เขาวานให้ผมเป็น 'สายรับ' (เคคู่ผู้รู้รอบฯ) : บทรุกที่ 28: หวานอมขมกลืน

บทรุกที่ 28: หวานอมขมกลืน

(หวานอมขมกลืน : ตกอยู่ในฐานะที่จำเป็นต้องยอมรับไม่ว่าจะดีหรือร้าย พอใจหรือ ไม่พอใจก็ตาม)

ผมนุ่งผ้าเช็ดตัวเดินกลับเข้าไปในห้องก็เห็นร่างขาวๆ ในเสื้อเชิ้ตสีน้ำเงินเข้มของขนุนนั่งไขว้ห้างอยู่ตรงปลายเตียง โดยตรงข้ามด้านหน้าร่างแบบบาง  มีเก้าอี้ตัวหนึ่งตั้งอยู่ไม่ห่างจากเจ้าตัวมากนัก  ผมเห็นสายตาของอีกฝ่ายก็รู้ได้ทันทีว่า เก้าอี้ตัวนั้น...คือที่นั่งพิเศษสำหรับผม เพื่อรับชมการแสดงชุดอุ่นเครื่องก่อนเริ่มต้นความบันเทิงอันยาวนานตลอดค่ำคืน

พูดก็พูดเถอะฮะ...แม้ผมจะเห็นขนุนในชุดล่อแหลมมานับครั้งไม่ถ้วน เอาง่ายๆว่าล่อนจ้อนไร้เสื้อผ้าปกปิดเนื้อตัว ผมก็เคยนอนมองนั่งจ้องมาเกือบจะครบทุกหลืบเร้น ทุกซอกมุมอยู่แล้ว แต่แค่ได้พักสายตาไม่เห็นกันเพียงชั่วออกจากห้องน้ำมาแต่งตัวเดี๋ยวเดียวแบบนี้ พอได้ออกมาเห็นเขาอีกครั้งในสภาพหมิ่นเหม่น่ากิน ใจผมมันก็เกิดเต้นไม่เป็นส่ำขึ้นมาเสียเฉยๆ อย่างกับวัวไม่เคยขา...ม้าไม่เคยขย่มอย่างนั้นแหละ

แหม่...แต่จะหาว่าผมไก่อ่อนขึ้นมากลางอากาศก็ใช่ที่นะฮะ...

.

.

...ก็ใครใช้ให้เมียผมแม่งผิวขาวเป็นหยวก แถมยังเนียนน่ามองไปทั่วทั้งตัว แล้วยิ่งมาใส่เสื้อเชิ๊ตตัวโคร่งๆ สีเข้มๆตัดกับผิวอย่างนี้อีก... หึ หึ สงสัยคืนนี้ คนน่ามองตรงหน้า คงได้ถูกผมสอยจนม่อยกระรอกคาอกผมแน่ๆ... 

...โดยเฉพาะเรียวขาคู่ตรงหน้าผมนี่ยิ่งเย้ายวนไปกันใหญ่ ไม่ว่ามองเมื่อไร...ขาคู่นี้ก็ได้ใจผมไปแบบเต็มๆ  ทั้งรูปทรง ขนาด และผิวสัมผัสที่โดนใจผมสุดๆ  ผมยอมรับเป็นครั้งที่ล้านเลยฮะว่า...แค่ได้เห็นขาขาวๆของขนุน ผมก็ต้องคอยลุ้นไม่ให้ความหื่นเริงรื่นออกนอกหน้าจนอีกฝ่ายจับไต๋ความชอบเฉพาะตัวของผมได้อยู่เกือบตลอดเวลา เพราะผมรู้ดีฮะว่า...เมียผมน่ะชอบเอาสิ่งที่ผมชอบเกี่ยวกับตัวเขามาใช้เป็นเครื่องต่อรองขอนั่นขอนี่กับผมอยู่เรื่อย  เอาเป็นว่า...ขอผมเก็บบางอย่างเอาไว้แอบชื่นชมเพียงลำพังบ้างก็น่าจะดีนะฮะ

เมื่อเห็นผมกำลังเดินเข้าไปหา ขนุนก็ยิ้มหวานให้แล้วเอ่ยนุ่มๆ “นั่งก่อนสิน็อต ขนุนมีอะไรจะถามหน่อยน่ะ” ฝ่ามือเรียวตบเบาๆลงตรงเบาะของเก้าอี้ตัวข้างหน้าขนุนเพื่อเชื้อเชิญ

“เอาซิฮะ” ผมเดินมานั่งลงตรงเก้าอี้ตัวที่ว่า กะจากสายตาคร่าวๆแล้ว..ระยะห่างระหว่างเราไม่น่าจะเกินหนึ่งก้าว...จะว่าไป ถ้าขนุนนั่งด้วยท่าเดียวกับผม เข่าของเราทั้งสองน่าจะเสยเข่าของอีกฝ่ายกันเลยทีเดียว  จัดที่นั่งให้ใกล้จนร่างแทบจะเกยกันแบบนี้ ขนุนเตรียมอะไรดีๆเอาไว้ให้ผมกันนะ?? หึ หึ...ชักจะอยากรู้แล้วสิ

เมื่อผมอยู่ในท่านั่งที่สบายพอสมควร และดูพร้อมเต็มที่กับการแสดงชุดปฐมฤกษ์สุดพิเศษ  ขนุนก็เริ่มต้นคอร์สพิเศษประจำค่ำคืนด้วยการบริหารสายตาของผม  เมียผมยกขาข้างที่ไขว่ทับด้านบนขึ้น แล้วย้ายขาข้างนั้นมาวางตั้งเข่าชันเอาไว้ และปล่อยให้ขาอีกข้างที่ยังวางค้างอยู่บนที่นอนฉีกกว้างออกทั้งอย่างนั้น...

...ไม่ต้องบอกก็รู้ใชไหมฮะว่า ตอนขนุนขยับเปลี่ยนท่าทางเมื่อครู่...ผมได้มีโอกาสชื่นชมความงดงามของเนื้อตัวขนุนไปถึงไหนต่อไหนในระยะแค่เอื้อมแบบนี้  หึ หึ...ผมว่า หนังโป๊ทรีดีจอใหญ่ไอแม็กซ์ถึงกับต้องหลบชิดซ้ายไปป่ายขอบไปเลยฮะ   แต่ความหฤหรรษ์ที่ว่ากลับต้องมาสะดุด เพราะไอ้ชายเสื้อเชิ้ตเจ้ากรรม กลับไม่เป็นใจกับสองตาของผมเท่าไรนัก ก่อนหน้านี้ที่ขนุนอยู่นิ่งๆในท่าชันเข่า... ชายเสื้อที่เลิกขึ้นไปถึงหน้าท้องชั่วคราวตามจังหวะยกขาของผู้สวมใส่  ก็ดันห้อยตกกลับลงมาตามแรงโน้มถ่วง...

...นั่นแม่งก็ยังไม่น่าอารมณ์เสียเท่ากับ เมื่อไอ้ชายเสื้อเฮงซวยนั่นตกลงมาแล้ว เสือกย้อยลงมาบังขนุนน้อย กับรูกระจ้อยร่อยสีหวานสุดโปรดปรานของน้องชายผมเอาไว้ แบบที่แอบแพลมพื้นที่โดยรอบนิดๆหน่อยๆพอให้ได้เห็นหน้าค่าตากันแค่พอวับๆแวมๆ  อารมณ์ประมาณการเซ็นเซอร์กากๆของกบว.เมืองไทยอย่างไรอย่างนั้น...   ผมก็ได้แต่ร่ำร้องอยู่ข้างในว่า...... ‘ขัดใจว่ะสัด!!! ’

ถึงจะเห็นภาพกีฬามันๆไม่ชัดนัก แต่บรรยากาศอีโรติกโดยรวมกับสภาพของคนตรงหน้า ก็ทำให้ผมต้องเผลอแสดงอาการอะไรแปลกๆสักอย่างอยู่แน่ๆ ไม่อย่างนั้นผมคงไม่รู้สึกร้อนวูบวาบๆทั่วไปทั้งหน้าทั้งคออยู่แบบนี้หรอก 

