บทรุกที่ 26: หมูจะหาม เอาคานเข้ามาสอด
(หมูจะหาม เอาคานเข้ามาสอด :
การที่เข้าไปขัดขวางผลประโยชน์ หรือกิจการของคนอื่นที่เขากำลังจะสำเร็จอยู่แล้ว)
ผมจะจารึกวันนี้เอาไว้ในหน้าประวัติศาสตร์หนึ่งของชีวิตผมเลยว่า...
...มันคือวันโลกามหาวินาศอย่างแท้จริง..
.
.
.
...ทำไมไอ้ตัวผู้ทั้งหลายทั้งแหล่
ที่ผมคอยแช่งชักหักกระดูกขออย่าให้พวกมันมาหลอกมาหลอนขนุนด้วยการพบหน้าวิสาสะกันใกล้ๆ
ถึงได้ดาหน้ามารับบัตรคิวรอเข้าพบเจ้าตัวอย่างพร้อมเพรียงกันโดยมิได้นัดหมายแบบนี้ด้วย??!
ทำไม...ไอ้น็อตไม่เข้าใจ???....อ๊ากกกกกก!!!!
๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐
สถานที่: ซุปเปอร์มาร์เก็ตขนาดใหญ่ในห้างสรรพสินค้าชื่อดังแห่งหนึ่ง
ระหว่างเดินเลือกของไปตามล็อคสินค้าต่างๆอย่างช้าๆ
ผมคอยเดินประคองไหล่บางๆของขนุนอยู่ไม่ห่าง
เพื่อไม่ให้ร่างเล็กกว่าที่กำลังท้าวลำตัวท่อนบนลงเหนือรถเข็นของที่บรรจุบรรดาข้าวของที่ต้องซื้ออยู่ล้นปรี่
ไม่ให้ต้องไหลลงไปนอนวัดความเรียบลื่นของพื้นซุปเปอร์ฯ เราสองคนเดินเนิบๆมาหยุดอยู่งตรงมุมหนึ่งของซุปเปอร์ที่ไม่ค่อยมีคนพลุกพล่านเท่าไรนัก
“ไข่สองโหล
นม โยเกิร์ต สโมคแฮม ไส้กรอก ชีสแผ่น โอเคฮะ...เราได้ทุกอย่างตรงชั้นแถวๆนี้มาครบแล้วล่ะ!” เมื่อสำรวจตรวจทานความครบถ้วนของๆสดที่เพิ่งใส่เพิ่มลงในรถจนพอใจ
ผมก็ก้มหน้าลงมาหาคนที่อยู่ในอ้อมแขน แล้วถามคนถือโพยรายการสั่งซื้อของเอาไว้ในมือ
.
.
...พี่กานต์สั่งให้เราซื้อเครื่องปรุงอะไรกลับไปบ้างอ่ะฮะ?”
ผมพยายามเพ่งสายตาไล่ไปตามลิสต์ยู่ยี่ในอุ้งมือเล็กๆ เพื่อช่วยอีกคนที่ดูเหมือนจะไม่ค่อยมีสมาธิจดจ่อกับการอ่านสักเท่าไร
แต่ก่อนที่สายตาผมจะไล่ลงไปถึงช่วงท้ายๆของโพยซึ่งเป็นส่วนของเครื่องปรุงที่พี่กานต์เขียนแยกเอาไว้เพื่อให้สะดวกต่อการจับจ่ายของเราสองคน
คนเก่งของผมก็พูดตอบออกมาด้วยเสียงกระเส่า
“ฮื่อออ...ผงพะโล้... พริกป่นคั่ว....อ๊ะห์....ฮ่าห์....กะปิ.......ฮื๊ออออออ.......
ไอ้เสียงสั่นสลับครางของขนุน
ยังไม่น่าเป็นห่วงเท่ากับอาการเอนตัวช่วงบนหมอบราบลงกับรถเข็น ที่มาพร้อมกับสีหน้าทรมานสุดๆเมื่อทุกๆก้าวย่างที่ต้องออกเดินสิ้นสุดลง
นี่ขนาดว่ามีผมคอยประคองเอาไว้ตลอด
แต่ก็ดูเหมือน...มันจะไม่ได้ช่วยให้ขนุนรู้สึกดีขึ้นได้มากเท่าไรนัก
.
.
หึ
หึ!...เสร็จโจร!!
.
.
.
สิ่งที่ดีที่สุดซึ่งผมพอจะทำได้ในเวลานี้
คงจะเป็นเพียงแค่การเอ่ยถามสารทุกข์สุขดิบของขนุนอย่างห่วงๆอีกครั้ง “ขนุนไหวรึเปล่าฮะ?”
คนหน้าแว่นเงยหน้าขึ้นมามองผมแล้วยิ้มให้
“...อื้ออห์...ขนุนยังไหว.....ส่วนอย่างอื่นที่ต้องซื้อ ก็ไม่มีแล้วล่ะ...อ๊ะห์.....ฮ่าห์...” ผมรู้ดีว่า เขาต้องใช้ความพยายามมากแค่ไหน
กว่าจะขยับตัวได้แต่ละองศาอย่างเมื่อครู่นี้
ผมหยุดทุกอย่างที่คิดจะทำ
แล้วเทความสนใจทั้งหมดให้กับการจ้องมองขนุนเต็มๆตา ราวกับไม่ได้เห็นใบหน้าของเขามาเนิ่นนาน
เหงื่อผุดซึมไปทั่วใบหน้าขาวเนียน เมื่อสบโอกาสที่ปลอดบทสนทนา
หรือผมไม่ได้ซักถามอะไร ขนุนจะซ่อนริมฝีปากแดงก่ำเอาไว้ด้วยการเม้มเกือบจะตลอดเวลา...
หึ! คงจะรู้แล้วสินะว่า...ถ้ายังขืนดื้อดึงกัดปากต่อหน้าผม
มันจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง
เส้นผมนุ่มนิ่มถูกมัดรวบเอาไว้ด้วยกันทั้งหัว
แล้วผูกเอาไว้เป็นหางม้าตั้งแต่เมื่อครู่ที่เจ้าตัวบ่นร้อนไม่ขาดปาก นั่นจึงทำให้แก้มขาวใสซึ่งถูกแต่งแต้มบางๆด้วยสีของเลือดฝาดตามธรรมชาติ
ใบหน้ารูปไข่น่ามองขนาดกระทัดรัด
และลำคอเพรียวระหงน่ากัดเผยออกมาให้เห็นได้ง่ายๆ โดยที่ผมไม่ต้องพยายามสอดส่ายสายตามองทีเผลอให้เหนื่อย
แต่ความเพลิดเพลินทางสายตาของผม
มีอันต้องยุติลงทันที เมื่อขนุนอ้อนวอนอย่างน่าสงสาร “น็อต...ฮ๊าห์...รีบไปเถอะ
จะได้กลับบ้านกัน...อ๊ะห์...ฮื๊อออ...”
รอยยิ้มแก้เก้อด้วยความเขินอายถูกส่งออกไปทันที
เพื่อกลบเกลื่อนไม่ให้สถานการณ์ดูทะแม่งๆจนเกินไปนัก ตามด้วยถ้อยคำรับปากหนักแน่นของผม
“งั้นเดี๋ยวน็อตเดินไปเอาสามอย่างนั้นก่อน ขนุนรออยู่ตรงนี้นะฮะ...เสร็จแล้วเราจะกลับบ้านกันทันทีเลยฮะ”
หึ
หึ...หลังจากมาถึงห้างแล้ว ผมแม่งก็จัดการทำทุกอย่างที่ผมตั้งใจเอาไว้เสร็จสิ้นภายในเวลาอันรวดเร็ว
ทั้งเรื่องโทรศัพท์เครื่องใหม่ของขนุน... ที่เมื่อพอเราทั้งคู่ไปถึงยังร้านขายมือถือแล้ว
ขนุนแม่งก็ไม่เหลือเรี่ยวแรงมากพอให้ลุกขึ้นมาทัดทาน และห้ามปรามไม่ให้ผมทำตามใจได้อีกต่อไป
ส่วนในรายการถัดมา...ผมกับขนุนก็สามารถจัดการเลือกสอยของสดทั้งหมดตามรายการสั่งซื้อของพี่กานต์ได้เกือบครบทุกๆอย่างภายในเวลาไม่ถึงชั่วโมงดี
ผมเลยสมนาคุณให้กับความอดทน และความเก่งกาจอย่างน่าเหลือเชื่อของขนุนตลอดทั้งเย็นด้วยการกดรีโมทฉลองการประเดิมการสวมใส่เครื่องประดับชิ้นใหม่ของขนุน
เมื่อไม่ถึงสิบนาทีที่แล้ว
ผลของการเฉลิมฉลองของผม
ก็เป็นอย่างที่เห็นๆกันอยู่นี่แหละฮะ...
...ตอนนี้
คนตัวเล็กผิวหอมกรุ่นไม่สามารถเดินเหินไปไหนมาไหนด้วยตัวเองได้อีกต่อไป เพราะเครื่องประดับชิ้นพิเศษที่ผมมอบให้เขาได้ทดลองใส่โดยเฉพาะนั้น
ไม่ได้ทำหน้าที่แค่เพียงส่งเสริมให้ความงดงามภายนอกของขนุนดูโดดเด่นน่ามองขึ้นเท่านั้น
หากแต่มันยังช่วยอุ่นเครื่องให้ร่างกายขนุนพร้อมเต็มที่สำหรับเซ็กส์อันยาวนานในค่ำคืนนี้อีกด้วย
.
.
...เห??
ผมยังไม่ได้บอกเหรอฮะ ว่าเครื่องประดับของขนุนคืออะไร...
...อั๊ยย่ะ!! เดี๋ยวนี้ไม่รู้เป็นอะไร
นอกจากเรื่องสอดๆใส่ๆในตัวขนุนแล้ว เรื่องอื่นๆที่เหลือนี่ ผมมีอันต้องลืมไปเสียหมด
หึ หึ...
...แหม่
ไม่ต้องลำบากคิดไปไกลถึงพวกทองหยอง หรือบรรดาเครื่องประดับชิ้นเล็กชิ้นน้อยอะไรเทือกนั้นให้วุ่นวายไปเลยฮะ
เอาล่ะๆ ผมบอกให้ก็ได้......สิ่งที่ผมขอให้ขนุนใส่ คือ ของเล่นน่ารักๆ ทำด้วยซิลิโคนสีชมพูหวานแหวว
ที่แม่งมาพร้อมกับความสามารถอันน่าอัศจรรย์ด้วยการขยับกระดุ๊กกระดิ๊กราวกับมีชีวิต
บวกลูกเล่นการหมุนควงสว่านสามร้อยหกสิบองศา
แถมยังคว้านทั่วถึงทุกทิศทาง ด้วยความเร็วและความแรงถึงห้าระดับซึ่งเราสามารถปรับได้ตาม
ความพอใจ เลเว่ลความกระสัน และดีกรีความมันส์ที่ผู้ใช้งานอยากสัมผัส... และแน่นอนนะซาร่าห์... มันถูกสร้างมาเพื่อปลุกปั่นให้ภายในตัวของผู้สวมใส่มีความสุขเหมือนถูกรุกล้ำ
แม้จะเป็นการกระทำด้วยมือของตัวเอง... โอ้ว พระเจ้าซาร่าห์ มันยอดมาก!!!
...คิดดูแล้วกันฮะว่า
ผมแม่งโคตรปลื้ม และภูมิใจกับเครื่องประดับช่องก้นของขนุนชิ้นนี้มากขนาดไหน... เพราะไอ้ที่ผมพล่ามมาทั้งหมดด้านบนนี่
คือข้อความโฆษณาสรรพคุณของของเล่นชิ้นนี้ ซึ่งผมจำได้ขึ้นใจเป็นอย่างดี
ตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้เห็นหน้าค่าตาลูกรักในแค็ตตาล็อกออนไลน์แล้ว...
