The 00th
Blessing
ปฐมบทแห่งความยุ่งขิงเป็นลิงตีกัน
ณ ศาลเจ้าพ่อห่อไหล่ริมอ่างเก็บน้ำใหญ่ด้านหลังมหาวิทยาลัย
ใต้ต้นกันเกราสูงกว่าสิบเมตร
ขณะนี้ เป็นเวลาตีห้าห้าสิบห้านาที
เอ่อ...แล้วจะต้องคุยสื่อสารกับท่านเจ้าพ่อยังไงล่ะ?..
.
...เกิดมาก็ไม่เคยบนอะไรกับใครเขาสักครั้ง...
...รู้อย่างนี้
เมื่อวานแอบถามสกลมาเสียก็ดี...
.
.
...เฮ้อออออ!
แล้วอย่างนี้...เจ้าพ่อท่านจะรู้เรื่องไหมล่ะเนี่ยะ?...
...แย่จริงๆเลยนะบ๊วย
ทำไมถึงต้องเกิดมาเป็นคนไม่มั่นใจแบบนี้ด้วยนะ...
.
...รอกลับไปถามสกลก่อนดีไหม
แล้วค่อยมาไหว้ใหม่วันพรุ่งนี้?..
...อืม คงไม่ดีหรอก ไม่อยากรอแล้ว...
.
.
...เอาเป็นว่า
พูดตามที่คิดก็แล้วกัน ท่านน่าจะพอเข้าใจในความหมายมากกว่าภาษาที่ใช้ล่ะมั้ง
หลังจากชายหนุ่มทุ่มเถียงกับตนเองจนได้ข้อสรุป...ที่เจ้าตัวยังไม่แน่ใจนัก
เขาก็จุดธูปเก้าดอก
นั่งบนปลายเท้าของตัวเอง หลับตา
แล้วเอ่ยเสียงดังฟังชัดตามความปรารถนาที่คุกรุ่นอยู่ภายใน
“...กราบบังคมทูลเจ้าพ่อห่อไหล่พะย่ะค่ะ...
.
.
...ที่เสด็จมาวันนี้
หม่อมชั้นมีพระประสงค์อยากจะขอพระองค์ช่วยบันดาลพรให้กระหม่อม...
...นายบวรพล
หนนกระโทก ประสูติเมื่อวันที่ 5 มิถุนายน พุทธศักราช 25538 ตกฟากตอนราวๆตีสองห้าสิบ...
...ได้ครองคู่ดู๋ดี๋กับนายธันวา
อริยะตรัย ประสูติเมื่อวันที่ 17 ธันวาคม พุทธศักราช 25538 เวลาตกฟาก คือ เจ็ดโมงเก้านาทีสามสิบสองวินาที ด้วยเถิดพะย่ะค่ะ...
.
.
...อนึ่ง
หม่อมชั้น ขอถวายพระกระยาหารโฮมเมดเหล่านี้เซ่นไหว้แด่พระองค์
...หากคำขอของกระหม่อมเป็นผลสำเร็จเมื่อใด..
...ข้าพระองค์จะทำอาหาร
และขนมคลีนๆซึ่งมีคุณค่าทางอาหารครบถ้วนยิ่งไปกว่านี้ มาถวายติดต่อกันเป็นเวลาหนึ่งเดือนเลยพะย่ะค่ะ...
.
.
.
...สำหรับวันนี้
ข้าน้อยขอกราบทูลลาเสด็จกลับไปบรรทมก่อนนะพะย่ะค่ะ...
...See
you later! พะย่ะค่ะ”
ทันทีที่ธูปทั้งกำถูกปักลงในกระถาง
ลมเย็นวูบใหญ่ก็พัดผ่านบริเวณศาลจนปลายธูปเปล่งแสงสีส้มวาววามในความมืด
ช่วยไม่ได้
หากนั่นจะทำให้เส้นขนอ่อนตรงต้นคอชายหนุ่มตั้งรั้งจนผิวหนังตึง
ชายหนุ่มบอกกับตัวเองว่า
สายลมเมื่อครู่คงเป็นการบอกใบ้จากเจ้าพ่อถึงการรับคำขอของตน
เมื่อคิดได้ดังนั้น
เขาจึงยิ้มให้กับตัวเองก่อนจะปั่นจักรยานมุ่งหน้ากลับหออย่างมีความสุข
แต่ในเมื่อไม่มีใครควบคุมสายลมได้
จะเอาแน่อะไรกับลมที่พัดกรรโชกอย่างไม่มีเหตุผล...
ความรักก็เช่นกัน...
แค่กับข้าวกับปลาคลีนๆครบสำรับ
กับคุกกี้ธัญพืชออร์แกนิครสชาเขียวอบด้วยตนเอง
คิดว่าของพวกนี้
จะทำให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ช่วยควบคุมหัวใจของใครอีกคนได้จริงๆน่ะหรือ?
.
.
เพ้อฝันเกินไปหรือเปล่าบ๊วย?
นี่ชีวิตจริงนะ...
ไม่ใช่นิยาย!!!
ด้านบนนั่น
คือ บทสนทนาในใจ
ที่เจ้าพ่อห่อไหล่จะทุ่มเถียงกับตัวเองอย่างเอาเป็นเอาตายในอีกไม่กี่ชั่วโมงข้างหน้า
หลังจากได้รู้ว่า
ภารกิจใหม่...
ไม่ใช่งานถนัดเอาเสียเลย
และที่แย่ยิ่งไปกว่านั้น
การช่วยให้ผู้ชายรักกัน...
มันเป็นไปได้เสียที่ไหน!!!
ทำเนียบเจ้าพ่อ
Ħ------------------------------------------------------------------------------------Ħ
กรั่กๆๆๆๆ
ในที่สุดเราก็เปิดเรื่องใหม่อีกแล้วจนได้ วะฮ่า ฮ่า
แม้ไม่มั่นหน้าว่า
จะเขียนนิยายสองเรื่องไปพร้อมๆกันได้รอดหรือเปล่าเสียด้วย
(แต่ด้วยเกียรติของยุวกาชาด...เค้าสัญญาว่าจะทำให้สำเร็จ
และจะพยายามมาต่อตอนใหม่ทุกอาทิตย์ให้จงได้
– ชูนิ้วปฏิญาณ)
เรื่องนี้เป็นนิยายเบาสมอง
เฉลิมฉลองความมโนขั้นสูงสุดของเราเองค่ะ
เพราะฉะนั้น...ลืมความจริงทั้งหลายไปให้หมดก่อนจะเริ่มอ่านนะคะ
ชอบไม่ชอบประการใด
ติชมกันได้เหมือนเดิมนะคะ
รักคนอ่านทุกคนเลยค่า
^^
Ħ------------------------------------------------------------------------------------Ħ
No comments:
Post a Comment