แต่ก็ช่างเถอะฮะ...ถึงผมจะไม่รู้ว่าตัวเองเผลอทำสีหน้าอะไรออกไป  ที่แน่ๆ...ผมโคตรจะสมใจและฟินสุดๆ ที่เห็นขนุนยอมทำอะไรแบบนี้ หลังจากได้ข้อสรุปตั้งแต่เมื่อเช้าว่า...เจ้าตัวจะต้องเรียนรู้การเป็นฝ่ายเริ่มบทรักก่อนบ้าง ด้วยการหัดยั่วยวน เสริมสร้างอารมณ์ และบ่มเพาะความปรารถนาของคู่นอนให้พุ่งทะยานขึ้นไปเรื่อยๆ  ซึ่งนั่นจะช่วยจุดประกายไฟรัก พร้อมกับเติมสีสันให้กับเรื่องบนเตียงได้อีกทางหนึ่ง  โดยผมไม่ลืมขู่นิ่มๆว่า หากเขายังไม่บรรลุวิชากามแขนงพิเศษที่ว่า... ก็จงเลิกหวังไปเลยว่า ชาตินี้...จะมีใครที่ไหน ยอมลดตัวมาเป็นแฟนคนบ่มิไก๊ ไร้น้ำยากระทั่งปลุกเร้าอารมณ์ทางเพศของคู่นอนตัวเอง

ขนุนยิ้มมุมปาก เอนตัวไปข้างหลังน้อยๆ เพื่อส่งปลายเท้าข้างที่วางบนพื้นขึ้นมาพาดลงตรงหัวเข่าของผม ปากเล็กๆแดงเต่งเอ่ยถามช้าๆ พลางสอดปลายนิ้วเท้าเข้าใต้ชายผ้าขนหนูที่ห่มตัวท่อนล่างของผมอยู่ “น็อตเกิดวันที่เท่าไร?” ระหว่างรอคำตอบ ปลายเท้าเนียนๆก็ไล้วนไปมาตรงพื้นที่เหนือหัวเข่าของผมขึ้นไปนิดหน่อยราวกับดูเชิง  และเรียกความสนใจ

ผมจ้องขนุนอย่างไม่เชื่อสายตาตัวเอง เพราะไม่คิดว่าคนเนิร์ดๆผู้ไม่เดียงสาจะกล้าทำอะไรแบบนี้เวลาอยู่บนเตียง แถมยังตีสีหน้าเรียบเฉยไม่รู้สึกรู้สาอะไรได้อยู่อีก ในขณะที่ผมกำลังแสดงอาการเซอร์ไพรส์และชอบใจอย่างที่สุดส่งออกไปให้อีกฝ่ายรับรู้   

แม้หน้าเล็กๆขาวเนียนจะนิ่ง หากแต่ยังมีสิ่งหนึ่งที่เคลื่อนไหวอยู่ตลอดเวลา นั่นคือ...ปลายนิ้วชี้  ที่เจ้าตัวกำลังใช้เขี่ยไล้ไปมารอบริมฝีปากอูม ซึ่งถูกผมบดขยี้บี้จูบมาอย่างหนักหน่วงระหว่างที่เราอาบน้ำด้วยกันไม่กี่สิบนาทีก่อนหน้า  พอเจ้าปลายนิ้วเรียวเบื่อการลูบไล้ ขนุนก็ส่งยอดดัชนีเข้าปากเพื่อกัดเล่นบ้าง เป็นบางจังหวะระหว่างที่จ้องหน้าผมด้วยสายตาท้าทาย...

...เหยดดดดด! ผมเพิ่งรู้ว่า นอกจากกัดริมฝีปากแล้ว เมื่อไรก็ตามที่ฟันขาวซี่เล็กๆเรียงเป็นระเบียบของขนุน ขบกัดบางอย่างคาเอาไว้ในปาก ระหว่างเจ้าตัวช้อนสายตามองตรงเข้ามาในตาผม  ผมจะโดนริ้วความสยิวที่ก่อตัวขึ้นจากอวัยวะตรงกึ่งกลางร่างกายส่วนล่างซึ่งสามารถทำงานแทนสมองได้ชั่วคราวยามหงี่ไม่มีสติพุ่งเข้าโจมตีทันที  ทำให้กำลังวังชาในร่างกายพลันจะเหือดหายคล้ายกับตามตัวมีรอยรั่ว... โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ถ้าไอ้สิ่งที่คาปากเล็กๆอนู่นั่น เป็นอวัยวะส่วนใดส่วนหนึ่งของตัวเขา ผมนี่พร้อมยอมเอาตัวถวายให้จอมยั่วตรงหน้าอย่างไร้ข้อกังขา...

.

.

...พอเห็นขนุนสุดเอ็กซ์ด้วยสองตาของตัวเองอย่างในตอนนี้  สมองผมก็เกิดตั้งคำถามกับตัวเองเล่นๆว่า  ถ้าสมมติให้ผมสามารถย้อนเวลาไปวันแรกที่เราได้เห็นหน้ากันเป็นครั้งแรกตรงหน้าบ้านพี่กานต์ได้ แล้วมีใครสักคนเดินมาบอกผมว่า คนหน้าแว่นที่ชอบแอบมองหลังคาบ้านของคนอื่นอย่างขนุน จะเร่าร้อนซ่อนเซ็กส์ในระดับพิฆาตนางเอกหนังเอวีให้ล้มตายไปจากหัวผมได้ ราวกับฟอร์แมตเครื่องคอมพิวเตอร์ล้างโปรแกรมและความจำเก่าออกทั้งหมด.... 

...นอกจากจะโคตรไม่เชื่อแล้ว ผมน่าจะเจริญพรคนพูดด้วยคำว่า ‘หน้าอย่างเงี้ยะนะ??...เซ็กส์พ่อง!!’ แล้ว...

...ผมว่า ผมแม่งต้องปิดท้ายประโยคด้วยการระเบิดหัวร่องอหายอย่างเป็นบ้าเป็นหลังกับคำพูดที่ดูเลื่อนลอยแบบนั้นแน่ๆเลยว่ะ    เพราะเมื่อนึกย้อนไปถึงขนุนที่ผมเจอในวันนั้น ไม่ว่าจะดูมุมไหน...คนหน้าแว่นในวันแรกที่เราเจอกัน  ไม่น่าจะสร้างอารมณ์อีโรติกใดๆให้เกิดกับผู้อื่นได้พันะเปอร์เซนต์  ถ้าเป็นพวกอารมณ์หงุดหงิด หรือ รำคาญใจ...ก็ว่าไปอย่าง

กระทั่งตอนนี้...ผมยังแทบจะหยิกแขนตัวเองแรงๆสักหลายๆที เพื่อให้แน่ใจว่า คนที่แอดวานซ์ด้านงานยั่ว ขนาดกระชากความเนิร์ดออกจากตัวจนไม่เหลือคราบ แล้วลุกขึ้นมาเป็นฝ่ายยั่วยวนเพื่อกำราบไอ้น้องชายสุดที่รักของผมก่อนอยู่แบบนี้คือเมียหน้าแว่น ผู้แปลกเหนือใคร ที่สุดท้ายก็กลายมาเป็นผู้ชายเพียงคนเดียวที่ผมรักและบูชาเลย...ให้ตายสิ  อะไรจะเหลือเชื่อได้มากขนาดนี้!! 

ผมเห็นสายตาหวานเชื่อมที่จ้องมองตรงๆเข้ามาในตาผมราวกับจะสูดกลืนจิตวิญญาณของผมเข้าไป แล้วก็ทำให้นึกขึ้นได้ว่าอีกฝ่ายกำลังรอคอยคำตอบของผมอยู่ ผมเลยพูดออกไปอย่างกระท่อนกระแท่น  “วันที่.......”