...เหตุผลที่ผมเลือกให้ลูกรักชิ้นนี้
เป็นลูกรักรายแรกที่ได้มาประดับอยู่บนร่างกายของขนุนต่างการลงโทษที่ผิดสัญญากับผมนั้น
ก็เพราะว่าผมอยากจะให้ขนุนได้เตรียมตัวให้พร้อม กับการรองรับความต้องการของผมได้ทันทีที่เรากลับถึงบ้านอย่างไรล่ะฮะ
อีกอย่าง...สีชมพูนี่ยิ่งช่วยขับผิวขาวผ่องของบั้นท้ายคนหน้าแว่น
ให้ยิ่งดูน่ามองไปกันใหญ่...
...ไม่อยากจะบอกเลยฮะว่า
หลังจากผมได้ลงมือประดับเรือนร่างอันงดงามของขนุน ด้วยลูกรักหมายเลขสิบสามเป็นที่เรียบร้อย
มันทำให้ผมรู้สึกฟินได้มากขนาดไหน เอาเป็นว่า...ภาพที่ผมเห็นอยู่ตรงหน้าในเวลานั้น มันช่างสวยงามและน่าประทับใจเสียจน ผมจะไม่มีวันลืมเลือนตราบจนวันสุดท้ายของชีวิต
หรือก็ต่อเมื่อจะมีภาพขนุนกับของเล่นชิ้นอื่นที่ฮาร์ดคอร์กว่าในคอลเลคชั่นของผมมาลบล้างมันไปน่ะนะฮะ
หึ หึ
ตลอดเวลาที่เราทำกิจกรรมต่างๆข้างนอกบ้านด้วยกันอยู่นี่
ผมแม่งต้องคอยควบคุมตัวเองไม่ให้มัวแต่ตื่นเต้นจนไม่เป็นอันทำอะไร เพราะไอ้พลังแห่งจินตนากามอันกว้างไกลหื่นไปถึงโลกหน้าของผม
กำลังเล่นงานผมอย่างไม่ปรานี เมื่อไรก็ตามที่ผมเผลอจ้องมองขนุนทำโน่นทำนี่ในอิริยาบทเดียวกันกับคนอื่นทั่วไปในสถานที่ต่างๆอยู่เงียบๆเพียงเดี๋ยวเดียวเท่านั้นแหละฮะ
ไอ้ความคิดอกุศลเปื้อนมลทินของผมก็จะออกอาละวาดทันที...
...ภาพของเมียผมที่เพิ่งจะเห็นผ่านตาไปเมื่อไม่กี่วินาทีก่อนหน้า
จะกลายพันธ์เพี้ยนไปเป็นว่า... ขนุนในหัวผมซึ่งกำลังออกท่วงท่าปกติอยู่นอกบ้านในยามนั้น
ดันเป็นขนุนในเวอร์ชันล่อนจ้อน เว้นเสียก็แต่ช่องทางสีหวานที่ดันเสือกถูกแต่งองค์ทรงเครื่องอย่างสวยงามน่ารักแบบจัดเต็ม!!!...
...ขนุนโป๊นั่งพับเพียบกินซูชิโดยมีฉากหลังเป็นห้องญี่ปุ่นแบบดั้งเดิม!!...
...ขนุนโป๊นั้งอ้าขากว้างระหว่างเอนหลังพิงเบาะด้านข้างคนขับแล้วนอนตาเชื่อมมองหน้าผม!!!!...
...ขนุนโป๊
ก้ม แล้วโก่งบั้นท้ายระหว่างหยิบของที่เจ้าตัวทำหลุดมือหล่นลงพื้น!!!!!!...
...และขนุนโป๊โน่น
ขนุนโป๊นั่น ขนุนโป๊นี่ที่สุดแสนอีโรติกอีกมากมายเต็มไปหมด...เหยดดดด นี่ผมหื่น
หรือ ผมลามกจกเปตรเข้าขั้นทุเรศไปแล้ววะ???...อั๊ยย๊ะ...เท่ห์สัดๆอ้ะ!!!
การที่ผมคิดเรื่องนี้ได้เป็นตุเป็นตะ
ส่วนหนึ่งคงเป็นเพราะ ผมสามารถสัมผัสได้ถึงริ้วความเย็นยะเยือกอันสุดสยิวกิ้ว ซึ่งชวนให้ขนอ่อนปลิวสไวไปทั้งร่าง
ออร่าเซ็กส์ๆนี้มันถูกแผ่ออกมาจากร่างกายของขนุนเป็นระยะๆอย่างต่อเนื่องนับตั้งแต่เมื่อเราสองคนตบเท้าเดินออกมาจากห้องนอนของผมที่บ้าน
แม้ใบหน้าเล็กๆนั่น
จะดูสงบนิ่งไม่ไหวติงราวกับผิวน้ำในสระใหญ่ไร้ซึ่งกระแสลมพัดผ่าน... แต่ผมกลับรู้ดีว่า
ภายใต้ผิวน้ำเรียบนิ่งซึ่งเป็นฉากหน้า... กลับมีกระแสน้ำวนเชี่ยวกรากก่อตัวขึ้นอย่างรุนแรง
ระหว่างรอเวลาที่จะได้ดูดกลืนตัวตนของผมเอาไว้ภายในทั้งหมด...
...ลำพัง
แค่นึกถึงภาพหื่นๆพลางคิดไปถึงใจขนุน ก็พลอยทำให้คนดูอย่างผมเสียดเสียวท้องน้อยวูบวาบๆขึ้นมาเป็นพักๆ...
...แล้วคนที่กำลังสัมผัสประสบการณ์จริงอยู่ทุกขณะจิตอย่างเจ้าตัวนี่ล่ะฮะ
เขาจะรู้สึกสะท้านเครื่องในเพราะความใคร่ที่ไม่อาจปลดปล่อยได้มากแค่ไหนกัน...
...เฮ๊ยย!! ผมไม่ได้ตั้งใจจะทรมานเขานะ...บอกเลย ยิ่งเห็นที่เขาเป็นแบบนี้ก็ยิ่งสงสาร...
.
.
.
...แต่จะทำไงได้ล่ะฮะ
ก็ขนุนเต็มใจให้ผมลงโทษเองนี่หว่า แถมยังอ้าขาให้ผมสวมใส่ลูกรักให้แต่โดยดีตั้งแต่แรกด้วย...
...ผมเลยจำใจเอาคืนให้คุ้มกับเวลาในห้องนอนที่ต้องสูญเสียไป
ระหว่างที่เราสองคนออกมาตะลอนๆทำธุระทั้งหลายอยู่ข้างนอกบ้านอย่างนี้นี่ไงล่ะฮะ หึ
หึ หึ เคี๊ยก เคี๊ยก
จังหวะที่ผมเดินหอบเครื่องปรุงทั้งสามกลับมาหาขนุน
ผมก็แทบจะควักลูกตาออกมาขยี้แรงๆหลายๆที
เพื่อให้แน่ใจว่า...เหตุอาเพศซึ่งกำลังบังเกิดอยู่ตรงหน้าในเวลานี้แม่งเป็นของจริง
หรือเป็นเพียงภาพหลอน สะท้อนออกมาจากความกังวล ภายหลังจากเกิดเหตุเผชิญหน้าอย่างไม่ตั้งใจกับไอ้เห็บหมาณัธไปหยกๆเมื่อไม่กี่ชั่วโมงที่ผ่านมากันแน่???!!
แต่เมื่อยิ่งเดินจ้ำเข้าไปใกล้...
ผมก็ยิ่งมั่นใจว่าต้องเป็น ‘มัน’ ตัวเดียวเท่านั้น
ไม่ใช่ใครอื่น!
.
.
ในหัวผมแม่งกำลังตั้งคำถามเสียยกใหญ่กับเรื่องไม่เป็นใจที่ต้องพบเจอซ้ำๆอย่างในเย็นวันนี้...
...หรือสวรรค์ท่านกลัวว่า
ผมจะตายก่อนอายุขัยอันควร เพราะสำลักความสุขเหนืออื่นใดหลังจากได้เสียกับขนุน ท่านจึงรีบส่งไอ้เห้ตัวพ่อขึ้นมาจากนรกขุมสุดท้าย
เพื่อช่วยถ่วงสมดุลย์ทางอารมณ์...ผมจะได้ไม่ตายเร็วจนเกินไป...
...แต่แล้วทำไม
ท่านต้องยืมมือของ ‘มัน’ มาบั่นขั้วหัวใจของไอ้น็อตอย่างไร้เมตตาจนต้องระกำช้ำไปทั้งทรวงอย่างนี้ด้วยล่ะฮะ???
ก็จะเป็นอะไรไปได้ ถ้าไม่ใช่การมาเยือนของสิ่งมีชีวิตที่ผมเกลียดตั้งแต่เส้นขนบนหัว
เนื้อตัว หน้าตา ยันอากาศที่หมุนเวียนรอบๆตัวแม่ง แบบไม่คิดว่าชาตินี้จะกลับใจมาทำญาติดี
เพื่อไปเผาผีกันได้...
...ห่างไปจากจุดที่ผมเดินอยู่ไม่ถึงห้าเมตร
ชิบหายนะซึ่งมีชื่อเล่นว่า ‘ไอ้เหี้ยเจี๊ยว’ กำลังอุบัติขึ้นโดยไม่มีทีท่าว่าจะสงบลงโดยง่าย แถมดูท่าว่าจะลุกลามใหญ่โตเกินกว่าที่ขนุนผู้ไร้เรี่ยวแรงอย่างในตอนนี้จะจัดการยุติได้ด้วยตัวเองอีกต่อไป
เพราะมันก็กำลังยืนล้อมหน้าล้อมหลังคนของผม
เพื่อถามไถ่อาการด้วยสีหน้าห่วงใยอาลัยรักอย่างสุดซึ้ง
ปั่ดโธ่โว้ยยย!! กรุงเทพฯแม่งก็ออกจะกว้าง
ห้างแม่งก็มีเป็นร้อยๆ... ดีไม่ดี...ห้างทั้งหมดที่กระจุกตัวกันอยู่ในเมืองหลวงของประเทศเรานี่
เผลอๆอาจจะเยอะกว่าจำนวนห้างขนาดใหญ่ของบางประเทศรวมกันเสียอีก... แล้วทำไม๊ ทำไม...ทำไมมึงถึงต้องเจาะจงมาเดินซื้อของที่ห้างนี้
วันนี้ และเวลานี้ด้วยวะไอ้เหี้ยเจี๊ยว!!!! ไอ้เหยดแม่งงงงง!!!
ก่อนที่ผมจะเดินเข้าไปถึงตัวขนุน
ไอ้เหี้ยเจี๊ยวก็กระชากต้นแขนเรียวของขนุน แล้วเขย่าเสียจนร่างที่นอนก้มหน้าพาดอยู่บนรถเข็นไหวเอนไปทางซ้ายที
ขวาทีตามแรงส่ง พลางส่งเสียงดังโหวกเหวก “ขนุน!! ขนุนเป็นอะไรรึเปล่า...ขนุนคุยกับพี่หน่อยสิครับ!!”
