไว้ที่รถคนเดียว แล้วมีไอ้บ้ากามที่ไหนเดินผ่านมาเห็นขนุนนอนหายใจรวยรินทำหน้าเอ็กซ์ๆอยู่ในรถ เมียผมจะไม่โดนอุ้มไปทำมิดีมิร้ายกันพอดีหรอกเหรอ???!!

ผมเลยกระชับวงแขนทั้งสองข้างแน่นขึ้นทันที แล้วหมุนตัวกลับไปยังทิศทางตรงกันข้ามเพื่อไปเอารถเข็นมันทั้งแบบนี้นี่แหละ พลางเอ่ย “งั้นเอางี้...ฮึบ!! เกาะคอน็อตเอาไว้แน่นๆอย่าปล่อยนะฮะ ถ้าขนุนอายเวลาคนอื่นมอง ขนุนก็ซุกหน้าเอาไว้กับอกน็อตนะ...เดี๋ยวเราไปเอาของกัน แล้วค่อยไปที่รถก็แล้วกันฮะ” คนฟังยิ้มหวานให้คล้ายกับชอบใจ... สงสัยจะไม่อยากอยู่คนเดียวจริงๆนั่นแหละ...

...ก็น่าอยู่หรอก วันนี้ผมแค่ปล่อยให้ขนุนอยู่คนเดียวไม่นานเพียงสองรอบ ขนุนก็โดนผู้ชายคนอื่นย่องเข้าหาเสียทุกครั้งไป มันคงทำให้เจ้าตัวไม่อยากอยู่ห่างจากผมไปไหนขึ้นมามากอยู่เหมือนกันล่ะมั้ง...ถ้าผมไม่คิดเข้าข้างตัวเองจนเกินไปน่ะนะฮะ

ผมเดินไปติดต่อเคาน์เตอร์เพื่อขอให้พนักงานช่วยเข็นรถตามออกมาส่ง เพราะตอนนี้ หน้าที่หลักของผมเพียงอย่างเดียวคืออุ้มเมียอย่างสมศักดิ์ศรี ระหว่างที่เดินอยู่ในลานจอดรถ ผมก็เอ่ยแซวคนที่ซุกหน้าแนบอกผมออกมาเบาๆแค่พอให้เราสองคนได้ยิน “น็อตว่า ออกมาข้างนอกวันนี้นี่คุ้มจริงๆนะฮะ...

.

.

....ทั้งได้ออกมากินข้าวเย็นอร่อยๆ  ได้มาซื้อของ ซื้อโทรศัพท์เครื่องใหม่ให้ขนุน...

...ได้ลองมีอะไรกันในห้องน้ำสาธารณะ แถมยังทำให้ขนุนได้เข้าใจถึงหัวอกของเจ้าสาวที่ถูกอุ้มเดินไปไหนมาไหนอีกด้วย หึ หึ”

เสียงอู้อี้ตอบออกมาทันทีราวกับเจ้าตัวไม่ได้เสียเวลาคิด “เพ้อเจ้อ!!”

ผมก้มหน้าแนบลงไปใกล้ๆหูแดงๆของอีกคนแล้วขู่เบาๆ “เดี๋ยวก็โดนอีกหรอกฮะ”

เมื่อได้ยินคำขู่ ราชินีขายั่วของผมก็เงยหน้าขึ้นมาทันทีแล้วออกปากต่อว่าโดยไม่ลดละ “หื่น!!”

ผมละถึงกับยิ้มเต็มหน้าด้วยความชอบใจ ก่อนส่ายหน้าทำท่าไม่รับไม่รู้แล้วตอบอีกฝ่ายอย่างอารมณ์ดี “เปล่านะฮะ...

.

.

...น็อตน่ะไม่ใช่แค่หื่นเฉยๆ...

...แต่หื่นมากกกกกกกกกต่างล่ะฮะ หึ หึ” ผมแกล้งทำหน้าทำตาเหมือนตาลุงวัยทำงานที่แอบมองกางเกงในของนักเรียนหญิงที่นั่งตรงข้ามบนรถไฟแบบที่เห็นได้บ่อยๆในหนังเอวีที่โซระ อาโออิมักจะแสดงนำส่งไปให้อีกฝ่าย พร้อมแกล้งหายใจฟืดฟาดๆอย่างเว่อร์ๆ

ขนุนหัวเราะคิกแล้วเอ่ยสั้นๆอย่างอ่อนใจ “บ้า!!”

“นี่ถ้าขนุนเป็นผู้หญิงนะ น็อตคงจะแซวไปแล้วว่า ผู้หญิงด่าว่าบ้า...แปลว่ารักนะฮะ” ผมตอบออกไปแบบทีเล่นทีจริงแต่ก็หวังจะให้ขนุนเข้าใจความหมายโดยนัยที่ผมซ่อนเอาไว้เหลือเกิน  เพราะผมอยากรู้เหมือนกันว่า ไอ้ท่าต่อว่าอายๆปนระอาของขนุนเมื่อครู่นี่ มันมีสิ่งใดแอบแฝงอยู่หรือเปล่า

และคราวนี้ ที่รักผมก็จัดหนักมาให้อีกดอกฮะ “บ้ามากกกกกกกกกก!!!!”

ผมเลยหยอดเต็มที่เลยงานนี้ “แน๊!! ว่าบ้าสองทีอย่างนี้ แปลว่ารักหัวจุกม๊ากมากกกกกกก...เนอะ!”

“..........” คนฟังไม่ตอบอะไร ได้แต่เม้มปากนิ่งจนแก้มบุ๋มน่ารัก ผมปล่อยขนุนลงตรงด้านหน้ารถ แล้วให้ทิปพนักงานที่เดินมาส่งตามคำร้องขอออกจะเกินหน้าที่ของน้องเขาไปหน่อย  ผมจัดการเปิดรถแล้วลำเลียงถุงทั้งหมดวางเอาไว้ตรงพื้นห้องโดยสารด้านหลัง ส่วนเมียก็ลงไปนั่งประจำที่ตรงเบาะด้านหน้าเป็นตุ๊กตาหน้ารถเรียบร้อยโรงเรียนไอ้น็อตผู้ภักดีและมีเมียเอาไว้เชิดชูไปแล้ว

เมื่อผมเข้าประจำที่พลขับ ผมก็หันกลับไปบอกอีกคนถึงหมายกำหนดการอันใกล้นี้...ขนุนจะได้เตรียมตัวเตรียมใจให้พร้อมอย่างเต็มที่ไม่มีท้อถอย “ไปฮะ...กลับบ้านกันเถอะ เราจะได้กลับไปทำเรื่องที่ยังค้างๆคาๆของเราซะกันที”

รอยยิ้มหวานจับใจระบายอยู่บนหน้าเล็กๆ ก่อนริมฝีปากแดงๆจะตอบด้วยเสียงร่าเริง “อื้อ...กลับบ้านกันเถอะหัวจุก!”

ผมเอื้อมตัวข้ามฝั่งไปหาเพื่อคว้าเข็มขัดนิรภัยมาล็อคให้กับคนตัวเล็ก เมื่อจัดการกับเข็มขัดเรียบร้อย ผมก็ส่งยิ้มคืนให้ใบหน้าที่ห่างออกไปไม่ถึงคืบ แล้วรับคำ พร้อมกับขอกำลังใจก่อนออกรถ  “ฮะ...กลับบ้านกับหัวจุกนะฮะ (ฟอดดดดด)”

๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