ไม่ใช่ไม่รู้ว่าวันเกิดของตัวเองคือเมื่อไหรหรอกนะฮะ แต่ที่ผมต้องหยุดกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ก็เพราะอีกคน ดันนิ้วชี้ที่เมื่อครู่เล่นกับซี่ฟันอยู่ด้านนอก เข้าปากไปจนมิดด้าม ระหว่างนั้น  ริมฝีปากทั้งบนและล่างก็ห่อรอบๆลำนิ้วเอาไว้ แล้วดูดลมเข้าจนแก้มใสๆตอบเป็นเบ้า

 “5 กันยายนฮะ!!”  ในที่สุด ผมก็หลุดปากตอบออกไปได้เสียที 

แต่จะมีใครรู้บ้างไหมฮะ ว่ากว่าจะตอบคำถามง่ายๆเมื่อกี๊ได้จบ ผมนี่เกือบตาย เพราะไอ้ตอนที่ผมเห็นแก้มของอีกฝ่ายบุ๋มเป็นหลุมกว้างลงไปเมื่อครู่  สมองผมได้ส่งคลื่นจินตนากามออกทำงาน เพื่อคิดสงสัยล่วงหน้าไปว่า... ถ้าได้โดนอมน้องชาย แล้วลูกรักถูกดูดสูบจูบเลียอย่างสุดข้อแบบที่เห็นจะจะไปกับตานั่น  มันจะชวนให้ซาบซ่านสะท้านใจได้มากขนาดไหนกัน

คนถามทำหน้าพึงพอใจอย่างมากเมื่อได้ยินคำตอบของผมในที่สุด นิ้วชี้ค่อยๆถอนออกจากโพรงปากรูปตัวโอของตัวเองอย่างช้าๆ จนเมื่อปลายนิ้วหลุดพ้นจากริมฝีปากที่ยังไม่เปลี่ยนรูปร่าง ผมก็ได้ยินเสียงคล้ายกับสภาพสูญญากาศดัง ‘เป๊าะ!!’ เบาๆพอให้ขนอ่อนตรงต้นคอลุกฮือด้วยความสยิว เพราะเสียงที่ไม่ชินหูแบบนี้พาผมคิดไปไกลได้ถึงไหนๆ หึ หึ

ขนุนปรายตามองผมอย่างเจ้าเล่ห์ แล้วถามออกมาเบาๆ  “เหรอ...แล้วน็อตอยากรู้ไม๊ว่า ขนุนเกิดวันที่เท่าไร?”  นี่ถ้าเราถามเรื่องพวกนี้กันในเวลาปกติ ผมแม่งต้องเผลอคิดเข้าข้างตัวเองอย่างแรงว่า ขนุนต้องอยากให้เราสองคนรู้เรื่องราวเล็กๆน้อยๆส่วนตัวของกันและกันแหงๆ

แต่เมื่อมันถูกถามออกมาในช่วงเวลาหน้าสิ่วหน้าขวานงานด่วนงานร้อนแบบนี้... ผมเดาเจตนาของขนุนไม่ออกจริงๆว่า ที่เขายกคำถามง่ายๆพวกนี้ขึ้นมา เพราะไม่อยากให้เราสองคนต้องคิดอะไรมากเกินไป ระหว่างที่ใจกำลังจดจ่อกับกิจกรรมที่สำคัญกว่า หรือมีจุดหมายอื่นๆซ่อนเร้นเอาไว้กันแน่

การทำหน้าชอบใจอย่างเดียวของขนุน ดูเหมือนจะยังเป็นการแสดงออกที่ไม่สาใจคนพูด เพราะนิ้วมือ...ตอนนี้ได้ล้วงลึกเข้าไปในปาก พร้อมๆกับปลายเท้าใต้ผ้าขนหนูตรงหน้าขาผม ก็กำลังไถไปตามหน้าขาเพื่อเลิกชายผ้าเช็ดตัวของผมให้สูงยิ่งๆขึ้นไป....

...นิ้วชี้ของขนุนหยุดการเคลื่อนไหว เมื่อวงกลมของริมฝีปากนิ่มๆประสานเข้ากับง่ามนิ้ว  ในขณะที่ปลายเท้านุ่มๆของเจ้าตัว...พักลงตรงกึ่งกลางร่างกายส่วนล่างที่ยังอ่อนนุ่มหยุ่นนิ่มของผมพอดิบพอดี เมื่อถึงจุดที่เท้าจอมซุกซนของอีกฝ่ายหมายมั่นแล้ว ขนุนก็ใช้ทุกๆส่วนของเท้า ปลุกปั่นน้องชายผมให้ตื่นเต้นขึ้นมาทันที

ระหว่างที่ทุกๆการกระทำที่ว่าเกิดขึ้น ดวงตาของเราทั้งคู่ ไม่ได้ละห่างจากกันไปที่ใด และเมื่อเป้าหมายของปลายเท้าได้รับการทักทาย คิ้วหนาๆข้างหนึ่งของคนที่นั่งตรงข้ามผมก็ถูกยกเชิงเย้ยหยันขึ้นมาราวกับต้องการกระทุ้งให้ผมตื่นจากภวังค์แห่งห้วงความคิดเสียที  ผมเลยตอบออกไปอย่างตะกุกตะกัก “อืมมม.......ฮื่มมม........อยากรู้ซิฮะ”

และแล้วเสียง ‘เป๊าะ!!’ ที่ฟังเพราะเสนาะโสตก็ดังซ้ำขึ้นอีกครั้งอย่างสั้นๆ ก่อนจะตามมาด้วยเสียงเล็กๆของเจ้าของริมฝีปากต้นเหตุของเสียงชวนสยิวที่ว่า “หึ หึ...ขนุนเกิดวันที่ 10 มกราคม...

.

.

...เราอายุห่างกันสามปี  น็อตบอกซิว่า...ขนุนเกิดปีพ.ศ.อะไร?” พอพูดจบ เมียผมก็ยิ้มกว้างอย่างเจ้าเล่ห์ออกมาทันที

ผมรู้ดีฮะ ว่าที่ขนุนถามผมด้วยการบวกลบเลขแบบนี้ เพราะว่าอยากจะแกล้งให้ผมต้องเผลอหลุดทำอะไรอ่อนๆออกไปแหงๆ เพราะสมองผมเริ่มจะไม่ทำงานตามหน้าที่หลักอีกต่อไป  หลังจากที่กระปู๋กับไข่สองใบของผมโดนโจมตีอผ่านการนวดด้วยปลายเท้าแบบเร้าอารมณ์อย่างต่อเนื่อง กระทั่งว่า...ไอ้น้องชายตัวดีของผมมันตั้งลำทำหน้าถมึงทึงใส่ขนุนเหมือนจะเอาเรื่องอยู่ตลอดเวลา ถึงอย่างนั้น เท้าของขนุนกลับไม่ออกอาการกริ่งเกรง หรือมีทีท่าว่าจะเลิกราแต่อย่างใด

ผมพยายามเพ่งความสนใจและสมาธิทั้งหมดกลับมาที่คำถาม แล้วนึกย้อนไปถึงปีเกิดของตัวเอง...  

.

.

...หึ หึ...ต่อให้เป็นอัจฉริยะมาจากไหน... แต่ถ้าต้องมาโดนทดสอบความรู้ทางคณิตศาสตร์ระดับประถมเอาตอนลำตั้งเด่แบบนี้ ผมว่าต้องมีเป๋ไปบ้างเหมือนกันล่ะฮะ  สิ่งเดียวที่ผมพอจะทำได้เพื่อไม่ให้ดูด๋อยนักก็คือการประวิงเวลาแบบถูๆไถๆไปพอไม่ให้ดูน่าเกลียด  “....เอ่อ....”

ถึงอย่างนั้น...เมื่อเราเข้าโหมดท้าทายอำนาจซึ่งกันและกันอย่างเอาเป็นเอาตายเช่นในเวลานี้...เมียผมแม่งก็ไม่คิดออมมือหรือปรานีให้ผมแต่อย่างใด เพราะสิ้นเสียงผมเมื่อครู่ เมียผมก็ส่งถ้อยคำแนะนำที่ทำอย่างไรก็ฟังไม่รื่นหูเสียทีมาให้  พร้อมๆกับเอามือข้างที่ยังว่างอยู่ แหวกสาบเสื้อที่ไร้กระดุมเกาะเกี่ยวลงไปประคองติ่งสีชมพูข้างหนึ่งบนหน้าอกตัวเองแล้วขยี้เบาๆ “ฮื่อออออ....น็อต อย่าช้าซี่  แค่ตั้งลบ....อ้าห์...สามปีออกจากปีเกิด...ฮื่อ....ของตัวเองไงล่ะ.....ฮ๊าห์”  แหม่ อะไรจะยั่วยวนครบสูตร บวกกับท้าทายอำนาจสามีอย่างแสบสันมันส์ถึงใจได้มากขนาดนี้...เมียโผมฮะ เมียโผมม!!