งานงอกแล้วไอ้น็อต!!! แค่ยืนและเดินตามปกติโดยที่มีลูกรักดิ้นดุ๊กดิ๊กอยู่ในร่าง...ขนุนแม่งยังเกือบจะแย่
แล้วไอ้ที่ต้องมายืนนิ่งๆให้คนตัวควายๆ เขย่าเขยื้อนกระเทือนกระแทกจนเรือนร่างไหวซ้ำๆแบบนี้
น่าจะหนักหนาสาหัสเกินไปกว่าขีดจำกัดของร่างกายอันอ่อนไหว และตื่นตัวอย่างที่สุดของขนุนจะทนรับมือได้อีกต่อไปแล้วล่ะว่ะ
ผมรีบเดินพุ่งเข้าไปยังตำแหน่งที่ขนุนกับไอ้เหี้ยเจี๊ยวยืนอยู่ด้วยความรวดเร็วเท่าที่ทุกๆอย่างจะอำนวย
เพื่อจะได้กันให้ไอ้เหี้ยเจี๊ยวแม่งออกไปห่างๆจากตัวขนุนเสียที ซึ่งเมียผมในเวลานี้...นอกจะขึ้นสีแดงไปทั้งตัวเหมือนกุ้งแล้ว
ลำตัวบางๆนั่นก็กำลังงอก่องอขิงจนชักจะเหมือนกุ้งเข้าไปทุกที
และไอ้ที่แย่ไปกว่านั้น...ขนุนของผม คงไม่เหลือความสามารถใดๆในการช่วยตัวเองในสถานการณ์คับขันได้อีกแล้ว
พอเห็นอาการตัวอ่อนของขนุนจนเกือบจะประสานร่างเข้ากับรถเข็นเต็มสองตา
ผมก็ชักอยากจะพากลับไปบ้านเสียเดี๋ยวนี้...ถ้าไม่ติดที่มือของไอ้เหี้ยเจี๊ยว
ที่แม่งยังจับข้อศอกขนุนแน่นอย่างไม่คิดจะปล่อยเหมือนโดนกาวตาช้างป้ายเพื่อเชื่อมประสานกันเอาไว้
สัญชาตญาณจ่าฝูงผู้ครอบครองทั้งอาณาเขต
และเพศเมียสั่งให้ผมขยับร่างกายออกไปไวกว่าความคิด เพราะแม้ว่าผมจะยังไม่หยุดยืนนิ่ง
แต่มือข้างหนึ่งของผมก็เอื้อมไปปัดมือของไอ้เหี้ยเจี๊ยวหลุดพ้นแขนขนุนไปเป็นที่เรียบร้อย
จากนั้นผมก็เอาตัวแทรกกลางระหว่างเมียสุดที่รัก กับเหี้ยร่างยักษ์ผู้สมัครเป็นมือที่สามทันที
“พี่เกี๊ยว... ปล่อยขนุนให้น็อตดูแลเถอะฮะ”
จริงอยู่...แม้ว่าผมจะใช้น้ำเสียงกระด้างค่อนไปทางข่มขู่
แต่เพราะเห็นแก่ขนุนที่ยังต้องทำงานร่วมกันกับมันไปอีกนาน ผมเลยยังพอมีสติเหลือพอที่จะเลือกใช้คำแสดงการลำดับความอาวุโสกับมันอยู่บ้าง
หึ! ไม่อย่างนั้นน่ะเหรอ...ไม่มีวันเสียหรอกที่ผมจะต้องรักษามารยาท ป่านนี้ผมคงทำตัวห้าวเป้งปีนเกลียวอย่างเต็มที่ เพราะในใจผมแม่งร่ำร้องอยากจะเหนี่ยวคอไอ้เหี้ยเจี๊ยวลงมา
แล้วซัดท่าหนุมานถวายแหวนแรงๆใส่แม่งสักดอกสองดอก จะได้ไม่ต้องมายืนตัวสั่นเพราะความโกรธที่ทำอะไรมันไม่ได้อยู่แบบนี้หรอกฮะ
ด้วยความที่มันไม่ใช่ไก่กาประสาตัวลูกอย่างไอ้เห็บหมาณัธ
ไอ้บอสตัวเห้ประจำนรกด่านสุดท้ายอย่างไอ้เหี้ยเจี๊ยวแม่งเลยแกล้งทำมึนไม่สนใจคำขอร้องอย่างสุภาพแต่ไม่นุ่มนวลของผม
ราวกับประสาทหูของแม่งลาออกจากงานไปเมื่อไม่กี่นาทีที่แล้ว
เพราะหลังจากที่ผมพูดจบ...ผมก็ได้ยินมันเห่าสวนมาทันทีอย่างไม่มีกลัวเกรง
พร้อมกับส่งมือกลับมาประจำที่เดิมบนแขนของขนุนอีกครั้ง “ไม่!! ผมจะไม่ปล่อยขนุนให้ไปกับคุณแล้ว เพราะขนุนอยู่กับคุณไม่ใช่เหรอ...ขนุนถึงได้มีสภาพเป็นแบบนี้น่ะ!!!”
เฮ๊ยยย...มึง!! ถามจริง...นี่มึงกำลังเข้าใจผิดอะไรอยู่หรือเปล่าวะ???!! พระเอกของเรื่องนี้ คือกูนะฮะ...
พูดออกมาเสียหล่อเต็มที่แบบเมื่อครู่นี่...เล่นเอาซะกูดูเหมือนตัวร้ายในละครอย่างไรก็ไม่รู้
แต่ก็ช่างแม่งเถอะ...เพราะต่อให้ผมจะต้องกลายเป็นไอ้ตัวร้าย
ขอแค่ให้สุดท้าย ผมได้นางเอกมาครองก็พอแล้วล่ะว่ะ ผมเลยอัดลมหายใจเข้าปอดหนักๆ แล้วผ่อนไล่ความเดือดดาลออกมาอย่างเชื่องช้าและมีสติ
ก่อนจะพูดตอกกลับไปแบบเน้นๆ “ที่ขนุนเป็นแบบนี้ มันก็ไม่ใช่ธุระกงการอะไรของคุณ...
.
.
...เพราะฉะนั้น
คุณช่วยปล่อยมือจากแขนของแฟนผมด้วย อย่าต้องให้ผมพูดซ้ำ!!” ผมว่าคราวนี้ไอ้เหี้ยเจี๊ยวแม่งคงจะเริ่มได้สติ
เพราะทันทีที่ผมอ้างเรื่องที่เราสองคนเป็นแฟนกันขึ้นมา ไอ้เหี้ยเจี๊ยวก็ยอมปล่อยมือจากขนุนทันที
ผมเดินเอาของไปวางในรถเข็น แล้วโอบประคองร่างขนุนขึ้นมาพิงกับอกผมเอาไว้
ผมก้มลงไปถามเบาๆแค่พอให้อีกคนในอ้อมแขนได้ยิน
“ขนุนฮะ...ขนุนไหวไม๊ฮะ น็อตมาแล้วนะฮะ เดี๋ยวเราไปจ่ายเงินกันแค่แป๊บเดียว แล้วน็อตจะพากลับบ้านเลยทันทีนะฮะ”
คนหน้าแว่นที่ตัวสั่นน้อยๆตอบเบาๆเหมือนใกล้จะหมดแรง
“....ฮื่ออออ....”
โชคดีที่จุดที่เรายืนอยู่เมื่อครู่อยู่ไม่ห่างจากแคชเชียร์เท่าไรนัก
ผมเลยค่อยๆเดินพาขนุนมาจ่ายเงินโดยที่เราไม่ต้องเดินไกลจนเกินไป ผมพยายามเร่งพนักงานให้ช่วยคิดเงินอย่างรวดเร็ว
เพราะคนร่างเล็กที่ผมกำลังประคองอยู่นี่
เริ่มจะทิ้งน้ำหนักลงบนตัวผมมากขึ้นเรื่อยๆ
ก้อนลมหายใจใหญ่ๆก้อนแล้วก้อนเล่าถูกพ่นพรูออกมารดต้นคอของผมผสมกับไอร้อนจากภายในของเจ้าตัวไม่ต่างอะไรกับคนที่กำลังซมด้วยพิษไข้
เหงื่อเม็ดเป้งผุดพรายไปทั่วทั้งลำตัวของคนร่างเล็ก...ซึ่งถ้าสังเกตดีๆแถมด้วยการใช้จินตนาการด้านอย่างว่าอีกนิดๆหน่อย
ก็ทำให้ผมสามารถมองเห็นยอดทับทิมคู่สีชมพูฟูเต่งนูนทะลุเสื้อยืดแถมตัวเก่าชื้นเหงื่อได้อย่างชัดเจน
หากจะปล่อยให้สถานการณ์ยั่วยุแบบนี้ยืดเยื้อต่อไปคงจะไม่ดีกับเราทั้งสองฝ่าย
เพราะฉะนั้น...ผมต้องรีบพาขนุนกลับไปที่รถให้ได้เร็วที่สุด ไม่อย่างนั้น...ผมก็ต้องพาขนุนไปที่ไหนสักแห่ง
เพื่อระบายก็อกแรกออกเพื่อให้อาการขนุนทุเลาลงก่อนจะเดินทางกลับบ้าน
เมื่อของทั้งหมดถูกบรรจุใส่ถุงและถูกวางเรียงในรถเข็นเรียบร้อยแล้ว
ผมก็รีบประคองขนุนพลางเข็นรถเดินมุ่งหน้าไปที่จอดรถทันที แต่ยังไม่ทันจะได้ออกเดินไปถึงไหน
ร่างหนาๆของไอ้เหี้ยเจี๊ยวแม่งก็โผล่เข้ามาขวางหน้าทางเดินของผมเอาไว้ ดูจากสีหน้าของแม่งในเวลานี้แล้ว ผมว่า...แม่งพร้อมจะขัดขวางผมอย่างเต็มที่...
...และก็จริงดังคาด...
...แม่งเอ๊ยยย!! ทำไมซื้อหวยไม่เคยตรงอย่างนี้เลยวะ???!!
“วันนี้ผมจะไม่ยอมปล่อยขนุนกลับไปกับคุณแน่ๆ”
ไอ้เหี้ยเจี๊ยวเดินมาเอามือจับรถเข็นของผมเอาไว้
ถ้าเป็นผมตัวคนเดียวลุ่นๆไม่มีขนุนให้ต้องห่วง ผมว่าผมจัดการสลัดไอ้เหี้ยเจี๊ยวได้สบายๆ
เพราะแม้ผมจะไม่หนาเท่า แต่ผมก็สูงใหญ่กว่า...และน่าจะคล่องมากกว่าด้วย
แต่ขอโทษเถอะฮะ
เมื่อกี๊ ผมไม่ได้ให้ความสนใจอะไรไอ้เหี้ยเจี๊ยวมากนัก เพราะผมเริ่มรู้สึกได้ถึงอาการสั่นเป็นระยะๆของขนุน
พอผมก้มลงไปมองหน้าเล็กๆของเขา ก็ต้องงุ่นง่านขึ้นมาทันใด
เพราะจากเดิมที่ขนุนพยายามอดกลั้นด้วยการเม้มปาก ไม่ก็ก้มหน้าหลบผมอยู่ตลอด
ตอนนี้เจ้าตัวเริ่มจะกัดสลับกับเลียรอบๆริมฝีปากไปมาอยู่ไม่ได้ขาด
จนผมชักจะเหลืออดกับการกัดไม่ปล่อยของมัน...จึงหันกลับไปจ้องหน้าไอ้เหี้ยเจี๊ยวอย่างของขึ้น
แล้วตะคอกเสียงดังออกไปทันที “ถามจริงเหอะ คุณฟังภาษาคนไม่รู้เรื่องหรือไงวะ? ผมบอกว่า ผมจะพาแฟนผมกลับบ้าน คุณไม่ต้องมายุ่ง!!”
ผมเริ่มรู้สึกถึงสายตาของคนอื่นๆที่มองจ้องมาที่เราสามคนเป็นตาเดียว...
ผมหวังจะใช้สถานการณ์บีบบังคับไอ้เหี้ยเจี๊ยวทำให้แม่งต้องอับอายที่ได้กลายเป็นหนึ่งในเป้าสายตาท่ามกลางศึกชิงนายหน้าแว่น
เผื่อว่าจะทำให้มันยอมรามือไปเสียที ส่วนตัวผมน่ะเหรอ...ผมไม่อายนะ หากใครจะมองผมกับขนุนเป็นคู่เกย์กัน...
ถึงใครจะคิดแบบนั้น ผมก็ไม่สนใจ เพราะมันคือความจริงที่ผมแสนจะภาคภูมิใจ ที่สำคัญ...ตอนนี้ไม่มีสิ่งใดสำคัญไปกว่าขนุน
และการพาเขาไปปลดปล่อยจากความทรมานที่เขากำลังประสบอยู่ให้ว่องที่สุดอีกแล้ว
ผมเลยพยายามกระชากทึ้งดึงรถเข็นให้หลุดไปจากมือของไอ้ควายตรงหน้า
อนิจจา...ไอ้เหี้ยเจี๊ยวแม่งกลับตื๊อยิ่งกว่าที่ผมคิดเอาไว้
เพราะแม่งไม่ยอมปล่อยทั้งรถ และเราสองคนไปง่ายๆเสียที “ขนุนไม่ใช่แฟนมึง!! มึงกับขนุนไม่ได้เป็นอะไรกัน!!”
ถึงนั่นจะเป็นเรื่องจริงในเวลานี้...
แต่มันจะต้องเปลี่ยนไปในไม่ช้า เพราะในอนาคตอันใกล้ ผมจะกลายเป็นผู้ชายเพียงคนเดียวของขนุนที่จะได้ครองทุกอย่างที่เป็นของเขาโดยสมบูรณ์
ซึ่งมันควรจะเริ่มจากวินาทีนี้... วินาทีที่ผมจะกำจัดไอ้เหี้ยเจี๊ยวออกไปให้พ้นหูพ้นตา
ด้วยตำแหน่งแฟนขนุนซึ่งจะเป็นของผมในอนาคต...และสถานะตามจริงระหว่างเราสองคนที่เป็นอยู่ในปัจจุบัน
ผมแสยะยิ้มร้ายกาจแล้วพูดด้วยสายตาเหยียดหยามไม่ให้เกียรติ...
ไม่ต่างกับที่ไอ้เหี้ยเจี๊ยวแม่งแสดงออกมาบนใบหน้าบิดเบี้ยวด้วยความเจ็บปวดอย่างชัดเจน
“วันก่อนมึงก็ได้ยินเต็มๆสองรูหูของมึงแล้วไม่ใช่เหรอ
ว่าขนุนเค้ายอมรับแล้วไง ว่าเค้าเป็นแฟนกู” พอพูดจบ
ผมก็พยายามยื้อรถเข็นกลับมาไว้ในมือตัวเอง แต่ก็ไร้ผล เพราะอีกฝ่ายที่ยืนอยู่ฝั่งตรงข้ามของรถกลับยังดื้อด้านไม่เป็นสองรองใคร
.
.
หึ!
มันยังไม่จบแค่นี้หรอกนะไอ้เหี้ยเจี๊ยว...
ในเมื่อกูบอกอยู่ปาวๆว่าขนุนกับกูเป็นแฟนกัน มึงยังไม่ยี่หระ สงสัยกูคงต้องป่าวประกาศเรื่องที่มึงคงไม่อยากได้ยินมากที่สุดในชีวิต ให้มึงได้รับรู้กันในวันนี้เสียแล้วล่ะ มึงจะได้ตาสว่างแล้วไปผุดไปเกิดในท้องหมาได้เสียที
ผมเลยเยาะเย้ยแบบลอยหน้าลอยตาใส่หน้าแม่งอย่างตั้งอกตั้งใจ
“หึ หึ...ไม่สิ!!
กูต้องบอกว่า ขนุนน่ะ... เมียกู!!...
.
...
มึงหลบไปไกลๆเลย กูจะพาเมียกูกลับบ้าน!” แต่ไอ้เหี้ยเกี๊ยวแม่งก็ยังจะยื้อ
ทั้งที่ใบหน้าดำๆของมันเริ่มจะถอดสี ทันทีที่มันเข้าใจสิ่งที่ผมเพิ่งจะบอกไปเป็นอย่างดีแล้วก็ตาม
เมื่อรู้ว่าผมไม่ยอมอ่อนข้อลงให้แน่ๆ
ไอ้เหี้ยเจี๊ยวเลยเปลี่ยนกลยุทธด้วยการเข้าหาขนุนแทน “ขนุน! ขนุนพูดอะไรซักอย่างสิครับ บอกมันไปซิครับ
ว่าขนุนจะกลับกับพี่... เดี๋ยวพี่พาไปหาหมอเองนะครับ...”
ฮ่วย!! ผมล่ะอยากจะบอกแม่งเหลือเกิน
ว่าพาไปหาหมอมันไม่ได้ช่วย กระทั่งต่อให้มันพาขนุนกลับบ้านไปกับมันจริงๆ
ก็ไม่ใช่คำตอบที่ขนุนอยากได้ในตอนนี้... เพราะสิ่งที่เขาต้องการที่สุด...ในโลกนี้ มีผมเพียงคนเดียวเท่านั้นที่จะให้เขาได้
คือ...บอกตรงๆนะฮะ
ว่าถึงผมจะไม่ชอบขี้หน้าไอ้เหี้ยเจี๊ยวมาก่อน แต่พอผมได้มาเห็นท่าทางร้อนรนด้วยความเป็นห่วงเป็นใยขนุนของไอ้เหี้ยเจี๊ยวอย่างที่มันเป็นอยู่นี่
ผมก็อดเห็นใจมันไม่ได้จริงๆ ถ้าลองว่าผมไม่มีโอกาสได้เจอกับขนุน...มันก็อาจจะได้กลายเป็นผู้ชายที่โชคดีที่สุด
ที่มายืนแทนที่ผมในเวลานี้ไปแล้วก็ได้...
...เอ...ว่าแต่
สิ่งที่ผมคิดมันจะเป็นไปไม่ได้กันหว่า...
...เพราะหลักฐานที่ผมเห็นอยู่ทนโท่ในเวลานี้
แม้ว่ามันจะทำให้ผมดีอกดีใจ แต่มันก็ทำให้ผมชักจะเริ่มจะสงสารไอ้เหี้ยเจี๊ยวขึ้นมาตงิดๆ...
...นอกจากขนุนจะไม่ได้สนใจโต้ตอบถ้อยคำแสนห่วงใยของไอ้เหี้ยเจี๊ยวออกไปแม้แต่คำเดียว
เมียผมยังเอามือสองข้างพาดประสานรวบเอาไว้ตรงหลังต้นคอผม แล้วหันหน้าเข้าบดเบียดซุกกับอกผมอย่างแนบแน่น
เพื่อจะหันหลังให้กับไอ้เหี้ยเจี๊ยวราวกับไม่อยากจะเห็นหน้าอีกต่อไป
.
.
ไอ้เหี้ยเจี๊ยวแม่งคงจะถือคติว่า
ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จก็อยู่ที่นั่นแหงๆ เพราะมันยังคงหว่านล้อมขนุนต่อไป
ไม่ว่าคนของผม จะมีทีท่าอย่างไรก็ตาม “...ขนุน ไม่ต้องไปยุ่งกับมันแล้วนะครับ ดูซิ...ว่ามันทำอะไรกับขนุนบ้าง...
.
...ไอ้สิ่งที่มันทำอยู่นี่น่ะเหรอ
คือวิธีที่ควรใช้ดูแลเอาใจใส่คนที่เราเรียกว่าแฟน...
...การที่มันปล่อยให้ขนุนโทรมจนดูไม่จืด
ถามอะไรก็ไม่ตอบ ลำพังแค่จะยืนด้วยตัวเอง...ยังทำไม่ได้แบบนี้น่ะเหรอ??!!” ไม่รู้เป็นเพราะอะไร...แต่พอผมเห็นสายตารังเกียจพ่วงเหยียดหยามของไอ้เหี้ยเจี๊ยวเมื่อครู่
มันพลอยให้ผมนึกไปถึงสายตาที่ผมใช้มองหน้าไอ้พวกเหี้ย ที่ผมเคยมีเรื่องต่อยตีด้วยจนหน้าตาเนื้อตัวแตกยับเมื่อสมัยมัธยม
แหม่...ถ้าจะเล่นยกตนข่มท่านให้ตัวเองดูดีเป็นสุดยอดพ่อพระเอกจิตใจงดงาม
แล้วก็ฆ่าไอ้ตัวโกงอย่างผมให้ตายด้วยการประณามว่าผมทำไม่ดีกับขนุนทั้งที่แม่งไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรแบบเมื่อกี๊นี้
เห็นทีว่าผมคงจะไม่ทนให้แม่งด่าผมอยู่ปาวๆอีกต่อไปแล้วล่ะฮะ......ความสงสารเห็นใจหัวอกมือที่สามที่มาตอดเมีย
กับเรื่องศักดิ์ศรีที่ฆ่าได้หยามไม่ได้...มันคนละเรื่องกันแล้วเหอะ!!
ไอ้ผมที่กำลังหน้ามืดเพราะฟิวส์ขาด
เลยไม่อาจสำรวมวาจาได้อีกต่อไป ผลสุดท้าย...ก็เผลอหลุดผรุสวาทออกไปเต็มเหนี่ยว “ไอ้เหี้ย!!...นี่มึงเป็นอะไรมากรึเปล่าวะ??...
กูบอกเป็นรอบที่ล้านแล้วไม่ใช่งะ ว่าให้มึงถอยไป เพราะกูจะพาเมียกูกลับบ้าน... ถ้ามึงไม่โง่จนเกินไป
มึงก็น่าจะเข้าใจว่า เรื่องของผัวๆเมียๆแบบนี้น่ะ... คนนอกอย่างมึงน่ะไม่เกี่ยว”
ทันทีที่ผมพูดจบ
ไอ้เหี้ยเจี๊ยวแม่งก็สาวเท้าเข้ามาหาผมทันที แต่มีหรือที่ผมจะกลัว... ผมเหลือบมองไอ้มือที่สามด้วยสายตาท้าทาย
และใบหน้ากวนตีนสัดๆ ถ้าเกิดวันนี้ได้ลงไม่ลงมือกับไอ้เหี้ยเจี๊ยวสักที...ก็คงจะดีเหมือนกัน
ผมจะได้ชำระความแค้นปิดบัญชีที่เกิดตรงหน้าสำนักพิมพ์ให้จบสิ้นกันไป “ไอ้เหี้ยน็อต!!! / มึงจะเอาไง..ไอ้เหี้ยเกี๊ยว???!!”
แต่อยู่ๆ
ความคิดเรื่องจะเปิดศึกวัดกับไอ้เหี้ยเจี๊ยวให้รู้ดำรู้แดงกันไปของผมกลับต้องถูกพับเอาไว้ก่อน
เพียงแค่ผมได้ยินเสียงกระเส่าอย่างออดอ้อนของเมียที่กรอกตรงเข้าข้างหู “น็อตตตต....ฮื่อออออ...ขนุนทนไม่ไหวแล้วล่ะ...น็อตช่วยขนุนด้วย....ฮ่าห์....น็อต....” ไม่เท่านั้น
เจ้าตัวยังรับรองคำพูดตัวเองให้ยิ่งหนักแน่นด้วยการกอดรัดตัวผมแน่นขึ้นจนผมรู้สึกได้ถึงมวลความหนาแน่นตรงเป้ากางเกงยีนส์ขาเดฟฟิตเปรี๊ยะที่ขนุนใส่มาวันนี้...
วันพระไม่ได้มีหนเดียว....