แม้ว่าผมจะเคยผ่านการคิดงาน และแก้ปัญหาหนักๆในช่วงเวลาคับขันแห่งความเป็นความตายมานักต่อนัก แต่ผมกลับไม่เคยรู้สึกว่า สมองผมทำงานหนักหนาจนอ่อนล้าไร้เรี่ยวแรงได้เร็วชั่วพริบตาขนาดนี้  ผมพยายามเร่งนึกถึงปีเกิดของตัวเองตั้งต้นเอาไว้ในใจ แล้วลบด้วยสามออกไปอย่างที่เมียคนดีได้ชี้นำ เมื่อนั้นแหละ...ผมถึงได้บอกสิ่งที่เมียกำลังรอฟังอยู่ออกไปได้เสียที  “....2529 ฮะ!!  ขนุนเกิดปี 2529!!”

หึ หึ...หากจะสรุปว่า ผมโล่งอกที่ทำตัวดูไม่โง่ในสายตาของเมียได้สำเร็จ แม่งก็คงจะไม่ถูกต้องนัก เพราะตอนนี้...ผมกำลังหายใจแรงเหมือนปลาใกล้ตายเพราะขาดน้ำ หลังจากเห็นเมียเพิ่มนิ้วกลางเข้าไปอมร่วมด้วยอีกหนึ่ง แต่ที่ต่างออกไปจากเดิม...ขนุนไม่ได้ดูดนิ้วทั้งสองอย่างรุนแรงอีกต่อไปแล้วฮะ หากแต่เปลี่ยนมาอมๆเลียๆจนนิ้วทั้งสองชุ่มโชกไปด้วยน้ำเชื่อมทั่วทั้งหมด  ผมจึงรู้ได้ในทันทีว่า รายการที่น่าสนใจในลำดับถัดไป คือรายการใด...

...เมื่อสองนิ้วชื้นแฉะได้สมใจคนดีของผม  มือข้างที่เล่นยอดอกอยู่ก็ถูกส่งมากรุยทางให้นิ้วเรียวเงาวาวทั้งสองโดยพลัน  อาห์...ในที่สุด  ชายเสื้อเชิ้ตก็พ้นหูพ้นตาไปเสียทีอย่างที่ผมเฝ้าภาวนาร้องขอในใจ  ขนุนเอนตัวลงน้อยๆเพื่อให้วงแหวนสีชมพูลอยเด่น จากนั้นจึงค่อยๆกดปลายนิ้วคู่เปียกลื่นลงยังจุดเล็กๆตรงปากทางเข้าอย่างอ้อยสร้อย  

.

.

.

วินาทีนั้น...โลกของผมหยุดหมุนลงโดยอัตโนมัติ...

คงจะเหลือเพียงแต่ผมคนเดียว...ที่ยังคงเคลื่อนไหว ด้วยการหายใจหนักๆราวกับในอกมีก้อนหินอุดเอาไว้ไม่ให้ผ่อนลมหายใจเข้าออก...

...ผมนั่งจ้องภาพนั้นอย่างตื่นตะลึง ถึงขั้นลืมหายใจ...

...สำหรับผม  มันถือเป็นภาพอันน่ามหัศจรรย์ที่สุดภาพหนึ่งก็ว่าได้  เพราะถ้าจะเปรียบไปแล้ว สิ่งที่ขนุนทำให้ผมดูอยู่นี่ ก็เหมือนกับผมกำลังนั่งดูหนังโป๊ ที่มีดารางแสดงนำเป็นเมียสุดรักสุดหวง  ซึ่งเจ้าตัวกำลังจำลองท่าร่วมรักระหว่างเราให้ผมดูใกล้ๆแบบช้าๆชัดๆจัดหนักแบบฟูลเอชดี... 

...ไอ้น็อตขอบอกเอาไว้ตรงนี้เลยฮะว่า มันเป็นอะไรที่ฟินสัดๆ จนอยากจะจัดให้เมียที่รักบัดเดี๋ยวนี้

หลังจากห่วงสีชมพูกลืนกินนิ้วทั้งสองเข้าไปได้ระยะหนึ่ง ขนุนจึงพูดต่อ “อาห์....เก่งมาก ไหนน็อตบอกขนุนได้ไม๊ ว่าน็อตชอบสีอะไร?”  ผมเห็นขนุนในตอนนี้แล้วก็เผลอคิดไปว่า  จริงๆแล้ว ถ้าขนุนเขียนนิยายไม่รุ่ง... เขาควรเริ่มพิจารณางานสายหนังเอวีอย่างเอาจริงเอาจังไปเลยก็น่าจะดีนะฮะ     คนอาไร๊ จะสามารถทำสิ่งเซ็กส์ๆได้ทีเดียวพร้อมๆกันหลายๆอย่าง โดยดูเป็นธรรมชาติแถมยังเร้าอารมณ์ดิบของผมได้ดีชิบหาย...

...ที่ผมต้องนึกชมเมียจากใจจริงอย่างนี้ ไม่ใช่เพราะอะไรเลยนะฮะ  ก็ไอ้มือข้างหนึ่งที่ฝังอยู่ในตัวเขานั่นแม่งก็กำลังเดินหน้าชักเข้าชักออกจากร่างบางๆอย่างถึงอกถึงใจเจ้าตัวเขาล่ะ  ส่วนมืออีกข้าง...ก็รูดลำขนุนน้อยเล่นไม่มีพักไม่มีว่าง ไอ้ขาข้างที่ยังนัวกับน้องชายผมนี่ก็ยังไม่ได้ร้างลาหน้าที่หนีไปไหน จะว่าไป...แม่งก็เล่นงานส่วนปลายของน็อตน้อยหนักข้อขึ้นเรื่อยๆจนน้องชายผมเริ่มจะร้องไห้น้ำตาซึมหน่อยๆแล้ว สายตากับหน้าเล็กๆนั่นก็ไม่เบา...เพราะมันสะท้อนความใคร่ออกมาได้อย่างจะแจ้งแบบที่ไม่เสียแรงสู้อุตส่าห์ปั้นมาเพื่อเป็นเมียเอ็กซ์แตกแหกโค้งของผมเสียจริงๆ

ผมที่กำลังเตลิดไปกับสัมผัสจากปลายเท้า ก็พยายามรวมรวมสติแล้วตอบออกไปอย่างยากลำบาก “ดำ....อืมมม....น้ำเงิน............ฟ้าน้ำทะเล.........ฮื่มมมม.... คราม.....ฮะ”  ผมเริ่มชักจะทนกับสัมผัสและภาพตรงหน้าไม่ไหว เลยจับข้อเท้าเล็กๆข้างที่ถูกส่งล้ำมาลวนลามน้องชายของผมเอาไว้ให้หยุดอยู่นิ่ง แล้วออกปากชวน “น็อตว่า....เราอย่าเพิ่งถามอะไรกันตอนนี้อีกเลยฮะ” เมื่อพูดจบ ผมก็ฉุดปลายเท้าข้างนั้นให้เข้ามาหาตัว.... แน่นอนว่า ร่างบางๆไม่มีเรี่ยวแรงต่อต้านใดๆในยามปกติ  และยิ่งเบาคล้ายเป็นนุ่นในเวลารุ่มร้อนแบบนี้ ก็ถูกดึงติดมาพร้อมกันด้วย 

ผมจัดให้อีกคนยืนโก้งโค้งหันหน้าเข้าหาหัวเตียงทันที  โดยที่ให้อีกฝ่ายเอามือสองข้างเท้ากับที่นอนเอาไว้ เมื่ออยู่ในท่าพร้อมอย่างนี้ เสื้อตัวโคร่งก็ถลกร่นลงไปตามร่างท่อนบนที่เอนลงเผยให้เห็นเนื้อตัวขาวผ่องเป็นยองใยในมุมที่น่ามองอีกมุมหนึ่ง  ผมห้ามตัวเองไม่ให้หลงใหลได้ปลื้มกับวิวสวยๆนานนัก  ก่อนจะคุกเข่าลงแนบหว่างขาขาวเนียนที่ลอยเด่นตรงหน้า ละเลงลิ้นลงเพิ่มความชุ่มโชกให้กับส่วนปากทางที่เต้นตุบๆอย่างยินดีอยู่ในตอนนี้  เมื่อปลายลิ้นของผมซอกซอนซุกไซ้เข้าด้านในด้วยการเคลื่อนไหวอย่างเหนือชั้น ขนุนก็ส่งเสียงเชียร์ดังออกมาอย่างอดรนทนไม่ได้  “ฮ๊าาาาาห์.......อ๊าห์ น็อต อ๊ะห์ น็อต น็อต น็อต....อ๊าห์ ขนุนเสียววววว.....ฮื๊ออออออออ......