แต่ความเสียวของเมียรอไม่ได้แล้ว ผมเลยกอดรวบตัวของขนุนให้แนบเข้ากับอก
แล้วตอบรับคำขอสุดแสนเร้าใจของขนุนทันที “ฮะ...ไปกันฮะ
เดี๋ยวน็อตพาไปห้องน้ำก่อนนะฮะ ขนุนจะได้สบายตัว”...นี่ถ้าไม่ต้องมาเสียเวลาบ้าน้ำลายอยู่กับไอ้เหี้ยเจี๊ยวถึงสองรอบ
ป่านนี้ผมกับขนุนน่าจะใกล้ถึงบ้านเต็มแก่
ทำไปทำมา...ผมเลยจำเป็นต้องช่วยขนุนก่อนที่เราจะกลับบ้าน
ทั้งที่ผมก็ไม่แน่ใจว่า สถานที่จะเอื้ออำนวยกับสิ่งที่ผมกำลังจะทำต่อไปนี้หรือไม่...แต่ก็ช่างเถอะ
ก็เมียผมแม่งไม่ไหวแล้วนี่หว่า จะให้ทำอย่างไรได้ล่ะฮะ วินาทีนี้...ต่อให้ต้องไปเอากันในห้องกระจกใสใจกลางห้าง...ผมก็ยอมวะ
ขอแค่ให้เมียได้ปลดปล่อยความทรมานที่ก่อตัวมานานนับหลายชั่วโมงลงเสียที
๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐
สถานที่: ห้องน้ำชายของห้างสรรพสินค้าชื่อดังแห่งหนึ่ง
ผมเดินเลี่ยงไอ้เหี้ยเจี๊ยวที่กำลังทำหน้าเหมือนจำเลยเมื่อได้ยินศาลตัดสินว่าต้องโทษประหารชีวิต
ตั้งแต่ประโยคสุดท้ายของขนุนหลุดออกมาแล้วมุ่งหน้าไปอีกทาง เพื่อนำรถเข็นไปฝากกับเคาน์เตอร์ประชาสัมพันธ์ของซุปเปอร์เอาไว้
แล้วรีบพาขนุนไปเข้าห้องน้ำที่ใกล้ที่สุดทันที โชคดี...จังหวะที่ผมประคองขนุนเข้าไปนั้น ไม่มีใครอยู่ในห้องน้ำพอดี...
ผมจึงประคองร่างไร้เรี่ยวแรงของเมียเข้าไปจับจองพื้นที่ของห้องน้ำห้องในสุด
ผมค่อยๆวางตัวขนุนให้นั่งลงบนโถอย่างเบามือ
เอี้ยวตัวกลับไปปิดประตูห้องน้ำ แต่ทันทีที่ผมหันหน้ากลับไปหาขนุน ผมก็ต้องตกใจ
เพราะนิ้วมือของอีกฝ่ายเข้าจู่โจมกระดุมและซิปกางเกงยีนส์ของผมอย่างรีบร้อน เพื่อล้วงเอาน้องชายของผมออกมาดูโลกเป็นที่เรียบร้อยในเวลาไม่ถึงนาที
คนหน้าแดงตัวแดงไม่เอื้อนเอ่ยอะไรให้มากความ
เพราะในเวลานี้...คนที่เขาอยากคุยด้วยมากที่สุด
เห็นจะเป็นน้องชายของผมที่ยังหลับไหลไม่ตื่นตัว
เมื่อโพรงปากอ่อนนุ่ม
และลิ้นพลิ้วเทพของขนุนเปิดรับน็อตน้อยเข้าไปข้างใน ผมก็เผลอครางอย่างพึงพอใจออกมาทันที“....ฮื่มมมมม...
ขนุน.......ฮ่าห์........” ผมจ้องมองใบหน้าเล็กสีชมพูที่เซ็กซี่ล้ำหน้ากว่าปกติไปหลายช่วงตัวอย่างคลั่งไคล้
ถึงเราสองคนจะเริ่มทำความรู้จักร่างกายของกันและกันเพียงไม่นาน แต่ขนุนแม่งก็เป็นงานเหลือหลาย
เพราะระหว่างที่เจ้าตัวปลุกปั่นน้องชายของผมอยู่ เขาก็ไม่ลืมที่จะส่งสายตาเชื่อมๆที่ฉาบด้วยประกายแห่งความปีติ
มาพร้อมกับการแสดงความสุขสมและเต็มตื้นบนใบหน้าอย่างชัดเจน...
...พูดง่ายๆ
เวลานี้ เมียผมแม่งทำหน้าทำตาเหมือนกับเหล่านางฟ้าเอวีที่ผมบูชาระหว่างเล่นฉากโบล์วจ๊อบอย่างไม่มีผิดเพี้ยน
เผลอๆบางมุม ขนุนแม่งดูจะเอ็กซ์กว่าเสียด้วยซ้ำ พอผมเห็นใบหน้าและสายตาที่ขนุนส่งมาให้
มือผมทั้งสองข้างก็เอื้อมไปประคองท้ายทอยมนของอีกคนเอาไว้อย่างแม่นมั่น
ก่อนจะค่อยๆขยับบั้นท้ายเนิบนาบ มุ่งเข้าหาใจกลางของความนิ่มนุ่มชุ่มชื้นให้ลึกที่สุดทันที
ปลายลิ้นพลิ้วระรัวกับแรงดูดที่รู้จักหวะผ่อนหนักผ่อนเบาอย่างเข้าที
ทำเอาผมเสียวจนต้องเอามือประคองหน้าขนุนเอาไว้ให้นิ่งเพื่อไม่ให้ดูดกลืนลำเขม็งเกร็งของผมได้อีกต่อไป
พลางร้องห้ามอีกคนออกมา “พอแล้วฮะ” แต่ดูเหมือนขนุนจะติดไฟจนร้อนเข้าขั้น
เพราะต่อให้ขยับหน้าไม่ได้อย่างในตอนนี้
ลิ้นนุ่มๆก็ยังจะตวัดไหวไปมาจนส่งคลื่นความเสียวไหลผ่านกระดูกสันหลังแล่นจี๊ดขึ้นมาถึงสมองของผมอีกจนได้
“....อืมมมม... ให้น็อตช่วยขนุนบ้างนะฮะ” ผมพูดจบก็ช้อนใต้วงแขนของคนที่ยังนั่งอยู่ให้ลุกยื่นขึ้นมา
แล้วถอดกางเกงยีนส์ตัวเล็กๆออกอย่างไม่ยากเย็นเท่าไร...เมื่อเจ้าของกางเกงเป็นใจกับผมอย่างที่สุด
ผมร่นขอบกางเกงยีนส์ลงไปพักไว้ตรงหัวเข่าแล้วจับขนุนพลิกตัว
โดยให้คนร่างเล็กยืนกางขาเอาด้านหน้าพิงกับฝาผนังเอาไว้ แล้วกระซิบเบาๆข้างๆใบหูแดงๆข้างกำแพงเย็นเฉียบ
“มื้อนี้...น็อตขอไม่เล้าโลมนะฮะ” ผมพูดพลางยกเข่าข้างหนึ่งกระแทกด้านในต้นขาขาวๆทั้งสองข้างของอีกฝ่ายให้แยกห่างออกจากกันมากขึ้น
แล้วส่งมือข้างหนึ่งลงไปลูบไล้ตรงปากช่องทางซึ่งยังมีเครื่องประดับขวางกั้น พร้อมกันนั้นก็ล้วงกระเป๋าหลังยีนส์ตัวเองเพื่อหยิบเพื่อนคู่ใจซองเล็กๆออกมาคาบเอาไว้ในปาก
ใช้มือข้างที่ยังว่างฉีกซอง เอาน้องห่วงยางยู่ๆข้างในออกมาก่อนเอาลงไปห่มคลุมลำตัวน้องชายขนุนที่ยืนหยัดอย่างไม่มีหวั่นไหวเอาไว้เพื่อความสะดวกในการเก็บกวาด
ถึงจะเป็นแค่เพียงการสัมผัสอย่างผิวเผิน...
แต่ความชื้นแฉะจากทั้งสองส่วนอันอ่อนไหวเป็นพิเศษ
ก็วิ่งรี่มาทักทายอุ้งมือผมโดยไม่คิดเหนียม และนั่นก็ทำให้ผมรับรู้ได้ทันทีว่า แท่งหรรษาน้อยๆด้านหน้า
กับพื้นที่ข้างในร่างกายส่วนหลังพร้อมสำหรับการรุกล้ำชำแรกมากแค่ไหน... แค่คิด ผมก็แทบจะทนไม่ไหว
อยากจะดันลำตัวน็อตน้อยให้ฝังลึกเข้าไปในร่างของขนุนให้ได้เดี๋ยวนี่...
...หึ
หึ ไอ้ผมน่ะมันช้างเท้าหลัง จึงทำได้เพียงแค่คิด แค่ฝันถึงภาพอันหวานหวามล่วงหน้าไปก่อนเท่านั้น...
...แต่เมียผมผู้ดำรงตำแหน่งควาญช้างนี่สิฮะ
กลับบอกความต้องการสูงสุดของเขาออกมาอย่างไม่คิดปิดบังให้ต้องกังขาแต่อย่างใด...
“....ฮ่าห์.......น็อต....น็อต...ขนุนอยากให้น็อตเอาขนุนแรงๆ...น็อต...”
พอจบคำสั่งด้วยภาษาพูด คนที่เอาหน้าแนบกับผนังก็ออกคำสั่งด้วยภาษากายต่อทันที...
ขนุนแม่งรู้ดีว่าผมจ้องหน้าเขาอยู่ไม่วางตา เจ้าตัวเลยกัดปากอย่างช้าๆต่อหน้าต่อตาผม
โดยไม่ลืมส่งสายตาที่บอกถึงดีกรีของตัณหา ซึ่งกำลังล้นปรี่อยู่ในอกเล็กๆที่กระเพื่อมไหวอย่างแรงตามลมหายใจหนักๆขาดช่วง
ทาสกามรมณ์ผู้ซื่อสัตย์ซึ่งได้แต่ยืนมองซีรี่ย์ยั่วยวนป่วนอารมณ์ของเมียด้วยสายตาละห้อยจึงทำได้แค่เพียง
ค่อยๆถอดถอนของเล่นที่ช่วยปลุกเร้าความต้องการของอีกฝ่ายออกจากร่างบางๆนั้นอย่างละมุนละม่อม
แล้ววางลูกรักที่ชุ่มโชกเอาไว้ตรงที่วางกระเป๋าและสัมภาระเหนือขึ้นไปทางด้านหลังของชักโครก
ก่อนจะแทนที่สิ่งแปลกปลอมชั่วครั้งชั่วคราวสีชมพู ด้วยความเป็นชายซึ่งหมายมั่นอุทิศตนให้กับช่องทางคับแคบอันน่าอัศจรรย์ของขนุนอย่างที่สุดแบบเต็มปากเต็มคำดำดิ่งเต็มๆท่อนผ่านการอัดหนักๆเพียงครั้งเดียว
ความรู้สึกของผมเมื่อพ่อแท่งทองน้องชายชำแรกล่วงผ่านปากทางสีหวานเข้าไปนอนนิ่งอยู่ภายในของขนุนอย่างที่เป็นอยู่ขณะนี้มันยากเกินบรรยายฮะ
เพราะข้างในตัวขนุนกำลังร้อนระอุเหมือนเตาไฟ หากแต่ให้สัมผัสนุ่มนิ่มผ่อนคลายยิ่งไปกว่าการสอดใส่ครั้งใดๆที่เกิดขึ้นเมื่อคืน
แถมยังตอดเป็นบ้าเป็นหลังจนเกือบทำผมคลั่งปริ่มว่าจะหลั่งได้
แต่เพื่อช่วยให้ขนุนปลดปล่อย...ผมจำเป็นต้องกลั้นใจ
แล้วข่มความเปรมปรีดิ์เอาไว้
พลางคิดถึงเรื่องอื่นแทนเพื่อประวิงเวลาไม่ให้ตัวเองต้องเพลี่ยงพล้ำไปก่อนการเสร็จสมอารมณ์หมายของอีกฝ่าย
ทันทีที่ได้ทุกอย่างดั่งปรารถนา
ราชินีผู้เป็นยอดดวงใจก็เปล่งเสียงร้องอย่างยินดีออกมาดังลั่น “...อ๊าห์...น็อต...ฮ่าาาาห์...” ขนุนคงจะลืมไปแล้วล่ะมั้งว่าเราไม่ได้ทำกันอยู่ที่บ้าน
เจ้าตัวเลยโปรเจคเสียงดังกังวานอย่างเต็มที่...