ยิ่งขนุนครางหนักหนามากขึ้นเท่าไร ก็ยิ่งทำให้ผมสะบัดปลายลิ้นถี่มากขึ้นเท่านั้น จนเมื่อผมรู้สึกได้ว่า ร่างบางๆเริ่มสั่นไหวไร้เรี่ยวแรง ผมก็ค่อยๆผละออกมา แล้วแทนที่ปลายลิ้นด้วยการคว้านและจ้วงเข้าจ้วงออกของนิ้วมือทันทีจนขนุนร้องเสียงหลง “ฮ๊าาาาาาห์... น็อตต.....อ๊า..............อ๊าาาาาาาห์....น็อต....  ระหว่างนั้น ผมก็ถ่มน้ำลายใส่มือเพื่อสร้างความชุ่มชื่นลื่นไหลให้กับน็อตน้อยในทันใดเพื่อไม่ให้อารมณ์ของเราทั้งสองฝ่ายต้างค้างๆคาๆหากต้องเสียเวลาไปหยิบเจลหล่อลื่น  เมื่อผมพอใจกับผลงานความฉ่ำแฉะของทั้งสองส่วน ผมก็ถอนนิ้วมืออกแล้วกดน้องชายผ่านเข้าประตูสวรรค์ของขนุนโดยไม่คิดรั้งรอ

“...อ่ะห์...ฮะห์....ฮะห์.ฮะห์...น็อตตตตตตต.......ฮ๊าห์......น็อต  น็อตเอาขนุนแรงๆได้ไม๊......ฮ๊าห์....... นี่ขนาดว่าทำความรู้จักมักคุ้นกันได้ไม่นานเท่าไร ขนุนก็เรียกร้องต้องการผมได้มากขนาดนี้ ผมเลยไม่รู้จะทำอย่างไรให้ดีไปกว่า...จัดให้เมียตามคำขอ   ผมถอนตัวออกห่างจากบั้นท้ายขาวเนียนที่ลอยเด่นอยู่เหนือขอบเตียงจนน้องชายเกือบหลุดออกมาจากปลายปล่อง ก่อนจะดุนดันบั้นเอวฝ่าความตอดเต้นตักตึกลึกเสียจนหน้าท้องของผมกระแทกเข้ากับแก้มก้นนุ่มนิ่มดัง ‘ตั๊บ ตั๊บ ตั๊บ’...

...ไอ้ท่านี้ก็ร้ายกาจดีเหลือใจ เพราะนอกจากจะทำให้ผมเข้าข้างในตัวขนุนได้ลึกล้ำเหนือคำบรรยายแล้ว คนได้รับการจ้วงอย่างสุดซึ้งถึงใจอย่างขนุน ก็ตอบสนองได้น่าเอาน็อตน้อยแนบสนิทให้สนั่นเสียจริงๆ เพราะเมื่อผมกระแทกเข้าด้านในลึกๆตามคำวิงวอนอ้อนเสียงหวานของอีกฝ่าย ขนุนก็รัดทั่วทั้งลำของผมแน่นเหมือนอยากจะให้ขาดใจตายเสียให้ได้... ผมเองก็ไม่รู้ว่า ยกนี้..ใครจะเพลี่ยงพล้ำก่อนใคร แต่ถ้าถามว่าเสียวมากไหม...ผมว่าเราเสียวสยิวขนลุกขนปลิวกันทั้งคู่แหละฮะ 

“...อ๊าาาาห์  น็อต...ขนุนเสียว.... ฮ่าห์...แรงๆ น็อต.../..ฮื่มมม.....ได้เลยฮะคนเก่ง....     ผมรั้งเอวบางๆของคนตรงหน้าเอาไว้ด้วยสองมือ แล้วซอยบั้นเอวอัดเข้าเป้าแบบไม่ยั้งคิดอีกต่อไป ทุกครั้งที่สอดร่างเข้าด้านใน ผมจะกระชากเอวบางๆในอุ้งมือเข้ามาหาตัวจนหัวขนุนโยกคลอน ก่อนจะควงขยี้สะโพกลงบนเนื้อนุ่มนิ่มทั้งสองลูกอย่างแนบแน่นชั่วครู่แล้วค่อยผละออกมา...ทำอย่างนี้ซ้ำๆวนไปวนมาครั้งแล้วครั้งเล่า และเมื่อไรก็ตามที่เอวผมกระหน่ำเข้าออกจนสุดลำ...เสียงครางดังๆอย่างน่ารักน่าชังของเมียมักจะคอยให้กำลังใจปิดท้ายอยู่เสมอ

ผมหลับตาเงี่ยหูฟังเสียงครางฟังเสนาะหูของเมีย เสียงลมหายใจหนักๆของเราสอง เสียงเนื้อกระแทกกันดังไม่เป็นจังหวะ และเสียงของขาเตียงที่สั่นเอี๊ยดอ๊าดเพราะคนที่ทิ้งน้ำหนักใส่ กำลังเอนร่างไหวไปมาอย่างบ้าคลั่ง ดังสอดประสานกันราวกับท่วงทำนองอันไพเราะเพราะพริ้งของวงซิมโฟนีระดับโลก แล้วผมก็นึกฮึกเหิมในใจ อยากจะเดินหน้าเร่งจังหวะการบรรเลงท่วงทำนองทั้งหมดให้เร็วยิ่งขึ้น... ผมสับไม้บาตองดุ้นโตส่วนตัวด้วยจังหวะเร็วรัวและแรง พร้อมทั้งกระแทกตรงเข้าจุดกระสันของขนุนทันที เพื่อเร่งให้นักร้องเสียงเทเนอร์สุดที่รักของผม ได้ขับขานเสียงเพลงอันไพเราะในช่วงสุดท้ายออกมาให้ได้รับฟังก่อนที่บทประพันธ์ชิ้นนี้จะถูกบรรเลงถึงโน๊ตสูงสุดที่ปลายทาง   แม้ภายในร่างกายของขนุนจะบีบรัดและตอดน็อตน้อยที่วิ่งฝ่าความรุนแรงที่โอบล้อมอยู่ตลอดเวลา แต่ผมก็กัดฟันซอยบั้นท้ายเข้าและออกอย่างต่อเนื่องโดยกะให้เราได้ปลดปล่อยไปพร้อมๆกัน

เพื่อแลกกับการได้กระแทกส่วนยอดของน็อตน้อยลงตรงพื้นที่อ่อนไหวที่สุดในร่างกายขนุน  ผมต้องยอมให้แท่งหรรษาส่วนตัวถูกดูดดึงทึ้งบีบจนน้ำแทบถูกรีดออกจากตัว แต่เมื่อดูอาการของร่างที่เปลี่ยนเป็นเอาตัวท่อนบนพาดราบกับที่นอนเพราะแขนเกิดอ่อนแรงจนไม่อาจยันตัวเองให้ลอยคว้างเหนือฟูกได้อีกต่อไป  ผมก็รู้ดีว่า อีกไม่กี่อึดใจ ขนุนก็จะไม่ไหวแล้วเหมือนกัน

ผมเลยกลั้นใจ ซอยกระแทกความเป็นชายใส่เข้าไปตรงจุดกระสันของขนุนอย่างไม่เลี้ยง ระหว่างที่ตัวของผมเอง ก็ถูกความอบอุ่นและเสียดสยิวภายในกายของขนุน พาผมล่องลอยสูงขึ้นไปเรื่อยๆ  ครั้งสุดท้ายที่ผมถอดสะโพกออกพ้นจากปากทางเข้า แล้วเด้าบั้นท้ายกลับเข้าไปทีเดียวหมดทั้งลำด้วยแรงและความเร็วมากกว่าครั้งไหนๆ ก่อนไปกระแทกเข้ากับจุดตายทลายเขื่อนของขนุน...เราสองคนก็กรีดร้องด้วยความกระสันใคร่อย่างที่สุดออกมาทันที  “.....อ๊าห์.....น็อตตตตตตตตตตตตตตต!!!......./.......ฮ่าาาาาาาาห์.........อ้าห์......... ผมพับตัวลงเพื่อกอดประคองร่างเล็กๆที่เกร็งกระตุกหลังจากการปลดปล่อยเอาไว่แนบอก พลางผ่อนลมหายใจเพื่อปรับจังหวะการหายใจให้กลับมาเป็นปกติ 

ก่อนเราจะล้มฟุบด้วยความเหนื่อยอ่อนจากศึกหนักรอบที่ผ่านมาแล้วแผ่ล้มคะมำลงเตียงไปทั้งคู่... ผมก็ค่อยๆดันให้ร่างเล็กกว่าคลานเข่าขึ้นเตียงไปเรื่อยๆ แล้วจัดการถอดเสื้อเชิ้ตที่เกะกะขวางเนื้อตัวขนุนอยู่ออกเพื่อใช้ต่างผ้าผืนนุ่มสำหรับจัดการเช็ดคราบไคลตรงหน้าท้องเรียบเนียนของอีกฝ่าย 

เมื่อร่างขาวเนียนปลอดคราบน้ำรักอย่างหมดจดดีแล้ว ผมก็ค่อยๆจับอีกคนพลิกร่างกลับมานอนคร่อมร่างผมเอาไว้... ตามธรรมเนียมที่เรารู้กันเป็นอย่างดี เมื่อจบบทรักแสนอิ่มเอมในแต่ละรอบ... บทสนทนาเรื่องสัพเพเหระระหว่างเรา ก็จะเริ่มขึ้นทันที และคราวนี้...เป็นทีของผมที่จะได้คลายข้อสงสัยที่ติดค้างอยู่ในใจบ้าง

ผมถามถึงเรื่องสำคัญที่อยากรู้มากที่สุดออกมาทันที ในขณะที่อีกฝ่ายยังไม่มีเรี่ยวแรงทำอะไร เผื่อมันจะช่วยลดอาการเฉไฉบ่ายเบี่ยงลงได้บ้าง  เพราะผมอยากหาทางพิสูจน์ว่า ขนุนคิดอะไรกับผมบ้างหรือไม่...ก่อนจะได้ตัดสินใจวางแผนเดินหน้ารวบหัวรวบหางคนหน้าแว่นให้ตกเป็นคนของผมโดยสมบูรณ์ได้เสียที  “เมื่อกี๊ที่ขนุนถามน็อตเรื่องความรักน่ะ น็อตยังไม่ได้ถามความคิดของขนุนบ้างเลย...

.

.

...ขนุนบอกน็อตได้ไม๊ฮะว่า เวลาที่ขนุนมีความรัก ขนุนน่าจะเป็นยังไง?”

คนที่นอนหลับตาพักนิ่งๆพลางผ่อนลมหายใจตอบออกมาอย่างไม่ต้องเสียเวลาคิด “อืมม... ก็อาจจะคล้ายๆน็อตนี่ล่ะมั้ง...

.

.

...ขนุนว่า ขนุนคงจะทำตัวเป็นเจ้าข้าวเจ้าของแฟนตัวเองอย่างที่สุด...

...แต่อาจจะไม่โฉ่งฉ่างอย่างที่น็อตเข้าใจหรอกนะ” ...แล้วไอ้ที่ขนุนแม่งเป็นอยู่ทุกวันนี้ ขนุนทำอย่างที่ผมทำให้เขาหรือเปล่าวะ? ฮ่วยยย!! ขนุนแม่งก็ดูยากเกิ๊นนน แถมยังจับผิดหน้าตา การแสดงสีหน้าอะไรไม่ค่อยได้เสียด้วยสิ..อย่างนี้ผมก็แย่น่ะสิฮะ!!

แต่ในเมื่อขนุนบอกว่าตัวเองน่าจะเหมือนผม...ขอผมถามหน่อยเหอะ ว่าไอ้คนนิ่งๆแบบขนุนนี่ เวลาเห็นแฟนไปกับใคร...จะออกงิ้วเล่นบทบู๊อย่างลืมตัวหรือเปล่า...เพราะถ้าขนุนเป็นพวกลุยแหลกหลังจากโดนลมเพชรหึงพัดผ่าน ผมจะได้มีช่องทางในการลองใจคนหน้าแว่นดูบ้าง ก่อนจะเดินหน้ารวบตัวมาเป็นแฟนเสียที “เหรอฮะ...งั้นก็แปลว่า ขนุนก็น่าจะขี้หึงน่ะสิฮะ”

ขนุนเงยหน้าแล้วลืมตามองผมทันที...ท่าทางแบบนี้แปลว่า สิ่งที่ผมพูดมีประเด็นน่าสนใจ ไม่ก็ทำให้เจ้าตัวต้องลุกขึ้นมาถกเถียงทำความเข้าใจกับผมก่อนที่ผมจะเผลอเข้าใจตัวตนของเขาผิดไปเสียก่อน “แล้วเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ กับขี้หึงมันเกี่ยวกันยังไงล่ะ? ทำไมน็อตถึงสรุปแบบนี้?”

ผมเผลอหลุดปากออกไปจนได้ “อ้าว ก็ทีน็อตยังหึงเลยฮะ!!!”

.

.

.

...เหี้ย!!!! แล้วนี่มึงจะเกิดหลุดคีย์เวิร์ดออกมาทำม๊ายยยไอ้น็อตตต!!!...

...แย่แล้ว!!!...อยากจะล่อลวงให้ขนุนตอบคำถามทีเผลอ แต่ตัวเองกลับเดินเข้าไปติดกับที่วางเอาไว้เสียได้!!! 

ผมเลยต้องรีบแก้ตัวเป็นพัลวัน”...เอ๊ย!! ไม่ใช่ฮะ  คือ ถ้าน็อตรักใคร น็อตก็ต้องหึงเค้ามากๆแน่ๆฮะ แล้วถ้าขนุนบอกว่าขนุนน่าจะเหมือนน็อต งั้นก็แปลว่าขนุนขี้หึงน่ะซิฮะ”  ผมพยายามประสานสายตากับขนุนเอาไว้ตลอดเวลา เพื่อเลี่ยงอาการน่าสงสัยหลังจากหลุดใจความสำคัญออกไป...ขอให้ขนุนอย่าเอะใจ หรือจับพิรุธคำพูดเมื่อกี๊ของผมได้เล๊ยยยย เจ้าประคู๊ณณณ!!!