สงสัยกลับไปผมต้องสอนให้ขนุนเรียนรู้การหรี่เสียงลำโพงลงดูบ้าง
เพื่อการละเล่นนอกบ้านของเราในครั้งถัดๆไป จะได้ดำเนินไปโดยไม่มีสะดุด
แต่พูดก็พูดเถอะฮะ...เสียงเมียครางดังหวานก้องไปทั่วแบบนี้
แม่งฟังมันส์สะเด็ด แถมยังเร่งให้สะโพกกระแทกเร่าๆได้ดีจริงๆเลยว่ะ
แต่เพื่อความสงบสุขของโลกภายนอก
ผมเลยจำเป็นต้องตักเตือนเมียคนดีไม่ให้กลายเป็นต้นเหตุของมลพิษทางเสียงแก่ผู้ใช้ห้องน้ำซึ่งไม่รู้อิโหน่อิเหน่ใดๆ
“ชู่วววว์...เบาๆฮะ” ผมกระซิบตรงข้างๆหูอีกฝ่ายโดยหวังจะได้รับความร่วมมืออย่างเต็มที่
กลับคืนมา
แต่ไหงทุกอย่างมันถึงกลับตาลปัตรแล้วกลายมาเป็นว่า
เสียงครางของขนุนแม่งยิ่งลั่นไปกันใหญ่ เหมือนใครไปเผลอกดปุ่มเร่งเพิ่มเสียง “...น็อต ขนุนเสียว ฮ๊าห์...ขนุนทนไม่ไหว...แรงอีกน็อต...อ๊าห์...แรงอีก..!!” แม้จะสยิวและชอบใจเอามากๆ
แต่ขนุนกำลังทำผิดกติกาการใช้ห้องน้ำสาธารณะอย่างมีอารยะ ผมคงจะปล่อยให้เมียทำตามใจชอบแบบนี้ต่อไปไม่ได้
ในเมื่อขอร้องดีๆแล้วไม่ได้ผล...ผมต้องหาทางอื่นเพื่อจัดการเมียให้อยู่หมัด...
...คิดได้ดังนั้น
ผมก็เชยคางมนเอาไว้ในมือก่อนก้มหน้าลงประกบริมฝีปากแล้วแลกลิ้นกับอีกฝ่ายอย่างโหยหา
เพื่อกั้นไม่ให้เสียงครางหลุดรอดออกจากปากเล็กๆนั่นได้อีกต่อไป
แต่เพราะท่าทางที่เล่นอยู่ตอนนี้ดูจะกลายเป็นอุปสรรคใหญ่ของสองเรา ผมจึงฝืนข่มใจหยุดการเคลื่อนไหวของช่วงล่างที่กำลังเข้าได้เข้าเข็มชั่วคราวเพื่อถอนตัวออก
ขนุนถึงกับชิงถอนริมฝีปากออกจากปากผมก่อน แล้วทำสีหน้าไม่พอใจอย่างที่สุด
แต่ช้าก่อนฮะคุณภรรยาที่เคารพ!! กระผมไม่ได้มีเจตนาทำให้คุณขาดตอนทางความรู้สึกกระสันซ่านแต่อย่างใด...
ผมเลยเอ่ยเสียงอ้อนๆเพื่อให้ขนุนเข้าใจ “ท่านี้น็อตจูบขนุนไม่ได้...ขอเปลี่ยนท่าหน่อยนะฮะคนเก่ง”
เมื่อได้ยิน เมียผมก็คลายคิ้วมุ่น แล้วยิ้มพลางผงกหัวให้... ผมจึงรีบเคลื่อนไหวเพื่อแก้ไขท่าทางร่วมรักระหว่างเราให้เหมาะสม
ก่อนเมียผมจะประท้วงและสไตรค์ไม่ให้ความร่วมมือไปเสียเฉยๆ
ผมพลิกร่างของขนุนให้หันหน้ากลับด้านแล้วเอาหลังพิงฝาไว้
ในที่สุด...ใบหน้าขาวใสก็หันตรงมาให้ผมชื่นชมแบบเต็มๆอีกครั้ง ผมก้มลงกระตุกขากางเกงยีนส์ของคนตรงหน้าให้หลุดพ้นขาเล็กเรียวลงไปกองกับพื้น
แล้วกระชากหน้าเล็กๆเข้ามาหาเพื่อมอบจูบหวานๆอย่างเอาอกเอาใจ
เพื่อช่วยผ่อนปรนอาการหน้างอเพราะถูกขัดใจและขัดจังหวะความสำราญของอีกคน
หลังจากได้รับจูบปลอบใจจนอิ่มเอม
ขนุนก็คล้องห่วงด้วยแขนเข้าทีหลังคอผมแล้วยิ้มยั่วเย้าส่งให้ทันที... แหม่ เหมือนเมียผมจะเป็นจอมขมังเวทย์จับยามสามตาแล้วรู้ใจผมเอาเสียมากๆว่า
ท่วงท่าใหม่ที่อยู่ในใจผมคือท่าใด ผมเลยสนองความเข้าอกเข้าใจของขนุนสุดที่รักด้วยการใช้แขนยกช้อนขาเปลือยเปล่าทั้งสองข้างขึ้นค้างในอากาศ
เอาแผ่นหลังบางๆพาดเอาไว้กับกระเบื้องปูผนังเพื่อช่วยผ่อนน้ำหนัก
แล้วค่อยๆบรรจงบรรจบปลายทางแห่งความหฤหรรษ์ของเราทั้งสองให้มาเจอกัน
เมื่อพบตำแหน่งที่ใช่...ผมก็หย่อนร่างบอบบางที่ผมอุ้มได้อย่างไม่ลำบากลงบนแก่นกายที่พร้อมสู้ศึกเต็มที่
“.....ฮื่ออออออ....อื้ออออ...อู๊.......อื้อออออ..........
และนั่นคือเสียงเบาๆที่ดังคลอประสานกับเสียงการขยับร่างกายของผมกับขนุน
ผมหลับตาฝืนกลั้นความรู้สึกที่ท่วมท้นล้นเอ่อออกมา
ภายหลังจากด้านในของขนุนเปิดรับผมอีกครั้ง
จริงอยู่ว่ารอบที่แล้วทุกอย่างเป็นไปโดยราบรื่น
นั่นก็เพราะด้านในของขนุนยังฉ่ำแฉะชุ่มชื่นพร้อมกลืนกินน็อตน้อย
หากแต่ในรอบนี้...แม้มันจะฝืดกว่าเมื่อครู่อยู่บ้างนิดหน่อย
แต่ความรู้สึกที่เข้ามาแทนที่ และมีผลลงโทษน้องชายของผมอย่างโหดร้าย คือความคับแน่นไปทั่วทั้งแก่นบวกกับการตอดรัดอันทารุณไม่เว้นวาง
ผมรู้ดีว่า
คนที่จะได้รับผลกระทบมากที่สุดจากความฝืดเคืองภายในคือขนุน ผมเลยลงมือกระตุ้นอีกฝ่ายด้วยลิ้นกับริมฝีปาก
พร้อมกับเปลี่ยนลีลาการเคลื่อนไหวของสะโพกเป็นหมุนควงสว่านอย่างช้าๆทวนและตามเข็มนาฬิกาแล้วแต่ใจแทนการซอยอัดสะโพกลึก
หากแต่ร่างขนุนที่ลอยอยู่เหนือพื้นนั้นก็ช่วยให้ทุกๆครั้งที่ผมขยับ ส่วนที่โอบกอดแก่นกายของผมอยู่ก็จะเลื่อนลงมาประกบแนบแน่นกลืนส่วนแข็งขืนของตัวผมจนสิ้นซาก...
...และด้วยความลึกสุดหยั่งนี่เอง
น้องชายผมเลยมีโอกาสเร้าช่องทางข้างในไปถึงส่วนที่ลึกล้ำยิ่งกว่าครั้งไหนๆ เมียผู้อ่อนไหวตื่นตัวของผมก็ตอบสนองอย่างเปรมปรีดิ์ด้วยการบีบรัดน็อตน้อยราวกับไม่อยากจะไว้ชีวิต...
...ส่วนฟีดแบคในรูปของเสียงน่ะเหรอฮะ...หึ! ขนุนก็ส่งเสียงครางอู้อยู่ในลำคอแทบจะทุกวินาทีอยู่แล้วเนี่ยะ
นี่ดีนะที่ปากผมครอบครองริมฝีปากของอีกฝ่ายโดยไม่ปล่อยให้ว่างเว้น ไม่อย่างนั้นน่ะเหรอ...คนทั้งห้างคงได้มาออกันอยู่หน้าห้องน้ำเพื่อรอรับเสด็จองค์ราชินีและทาสโลกีย์อย่างผมเมื่อเสร็จกิจแหงๆ
คิดเอาไว้แล้วเชียวว่าถ้าเปลี่ยนทิศทางของน็อตน้อยเป็นดุ๊กดิ๊กแนวดิ่งนี่ต้องทำเอาขนุนเป็นบ้าได้
เพราะพอโดนน้องผมกระตุ้นลึกๆเน้นๆแบบนี้เท่านั้นแหละ เมียผมก็โต้กลับอย่างเผ็ดร้อน
มือข้างหนึ่งของอีกฝ่ายถูกส่งมากระชากปอยหางม้าของผมพอให้รู้สึกซู่ซ่า ในขณะที่อีกข้างก็ลูบไล้ไถถูแบบเนื้อๆเน้นๆไปทั่วทั้งท้ายทอย
และตามลำตัวของผมอย่างอิสระ
พอถึงจังหวะมันส์ในอารมณ์เข้าหน่อย...สุดที่รักของผมก็จะหยุดมือเพื่อจิกฝังเล็บลงเนื้อแล้วลากยาวเป็นทางตามความพอใจ
อาห์...ผมดีใจเหลือเกิน
ที่เมียผมมีสัญชาตญาณแห่งการเป็นมาสเตอร์พ่วงติดมาด้วย!!
ต่อจากนี้ไป..ผมจะได้ลากขนุนเข้าเส้นทางสาย
SM ที่ผมฝันใฝ่อยากลิ้มลองมาเนิ่นนานได้เสียที
ไอ้ร่างกายขาวผ่องขึ้นสีง่าย
แถมยังตื่นตัวและตอบสนองดีแบบนี้ ต้องระเบิดอารมณ์ดิบของผมได้ดีแหงๆ
ด้วยความเริงใจ...ผมเลยลืมตัว
เผลอเด้าบั้นเอวอัดเข้าด้านในอย่างแรง แต่แทนที่อีกฝ่ายจะไม่พอใจ
ขนุนกลับเริ่มขยับเอวสอบบอบบางในทิศทางสอดรับกัน...และนั่นก็แปลว่า เวลาของการฟอร์เพลย์แบบเด็กๆได้สิ้นสุดลงแล้ว
สะโพกผมจะได้สาวเข้าออกให้เพลิดเพลินทั้งผู้ให้และผู้รับเสียที
อันที่จริง...ไอ้สภาพของในห้องน้ำชายตามห้างนี่แม่งช่วยส่งเสริมให้บรรยากาศในการมีเซ็กส์ตื่นเต้นเร้าใจดีไม่หยอกเหมือนกันนะฮะ
ใจผมก็ไม่ได้คาดหวังมาก่อนหรอกฮะ ว่าจะได้มีโอกาสลองมีเซ็กส์ในห้องน้ำสาธารณะกับเมียรวดเร็วป่านฉะนี้
แถมยังเกิดขึ้นในพื้นที่ที่ผมไม่คุ้นเคยด้วยเสียอีก เพราะถ้านับชั่วโมงบินของขนุนตามจริง
ผมก็ไม่ค่อยมั่นใจว่า เมียผมจะพร้อมรับมือกับการต้องหลบๆซ่อนๆ
และความอับอายขายหน้าหากถูกจับได้เอากลางคันขณะซั่มกันอย่างเมามันได้หรือไม่
แต่เหตุกามอันน่าประทับใจที่เกิดขึ้นทั้งหมดในวันนี้
ผมต้องขอบคุณอุปกรณ์เสริมที่เมียสวมใส่มาตลอดหลายชั่วโมงเสียจริงๆ ที่ได้เข้ามาเป็นตัวแปรหลักทำให้ขนุนเปลี่ยนเป็นอีกคน...
แล้วไอ้ลูกรักผมมันไปเผลอกระดุกกระดิกด้วยไม้ตายอีท่าไหนก็ไม่รู้
ขนุนแม่งถึงได้ออกอาการคล้ายๆกับโดนยาปลุกเซ็กส์ขนานใหญ่เข้าอย่างจัง เพราะรสสัมผัสที่ผมได้รับในขณะนี้
บอกได้ดีว่า...เมียผมหื่นและรุนแรงเหมือนสายน้ำอันเชี่ยวกราก พรากความเหนียมอายประสามือใหม่ออกไปแบบไม่มีเหลือ
แถมยังเรียกร้องให้ผมตอบสนองความต้องการอย่างหนักหน่วงยิ่งกว่าครั้งไหนๆที่เราได้แนบชิดกัน
ขนุนบิดหน้าส่ายไปมาระหว่างที่เราป้อนจูบให้กันและกันอย่างเร่าร้อน
ซึ่งทำให้แผนการกันเสียงเมียเล็ดรอดออกไปสู่หูของผู้อื่นของผมล้มเหลวไม่เป็นท่า
เพราะเมื่อน้องชายผมกระแทกเข้ากับพื้นที่ศักดิ์สิทธิสุดเซนซิทีฟของเมียอย่างจัง ริมฝีปากของเราก็ขาดการติดต่อกันโดยทันที
“....อ๊าาาาาห์.....น็อต...น็อต..น็อต.น็อตน็อตน็อต......... เมียผมสวดสรรเสริญความเก่งกาจของน็อตน้อยรัวเร็ว
ผมเลยซอยเอาซอยเอาแบบไม่คิดชีวิตเหมือนกัน...
...ช่างแม่ง!! ผมไม่แคร์เรื่องควบคุมเสียงครวญครางอย่างเป็นสุขของเมียอีกต่อไปแล้ว
เวลานี้...ขอไอ้น็อตกระซวกตูดขนุนอย่างลืมตายเพื่อคายน้ำรักก่อนเหอะวะ
แต่แล้ว
อยู่ๆก็เสือกมีคนเข้ามาในห้องน้ำเอาอีตอนกำลังนัวสะเด่าอย่างนี้เสียด้วยสิ... แช่แฟ๊บ!!! เอาไงดีล่ะเนี่ยะ??? ผมเลยเงยหน้าขึ้นเพื่อจะโน้มตัวกลับเข้าไปหาริมฝีปากอูมเต่งเพื่อปิดเสียงในฟิล์มอีกครั้ง
แต่พอหันไปเห็นหน้าแดงๆของขนุนในยามนี้ก็เบาใจ
เพราะอีกฝ่ายที่ยังไม่หยุดเด้งสะโพกขึ้นลงเพื่อรองรับการซอกซอนชอนไชอย่างไร้ปรานีของน้องชายผม
กำลังกัดริมฝีปากอย่างเอาเป็นเอาตาย
หึ
หึ...บอกแล้วว่าเมียผมนี่น่ารักเกินใคร เพราะถ้าให้ขนุนต้องเลือกระหว่างลดจังหวะการฟีทเจอริ่งลงมาเพื่อผ่อนเสียง...กับให้ความร่วมมือกับผมดีๆ
ในเวลาหน้าสิ่วหน้าขวานประกอบกับงานช่วงล่างกำลังพลุ่งพล่านสุดขีดขนาดนี้
ขนุนก็สามารถตัดสินใจเลือกทำในสิ่งที่เหมาะที่ควรได้ถูกใจผมจริงๆ
ผมเลยอาศัยจังหวะนี้
เล่นเกมจิ้มตูดและจ้องตากับเมียให้รู้ดำรู้แดงกันไป หากใครพลาดท่าเสียน้ำ หรือละสายตาไปจากอีกฝ่ายก่อน...ถือว่าแพ้
ผมเร่งความเร็วและแรงในการถอดถอนลำ และกระหน่ำแทงให้หนักยิ่งกว่าที่เคย พลางควบคุมลมหายใจและเสียงไม่ให้หลุดออกมา
อีกคนย้ายมือขึ้นไปพาดแปะเอาไว้กับกำแพงเหนือหัวเพื่อช่วยประคองร่างไม่ให้เสียศูนย์
ถ้าเป็นปกติ...ผมว่าร่างกายขนุนคงไม่อาจแปะหนึบอยู่กับผนังกระเบื้องได้แนบแน่นอย่างนี้หรอกฮะ
แต่เพราะเหงื่อกาฬที่ไหลย้อยเป็นทางไปทั่วทั้งเนื้อทั้งตัว ทำให้เรื่องที่เป็นไปไม่ได้...กลับง่ายขึ้นมาอย่างเหลือเชื่อ
ข้อเสียของการมีเซ็กส์ในที่สาธารณะเพียงเรื่องเดียวก็คือ
ผมกับขนุนไม่อาจส่งเสียงฮัมลั้นลาประสาคนเปี่ยมสุขได้อย่างใจ แต่ข้อดีน่ะเหรอฮะ...
บอกได้เลยว่าเยอะ!!
เพราะตอนนี้ ทั้งผมและเมียสุดที่รักต่างตื่นเต้น ตื่นตัว และตื่นตูมอย่างที่สุด
นั่นเลยทำให้ข้างในของขนุนแม่งโคตรตอดและดูดสัดๆ นี่ถ้าไม่ติดว่าน็อตน้อยถูกประกอบเข้ากับร่างผมโดยไร้รอยต่อ...สงสัยว่า
พลังดูดตอดยอดสูบของช่องทางสวรรค์ในเวลานี้ ต้องลากเอาน้องชายผมติดเข้าร่างขนุนไปถึงลำไส้ส่วนบนแล้วล่ะมั้งฮะ ส่วนผมก็เครื่องฟิตสตาร์ทติดง่ายดีเหลือเกิน
เพราะเรี่ยวแรงที่มาพร้อมกับความตื่นเต้นก็ทำให้ผมอัดทะลวงจ้วงซ้ายจ้วงขวาจนหน้าขาเนียนผ่องสั่นระริก
ทันทีที่เสียงฝีเท้าของชายนิรนามเดินออกจากห้องน้ำไป
เมียผมก็ครางออกมาอย่างสุดกลั้น “...น็อต....น็อต...น็อต....แรงๆ...ฮ่าห์....ลึกๆ.......ฮื่ก.......ฮื่อออออ..........
แล้วบั้นท้ายขนุนก็ส่ายเร่าๆรับการเข้า-ออกอย่างเร็วจี๋ของผม
“รอรับได้เลยคนเก่ง....ฮื่มมม.....
ผมรู้ตัวดีว่าอีกไม่นานผมต้องพ่ายแพ้ก่อนขนุนแน่ๆถ้าผมยังสู้แบบซื่ออย่างนี้ ผมเลยจัดองศาการซอยให้ตรงเป้าหมายที่ต้องการ
เพื่อเผด็จศึกปิดเกมรักอันเร่าร้อนครั้งนี้เสียที
เมื่อส่วนหัวของน้องชายผมล็อคเป้าหมายได้แล้ว ผมก็ถอนตัวออกมาเกือบสุดลำ แล้วกดย้ำลงตรงจุดกระสันในร่างขนุนอย่างแม่นยำทันที
“อ๊าาาาาาาาาาห์!!!” แขนทั้งสองข้างของขนุนคว้าตัวผมเข้าไปกอดเอาไว้แน่น
แต่ผมไม่ยอมรามือง่ายๆ จึงกระเด้าสะโพกด้วยสโตรคหนักหน่วงถึงใจซ้ำลงไปตรงจุดเดิมแบบไม่คิดผัดผ่อนอ่อนโอน...
ข้างในขนุนเต้นระห่ำทำเอาประสาทการรับรู้ของน็อตน้อยแทบเสียการควบคุม
อ้าห์....อีกนิดเดียว
อีกนิดเดียวเท่านั้น ที่ผมจะได้ปล่อยความเจ็บหน่วงที่อัดอั้นอยู่ภายในตัวเสียที
และแล้วปลายทางที่ผมเฝ้ารออยู่ก็มาถึงจนได้...
หลังจากที่ผมจ้วงจุดอ่อนขนุนแบบไม่นับเพียงครู่เดียวเท่านั้น ร่างบางๆที่โอบกอดผมอยู่ก็เกร็งเครียดขึ้นมาเฉยๆ
ปากเล็กๆเปล่งท่วงทำนองที่น่าฟังที่สุดให้หูของผมได้สดับ “.....น็อต....อ๊าห์......น็อตตตตตตตตตต!!!!” ปลายเล็บมือกรีดลงบนแผ่นหลังของผมคล้ายกับอยากระบายความสุขอันล้นเหลือ
นอกเหนือไปจากการปลดปล่อยผ่านแก่นกาย ร่างกายของขนุนสั่นเทิ้มก่อนจะกระตุกเป็นระยะๆ
ระหว่างนั้น...ภายในร่างบอบบางก็ดูดกลืนตอดเต้นจู่โจมผู้รุกรานลำโตของผมอย่างดุเดือดเลือดพล่าน
เล่นเอาผมทนไม่ไหว ต้องปล่อยตัวให้ลอยตามขนุนขึ้นฟ้าไปแบบติดๆ “.....ฮื่มมมมม...........อืมมมม!!..........
ผมรู้สึกได้ว่าน้ำในกายได้ถ่ายเทออกไปสู่ภายในร่างเมียอันร้อนระอุ แล้วผมก็กลับมาได้สติอีกครั้งหลังจากนั้นเพียงไม่นาน
ผมอุ้มขนุนติดตัวมาแล้วค่อยๆย่อตัวลงนั่งบนฝาโถที่ยังปิดเอาไว้
เราสองคนแลกลิ้นกันอย่างดูดดื่มและเอาอกเอาใจอีกฝ่ายแบบสุดๆ ลิ้นเล็กเรียวไล้รัวๆไปตามด้านข้างของแผ่นลิ้นสลับกับดูดปลายลิ้นผมแบบหยอกเย้า
จนผมอดนึกยิ้มอยู่ในใจไม่ได้ คนตัวเล็กบนร่างผมรูดถุงยางออกจากร่างน้องชายที่เริ่มจะสงบเสงี่ยมของตัวเอง
พร้อมๆกับผละหน้าออกจากปากผมแล้วถามเบาๆ “แล้วไอ้นั่นน่ะ...น็อตจะเอายังไง?... ขนุนต้องใส่กลับเข้าไปอีกรอบไม๊?”