คนฟังพยักหน้าเหมือนจะบอกว่า สิ่งที่ผมพูดมันเข้าใจได้ และไม่มีประเด็นอะไรติดอยู่ในใจ เมื่อนั้น...คนหน้าใสบนตัวผมก็พูดออกมาด้วยเสียงเรียบๆราวกับท่อง “อืมมม... ไม่รู้เหมือนกันนะ  แต่ขนุนว่า เรื่องขี้หึงนี่ น่าจะเป็นข้อเดียวที่อาจจะทำให้เราต่างกันก็ได้ เพราะขนุนไม่น่าจะหึงแฟนตัวเองหรอก มันเสียเวลา...และก็พลังงานน่ะ  สู้อยู่เฉยๆ แล้วก็รอให้แฟนรู้ตัวเองจะดีกว่า  เพราะขนุนน่ะ มั่นใจว่า ถ้าขนุนรักใครจริงๆ เค้าจะต้องเห็นความสำคัญของขนุนอย่างที่สุด และเค้าจะต้องไม่ไปมีใครเป็นอันขาด... ไม่อย่างนั้น เราคงคบกันไม่ได้น่ะ”

ผมถึงกับร้องโอดโอยออกมาทันทีเมื่อได้ยินสิ่งที่ขนุนเพิ่งพูดจบไป “โหหหหห!! ถ้างั้น คนเป็นแฟนขนุนก็แย่สิฮะ ที่ชาตินี้จะไม่มีทางได้เห็นขนุนหึงให้เป็นบุญตาซักครั้งเลยน่ะ”

แสดงอารมณ์ก็ไม่ใช่นิสัย  หน้านิ่งและเสียงเรียบไปเสียทุกครั้ง เฉไฉก็ล้ำหน้าไม่มีใครเกิน ถามอะไรแทงใจหน่อยก็ไม่ยอมตอบ แถมจะหึงกันเสียหน่อยก็ยังจะไม่ยอมทำเสียอีก....แล้วผมต้องทำอย่างไร ผมถึงจะมีโอกาสได้รู้ว่า ขนุนรักผมบ้างหรือเปล่ากันล่ะฮะ???!

สีหน้าขนุนบอกกับผมได้ว่า เรื่องที่เกิดขึ้นมันเกินกว่าที่ขนุนจะบังคับหรือเปลี่ยนแปลงอะไรได้อีกต่อไป ผมเลยก้มหน้าก้มตารับฟังคำอธิบายของขนุนอย่างกล้ำกลืน  “อืมมม... ก็มันช่วยไม่ได้จริงๆนี่นา ขนุนไม่เคยรักใคร แถมยังไม่เคยมีแฟนมาจนถึงอายุปูนนี้...

...แต่ถึงอย่างนั้น ตลอดหลายปีมานี่ ขนุนเคยเห็นคนดีๆหลายๆคน พอออกอาการหึงหวงคนรักของตัวเอง ก็กลายเป็นคนทำอะไรไร้สติ...ไม่ก็อาละวาดใหญ่โตจนคนรอบข้างพลอยเดือดร้อนกันไปหมด   ขนุนเลยบอกกับตัวเองว่า ถ้าขนุนมีคนรักเมื่อไร....ขนุนจะไม่ทำอย่างนั้น เพราะไม่อยากกลายเป็นคนเกรี้ยวกราดและดูไม่มีความสุขน่ะ...

.

.

...ที่สำคัญ ขนุนว่า คนเป็นแฟนขนุนน่ะ ไม่เห็นจะต้องห่วงเรื่องขนุนจะไปมีคนอื่นเลยนะ เพราะขนุนน่ะรักเดียวใจเดียว ถ้าลองว่าได้เลือกรักใครแล้ว ไม่มีทางที่ขนุนจะเปลี่ยนใจไปรักคนอื่นง่ายๆหรอก” ไอ้หางตาของขนุนที่คอยมองผมอยู่ตลอดนี่เหมือนต้องการจะปลอบใจผมอย่างไรก็ไม่รู้นะฮะ

“อืมมม... อย่างงั้นเหรอฮะ ดีจังนะฮะ”  ผมพูดอย่างปลงๆ  ดีนะที่ขนุนพักสายตาไปอีกรอบ ไม่อย่างนั้นเขาคงได้เห็นสีหน้าเศร้าสร้อยหมดอาลัยตายอยากของผมแน่ๆ

คนนอนหลับตาพูดออกมาเป็นชุด “ไหนๆน็อตก็สมมติว่าเราเป็นแฟนกันมาก่อนหน้านี้แล้ว... งั้นขนุนสมมติมั่งดีกว่า...

.

.

...สมมติว่าวันนึง เกิดจับพลัดจับผลู...น็อตเกิดไปชอบผู้ชายคนนึงขึ้นมา  น็อตว่า  ครอบครัวน็อตจะรับได้รึเปล่า?”  ไอ้คำถามสมมติพวกนี้ มันอิงความจริงอยู่กี่เปอร์เซ็นต์กันหว่า...ที่ถามออกมา เพราะพูดถึงเรื่องตัวเองกับผมอยู่หรือเปล่านะ???!

ผมเลยตอบตามความจริงดังที่เป็นในสถานการณ์ปัจจุบันของเราสองคน “ก็ต้องได้ซิฮะ ครอบครัวน็อตน่ะ... ไม่ว่าน็อตจะรักใคร เค้าก็รักด้วยทั้งนั้นแหละฮะ  ต่อให้แฟนน็อตจะเป็นเพศไหน ก็ไม่ใช่ปัญหาอะไรเลยฮะ ขอแค่เรารักกัน ทุกอย่างก็เป็นอันเข้าใจได้สำหรับทุกคนในบ้านน็อตแล้วล่ะฮะ”

ทันทีที่ผมพูดจบ ขนุนก็ถามสวนกลับมาให้ผมต้องได้คิดตามอีกรอบ “แล้วถ้าสมมติว่าทุกอย่างโอเค...น็อตกับแฟนผู้ชายคนนั้นรักกันมาก และครอบครัวของทั้งสองฝ่ายรับรู้และให้การสนับสนุน  แต่น็อตจะไม่คิดอยากกลับไปมีครอบครัวเหมือนผู้ชายปกติขึ้นมาหรอกเหรอ?...ขนุนหมายถึง น็อตจะลืมตัวตนที่เป็นผู้ชายซึ่งเรียกร้องความอ่อนหวานของเพศหญิงของตัวเองไปง่ายๆได้ยังไงกัน?” เมื่อถามตามที่ตั้งใจแล้ว ดวงตาใสแป๋วก็ลืมขึ้นมาจ้องมองหน้าผมใกล้ๆ... ผมเข้าใจได้ว่า เจ้าของคำถามกำลังซีเรียสกับคำตอบของผมไม่น้อย

พอผมได้ยินเรื่องไร้สาระที่ขนุนพูด สิ่งที่ผมตอบไปคือการบอกปัดไอ้ความคิดที่จะไม่มีวันเกิดขึ้นได้แน่ๆหลังจากที่ผมได้เจอขนุน..ได้รัก และได้เป็นเจ้าของร่างกายอันน่าทึ่งนี่  “โฮ๊ยยย ขนุนฮะ...เรื่องนั้นไม่ต้องเป็นห่วงเลยฮะ  เพราะว่าถ้าสมมติว่าน็อตจะมีแฟนเป็นผู้ชายขึ้นมาซักคนจริงๆ น็อตต้องแน่ใจแล้วฮะ ว่าคนๆนั้น มีทุกอย่างที่น็อตหลงรักอย่างที่สุด และจะไม่มีใครมาแทนที่คนๆนั้นได้อย่างแน่นอนฮะ....เชื่อน็อตเถอะ”

สิ่งที่ผมพูดถูกโต้ให้ตกไปทันทีด้วยเหตุผลของอีกฝ่าย “แต่ความรู้สึกบางอย่างระหว่างการสัมผัส... ระหว่างเซ็กส์น่ะ มันไม่มีทางเหมือนกันไปได้หรอกนะ  น็อตก็น่าจะรู้ดีอยู่ไม่ใช่เหรอ?” เอ..หรือว่า นอกจากเรื่องที่ผมเป็นชายแท้แล้ว ขนุนแม่งยังกังวลเรื่องที่ผมผ่านผู้หญิงมาเยอะ จนเกิดกลัวว่า ผมจะโหยหาความรู้สึก และสัมผัสที่ได้จากผู้หญิงขึ้นมากันวะ??? 

ถึงอย่างนั้น...ไอ้ประสบการณ์ที่ผมได้ทุกครั้งที่นอนกับผู้หญิง กลับไม่สำคัญสำหรับผมอีกต่อไปแล้ว และต่อให้ขนุนจะกังวลเรื่องนี้มากมายเพียงใจ ผมก็จะไม่ท้อถอย ที่สำคัญไปกว่านั้น...ผมจะลงมือทำให้ขนุนเชื่อสนิทใจว่า ไม่มีทางที่ผมจะหลงใหลร่างกายของใครได้เท่ากับร่างกายที่ตอบสนองผมได้ถึงอกถึงใจอย่างเรือนร่างของเขาอีกแล้ว 

ผมเลยตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงจริงจัง “แล้วใครบอกขนุนกันล่ะฮะว่า สัมผัสจากผู้ชาย จะถูกแทนที่ได้ง่ายๆด้วยสัมผัสของร่างกายผู้หญิง... หลังจากที่น็อตได้มีโอกาสเรียนรู้ความน่าอัศจรรย์ของร่างกายขนุน น็อตก็เริ่มเข้าใจประโยคที่ใครหลายๆคนชอบพูดเอาไว้เล่นๆแล้วนะฮะว่า  ‘ได้หลังแล้วลืมหน้า’ น่ะมันเป็นยังไง”

คนฟังของผมทำหน้าตั้งใจฟัง ผมเห็นรอยยิ้มน้อยๆผุดขึ้นตรงมุมปากของใบหน้าเรียบเฉยของอีกฝ่าย... จนผมเผลอคิดเข้าข้างตัวเองขึ้นมาไม่ได้ว่า ขนุนคงจะพอใจกับคำตอบที่ได้ยินอยู่มากพอสมควร เอาวะ...เมื่อเห็นสัญญาณดีๆแบบนี้ ผมคงต้องลองเปลี่ยนแนวทางในการตะล่อมถามอีกฝ่ายดูเสียหน่อย...

...จริงอยู่ว่าขนุนจะออกปากว่าตัวเองไม่ใช่คนขี้หึง แต่นั่นมันเป็นเพียงแค่ความต้องการตามอุดมคติของเขาเองนี่หว่า เพราะเจ้าตัวไม่เคยมีความรักหรืออยู่ในความสัมพันธ์กับใครมาก่อน ไม่แน่ว่า...เขาอาจจะเผลอหลุดท่าทางแปลกๆอะไรบางอย่างออกมาก็ได้ หากสถานการณ์ระหว่างผมกับเขาไม่ได้แน่นอนอย่างที่ขนุนเชื่อเสมอไป ผมเลยทิ้งช่วงนิ่งไปครู่หนึ่ง ก่อนจะเอ่ยปากโดยแสร้งทำเป็นว่า ตัวเองกำลังคิดอะไรดีๆได้ และดูจะหมายมั่นกับไอเดียใหม่นี้อย่างที่สุด

.

.

“...น็อตว่า ไม่แน่หลังจากที่น็อตสอนขนุนจบคอร์สจนขนุนหาแฟนได้แล้ว น็อตจะลองจีบเกย์รับดูซักคนก็ได้ฮะ...

...น็อตต้องขอบคุณขนุนแท้ๆเลยนะฮะ ที่ทำให้น็อตได้รู้ว่า ความรู้สึกหลังจากได้สอดใส่อยู่ข้างในตัวผู้ชายนี่มันดีจริงๆ...จนน็อตติดอกติดใจไปไหนไม่รอดแล้วล่ะฮะ...

.

.

...เฮ้อออ น่าเสียดายเหมือนกันนะฮะ ที่ขนุนไม่ใช่รับแท้ๆ ไม่อย่างนั้น น็อตอาจจะจีบขนุนไปแล้วก็ได้” เมื่อพูดจบ ผมก็อมยิ้มอย่างมีความสุขพลางทำหน้าเหมือนคนกำลังเพ้อโดยไม่มองหน้าของอีกฝ่าย ทั้งที่รู้ดีว่าตาใสๆทั้งสองข้างกำลังจ้องผมเขม็งอย่างเอาเรื่อง

.

.

.

ไม่ต้องรอคำตอบนาน ขนุนก็ตอบออกมาด้วยน้ำเสียงหวั่นๆ “แต่ขนุนชักไม่แน่ใจแล้วล่ะ ว่าเมื่อไรที่ขนุนจะจีบเคะคนใหม่ที่ขนุนแอบชอบติด... ถ้าอย่างนั้น น็อตจะไม่ต้องรอเงกไปอีกหลายปีกว่าที่ขนุนจะมีแฟนหรอกเหรอ?”

หึ หึ หึ...ไหงจะมากลับลำไม่มั่นใจตัวเองเอาง่ายๆกันล่ะฮะคนเก่ง ได้ข่าวว่าเมื่อเช้าคุณเพิ่งบอกผมเองไม่ใช่เหรอ ว่าจะจีบไอ้น้องโชให้ติดเพราะมีฝีมือเรื่องบนเตียงมากพอ แถมยังเปลี่ยนแปลงตัวเองได้ไม่เหลือคราบ... ทำไมจู่ๆความเก๋าที่เคยมีมันถึงได้สาปสูญไปราวกับคนหน้าแป้นปากเก่งที่พูดจ้อยๆถึงไอ้แฝดนรกคนสุดท้องนั่น มันเป็นคนละคนกับคนตัวเล็กน่ารักน่าแกล้งคนนี้เหลือเกิน...

...หรือว่า  จริงๆคุณเองก็กลัว กลัวว่าผมจะไม่รักคุณใช่ไหม ถึงได้ยอมพูดจาน่ารักน่าชังแบบนี้ออกมาให้ผมได้ชื่นใจกัน??!

ผมยกตัวขึ้นแล้วบรรจงหอมแก้มเนียนๆเต็มๆแรงแล้วพูดด้วยน้ำเสียงเป็นการเป็นงาน “(ฟอดดดดดด)...ถ้ามันจะต้องเป็นอย่างนั้น น็อตก็คงจะทำอะไรไม่ได้หรอกฮะ นอกไปเสียจาก อยู่ข้างๆขนุนจนกว่าจุดมุ่งหมายทั้งสองข้อที่เราได้ตกลงกันไว้สำเร็จเสียก่อน”

ผมสำทับออกไปทันทีตามแผนที่ผมเริ่มจะเห็นปลายทางแห่งความสำเร็จอยู่รำไร “แต่น็อตมั่นใจนะฮะว่า...อีกไม่นานขนุนจะได้มีแฟนอย่างคนอื่นเค้า และแฟนของขนุนคนนี้ จะอยู่เคียงข้างขนุนไปตลอดชีวิตแน่ๆฮะ”  

แหงล่ะสิฮะ ผมต้องหาทางทำให้ขนุนเป็นแฟนผมให้ได้เร็วที่สุด หลังจากนั้น สถานะของแฟน และความรักที่ผมมีให้ น่าจะเหนี่ยวรั้งขนุนเอาไว้ไม่ให้เขวไปกับความคิดฝังใจเรื่องจะหาเคะใหม่ให้ตัวเอง ไม่ก็เลิกล้มความตั้งใจไร้สาระนั้นได้เสียที

พอเห็นขนุนทอดสายตาเหม่อคล้ายกับเศร้า ผมเลยถือโอกาสตักตวงความสุขจากช่วงเวลาที่เจ้าตัวกำลังใคร่ครวญถึงสิ่งที่ผมเพิ่งอำไปสักนิดสักหน่อย ให้สมกับที่ต้องทนทรมานใจเพราะคำพูดของอีกคนมาทั้งวัน “ขนุนเชื่อน็อตซิฮะ...ถ้าขนุนอยู่กับน็อต รับรองเลยว่า ขนุนจะต้องมีแฟนภายในเร็ววันนี้แน่ๆฮะ (ฟอดดดดด) เชื่อใจหัวจุกได้เลยฮะ (ฟอดดดด ฟอดดดดดด ฟอดดดดดดด)”

หึ หึ...เศร้าให้นานๆ เศร้าให้หนักๆเลยฮะขนุน น็อตจะได้แน่ใจว่า ไม่ใช่แค่น็อตคนเดียวที่กำลังตกอยู่ในสภาวะกลืนไม่เข้าคายไม่ออกเพราะสถานการณ์ที่ไม่แน่ชัดระหว่างสองเราอยู่เพียงคนเดียว แต่น็อตรับรองนะฮะว่า ขนุนจะเศร้าเพียงไม่นาน เพราะน็อตนี่แหละ ที่จะทำให้ขนุนหายเศร้าเป็นปลิดทิ้งด้วยสองมือของน็อตเอง

๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