ผมเอี้ยวตัวมองตามสายตาหลังแว่นป้าที่จ้องเขม็งสูงเหนือไหล่ผมขึ้นไปทางด้านหลัง
แล้วก็ต้องยิ้มกว้างด้วยความชอบใจออกมาทันที “ไม่เอา...ไม่ต้องใส่แล้วฮะ...เดี๋ยวเรากลับบ้านกันเลย”
พูดจบ ผมก็ค่อยๆยกร่างขนุนขึ้นอย่างช้าๆ
แล้วดึงกระดาษทิชชู่ในห้องน้ำมาเช็ดทำความสะอาดเนื้อตัวให้เมียอย่างเบามือ แล้วถอดเสื้อแจ็คเก็ตตัวบางออกเพื่อหุ้มลูกรักหมายเลขสิบสามที่ทำหน้าที่ได้เป็นอย่างดีเอาไว้
ไม่รู้ว่าขนุนนี่เกิดมาเพื่อยั่วผมอย่างจงใจ
หรือซื่อใสอินโนเซนส์กันแน่ เพราะระหว่างที่ผมจัดการกับคราบไคลที่ไหลย้อยลงมาตามง่ามขางามๆทั้งสองข้าง
สุดยอดเมียของผมก็ก้มลงท่าเก็บสบู่เพื่อคว้ากางเกงในกับยีนส์ของตัวเองขึ้นมาอย่างช้าๆไม่เร่งร้อน...
แล้วลองคิดดูสิฮะ
ว่าไอ้คนที่นั่งมองช่องทางสวยๆที่ยังเปิดอ้าให้เห็นไปถึงไหนๆจากมุมใกล้ขนาดนี้อย่างผม
จะไม่รู้สึกกระดี๊กระด๊าอยากจะพาน้องชายถลากลับเข้าอู่ของเมียมันเสียเดี๋ยวนี้ได้อย่างไรกัน???
แต่ถ้าจะให้ทำที่นี่อีกรอบหนึ่งคงจะไม่ดีแน่
เพราะเราสองคนอาจจะโดนเชิญไปนั่งคลายความหงี่กันที่โรงพักได้ ผมเลยเร่งมือทำความสะอาดให้ขนุน
แล้วปล่อยให้คนดีแต่งตัวตามสบาย
เมื่อเดินพ้นออกมาจากห้องน้ำ
ผมก็สังเกตเห็นว่าอีกคนเริ่มจะเซเหมือนขาไม่มีแรง... สงสัยจะห้อยโหนโจนทะยาน
และเล่นท่ากลางอากาศนานเกินไปขาทั้งสองข้างเลยไม่มีแรงเอาเสียดื้อๆ ผมเลยเข้าไปประคองร่างเล็กๆเอาไว้แล้วถามออกมาอย่างเป็นห่วง
“เดินไหวไม๊ฮะ?” เมียผมส่ายหน้างุดๆแล้วส่งสายตาปรอยสมทบมาให้ “...งั้นมานี่ฮะ
เดี๋ยวน็อตอุ้มไปส่งที่รถก่อนแล้วกันฮะ” พูดจบผมก็ช้อนหลังและขาทั้งสองข้างขึ้นมาอย่างง่ายๆ
คนในอ้อมแขนผมก็เอามือคล้องคอผมไว้ทันที
เมียผมถามเบาๆก่อนที่ผมจะเดินมุ่งหน้าไปที่ลานจอดรถ
“น็อตจะปล่อยให้ขนุนอยู่คนเดียวในสภาพนี้จริงๆเหรอ?”
...เออ
ก็จริงของขนุนว่ะ ถึงตอนนี้ เมียผมจะดูเนิร์ดไม่น่าสนใจ
แต่ไอ้ฟีโรโมนที่เจ้าตัวกำลังปล่อยออกมาอย่างไร้การควบคุมนี่ก็น่าหวั่นเหลือเกิน
เกิดผมกลับไปเอาของแล้วปล่อยขนุนไว้ที่รถคนเดียว
แล้วมีไอ้บ้ากามที่ไหนเดินผ่านมาเห็นขนุนนอนหายใจรวยรินทำหน้าเอ็กซ์ๆอยู่ในรถ
เมียผมจะไม่โดนอุ้มไปทำมิดีมิร้ายกันพอดีหรอกเหรอ???!!
ผมเลยกระชับวงแขนทั้งสองข้างแน่นขึ้นทันที
แล้วหมุนตัวกลับไปยังทิศทางตรงกันข้ามเพื่อไปเอารถเข็นมันทั้งแบบนี้นี่แหละ
พลางเอ่ย “งั้นเอางี้...ฮึบ!! เกาะคอน็อตเอาไว้แน่นๆอย่าปล่อยนะฮะ ถ้าขนุนอายเวลาคนอื่นมอง ขนุนก็ซุกหน้าเอาไว้กับอกน็อตนะ...เดี๋ยวเราไปเอาของกัน
แล้วค่อยไปที่รถก็แล้วกันฮะ” คนฟังยิ้มหวานให้คล้ายกับชอบใจ...
สงสัยจะไม่อยากอยู่คนเดียวจริงๆนั่นแหละ...
...ก็น่าอยู่หรอก
วันนี้ผมแค่ปล่อยให้ขนุนอยู่คนเดียวไม่นานเพียงสองรอบ ขนุนก็โดนผู้ชายคนอื่นย่องเข้าหาเสียทุกครั้งไป
มันคงทำให้เจ้าตัวไม่อยากอยู่ห่างจากผมไปไหนขึ้นมามากอยู่เหมือนกันล่ะมั้ง...ถ้าผมไม่คิดเข้าข้างตัวเองจนเกินไปน่ะนะฮะ
ผมเดินไปติดต่อเคาน์เตอร์เพื่อขอให้พนักงานช่วยเข็นรถตามออกมาส่ง
เพราะตอนนี้ หน้าที่หลักของผมเพียงอย่างเดียวคืออุ้มเมียอย่างสมศักดิ์ศรี ระหว่างที่เดินอยู่ในลานจอดรถ
ผมก็เอ่ยแซวคนที่ซุกหน้าแนบอกผมออกมาเบาๆแค่พอให้เราสองคนได้ยิน “น็อตว่า ออกมาข้างนอกวันนี้นี่คุ้มจริงๆนะฮะ...
.
.
....ทั้งได้ออกมากินข้าวเย็นอร่อยๆ
ได้มาซื้อของ
ซื้อโทรศัพท์เครื่องใหม่ให้ขนุน...
...ได้ลองมีอะไรกันในห้องน้ำสาธารณะ
แถมยังทำให้ขนุนได้เข้าใจถึงหัวอกของเจ้าสาวที่ถูกอุ้มเดินไปไหนมาไหนอีกด้วย หึ
หึ”
เสียงอู้อี้ตอบออกมาทันทีราวกับเจ้าตัวไม่ได้เสียเวลาคิด
“เพ้อเจ้อ!!”
ผมก้มหน้าแนบลงไปใกล้ๆหูแดงๆของอีกคนแล้วขู่เบาๆ
“เดี๋ยวก็โดนอีกหรอกฮะ”
เมื่อได้ยินคำขู่
ราชินีขายั่วของผมก็เงยหน้าขึ้นมาทันทีแล้วออกปากต่อว่าโดยไม่ลดละ “หื่น!!”
ผมละถึงกับยิ้มเต็มหน้าด้วยความชอบใจ
ก่อนส่ายหน้าทำท่าไม่รับไม่รู้แล้วตอบอีกฝ่ายอย่างอารมณ์ดี “เปล่านะฮะ...
.
.
...น็อตน่ะไม่ใช่แค่หื่นเฉยๆ...
...แต่หื่นมากกกกกกกกกต่างล่ะฮะ
หึ หึ” ผมแกล้งทำหน้าทำตาเหมือนตาลุงวัยทำงานที่แอบมองกางเกงในของนักเรียนหญิงที่นั่งตรงข้ามบนรถไฟแบบที่เห็นได้บ่อยๆในหนังเอวีที่โซระ
อาโออิมักจะแสดงนำส่งไปให้อีกฝ่าย พร้อมแกล้งหายใจฟืดฟาดๆอย่างเว่อร์ๆ
ขนุนหัวเราะคิกแล้วเอ่ยสั้นๆอย่างอ่อนใจ
“บ้า!!”
“นี่ถ้าขนุนเป็นผู้หญิงนะ
น็อตคงจะแซวไปแล้วว่า ผู้หญิงด่าว่าบ้า...แปลว่ารักนะฮะ” ผมตอบออกไปแบบทีเล่นทีจริงแต่ก็หวังจะให้ขนุนเข้าใจความหมายโดยนัยที่ผมซ่อนเอาไว้เหลือเกิน เพราะผมอยากรู้เหมือนกันว่า ไอ้ท่าต่อว่าอายๆปนระอาของขนุนเมื่อครู่นี่
มันมีสิ่งใดแอบแฝงอยู่หรือเปล่า
และคราวนี้
ที่รักผมก็จัดหนักมาให้อีกดอกฮะ “บ้ามากกกกกกกกกก!!!!”
ผมเลยหยอดเต็มที่เลยงานนี้
“แน๊!!
ว่าบ้าสองทีอย่างนี้ แปลว่ารักหัวจุกม๊ากมากกกกกกก...เนอะ!”
“..........” คนฟังไม่ตอบอะไร
ได้แต่เม้มปากนิ่งจนแก้มบุ๋มน่ารัก ผมปล่อยขนุนลงตรงด้านหน้ารถ
แล้วให้ทิปพนักงานที่เดินมาส่งตามคำร้องขอออกจะเกินหน้าที่ของน้องเขาไปหน่อย ผมจัดการเปิดรถแล้วลำเลียงถุงทั้งหมดวางเอาไว้ตรงพื้นห้องโดยสารด้านหลัง
ส่วนเมียก็ลงไปนั่งประจำที่ตรงเบาะด้านหน้าเป็นตุ๊กตาหน้ารถเรียบร้อยโรงเรียนไอ้น็อตผู้ภักดีและมีเมียเอาไว้เชิดชูไปแล้ว
เมื่อผมเข้าประจำที่พลขับ
ผมก็หันกลับไปบอกอีกคนถึงหมายกำหนดการอันใกล้นี้...ขนุนจะได้เตรียมตัวเตรียมใจให้พร้อมอย่างเต็มที่ไม่มีท้อถอย
“ไปฮะ...กลับบ้านกันเถอะ เราจะได้กลับไปทำเรื่องที่ยังค้างๆคาๆของเราซะกันที”
รอยยิ้มหวานจับใจระบายอยู่บนหน้าเล็กๆ
ก่อนริมฝีปากแดงๆจะตอบด้วยเสียงร่าเริง “อื้อ...กลับบ้านกันเถอะหัวจุก!”
ผมเอื้อมตัวข้ามฝั่งไปหาเพื่อคว้าเข็มขัดนิรภัยมาล็อคให้กับคนตัวเล็ก
เมื่อจัดการกับเข็มขัดเรียบร้อย ผมก็ส่งยิ้มคืนให้ใบหน้าที่ห่างออกไปไม่ถึงคืบ
แล้วรับคำ พร้อมกับขอกำลังใจก่อนออกรถ “ฮะ...กลับบ้านกับหัวจุกนะฮะ
(ฟอดดดดด)”
๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐
กรี๊ดดดด!!! น็อตหื่นและโรคจิตมาก 5555 ส่วนขนุน เอิ่ม!! ยินดีต้อนรับสู่โลก sm ค่าาาาา
ReplyDeleteขอใครซักคนเอาอิพี่เกี๊ยวไปเก็บซิ มายุ่งกับราชินีดาวยั่วของน็อตอยู่ได้